Mystery film is a genre of film tha

Mystery film is a genre of film that revolves around the solution of a problem or a crime. It focuses on the efforts of the detective, private investigator or amateur sleuth to solve the mysterious circumstances of an issue by means of clues, investigation, and clever deduction.

The plot often centers on the deductive ability, prowess, confidence, or diligence of the detective as they attempt to unravel the crime or situation by piecing together clues and circumstances, seeking evidence, interrogating witnesses, and tracking down a criminal.

Suspense is often maintained as an important plot element. This can be done through the use of the soundtrack, camera angles, heavy shadows, and surprising plot twists. Alfred Hitchcock used all of these techniques, but would sometimes allow the audience in on a pending threat then draw out the moment for dramatic effect.

This genre has ranged from early mystery tales, fictional or literary detective stories, to classic Hitchcockian suspense-thrillers to classic private detective films. A related film subgenre is spy films.[1]Mystery films mainly focus with solving a crime or a puzzle. The mystery generally revolves around a murder which must then be solved by policemen, private detectives, or amateur sleuths. The viewer is presented with a series of likely suspects, some of whom are "red herrings," - persons with motive to commit the crime who didn't actually do it - and attempts to solve the puzzle along with the investigator. At times the viewer is presented with information not available to the main character. The central character usually explores the unsolved crime, unmasks the perpetrator, and puts an end to the effects of the villainy.[2]

The successful mystery film adheres to one of two story types, known as Open and Closed. The Closed (or whodunit) mystery conceals the identity of the perpetrator until late in the story, adding an element of suspense during the apprehension of the suspect, as the audience is never quite sure who it is. The Open mystery, in contrast, reveals the identity of the perpetrator at the top of the story, showcasing the "perfect crime" which the audience then watches the protagonist unravel, usually at the very end of the story, akin to the unveiling scenes in the Closed style.

Mystery novels have proven to be a good medium for translation into film. The sleuth often forms a strong leading character, and the plots can include elements of drama, suspense, character development, uncertainty and surprise twists. The locales of the mystery tale are often of a mundane variety, requiring little in the way of expensive special effects. Successful mystery writers can produce a series of books based on the same sleuth character, providing rich material for sequels.

