There have been different approaches to the understanding of the
relation between place and identity. However, until now it does not exist a
consensual clarification of the relationship between these two concepts.
In the context of Environmental Psychology, the concept of “Place
Identity”, developed by Proshansky, Fabian and Kaminoff (1983),
continued by other authors (e.g. Lalli, 1988; Feldman, 1990) or with
different orientation (e.g. Sarbin, 1983; Korpela, 1989), was very
important, but cannot explain how or why the place becomes salient for
identity or how changes in the place context can influence the identity of
the subject or the group. In the extent of Social Psychology and of the selfconcept there is little theorizing about the role of place, despite James
(1890) who has theorized about the material self. More recently, Hormuth
(1990) presented a conceptualisation of the ecology of the self that is
constituted by others, objects and the environments. However, objects
and environment aspects are used only as representative and supports of
social relations.
There have been different approaches to the understanding of therelation between place and identity. However, until now it does not exist aconsensual clarification of the relationship between these two concepts.In the context of Environmental Psychology, the concept of “PlaceIdentity”, developed by Proshansky, Fabian and Kaminoff (1983),continued by other authors (e.g. Lalli, 1988; Feldman, 1990) or withdifferent orientation (e.g. Sarbin, 1983; Korpela, 1989), was veryimportant, but cannot explain how or why the place becomes salient foridentity or how changes in the place context can influence the identity ofthe subject or the group. In the extent of Social Psychology and of the selfconcept there is little theorizing about the role of place, despite James(1890) who has theorized about the material self. More recently, Hormuth(1990) presented a conceptualisation of the ecology of the self that isconstituted by others, objects and the environments. However, objectsand environment aspects are used only as representative and supports ofsocial relations.
การแปล กรุณารอสักครู่..
มีวิธีการต่างๆเพื่อความเข้าใจของ
ความสัมพันธ์ระหว่างสถานที่และอัตลักษณ์ อย่างไรก็ตาม จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่มีการสมยอมเป็น
ของความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดสองเหล่านี้ .
ในบริบทของจิตวิทยาสิ่งแวดล้อม แนวคิดของ " สถานที่
ตัวตน " ที่พัฒนาโดย proshansky ฟาเบียน และ kaminoff , ( 1983 ) ,
อย่างต่อเนื่อง โดยผู้เขียนอื่น ๆ ( เช่น lalli , 1988 ;เฟลด์แมน , 2533 ) หรือ
แตกต่างกันปฐมนิเทศ ( เช่น sarbin , 1983 ; คอร์เปลา , 1989 ) มาก
ที่สำคัญ แต่ไม่สามารถอธิบายว่า ทำไมสถานที่กลายเป็นเด่นสำหรับ
ตัวตนหรือการเปลี่ยนแปลงในสถานที่บริบทสามารถมีอิทธิพลต่ออัตลักษณ์ของ
หัวเรื่องหรือกลุ่ม ในขอบเขตของจิตวิทยาและสังคมของ selfconcept มีทฤษฎีเกี่ยวกับบทบาทของสถานที่ แม้เจมส์
( 1890 ) ผู้ซึ่งมี theorized เกี่ยวกับตนเอง วัสดุ เมื่อเร็วๆ นี้ hormuth
( 1990 ) นำเสนอเป็นมนต์คาถาของระบบนิเวศของตนเองที่
constituted โดยผู้อื่น วัตถุและสภาพแวดล้อมที่ อย่างไรก็ตาม วัตถุ
และด้านสิ่งแวดล้อม มีการใช้เฉพาะในฐานะตัวแทนและการสนับสนุนของ
ความสัมพันธ์ทางสังคม
การแปล กรุณารอสักครู่..