The inversion was run multiple times with different starting parameters. The preferred inversion result was obtained by using a 300 m half-space as the initial model to produce the normalized RMS misfit of about 4.6. After 4 iterations,the misfitlevel decreased to about 1.6 RMS. This step was run with a larger length-scale parameter in the WSINV3DMT code (Siripunvaraporn et al., 2005; Siripunvaraporn and Egbert, 2009) to model the large scale structures that are required by the observed data. To further decrease the RMS level, a smaller length-scale was therefore used to allow the smaller features required by the data to be added in the inverted model, as with the techniques used in Boonchaisuk et al. (2013). The reduced length-scale inversion step also helps to fit the data that are affected by static distortion (Siripunvaraporn, 2012). After 2 more iterations of the inversion, this time starting from the previous model but with smaller length scale, the misfit level was stabilized at 1.5 RMS. At that point, we terminated the inversion. The observed data and the calculated responses from all 7 stations are shown in Fig. 3. The RMS misfits for each site and each period for this run are shown in Fig. 4a. The final inversion model is plotted in a plan view in Fig. 5 and in cross-sections in Figs. 6 and 7. Three main features are shown in Figs. 5–7: the conductive zones C1 and C2 and the resistive structure labeled as R. All of these features also appear in other models with different inversion parameters inferring that they are required by the data. The conductor C1 is surrounded with MCH1, MCH2, MCH3, MCH5 and MCH6 sites, while conductor C2 is only enclosed by MCH2, MCH3 and MCH4 sites on just its southern side. The size and thickness of C2 might therefore be less constrained than those of C1. More stations located on the northern side may be necessary in order to further constrain C2. The conductive zones C1 and C2 are of particular interest because they can be linked to the geothermal reservoir discussed in the following section. We therefore do the feasibility tests inorder to validate thatC1 andC2 are requiredby the observeddata. To verify the existence of C1, the conductive volume C1 of the inverted model in Figs. 5–7 was replaced by a background resistivity of 300 m and ran the forward modeling to fit the observed data. We found that the overall RMS dramatically increased to 3.4 indicating a poorer fit to the observed data. A similar experiment was conducted with the C2 zone. After the forward modeling run of the model without the C2 conductive zone, the overall RMS misfit increased to 3.1. Both of these experiments indicate us that both conductive C1 and C2 zones are required by the observed data. For a detailed investigation, Fig. 4b and c shows the RMS misfit of each site and each period after replacing C1 and C2, respectively, with a background resistivity of 300 m. Fig. 4b shows that C1 is required by most sites, particularly MCH1, MCH2 and MCH3 as removing it results in a higher RMS misfit. The period range that senses conductor C1 is around 0.03–10 s. Fig. 4c shows that conductor C2 is required by MCH2, MCH3 and MCH4. The period range affecting C2 is slightly larger (around 0.03–100 s), which might be why C2 is interpreted to be thicker and deeper than C1. 3
3. Interpretation and discussion
The previous section shows that the final inverted model (Figs. 5–7) contains three prominent features: the shallow conductive zones, C1 and C2, the resistive structure, R, and the resistivity contrast between the conductive zones and the resistive block matches the Mae Chan Fault well (drawn as the dashed line in Fig. 5). In this section, we link these prominent features with the geology of the area. The two conductive zones C1 and C2 form a thin conductive layer near the surface covering the Mae Chan valley (Fig. 5a) but separate into two zones below 50 m depth (e.g., Figs. 5b and 6a). C1 conductor dissipates at around 250 m while C2 continues to a depth of 500 m (Fig. 6a). C2 covers a larger area (around 1 km2). C1 and C2 are located within the Quaternary alluvium. The center of C1 is close to where the hot springs seep into the Mae Chan creek (indicated by Y1 and Y4 in Fig. 5) and also the drilled hole (indicated by Y2), while the center of C2 is associated with hot fluid emerging at the surface. Two hot springs (Y3a and Y3b) are also found between C1 and C2. Since there is a correlation between the hot springs and the conductors beneath, we can therefore suggest that C1 and C2 are reservoirs for the hot fluid. The reservoirs are connected in the top sedimentary deposits in the north of MCF (Figs. 5a, 6 and 7). They become separated on entering the weathered and fractured granite below (Figs. 6 and 7). The resistor R appears in the southern region near stations MCH5, MCH6 and MCH7 (Fig. 5).