Until at least the 1980s, women in mystery films have often served a dual role, providing a relationship with the detective and frequently playing the part of woman-in-peril. The women in these films are often resourceful individuals, being self-reliant, determined and as often duplicitous. They can provide the triggers for the events that follow, or serve as an element of suspense as helpless victims.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์ลึกลับประเภทฟิล์มที่ revolves รอบการแก้ปัญหาอาชญากรรมหรือปัญหา ได้ เน้นความพยายามของนักสืบ นักสืบเอกชน หรือมือสมัครเล่น sleuth แก้สถานการณ์ลึกลับของปัญหาจากข้อมูล ตรวจสอบ และฉลาดหักพล็อตมักศูนย์บนความ deductive ศักดา มั่นใจ การละเลยนักพวกเขาพยายามที่จะคลี่คลายอาชญากรรมหรือสถานการณ์ โดย piecing กันปมและสถานการณ์ หาหลักฐาน พยาน interrogating และการก่อการร้ายมักจะไว้ใจจดใจจ่อเป็นองค์ประกอบสำคัญของแผน นี้สามารถทำได้โดยใช้เพลง มุมกล้อง เงาหนัก และบิดพล็อตที่น่าแปลกใจ อัลเฟรดฮิตช์ค็อกใช้ทั้งหมดของเทคนิคเหล่านี้ แต่จะบางครั้งอนุญาตให้ผู้ชมในภัยคุกคามที่ค้างอยู่ นั้นวาดออกขณะนี้สำหรับทุก ๆประเภทนี้มีอยู่ในช่วงจากต้นนิทานลึกลับ สมมติ หรือวรรณกรรมนักสืบเรื่องราว การคลาสสิก Hitchcockian ใจจดใจจ่อ-thrillers เพื่อภาพยนตร์คลาสสิกนักสืบ Subgenre ที่เกี่ยวข้องฟิล์มเป็นภาพยนตร์สายลับ [1] ภาพยนตร์ลึกลับส่วนใหญ่มุ่งเน้นกับการแก้ปัญหาอาชญากรรมหรือปริศนา ลึกลับทั่ว revolves รอบสังหารซึ่งต้องแก้ไขแล้ว โดยทนายสมชาย นักสืบเอกชน หรือสมัครเล่น sleuths ตัวแสดงจะแสดงชุดของผู้ต้องสงสัยน่าจะ บางคนมี "แดง herrings -ผู้ที่ มีแรงจูงใจกระทำอาชญากรรมไม่ได้จริง ๆ ทำมัน - และพยายามแก้ปริศนากับนักสืบที่ บางครั้งตัวแสดงนำเสนอ ด้วยข้อมูลที่ไม่มีตัวละครหลัก อักขระตัวกลางมักจะสำรวจอาชญากรรมยังไม่ได้แก้ไข unmasks ติงส และทำให้สิ้นสุดผลกระทบของ villainy [2]ภาพยนตร์ลึกลับสำเร็จสอดคล้องกับชนิดสองชั้น เรียกว่าเปิด และปิด ลึกลับปิด (หรือ whodunit) conceals รหัสประจำตัวของติงสในเรื่อง เพิ่มองค์ประกอบของใจจดใจจ่อในระหว่างความกลัวของผู้ต้องสงสัย เป็นผู้ชมไม่ค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นใคร ลึกลับเปิด เปิดเผยตัวตนของติงสที่ด้านบนของเรื่อง จัด "โกอาชญากรรม" ซึ่งผู้ชมนาฬิกาตัวเอกที่คลี่คลาย ปกติที่ตอนท้ายของเรื่อง เหมือนกับฉากฯ แบบปิดแล้ว ตรงกันข้ามMystery novels have proven to be a good medium for translation into film. The sleuth often forms a strong leading character, and the plots can include elements of drama, suspense, character development, uncertainty and surprise twists. The locales of the mystery tale are often of a mundane variety, requiring little in the way of expensive special effects. Successful mystery writers can produce a series of books based on the same sleuth character, providing rich material for sequels.Until at least the 1980s, women in mystery films have often served a dual role, providing a relationship with the detective and frequently playing the part of woman-in-peril. The women in these films are often resourceful individuals, being self-reliant, determined and as often duplicitous. They can provide the triggers for the events that follow, or serve as an element of suspense as helpless victims.