Kh!?"The sound where a breath was t

Kh!?"

The sound where a breath was taken away. It wasn't known who let that out. One in the head and one in the heart. The bullets which accurately shot made Shimizu's body jumped for a moment, and they awarded him with death.

Inside the lingering gunshot, no one let out a word, and they could only watch Hajime silently looking at the corpse with a gun in one hand that raised white smoke, in blank surprise. Silence ruled their vicinity, within those who could not move, a mutter was leaked.

"... Why?"

It was Aiko. In a blank surprise, she watched the remains of Shimizu who had began his travel to the death, and she raised that question. Hajime looked away from Shimizu and he looked at Aiko. At the same time, Aiko matched Hajime's gaze again. Inside her eyes, anger, sadness, distrust and others feelings were raised and disappeared, then they raised and disappeared once again.

"He is an enemy after all."

Hajime's answer towards Aiko's question was truly simple.

"That! Shimizu-kun is-..."

"Reforming? Sorry to burst your bubble, I am not so good natured to believe that, above all my eyes aren't clouded at all."

When he asked the last question, Shimizu's eyes was telling him that he had "fall." Before death, his mind still moved towards killing Aiko, Hajime thought Shimizu could slightly change his way of life because just like the time when Hajime almost fell, there's Yue's existence that was capable of holding and retaining him, so... he questioned Shimizu with that thought in mind. If that was so, he had consider to give Shimizu a chance by putting into him a collar and letting Aiko take custody of him. However, even before death, Shimizu's eyes didn't even show such sign.

Aiko should also feel that. However, Aiko was the "teacher," by no means could she abandon him. She just couldn't do that.

"Therefore, rather than killing him-! If he is kept inside the royal palace, and returned together with us to Japan, possibly... there's the possibility-!"

"... Even if I tried to give you a reason, I know sensei won't agree to it at all. I have killed sensei's important student. It's okay for sensei to decide whatever you want to do about me."

"... Such a thing is-"

"'A lonely way of life.' I've thought of various things because of sensei's words. However, in this world where a person's life is cruelly light, I thought of not showing any mercy towards my enemy... and I won't change that. I don't think I want to change that. I have no time for that."

"Nagumo-kun..."

"I'll do the same thing from now on. At the times I think it is necessary... I'll pull the trigger no matter how many times it'll be. If you thought I was mistaken... sensei only has to do what you want... however, I want you to remember one thing. Even if it's sensei or the other classmates... I'll pull the trigger if you become my enemy..."