The inversion was run multiple times with different starting parameters. The preferred inversion result was obtained by using a 300 m half-space as the initial model to produce the normalized RMS misfit of about 4.6. After 4 iterations,the misfitlevel decreased to about 1.6 RMS. This step was run with a larger length-scale parameter in the WSINV3DMT code (Siripunvaraporn et al., 2005; Siripunvaraporn and Egbert, 2009) to model the large scale structures that are required by the observed data. To further decrease the RMS level, a smaller length-scale was therefore used to allow the smaller features required by the data to be added in the inverted model, as with the techniques used in Boonchaisuk et al. (2013). The reduced length-scale inversion step also helps to fit the data that are affected by static distortion (Siripunvaraporn, 2012). After 2 more iterations of the inversion, this time starting from the previous model but with smaller length scale, the misfit level was stabilized at 1.5 RMS. At that point, we terminated the inversion. The observed data and the calculated responses from all 7 stations are shown in Fig. 3. The RMS misfits for each site and each period for this run are shown in Fig. 4a. The final inversion model is plotted in a plan view in Fig. 5 and in cross-sections in Figs. 6 and 7. Three main features are shown in Figs. 5–7: the conductive zones C1 and C2 and the resistive structure labeled as R. All of these features also appear in other models with different inversion parameters inferring that they are required by the data. The conductor C1 is surrounded with MCH1, MCH2, MCH3, MCH5 and MCH6 sites, while conductor C2 is only enclosed by MCH2, MCH3 and MCH4 sites on just its southern side. The size and thickness of C2 might therefore be less constrained than those of C1. More stations located on the northern side may be necessary in order to further constrain C2. The conductive zones C1 and C2 are of particular interest because they can be linked to the geothermal reservoir discussed in the following section. We therefore do the feasibility tests inorder to validate thatC1 andC2 are requiredby the observeddata. To verify the existence of C1, the conductive volume C1 of the inverted model in Figs. 5–7 was replaced by a background resistivity of 300 m and ran the forward modeling to fit the observed data. We found that the overall RMS dramatically increased to 3.4 indicating a poorer fit to the observed data. A similar experiment was conducted with the C2 zone. After the forward modeling run of the model without the C2 conductive zone, the overall RMS misfit increased to 3.1. Both of these experiments indicate us that both conductive C1 and C2 zones are required by the observed data. For a detailed investigation, Fig. 4b and c shows the RMS misfit of each site and each period after replacing C1 and C2, respectively, with a background resistivity of 300 m. Fig. 4b shows that C1 is required by most sites, particularly MCH1, MCH2 and MCH3 as removing it results in a higher RMS misfit. The period range that senses conductor C1 is around 0.03–10 s. Fig. 4c shows that conductor C2 is required by MCH2, MCH3 and MCH4. The period range affecting C2 is slightly larger (around 0.03–100 s), which might be why C2 is interpreted to be thicker and deeper than C1. 33. Interpretation and discussionThe previous section shows that the final inverted model (Figs. 5–7) contains three prominent features: the shallow conductive zones, C1 and C2, the resistive structure, R, and the resistivity contrast between the conductive zones and the resistive block matches the Mae Chan Fault well (drawn as the dashed line in Fig. 5). In this section, we link these prominent features with the geology of the area. The two conductive zones C1 and C2 form a thin conductive layer near the surface covering the Mae Chan valley (Fig. 5a) but separate into two zones below 50 m depth (e.g., Figs. 5b and 6a). C1 conductor dissipates at around 250 m while C2 continues to a depth of 500 m (Fig. 6a). C2 covers a larger area (around 1 km2). C1 and C2 are located within the Quaternary alluvium. The center of C1 is close to where the hot springs seep into the Mae Chan creek (indicated by Y1 and Y4 in Fig. 5) and also the drilled hole (indicated by Y2), while the center of C2 is associated with hot fluid emerging at the surface. Two hot springs (Y3a and Y3b) are also found between C1 and C2. Since there is a correlation between the hot springs and the conductors beneath, we can therefore suggest that C1 and C2 are reservoirs for the hot fluid. The reservoirs are connected in the top sedimentary deposits in the north of MCF (Figs. 5a, 6 and 7). They become separated on entering the weathered and fractured granite below (Figs. 6 and 7). The resistor R appears in the southern region near stations MCH5, MCH6 and MCH7 (Fig. 5).