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์ลึกลับเป็นประเภทของภาพยนตร์ที่หมุนรอบการแก้ปัญหาหรือความผิดทางอาญาที่ จะมุ่งเน้นความพยายามของนักสืบนักสืบเอกชนหรือนักสืบมือสมัครเล่นในการแก้สถานการณ์ลึกลับของปัญหาโดยวิธีการของปมการสอบสวนและการหักฉลาด. พล็อตมักศูนย์ความสามารถในการอนุมานความกล้าหาญความเชื่อมั่นหรือความขยันของ นักสืบที่พวกเขาพยายามที่จะคลี่คลายความผิดทางอาญาหรือสถานการณ์ด้วยการปะติดปะต่อเบาะแสและสถานการณ์ที่กำลังมองหาหลักฐานสอบสวนพยานและการติดตามการลงความผิดทางอาญา. ใจจดใจจ่อจะยังคงมักจะเป็นองค์ประกอบที่สำคัญพล็อต ซึ่งสามารถทำได้โดยการใช้ซาวด์มุมกล้องเงาหนักและพล็อตที่น่าแปลกใจบิด อัลเฟรดฮิตช์ค็อกใช้เทคนิคเหล่านี้ แต่บางครั้งจะช่วยให้ผู้ชมในภัยคุกคามที่รอการอนุมัติแล้ววาดออกมาในขณะนี้เพื่อให้เกิดผลที่น่าทึ่ง. ประเภทนี้มีตั้งแต่เรื่องลึกลับต้นเรื่องราวนักสืบสวมหรือวรรณกรรมเพื่อ Hitchcockian คลาสสิกใจจดใจจ่อระทึกไป คลาสสิกภาพยนตร์นักสืบเอกชน subgenre ภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์สายลับ. [1] ภาพยนตร์ลึกลับส่วนใหญ่มุ่งเน้นการแก้ปัญหาที่มีความผิดทางอาญาหรือปริศนา ลึกลับทั่วไปหมุนรอบฆาตกรรมซึ่งจะต้องได้รับการแก้ไขโดยตำรวจเป็นนักสืบเอกชนหรือนักสืบมือสมัครเล่น ผู้ชมจะนำเสนอกับชุดของผู้ต้องสงสัยมีแนวโน้มที่บางคนเป็น "ปลาเฮอริ่งแดง" - บุคคลที่มีแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรมที่ไม่ได้ทำจริงมัน - และความพยายามในการแก้ปริศนาพร้อมกับตรวจสอบ ในช่วงเวลาที่ผู้ชมจะนำเสนอกับข้อมูลที่ไม่สามารถใช้ได้กับตัวละครหลัก ตัวอักษรกลางมักจะสำรวจอาชญากรรมปริศนา, unmasks ผู้กระทำผิดและทำให้สิ้นผลของความชั่วร้ายที่. [2] ภาพยนตร์เรื่องลึกลับที่ประสบความสำเร็จเป็นไปตามหนึ่งในสองประเภทเรื่องที่เรียกว่าเปิดและปิด ปิด (หรือสืบสวนสอบสวน) ความลึกลับซ่อนเร้นตัวตนของผู้กระทำผิดจนดึกในเรื่องการเพิ่มองค์ประกอบของความใจจดใจจ่อในระหว่างการจับกุมผู้ต้องสงสัยในขณะที่ผู้ชมไม่เคยค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นใคร ลึกลับเปิดในทางตรงกันข้ามเผยให้เห็นตัวตนของผู้กระทำผิดที่ด้านบนของเรื่องที่จัดแสดง "อาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ" ซึ่งผู้ชมแล้วนาฬิกาคลี่คลายตัวเอกปกติจะอยู่ที่ปลายสุดของเรื่องนี้คล้ายกับฉากเปิดตัวใน รูปแบบปิด. นวนิยายลึกลับได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นสื่อที่ดีสำหรับการแปลเป็นภาพยนตร์ ในรูปแบบที่มักจะเป็นตัวละครนักสืบชั้นนำที่แข็งแกร่งและแปลงสามารถรวมองค์ประกอบของละครใจจดใจจ่อการพัฒนาตัวละคร, ความไม่แน่นอนและแปลกใจที่บิด ทำเลของเรื่องลึกลับมักจะมีความหลากหลายทางโลกต้องน้อยในทางเทคนิคพิเศษที่มีราคาแพง นักเขียนลึกลับที่ประสบความสำเร็จสามารถผลิตชุดของหนังสืออยู่บนพื้นฐานของตัวละครนักสืบเดียวกันให้วัสดุที่หลากหลายสำหรับการต่อ. จนถึงอย่างน้อยปี 1980 ผู้หญิงในภาพยนตร์ลึกลับได้รับมักจะเป็นสองบทบาทให้ความสัมพันธ์กับนักสืบและบ่อยครั้งที่เล่นเป็นส่วนหนึ่งที่ ของผู้หญิงในอันตราย ผู้หญิงในภาพยนตร์เหล่านี้มักจะมีบุคคลที่มีไหวพริบเป็นพึ่งตนเองกำหนดและบ่อยซ้ำซ้อน พวกเขาสามารถให้ทริกเกอร์สำหรับเหตุการณ์ที่เป็นไปตามหรือทำหน้าที่เป็นองค์ประกอบของใจจดใจจ่อเป็นเหยื่อกำพร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความลึกลับภาพยนตร์เป็นชนิดของภาพยนตร์ที่ revolves รอบการแก้ไขปัญหาอาชญากรรม จะมุ่งเน้นความพยายามของนักสืบนักสืบเอกชนนักสืบสมัครเล่น หรือเพื่อแก้สถานการณ์ลึกลับของปัญหาโดยวิธีการของปม การสืบสวน และฉลาดหัก