Aiko looked down as she bit her lip. It was no one but Aiko who said, "Having heard my talk, I won't refute whatever your decision is." No more word coming out. Hajime looked at such Aiko and he turned his feet because the things needed to be done here had finished. Yue and Shia quietly nestled close to him. Accompanied with Pressure, Hajime looked at Will, Aiko, and the other's appearances, and because there's also the matter of post treatment, they silently followed Hajime in painful reluctance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kh ?"เสียงที่ลมถูกตัดออกไป มันไม่รู้จักใครให้ที่ออก หนึ่งในหัวและในใจกลาง กระสุนที่ยิงถูกต้องทำให้ร่างกายของชิมิซุไปครู่ และพวกเขาได้รับรางวัลเขากับความตายภายในแท๊กลิงเกอร์ริงการ์ ใครให้ออกคำ และพวกเขาเท่านั้นสามารถดู Hajime เงียบ ๆ มองศพ มีปืนในมือข้างหนึ่งที่ยกควันขาว ในความประหลาดใจที่ว่างเปล่า เงียบปกครองห้องของพวกเขา ในผู้ที่ไม่สามารถย้าย mutter เป็นถูกรั่วไหลออกมา"... ทำไม"Aiko ได้ ในความประหลาดใจที่ว่างเปล่า เธอดูของชิมิซุที่ได้เริ่มต้นในการตายของเขา และเธอยกคำถาม Hajime มองจากชิมิซุ และเขามอง Aiko ในเวลาเดียวกัน Aiko ตรงของ Hajime สายตาอีกด้วย ภายในดวงตาของเธอ ความโกรธ ความโศกเศร้า ระแวง และอื่นๆ ความรู้สึกขึ้น และหายไป แล้วพวกเขาขึ้น และหายไปอีกครั้ง"เขาเป็นศัตรูหลังจากทั้งหมด"ของ Hajime คำตอบต่อคำถามของ Aiko ได้อย่างแท้จริง"ที่ ชิมิซุ-kun เป็น-... ""ปฏิรูป ขออภัยระเบิดฟองของคุณ ฉันไม่ดังดีมากเชื่อว่า เหนือทุกตาไม่ได้เค้าเลย"เมื่อเขาถามคำถามสุดท้าย ตาของชิมิซุบอกเขาว่า เขามี "อยู่" ก่อนตาย จิตใจของเขายังย้ายไปฆ่า Aiko, Hajime คิดชิมิซุอาจเล็กน้อยเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเขาเพราะเหมือนเวลาเมื่อ Hajime เกือบตก มีอยู่ของยิวที่มีความสามารถในการเก็บ และรักษาพระองค์ ดังนั้น... เขาสอบสวนชิมิซุด้วยที่คิดว่า จำ ถ้าที่นั้น เขาได้พิจารณาให้โอกาสวางในพระองค์คอและซัก Aiko ใช้ชิมิซุของเขา อย่างไรก็ตาม แม้ก่อนตาย ตาของชิมิซุไม่ได้แสดงเครื่องหมายดังกล่าวAiko ควรยังรู้สึกที่ อย่างไรก็ตาม Aiko เป็น "ครู ไม่มีทางได้เธอละทิ้งเขาได้ เธอเพียงแค่ไม่สามารถทำ "ดังนั้น แทนที่จะฆ่าเขา- ถ้าเขาเก็บไว้ภายในพระบรมมหาราชวัง และกลับกับเราญี่ปุ่น อาจจะ...มีความเป็นไปได้-""... แม้ว่าฉันพยายามให้เหตุผล ฉันรู้ว่า อาจารย์จะไม่ตกลงไปเลย ฉันได้ฆ่านักศึกษาสำคัญของอาจารย์ ก็ไม่เป็นไรสำหรับอาจารย์ต้องตัดสินใจว่า สิ่งที่คุณต้องการทำเกี่ยวกับฉัน""... สิ่งเป็น- ""'โดดเดี่ยววิธีชีวิต' ฉันเคยคิดว่า สิ่งต่าง ๆ เนื่องจากคำของอาจารย์ อย่างไรก็ตาม ในโลกนี้ชีวิตของบุคคลอยู่แสง cruelly ฉันคิดว่า การไม่แสดงความเมตตาใด ๆ ต่อศัตรูของฉัน... และฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงที่ ฉันไม่คิดอยากจะเปลี่ยน แล้วไม่มีเวลาให้""Nagumo-kun...""ฉันจะทำสิ่งเดียวกันจาก เวลาฉันคิดว่า มันจำเป็น... ฉันจะดึงทริกเกอร์ไม่ว่ากี่ครั้งก็ ถ้าคุณคิดว่า ฉันถูกดาวตามปกติ...อาจารย์เท่านั้นได้ทำสิ่งที่คุณต้อง...อย่างไรก็ตาม ฉันต้องจดจำสิ่งหนึ่ง แม้ว่าจะเป็นอาจารย์หรือเพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆ ... ฉันจะดึงทริกเกอร์ถ้าคุณกลายเป็นศัตรูของฉัน..."