encing one of the worst droughts ob

encing one of the worst droughts observed in the region
in the last 200 years. The consequences of drought have
been far reaching both for human consumptive uses and
for aquatic ecosystems, and serve to highlight several
important aspects of the nature of droughts, their
ecological impacts, and how humans respond to them.
Running water ecosystems are the dominant form of
freshwater ecosystem in Australia, yet, despite the high
frequency of drought we lack a basic understanding of
the consequences of long-term droughts (as distinct
from seasonal droughts) as an ecosystem disturbance,
and more is known about drought effects on flowing
than on standing waters. Drought is well defined and
characterised meteorologically, but hydrologically its
characterisation is equivocal. While drought severely
impacts natural aquatic ecosystems, its effects have
been and are exacerbated by direct and indirect anthropogenic
modifications to streams and their catchments.
In streams the major impacts are the loss of water and
habitat availability, and the reduction, if not severing, of
connectivity (lateral, longitudinal and vertical). Despite
the relative frequency of drought in Australia we have
failed to develop long-term management strategies
capable of contending with droughts and their impacts,
particularly in catchments where human disturbances
have reduced the natural resistance and resilience of
aquatic ecosystems, and where the demand for consumptive
water use is high and rising. Here, we provide a
commentary on drought and its implications for the
management of freshwater ecosystems. We begin with a
general discussion of drought and its impacts on streams
and rivers before discussing some of the more specific
management issues and response strategies that have
arisen in response to the current drought in Australia.
Throughout we consider global as well as local examples.
We conclude by highlighting important knowledge
gaps and by providing some general principles for better
incorporating droughts and their impacts into river
management strategies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

encing one of the worst droughts observed in the regionin the last 200 years. The consequences of drought havebeen far reaching both for human consumptive uses andfor aquatic ecosystems, and serve to highlight severalimportant aspects of the nature of droughts, theirecological impacts, and how humans respond to them.Running water ecosystems are the dominant form offreshwater ecosystem in Australia, yet, despite the highfrequency of drought we lack a basic understanding ofthe consequences of long-term droughts (as distinctfrom seasonal droughts) as an ecosystem disturbance,and more is known about drought effects on flowingthan on standing waters. Drought is well defined andcharacterised meteorologically, but hydrologically itscharacterisation is equivocal. While drought severelyimpacts natural aquatic ecosystems, its effects havebeen and are exacerbated by direct and indirect anthropogenicmodifications to streams and their catchments.In streams the major impacts are the loss of water andhabitat availability, and the reduction, if not severing, ofconnectivity (lateral, longitudinal and vertical). Despitethe relative frequency of drought in Australia we havefailed to develop long-term management strategiescapable of contending with droughts and their impacts,particularly in catchments where human disturbanceshave reduced the natural resistance and resilience ofaquatic ecosystems, and where the demand for consumptiveใช้น้ำได้สูง และเพิ่มขึ้น มีการความเห็นเกี่ยวกับภัยแล้งและผลกระทบของการการจัดการระบบนิเวศน้ำจืด เราเริ่มต้นด้วยการสนทนาทั่วไปแล้งและส่งผลกระทบต่อของกระแสข้อมูลและแม่น้ำก่อนที่จะคุยบางมากปัญหาการจัดการและกลยุทธ์การตอบสนองที่มีเกิดขึ้นในฤดูแล้งปัจจุบันในออสเตรเลียตลอดเราพิจารณาส่วนกลางและท้องถิ่นอย่างเราสรุป โดยเน้นความรู้ที่สำคัญช่องว่าง และให้โดยหลักการทั่วไปบางอย่างดีกว่าเพจ droughts และผลกระทบของพวกเขาลงในแม่น้ำกลยุทธ์การจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