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผกผันได้รับการทำงานหลายครั้งด้วยพารามิเตอร์เริ่มต้นที่แตกต่างกัน ผลการผกผันที่ต้องการได้โดยใช้ 300 เมตรครึ่งพื้นที่เป็นโมเดลเริ่มต้นในการผลิตไม่เหมาะ RMS ปกติประมาณ 4.6 หลังจาก 4 ซ้ำ misfitlevel ลดลงประมาณ 1.6 RMS ขั้นตอนนี้คือการทำงานกับพารามิเตอร์ของความยาวขนาดใหญ่ในรหัส WSINV3DMT นี้ (Siripunvaraporn et al, 2005;. Siripunvaraporn และเอ็กเบิร์ 2009) ในการจำลองโครงสร้างขนาดใหญ่ที่จำเป็นโดยข้อมูลที่สังเกต เพื่อเป็นการลดระดับ RMS ที่มีความยาวขนาดที่เล็กกว่าจึงถูกนำมาใช้เพื่อช่วยให้คุณสมบัติที่มีขนาดเล็กที่จำเป็นโดยข้อมูลที่จะเพิ่มเข้ามาในรูปแบบ Inverted เช่นเดียวกับเทคนิคที่ใช้ในบุญชัย, et al (2013) ความยาวขนาดขั้นตอนการผกผันลดลงนอกจากนี้ยังช่วยให้พอดีกับข้อมูลที่ได้รับผลกระทบจากการบิดเบือนคงที่ (Siripunvaraporn 2012) หลังจากนั้น 2 ซ้ำมากขึ้นของการรักร่วมเพศในครั้งนี้เริ่มต้นจากรุ่นก่อนหน้า แต่ที่มีขนาดความยาวที่มีขนาดเล็กระดับไม่เหมาะมีเสถียรภาพที่ 1.5 RMS ณ จุดที่เรายกเลิกการผกผัน ข้อมูลที่สังเกตและการตอบสนองที่คำนวณได้จาก 7 สถานีที่แสดงในรูป 3. Misfits RMS สำหรับแต่ละสถานที่และระยะเวลาสำหรับการทำงานนี้แต่ละที่แสดงในรูป 4A รูปแบบผกผันสุดท้ายคือพล็อตในมุมมองแผนในรูป 5 และในส่วนข้ามในมะเดื่อ 6 และ 7 สามคุณสมบัติหลักจะแสดงในมะเดื่อ 5-7: โซน C1 เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าและ C2 และโครงสร้างทานอาร์ระบุว่าเป็นคุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้จะปรากฏในรูปแบบอื่น ๆ ที่มีพารามิเตอร์ที่แตกต่างกันผกผันอนุมานว่าพวกเขาจะต้องตามข้อมูล C1 ตัวนำล้อมรอบด้วย MCH1, MCH2, MCH3, MCH5 และ MCH6 เว็บไซต์ขณะตัวนำ C2 ถูกปิดล้อมด้วย MCH2, MCH3 และ MCH4 เว็บไซต์บนเพียงด้านภาคใต้เท่านั้น ขนาดและความหนาของ C2 ดังนั้นจึงอาจจะมีข้อ จำกัด น้อยกว่า C1 สถานีอื่น ๆ ที่ตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนืออาจมีความจำเป็นในการสั่งซื้อเพื่อ จำกัด C2 โซนเป็นสื่อกระแสไฟฟ้า C1 C2 และเป็นที่สนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะพวกเขาสามารถเชื่อมโยงกับอ่างเก็บน้ำความร้อนใต้พิภพที่กล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้ ดังนั้นเราจึงทำการทดสอบความเป็นไปได้ในการตรวจสอบ inorder thatC1 andC2 มี requiredby observeddata เพื่อตรวจสอบการดำรงอยู่ของ C1 ที่ C1 ปริมาณกระแสไฟฟ้าของรูปแบบ Inverted ในมะเดื่อ 5-7 ก็ถูกแทนที่ด้วยความต้านทานพื้นหลังของ 300 เมตรและวิ่งไปข้างหน้าการสร้างแบบจำลองเพื่อให้พอดีกับข้อมูลที่สังเกต เราพบว่าอาร์โดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมาก 3.4 