มองลงไปเป็นเธอมากเธอ lip Aiko ก็ไม่มีใครแต่ Aiko ที่กล่าวว่า "มีได้ยินฉันพูด ฉันจะไม่โต้สิ่งที่จะตัดสินใจ" ไม่มีคำอื่น ๆ ที่ออกมา Hajime มอง Aiko ดังกล่าว และเขาเปิดเท้าของเขา เพราะสิ่งที่ต้องทำที่นี่ก็เสร็จแล้ว ยิวและฮฺอย่างเงียบ ๆ ห้องใกล้กับเขา พร้อมดัน Hajime มองจะ Aiko และอื่น ๆ ของนัด และเนื่องจากยังมีเรื่องของการรักษาลง พวกเขาอยู่เบื้องหลังตาม Hajime ในรายการอาหารเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครุ !? " เสียงลมหายใจที่ถูกนำตัวไป. มันก็ไม่ได้รู้จักกันที่ปล่อยให้ออก. หนึ่งในหัวและเป็นหนึ่งในหัวใจ. กระสุนที่ยิงได้อย่างถูกต้องสร้างขึ้นในร่างกายของชิมิซึสำหรับช่วงเวลาที่เพิ่มขึ้นและพวกเขาได้รับรางวัลเขา กับความตาย. ภายในกระสุนปืนเอ้อระเหยไม่มีใครให้ออกคำและพวกเขาเท่านั้นที่สามารถดูฮาจิเมะเงียบ ๆ มองไปที่ศพมีอาวุธปืนในมือข้างหนึ่งที่ยกควันสีขาวในความประหลาดใจที่ว่างเปล่า. เงียบปกครองบริเวณใกล้เคียงของพวกเขาที่อยู่ในบรรดาผู้ที่จะทำได้ ได้ย้ายพูดพึมพำรั่วไหลออกมา. "... ทำไม?" มันเป็นไอโกะ. ในความประหลาดใจที่ว่างเปล่าเธอดูซากของชิมิซึซึ่งได้เริ่มเดินทางไปสู่ความตายและเธอยกคำถามว่า. ฮาจิเมะมองออกไปจากชิมิซุ และเขามองไปที่ไอโกะ. ในเวลาเดียวกัน, ไอโกะฮาจิเมะจับคู่จ้องมองอีกครั้ง. ภายในดวงตาของเธอโกรธความเศร้าความไม่ไว้วางใจและอื่น ๆ ความรู้สึกที่ถูกยกขึ้นและหายไปแล้วพวกเขาก็ยกขึ้นและหายไปอีกครั้ง. "เขาเป็นศัตรูหลังจากทั้งหมด " ฮาจิเมะคำตอบต่อคำถามของไอโกะเป็นเรื่องง่ายอย่างแท้จริง. "นั่น! ชิมิซึคุงเป็น -... " "ปฏิรูป? ขออภัยที่ฟองสบู่ของคุณผมไม่ได้เพื่อให้อารมณ์ดีที่จะเชื่อว่าเหนือตาของฉันทั้งหมดจะไม่ฟุ้ง at all. " เมื่อเขาถามคำถามสุดท้ายตาชิมิซุก็บอกเขาว่าเขามี "ฤดูใบไม้ร่วง." ก่อนที่จะตาย จิตใจของเขายังคงเดินไปฆ่าไอโกะฮาจิเมะคิดว่าชิมิซึเล็กน้อยอาจมีการเปลี่ยนแปลงวิธีการของเขาเพราะชีวิตเช่นเดียวกับเวลาที่ฮาจิเมะเกือบลดลงมีการดำรงอยู่ของยูที่สามารถถือครองและการรักษาเขาดังนั้น ... เขาถาม Shimizu กับความคิดที่ว่า ในใจ. ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาได้พิจารณาที่จะให้ชิมิซึโอกาสโดยการใส่เข้าไปในตัวเขาปกและให้ไอโกะดูแลของเขา. อย่างไรก็ตามแม้กระทั่งก่อนที่จะตายตาชิมิสุของไม่ได้แสดงให้เห็นสัญญาณดังกล่าว. ไอโกะยังควรจะรู้สึก ว่า. แต่ไอโกะก็คือ "ครู" ไม่ได้หมายความว่าเธออาจจะทิ้งเขาไป. เธอก็ไม่สามารถทำเช่นนั้น. "ดังนั้นแทนที่จะฆ่าตัวเขา! ถ้าเขาจะถูกเก็บไว้ภายในพระราชวังและกลับมาร่วมกับเราไปญี่ปุ่นอาจจะ ... มี possibility-! " "... แม้ว่าผมจะพยายามที่จะให้เหตุผลฉันรู้ว่าอาจารย์จะไม่เห็นด้วยกับมัน เลย ฉันได้ฆ่านักศึกษาสำคัญของอาจารย์ มันโอเคสำหรับอาจารย์ที่จะตัดสินใจว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำอย่างไรกับฉัน. " "... ดังกล่าวเป็นสิ่งที่ลล์" "วิธีเหงาของชีวิต. ผมเคยคิดว่าสิ่งต่างๆเพราะคำพูดของอาจารย์ อย่างไรก็ตามในโลกที่ชีวิตของคนนี้มีน้ำหนักเบาอย่างโหดร้ายผมคิดว่าไม่แสดงความเมตตาต่อศัตรูใด ๆ ของฉัน ... และฉันจะไม่เปลี่ยนที่ ฉันไม่คิดว่าฉันต้องการที่จะเปลี่ยนที่ ฉันมีเวลาที่ไม่. " "Nagumo คุง ... " "ฉันจะทำสิ่งเดียวกันจากนี้ไป ในบางครั้งฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็น ... ฉันจะเหนี่ยวไกไม่ว่ากี่ครั้งไม่มีมันจะเป็น ถ้าคุณคิดว่าผมเข้าใจผิด ... อาจารย์เท่านั้นที่มีการทำในสิ่งที่คุณต้องการ ... แต่ผมอยากให้คุณจำสิ่งหนึ่ง แม้ว่าจะเป็นอาจารย์หรือเพื่อนร่วมชั้นอื่น ๆ ... ฉันจะเหนี่ยวไกถ้าคุณกลายเป็นศัตรูของฉัน ... " ไอโกะมองลงไปขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธอ. มันเป็นไม่มีใคร แต่ที่ไอโกะกล่าวว่า "เมื่อได้ยินเสียงพูดคุยของฉัน ฉันจะไม่ลบล้างสิ่งที่การตัดสินใจของคุณคือ. "คำว่าไม่มีการออกมา. ฮาจิเมะมองที่ไอโกะดังกล่าวและเขาหันเท้าของเขาเพราะสิ่งที่จำเป็นต้องทำที่นี่ได้เสร็จสิ้น. ยูชิเงียบ ๆ และตั้งอยู่ใกล้ชิดกับเขา. พร้อมกับความดัน ฮาจิเมะมองที่จะ, ไอโกะและการปรากฏตัวอื่น ๆ และเนื่องจากยังมีเรื่องของการโพสต์การรักษาพวกเขาอย่างเงียบ ๆ ตามมาฮาจิเมะในความไม่เต็มใจที่เจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

