Water removal is based on the natural and non-destructive phenomenon of osmosis across cell membranes. The driving force for the diffusion of water from the tissue into the solution is provided by the higher osmotic pressure of the hyper-tonic solution. The diffusion of water is accompanied by the simultaneous counter diffusion of solutes from the osmotic solution into the tissue. Since the cell membrane responsible for osmotic transport is not perfectly selective, solutes present in the cells (organic acids, reducing sugars, minerals, flavors and pigment compounds) can also be leached into the osmotic solution, which affect the organoleptic and nutritional characteristics of the product.
The rate of diffusion of water from any material made up of such tissues depends upon factors such as temperature and concentration of the osmotic solution, the size and geometry of the material, the solution-to-material mass ratio and, to a certain level, agitation of the solution.
การกำจัดน้ำที่อยู่บนพื้นฐานของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ และไม่ทำลายของ Osmosis ผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ แรงผลักดันสำหรับการกระจายของน้ำจากเนื้อเยื่อที่เป็นโซลูชั่นที่ให้บริการโดยสูงกว่าแรงดันของสารละลายไฮเปอร์โทนิก . การแพร่กระจายของน้ำมาพร้อมกับพร้อมกันนับการแพร่ของตัวถูกละลายจากสารละลายออสโมซิสเข้าไปในเนื้อเยื่อเนื่องจากเยื่อหุ้มเซลล์รับผิดชอบการขนส่งระบบไม่สมบูรณ์แบบที่เลือก , ตัวถูกละลายอยู่ในเซลล์ ( กรดอินทรีย์ , ลดน้ำตาล , แร่ธาตุ , รสและสารเม็ดสีก็จะถูกชะล้างลงไปในสารละลายออสโมติกซึ่งมีผลต่อลักษณะทางประสาทสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการของผลิตภัณฑ์ .
อัตราการแพร่ของน้ำจากวัสดุใด ๆที่สร้างขึ้นในเนื้อเยื่อดังกล่าว ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ เช่น อุณหภูมิและความเข้มข้นของสารละลายออสโมติก ขนาดและรูปทรงของวัสดุแก้ไขอัตราส่วนมวลวัสดุและ , ในระดับหนึ่ง , ความปั่นป่วนของโซลูชั่น
การแปล กรุณารอสักครู่..