encing
หนึ่งในภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดที่สังเกตในภูมิภาคในช่วง200 ปี ผลกระทบจากภัยแล้งได้รับการไกลถึงทั้งสำหรับการใช้การบริโภคของมนุษย์และสำหรับระบบนิเวศทางน้ำและให้บริการที่จะเน้นหลายแง่มุมที่สำคัญของธรรมชาติของภัยแล้งที่พวกเขาส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศและวิธีการที่มนุษย์ตอบสนองต่อพวกเขา. วิ่งระบบนิเวศแหล่งน้ำเป็นรูปแบบที่โดดเด่นของระบบนิเวศน้ำจืดในประเทศออสเตรเลียยังแม้จะสูงความถี่ของภัยแล้งที่เราขาดความเข้าใจพื้นฐานของผลกระทบจากภัยแล้งในระยะยาว(แตกต่างจากภัยแล้งตามฤดูกาล) เป็นการรบกวนระบบนิเวศ, และอื่น ๆ เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบภัยแล้งในไหลกว่ายืนน่านน้ำ ภัยแล้งที่กำหนดไว้อย่างดีและโดดเด่น meteorologically แต่ hydrologically ของตัวละครเป็นสองแง่สองง่าม ในขณะที่ภัยแล้งอย่างรุนแรงส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศทางน้ำธรรมชาติผลกระทบที่ได้รับและเป็นที่มาของมนุษย์โดยตรงและโดยอ้อมปรับเปลี่ยนลำธารและพื้นที่รับน้ําของพวกเขา. ในลำธารผลกระทบที่สำคัญคือการสูญเสียของน้ำและความพร้อมที่อยู่อาศัยและการลดลงถ้าไม่ขาดของการเชื่อมต่อ (ด้านข้างตามแนวยาวและแนวตั้ง) แม้จะมีความถี่สัมพัทธ์ของภัยแล้งในประเทศออสเตรเลียเราได้ล้มเหลวในการพัฒนากลยุทธ์การจัดการในระยะยาวความสามารถในการต่อสู้กับภัยแล้งและผลกระทบของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่รับน้ําที่รบกวนของมนุษย์มีการลดความต้านทานตามธรรมชาติและความยืดหยุ่นของระบบนิเวศทางน้ำและสถานที่ที่ความต้องการบริโภคการใช้น้ำสูงและเพิ่มขึ้น ที่นี่เราจะให้ความเห็นเกี่ยวกับภัยแล้งและผลกระทบของมันสำหรับการจัดการระบบนิเวศน้ำจืดของ เราเริ่มต้นด้วยการอภิปรายทั่วไปของภัยแล้งและผลกระทบที่มีต่อลำธารและแม่น้ำก่อนที่จะพูดคุยบางส่วนของเฉพาะเจาะจงมากขึ้นปัญหาการจัดการและกลยุทธ์การตอบสนองที่เกิดขึ้นในการตอบสนองต่อภัยแล้งในปัจจุบันในประเทศออสเตรเลีย. ตลอดเราพิจารณาทั่วโลกรวมทั้งเป็นตัวอย่างในท้องถิ่น. เรา สรุปโดยเน้นความรู้ที่สำคัญช่องว่างและโดยการให้บางหลักการทั่วไปที่ดีกว่าสำหรับการใช้มาตรการภัยแล้งและผลกระทบของพวกเขาลงไปในแม่น้ำกลยุทธ์การจัดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

encing หนึ่งในที่เลวร้ายที่สุด droughts ที่พบในเขต
เมื่อ 200 ปี ผลของความแห้งแล้งได้
มาไกลถึงทั้งมนุษย์และระบบนิเวศการใช้
มลภาวะทางน้ำ และให้เน้นด้านสำคัญหลาย
ของธรรมชาติจากความแห้งแล้งของ
นิเวศวิทยาผลกระทบอย่างไร และมนุษย์ตอบสนองต่อพวกเขา .
วิ่งน้ำระบบนิเวศเป็นรูปแบบเด่นของ
ระบบนิเวศน้ำจืดในออสเตรเลีย แต่แม้จะมีความถี่สูง
แล้งเราขาดความเข้าใจพื้นฐานของผลกระทบของภัยแล้งระยะยาว (

จากภัยแล้งแตกต่างกันตามฤดูกาล ) เป็นระบบนิเวศความวุ่นวาย
และอื่น ๆเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความแห้งแล้งต่อการไหล
กว่าน้ำยืน . ภัยแล้งได้เป็นอย่างดี การกำหนดลักษณะ meteorologically

hydrologically ของมัน แต่ลักษณะเป็นมีเลศนัย . ในขณะที่ภัยแล้งอย่างรุนแรง
ผลกระทบระบบนิเวศสัตว์น้ำธรรมชาติ ผลของมันมี
เป็น exacerbated โดยทางตรง และทางอ้อม และการปรับเปลี่ยนของมนุษย์

catchments ลำธารของพวกเขาในกระแสผลกระทบหลักคือการสูญเสียน้ำและ
ห้องพักที่อยู่อาศัยและลดถ้าไม่ตัดการเชื่อมต่อ ,
( ด้านข้างตามยาวและแนวตั้ง ) . แม้
ความถี่สัมพัทธ์ของความแห้งแล้งในออสเตรเลีย เราล้มเหลวที่จะพัฒนากลยุทธ์การจัดการระยะยาว

สามารถต่อสู้กับภัยแล้งและผลกระทบที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะใน catchments ที่มนุษย์รบกวน

ลดความต้านทานและความยืดหยุ่นของระบบนิเวศธรรมชาติ
น้ำและความต้องการใช้น้ำน้ำ
สูงและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ที่นี่เราให้
ความเห็นบนความแห้งแล้งและความหมายของมันสำหรับการจัดการระบบนิเวศน้ำจืด . เราเริ่มต้นด้วย
ทั่วไปอภิปรายภัยแล้งและผลกระทบต่อแม่น้ำและลำธาร
ก่อนที่จะพูดถึงบางส่วนของเฉพาะการจัดการปัญหาและกลยุทธ์การตอบสนองมากขึ้น

ที่ได้เกิดขึ้นในการตอบสนองต่อปัญหาภัยแล้งปัจจุบันในออสเตรเลีย .
ตลอดเราพิจารณาทั่วโลกรวมทั้งตัวอย่างท้องถิ่น .
เราสรุปโดยเน้นช่องว่างความรู้
ที่สำคัญและโดยการให้หลักการทั่วไปสำหรับดีกว่า
ผสมผสานภัยแล้งและผลกระทบในกลยุทธ์การจัดการน้ำ