ระบุยากจนสอดคล้องกับข้อมูลที่สังเกต การทดลองที่คล้ายกันได้ดำเนินการกับโซน C2 หลังจากที่มีการสร้างแบบจำลองวิ่งไปข้างหน้าของรูปแบบโดยไม่ต้องโซน C2 เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าที่ไม่เหมาะ RMS โดยรวมเพิ่มขึ้น 3.1 ทั้งสองของการทดลองเหล่านี้แสดงให้เราเห็นว่าทั้งสองเป็นสื่อกระแสไฟฟ้า C1 และ C2 โซนถูกต้องตามข้อมูลที่สังเกต สำหรับการตรวจสอบรายละเอียดรูป 4b และ C แสดงให้เห็นว่าไม่เหมาะ RMS ของแต่ละสถานที่และช่วงเวลาหลังจากที่เปลี่ยน C1 และ C2 ตามลำดับแต่ละที่มีความต้านทานพื้นหลังของ 300 เมตร มะเดื่อ. 4b แสดงให้เห็นว่า C1 ถูกต้องตามเว็บไซต์ส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง MCH1, MCH2 และ MCH3 การลบผลใน RMS สูงไม่เหมาะ ช่วงเวลานั้นรู้สึก C1 ตัวนำเป็นรอบ 0.03-10 s มะเดื่อ. 4C แสดงให้เห็นว่าตัวนำ C2 ถูกต้องตาม MCH2, MCH3 และ MCH4 ช่วงระยะเวลาที่มีผลกระทบต่อ C2 เป็นขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย (ประมาณ 0.03-100 s) ซึ่งอาจเป็นสาเหตุ C2 คือการตีความที่จะหนาและลึกกว่า C1 3
3. การตีความและการอภิปราย
ส่วนก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบคว่ำสุดท้าย (มะเดื่อ 5-7.) มีสามคุณสมบัติที่โดดเด่น: โซนตื้นสื่อ C1 และ C2 โครงสร้างทาน, R, และความคมชัดความต้านทานระหว่างโซนเป็นสื่อกระแสไฟฟ้า และบล็อกทานตรงกับความผิดพลาดจันแม่ดี (วาดเป็นเส้นประในรูป. 5) ในส่วนนี้เราจะเชื่อมโยงคุณสมบัติที่โดดเด่นเหล่านี้กับธรณีวิทยาของพื้นที่ สองโซนเป็นสื่อกระแสไฟฟ้า C1 C2 และรูปแบบชั้นนำไฟฟ้าบางใกล้พื้นผิวครอบคลุมแม่จันวัลเลย์ (รูป. 5A) แต่แยกออกเป็นสองโซนต่ำกว่า 50 เมตรลึก (เช่นมะเดื่อ. 5b และ 6a) C1 ตัวนำว้าวุ่นที่ประมาณ 250 เมตรขณะที่ C2 ยังคงระดับความลึก 500 เมตร (รูป. 6A บริการ) C2 ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ (ประมาณ 1 กิโลเมตร 2) C1 และ C2 จะตั้งอยู่ภายใน alluvium Quaternary ศูนย์กลางของ C1 อยู่ใกล้กับที่น้ำพุร้อนซึมเข้าไปในแม่จัน Creek (แสดงโดย Y1 และ Y4 ในรูป. 5) และยังเป็นหลุมเจาะ (แสดงโดย Y2) ในขณะที่ศูนย์กลางของ C2 มีความเกี่ยวข้องกับของเหลวร้อนที่เกิดขึ้นใหม่ ที่พื้นผิว สองน้ำพุร้อน (Y3a และ Y3b) นอกจากนี้ยังมีการพบกันระหว่าง C1 และ C2 เนื่องจากมีความสัมพันธ์ระหว่างน้ำพุร้อนและตัวนำใต้เราจึงสามารถชี้ให้เห็นว่า C1 และ C2 เป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับน้ำร้อน อ่างเก็บน้ำมีการเชื่อมต่อในตะกอนฝากสูงสุดในทางตอนเหนือของ MCF (มะเดื่อ. 5A, 6 และ 7) พวกเขากลายเป็นแยกเข้าไปในหินแกรนิตผุและร้าวด้านล่าง (มะเดื่อ. 6 และ 7) ตัวต้านทาน R ปรากฏในที่อยู่ใกล้กับสถานีภาคใต้ MCH5, MCH6 และ MCH7 (รูปที่. 5)
การแปล กรุณารอสักครู่..