KH ! ? "

เสียงที่ลมหายใจถูกพรากไป มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าใครออก หนึ่งในหัว และหนึ่งในหัวใจ กระสุนที่ยิงได้อย่างแม่นยำ ทำให้ร่างกายชิมิ มันกระโดดไปชั่วขณะ และพวกเขาได้รับรางวัลกับความตาย

ภายในของปืน ไม่มีใครออกมาพูด เขาได้แต่มองฮาจิเมะอย่างเงียบๆ มองศพพร้อมปืนในมือข้างหนึ่งที่ยกควันขาวในแปลกใจว่าง ความเงียบครอบงำ บริเวณใกล้เคียง ภายในผู้ที่ไม่ได้ย้าย มีบ่นมีการรั่วไหล .

" . . . . . . . ทำไม ? "

มันคือ ไอโกะ ในแปลกใจว่าง เธอมองดูซากของชิมิสึที่ได้เริ่มต้นของเขาเดินทางไปตาย เธอจึงถามว่า ฮาจิเมะมองห่างจาก Sydney และเขามองไปที่ไอโกะ ในขณะเดียวกัน ไอโกะกับฮาจิเมะมองอีกครั้ง ในสายตาของเธอ ความโกรธ ความเศร้าความรู้สึกไม่ไว้วางใจและคนอื่น ๆ มีขึ้นแล้วก็หายไป แล้วพวกเขาขึ้นและหายไปอีกครั้ง

" เขาคือศัตรูหลังจากทั้งหมด . "

ฮาจิเมะตอบต่อ ไอโกะ ถามช่างง่าย

" ! ชิมิสึคุง - . . . . . . . "

