Various solvent systems like distil

Various solvent systems like distilled water, 0.1 N HCl,
phosphate buffer pH 6.8 and pH 7.4, methanol, distilled
water: methanol (1:1), 0.1 N HCl: methanol (1:1),
phosphate buffer pH 6.8-methanol (1:1) and phosphate
buffer pH 7.4-methanol (1:1) were tried to select an
appropriate solvent with good suitability and stability. A
solvent system, 0.1 N HCl: methanol (1:1) was selected
for the determination of aspirin and paracetamol, since
both drugs were soluble in it. In this solvent, minimal
interference in the absorbance of both drugs was
observed. The standards of aspirin and paracetamol
were scanned in the range of 200 to 400 nm against
water as blank for obtaining overlain spectra. The overlain
UV spectra are shown in Figure 2. The absorbance
and absorptivities of serial standard solutions of aspirin
and paracetamol were carried out at selected wave
lengths λ1 265 and λ2 257 nm, respectively. The UV
absorption of aspirin and paracetamol interfered with
each other, therefore law of additivity was employed for
the determination of both drugs in mixture. The method
employed solving of simultaneous equations using
Cramer’s rule and matrices. The absorptivity (a) is
extinction coefficient which was calculated using equation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบตัวทำละลายต่าง ๆ เช่นน้ำกลั่น 0.1 N HClฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 6.8 และค่า pH 7.4 เมทานอล กลั่นน้ำ: เมทานอล (1:1), 0.1 N HCl: เมทานอล (1:1),ฟอสเฟตและฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 6.8-เมทานอล (1:1)บัฟเฟอร์ pH 7.4-เมทานอล (1:1) ได้พยายามเลือกตัวทำละลายที่เหมาะสมกับความดีและความมั่นคง Aระบบตัวทำละลาย 0.1 N HCl: เลือกเมทานอล (1:1)สำหรับความมุ่งมั่นของยาแอสไพรินและพาราเซตามอล เนื่องจากยาเสพติดทั้งละลายในมัน ในนี้ตัวทำละลาย น้อยที่สุดคือสัญญาณรบกวนในค่าของยาเสพติดทั้งปฏิบัติ มาตรฐานของยาแอสไพรินและพาราเซตามอลสแกนในช่วง 200 ถึง 400 นาโนเมตรกับน้ำเปล่าเป็นการสเปกตรัม overlain การ overlainสเปกตรัมรังสียูวีจะแสดงในรูปที่ 2 ค่าที่และ absorptivities ของโซลูชั่นมาตรฐานอนุกรมของแอสไพรินและพาราเซตามอลดำเนินการเวลาการเลือกคลื่นλ1 ความยาว 265 และ λ2 257 nm ตามลำดับ UVแซงการดูดซึมของยาแอสไพรินและพาราเซตามอลกัน ดังนั้นกฎหมายของ additivity ถูกจ้างสำหรับวิธีการกำหนดยาเสพติดทั้งในส่วนผสม วิธีการการแก้สมการพร้อมกันโดยใช้การจ้างงานกฎของ cramer และเมทริกซ์ เป็น absorptivity (a)ค่าสัมประสิทธิ์การสูญเสียซึ่งคำนวณโดยใช้สมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบต่างๆของตัวทำละลายเช่นน้ำกลั่น 0.1 N HCl,
ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ค่า pH 6.8 และค่า pH 7.4, เมทานอลที่กลั่น
น้ำ: เมทานอล (1: 1) 0.1 N HCl: เมทานอล (1: 1),
ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ค่า pH 6.8 เมทานอล (1 1) และฟอสเฟต
บัฟเฟอร์ค่า pH 7.4 เมทานอล (1: 1) ได้รับการพยายามที่จะเลือก
ตัวทำละลายที่เหมาะสมกับความเหมาะสมที่ดีและมั่นคง
ระบบตัวทำละลาย 0.1 N HCl: เมทานอล (1: 1) ได้รับเลือก
สำหรับการกำหนดยาแอสไพรินและยาพาราเซตามอลเนื่องจาก
ยาเสพติดทั้งสองได้ที่ละลายอยู่ในนั้น ในตัวทำละลายนี้น้อยที่สุด
รบกวนการดูดกลืนแสงของยาเสพติดทั้งที่ถูก
ตั้งข้อสังเกต มาตรฐานของยาแอสไพรินและยาพาราเซตามอล
ถูกสแกนในช่วง 200 ถึง 400 นาโนเมตรกับ
น้ำเปล่าสำหรับการได้รับสเปกตรัมทับ ทับ
สเปกตรัมรังสียูวีจะแสดงในรูป 2. การดูดกลืนแสง
และ absorptivities ของการแก้ปัญหาแบบอนุกรมมาตรฐานของยาแอสไพริน
และยาพาราเซตามอลได้ดำเนินการที่คลื่นเลือก
ความยาวλ1 265 และ 257 นาโนเมตรλ2ตามลำดับ รังสียูวี
การดูดซึมของยาแอสไพรินและยาพาราเซตามอลแทรกแซงด้วย
กันดังนั้นกฎหมายของ additivity ถูกจ้างสำหรับ
ความมุ่งมั่นของยาเสพติดทั้งในส่วนผสม วิธี
การจ้างงานการแก้สมการพร้อมกันโดยใช้
กฎของ Cramer และการฝึกอบรม ดูดกลืนแสง (ก) เป็น
ค่าสัมประสิทธิ์การสูญพันธุ์ซึ่งได้รับการคำนวณโดยใช้สมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบตัวทำละลายต่าง ๆ เช่น น้ำกลั่น , 0.1 N HCl ,ฟอสเฟตบัฟเฟอร์พีเอช 6.8 และ pH 7.4 , เมทานอล , กลั่นน้ำ : เมทานอล ( 1 : 1 ) , 0.1 N HCl เมทานอล ( 1 : 1 )ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 6.8-methanol ( 1 : 1 ) และฟอสเฟตบัฟเฟอร์ pH 7.4-methanol ( 1 : 1 ) กำลังพยายามที่จะเลือกตัวทำละลายที่มีความเหมาะสมที่ดีที่เหมาะสมและมีเสถียรภาพ เป็นระบบสารละลาย 0.1 N HCl เมทานอล ( 1 : 1 ) เลือกหาปริมาณพาราเซตามอลแอสไพริน และตั้งแต่ทั้งยาละลายมัน ในตัวทำละลายที่น้อยที่สุดการแทรกแซงในการดูดกลืนแสงของยาทั้งสองตัว คือสังเกต มาตรฐานของยาพาราเซตามอลแอสไพริน และทำการสแกนในช่วง 200 - 400 nm กับเป็นช่องว่างสำหรับรับน้ำที่เปลี่ยนแปลง . ส่วนที่UV นี้จะแสดงในรูปที่ 2 นabsorptivities ของอนุกรมมาตรฐานและโซลูชั่นของแอสไพรินและ พาราเซตามอล ได้ดำเนินการในคลื่นที่เลือกความยาวλ 1 และλ 2 257 nm ตามลำดับ ยูวีการดูดซึมของยาพาราเซตามอลแอสไพริน และแทรกแซงด้วยแต่ละอื่น ๆ ดังนั้น กฎหมายที่ใช้สำหรับการบวกความมุ่งมั่นของทั้งสองยาเสพติดในส่วนผสม วิธีใช้แก้ปัญหาระบบสมการโดยใช้กฎของคราเมอร์ และเมทริกซ์ การดูด ( ) คือค่าสัมประสิทธิ์การสูญพันธุ์ที่คำนวณได้โดยใช้สมการ