กลับกัน คือหลายครั้งที่มีการเริ่มต้นพารามิเตอร์ ผลที่ต้องการได้โดยการใช้ 300 เมตรครึ่งพื้นที่เป็นรูปแบบเริ่มต้นในการผลิตค่า rms เหมาะประมาณ 4.6 . 4 รอบหลัง misfitlevel ลดลงประมาณ 1.6 เรื . ขั้นตอนนี้ใช้กับขนาดใหญ่ความยาวพารามิเตอร์แสดงสเกลใน wsinv3dmt รหัส ( siripunvaraporn et al . , 2005 ; และ siripunvaraporn เอ็กเบิร์ต , 2552 ) รูปแบบโครงสร้างขนาดใหญ่ที่ต้องการ โดยตรวจสอบข้อมูล เพื่อลดระดับ RMS , ขนาดความยาวขนาดเล็กจึงใช้เพื่อให้มีขนาดเล็กลง คุณสมบัติที่ต้องการ โดยข้อมูลจะถูกเพิ่มในตัวโมเดล เป็นเทคนิคที่ใช้ใน boonchaisuk et al . ( 2013 ) ลดขนาดความยาวผกผันขั้นตอนยังช่วยให้พอดีกับข้อมูลที่ได้รับ ผลกระทบจากไฟฟ้าสถิตบิดเบือน ( siripunvaraporn , 2012 ) อีก 2 รอบกลับกันหลังจากเวลาที่เริ่มจากรุ่นก่อนหน้า แต่ด้วยขนาดความยาวขนาดเล็กระดับไม่เหมาะคือความเสถียรที่ 1.5 เรื . ณจุดนั้น เราต้องยุติการกลับกัน จากข้อมูลและค่าการตอบสนองจากทั้งหมด 7 สถานี แสดงในรูปที่ 3 RMS แปลกประหลาดสำหรับแต่ละเว็บไซต์และแต่ละเวลาวิ่งนี้จะแสดงในรูปที่ 4 . แบบสุดท้ายคือวางแผนในการดูแผนในรูปที่ 5 และในและในมะเดื่อ . 6 และ 7 สามคุณสมบัติหลักจะแสดงในผลมะเดื่อ . 5 – 7 : Conductive โซน C1 และ C2 และโครงสร้างตัวต้านทานป้ายเป็น อาร์ คุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้จะปรากฏในรูปแบบอื่น ๆที่มีพารามิเตอร์การผกผันที่พวกเขาจะถูกบังคับใช้โดยข้อมูล คอนดักเตอร์ C1 ล้อมรอบด้วย mch1 mch2 mch3 , , , และ mch5 mch6 เว็บไซต์ในขณะที่คุณ C2 จะล้อมรอบด้วย mch2 mch3 mch4 , และเว็บไซต์ในภาคใต้ของด้าน ขนาดและความหนาของ C2 จะจึงจะน้อยกว่าข้อ จำกัด กว่า C1 . สถานีที่ตั้งอยู่ทางด้านเหนืออีกอาจมีความจำเป็นเพื่อที่จะเพิ่มเติมจำกัด C2 conductive โซน C1 และ C2 เป็นที่สนใจเนื่องจากพวกเขาสามารถเชื่อมโยงกับแหล่งความร้อนใต้พิภพที่กล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้ ดังนั้นเราจึงทำแบบทดสอบเพื่อตรวจสอบความเป็นไปได้ thatc1 andc2 เป็น requiredby ที่ observeddata . เพื่อตรวจสอบการมีอยู่ของ C1 , สื่อกระแสไฟฟ้าปริมาณ C1 ของรถโมเดลในมะเดื่อ . 