" ปฏิรูป ? ขออภัยที่ออกมาฟองของคุณ ผมไม่ได้นิสัยดี เชื่อว่า เหนือตาของฉันไม่หมองเลย "

เมื่อเขาถามล่าสุดคำถามชิมิ ตาพูด ที่เขามี " ล้ม " ก่อนจะตาย จิตใจของเขายังย้ายไปฆ่าไอโกะ ฮาจิเมะคิดชิมิ สามารถเปลี่ยนหนทางชีวิตของตัวเอง เพราะเหมือนเวลาที่ฮาจิเมะเกือบล้ม มีเย่คือตัวตนที่สามารถถือและรักษาเขา ดังนั้น . . . . . . . เขาถามชิมิ กับที่คิดไว้ในใจ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นเขาได้พิจารณาที่จะให้ชิมิ โอกาส โดยวางไว้ในเขาปล่อยไอโกะเป็นปลอกคอ และดูแลเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะตาย ชิมิ ตาไม่ได้แสดงให้เห็น ถึงเซ็น

ไอโกะก็ยังรู้สึกว่า อย่างไรก็ตาม ไอโกะ คือ " ครู " ไม่ได้หมายความว่าเธอจะทิ้งเขา เธอทำอย่างนั้นไม่ได้

" ดังนั้น แทนที่จะฆ่าเขา ! ถ้าเขาอยู่ในพระราชวังและกลับมาร่วมกับเราในญี่ปุ่น อาจจะ . . . . . . . เป็นไปได้ - !

" . . . . . . . ถ้าผมพยายามให้เหตุผล ผมรู้ว่าอาจารย์จะไม่เห็นด้วยกับมันเลย ฉันต้องฆ่า อาจารย์ นักเรียน นักศึกษา ที่สำคัญ มันโอเคสำหรับท่านที่จะตัดสินใจว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำเกี่ยวกับฉัน . "

" . . . . . . . สิ่งนั้นคือ "

" ' โดดเดี่ยวทางของชีวิต ฉันคิดว่าของสิ่งต่าง ๆเพราะคำพูดของอาจารย์ อย่างไรก็ตามในโลกนี้ที่ชีวิตคนเรามันโหดร้ายแสง ผมคิดไม่แสดงความเมตตาต่อศัตรูของฉัน . . . . . . . และฉันก็จะไม่เปลี่ยน ฉันไม่คิดว่าฉันต้องการที่จะเปลี่ยนมัน ข้าไม่มีเวลาสำหรับมัน . "

" นางุโมะคุง . . . . . . . "

" ฉันก็จะทำเหมือนกันตอนนี้ ในเวลาที่ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็น . . . . . . . ฉันจะเหนี่ยวไก ไม่ว่ากี่ครั้งก็จะเป็น ถ้าคุณคิดว่าผมคิดผิด . . . . . . .อาจารย์มีการทำสิ่งที่คุณต้องการ . . . . . . . แต่ผมต้องการให้คุณจำไว้อย่างนึง ถ้าเป็นอาจารย์หรือเพื่อนร่วมชั้นเรียนคนอื่น ๆ . . . . . . . ฉันจะเหนี่ยวไกปืนถ้าคุณกลายเป็นศัตรู . . . . . . . "

ไอโกะมองเธอกัดเธอริมฝีปาก มันไม่มีใคร แต่ไอโกะที่บอกว่า " ยิ่งได้ยินฉันพูด ฉันก็ไม่ปฏิเสธ ไม่ว่าการตัดสินใจของคุณ . . . " ไม่พูดออกมาฮาจิเมะมองเช่น ไอโกะ และทำให้เท้าของเขา เพราะสิ่งที่ต้องทำที่นี่ได้สำเร็จ เยว่ชิและเงียบๆ ตั้งอยู่ใกล้เขา มาพร้อมกับความกดดัน ฮาจิเมะมองจะ ไอโกะ และอื่น ๆ ไว้ เพราะยังมีเรื่องของการโพสต์การรักษาพวกเขาอย่างเงียบ ๆตาม ฮาจิเมะในความเจ็บปวดความไม่เต็มใจ