พล็อตมักจะเน้นความสามารถ นิรนัย ความกล้าหาญ ความเชื่อมั่นหรือความขยันของนักสืบที่พวกเขาพยายามที่จะคลี่คลายคดี หรือสถานการณ์โดย piecing ร่วมกันปมและสถานการณ์ การแสวงหาพยานหลักฐาน สอบปากคำพยาน และการติดตามคนร้าย

ใจจดใจจ่อมักจะยังคงเป็นองค์ประกอบที่ดินสำคัญ นี้สามารถทำได้ผ่านการใช้ของเพลง , มุมกล้อง , เงาหนักและน่าแปลกใจพล็อตบิดอัลเฟรด ฮิตช์ค็อก ใช้เทคนิคเหล่านี้ทั้งหมด แต่บางครั้งจะช่วยให้ผู้ชมในการพิจารณาภัยคุกคามแล้ววาดออกมาในขณะนี้สำหรับละคร ประเภทนี้ได้

ระหว่างเรื่องเล่าลี้ลับในวัยเด็ก ตัวละครหรือเรื่องราวนักสืบ วรรณกรรม จะระทึกใจจดใจจ่อ hitchcockian คลาสสิกหนังนักสืบเอกชน คลาสสิก ที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ subgenre เป็นภาพยนตร์สายลับ[ 1 ] ความลึกลับภาพยนตร์ส่วนใหญ่มุ่งเน้นกับการแก้อาชญากรรมหรือเป็นปริศนา เรื่องลึกลับทั่วไปหมุนรอบฆาตกรรมซึ่งต้องได้รับการแก้ไขโดยตำรวจนักสืบเอกชนหรือมือสมัครเล่น sleuths . ตัวแสดงจะนำเสนอกับชุดของอาจสงสัย บางคนเป็น " herrings สีแดง" บุคคลที่มีแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรมที่ยังไม่ได้ทำ - และพยายามที่จะแก้ปริศนาพร้อมกับนักสอบสวน เวลาที่ผู้ชมจะเสนอข้อมูลไม่สามารถใช้ได้กับตัวละครหลัก เป็นตัวกลางมักจะสำรวจอาชญากรรมเท่านั้น รหัสผ่าน unmasks ผู้กระทำผิด และทำให้สิ้นไป ผลของความชั่วร้าย [ 2 ]

ภาพยนตร์ลึกลับที่ประสบความสำเร็จยึดกับหนึ่งของเรื่องราวสองชนิด เรียกว่า เปิด และ ปิด ปิด ( หรือ whodunit ) ลึกลับซ่อนเร้นตัวตนของคนร้ายจนดึก ในเรื่อง การเพิ่มองค์ประกอบของใจจดใจจ่อในความหวาดหวั่นของผู้ต้องสงสัย เป็นผู้ชม คือไม่แน่ใจว่ามันเป็นใคร ความลึกลับ เปิด ในทางตรงกันข้ามเผยตัวตนของผู้กระทำผิดที่ด้านบนของเรื่อง การจัดแสดง " อาชญากรรมที่สมบูรณ์แบบ " ซึ่งผู้ชมแล้วนาฬิกาตัวเอกคลี่คลาย โดยปกติแล้วในตอนจบของเรื่อง คล้ายกับการเปิดตัวฉากในรูปแบบปิด

นิยายสืบสวน ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นสื่อที่ดีสำหรับการแปลเป็นฟิล์ม นักสืบมักจะรูปแบบแรงนำตัวละครและแปลงที่สามารถรวมองค์ประกอบของละคร ใจจดใจจ่อ การพัฒนาตัวละคร ความไม่แน่นอนและบิดแปลก ในย่านของความลึกลับ เรื่องราวมักของความหลากหลายทางโลกต้องน้อยในทางของลักษณะพิเศษที่แพง นักเขียนที่ประสบความสำเร็จสามารถผลิตชุดของหนังสือบนพื้นฐานของตัวละครนักสืบเดียวกันให้วัสดุที่อุดมไปด้วยสำหรับ sequels .

อย่างน้อยก็จนกว่า 1980 ,ผู้หญิงในความลึกลับภาพยนตร์มักจะได้รับบทบาทคู่ มีความสัมพันธ์กับนักสืบ และมักเล่นเป็นผู้หญิงอันตราย ผู้หญิงในหนังเหล่านี้มักจะมีบุคคลที่มั่งคั่ง , การพึ่งตนเอง , มุ่งมั่นและเป็นมักจะขี้โกหก . พวกเขาสามารถให้ทริกเกอร์สำหรับเหตุการณ์ที่ตามมา หรือใช้เป็นองค์ประกอบของใจจดใจจ่อ

เป็นเหยื่อฆาตกรรม