5 – 7 ถูกแทนที่ด้วยพื้นหลังความต้านทาน 300 M และวิ่งหนีไปข้างหน้าแบบให้พอดีกับข้อมูล . เราจะพบว่า ค่าโดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมากถึง 3.4 ระบุพอดียากจนเพื่อตรวจสอบข้อมูล การทดลองที่คล้ายคลึงกับกลุ่มโซน C2 หลังจากส่งโมเดลลิ่งวิ่งของแบบจำลองโดยการโซน C2 , มหัศจรรย์ RMS โดยรวมเพิ่มขึ้น 3.1 . ทั้งการทดลองเหล่านี้แสดงให้เราเห็นว่า ทั้งโซน C1 และ C2 กระแสไฟฟ้าจะถูกบังคับใช้โดยการตรวจสอบข้อมูล เพื่อสืบหาข้อมูล และรูปที่ 4B และ C แสดง RMS เหมาะของแต่ละเว็บไซต์ และแต่ละช่วงเวลาหลังจากเปลี่ยน C1 และ C2 ตามลำดับ โดยพื้นหลังของ 300 เมตร ไม่พบว่าเป็นตาม 4B C1 เว็บไซต์มากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง mch1 mch2 mch3 เป็นลบ , และผลลัพธ์ในที่สูงค่าเหมาะ . ระยะเวลาช่วงที่ความรู้สึกคอนดักเตอร์ C1 ประมาณ 0.03 – 10 วินาที ภาพที่แสดงให้เห็นว่าคุณ C2 4C เป็นสิ่งจำเป็น mch2 mch3 mch4 , และ . ระยะเวลาช่วงที่มีผลต่อ C2 จะใหญ่กว่าเล็กน้อย ( ประมาณ 0.03 – 100 s ) ซึ่งอาจเป็นเหตุผลที่ C2 คือตีความจะหนาและลึกกว่า C1 . 3 .3 . การตีความและการอภิปรายส่วนก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า สุดท้ายคว่ำแบบ ( Figs 5 – 7 ) ประกอบด้วยสามคุณสมบัติเด่น : ตื้น conductive โซน C1 และ C2 , โครงสร้างตัวต้านทาน R และค่าความแตกต่างระหว่างโซน conductive และบล็อกต้านทานเข้ากับแม่จันผิดดี ( วาดเป็นเส้นประในรูปที่ 5 ) ในส่วนนี้เราเชื่อมโยงคุณลักษณะเด่นเหล่านี้กับธรณีวิทยาของพื้นที่ สอง Conductive โซน C1 และ C2 รูปแบบบางสื่อชั้นใกล้ผิวครอบคลุมหุบเขาซานแม่ ( รูปที่ 43 ) แต่แยกเป็นสองโซนด้านล่าง 50 เมตร ความลึก ( เช่น ลูกมะเดื่อ . บี และ 6 ) ชื่อ : คอนดักเตอร์กระจายประมาณ 250 เมตรในขณะที่ C2 ยังคงมีความลึก 500 เมตร ( รูปที่ 6 ) C2 ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ( ประมาณ 1 กิโลเมตร ) C1 และ C2 ตั้งอยู่ในตะกอนควอเทอร์นารี . ศูนย์กลางของ C1 อยู่ใกล้ที่บ่อน้ำร้อนซึมลงในห้วยแม่จัน ( แสดงโดย y4 y1 และในรูปที่ 5 ) และรูเจาะ ( พบ 2 ) ในขณะที่ศูนย์ C2 เกี่ยวข้องกับของไหลที่ร้อนกว่าพื้นผิว สอง Hot Springs ( และ y3a y3b ) นอกจากนี้ยังพบระหว่าง C1 และ C2 เนื่องจากมีความสัมพันธ์ระหว่างน้ำพุร้อนและตัวนำเบื้องล่าง เราจึงสามารถชี้ให้เห็นว่า C1 และ C2 เป็นอ่างเก็บน้ำสำหรับของเหลวร้อน อ่างเก็บน้ำมีการเชื่อมต่อในเงินฝากตะกอนด้านบนในภาคเหนือของ MCF ( Figs 5A , 6 และ 7 ) พวกเขากลายเป็นแยกเข้าผุแตกแกรนิตด้านล่าง ( Figs 6 และ 7 ) ตัวต้านทาน R ปรากฏในภาคใต้ mch5 และใกล้สถานี mch6 mch7 ( ภาพที่ 5 )
การแปล กรุณารอสักครู่..