Kuro stared at him, looking at all

Kuro stared at him, looking at all the injuries he caused the teen. The bumps, bruises, and dried blood that started to form on the bottom of Mahiru’s left nostril. He then noticed the teen stopped crying because all the tear tracks he had were all dried up. And the Eve still smiled…at him. Like what just happened didn’t happen at all. Mahiru felt himself being drawn towards Kuro again, and when he felt him trembling, a soft accepting smile rose on the Eve’s face. The Servamp buried his face back into Mahiru’s shoulder, while still rubbing his back in gentle circles. Mahiru could tell the bluenette was trying really hard not to break out crying. Taking a deep breath in, and letting it out, Kuro kept the sobs that were clogging his throat from breaking out.


“You are a pain in my ass,” he mumbled into Mahiru’s shoulder, before he leaned back again, and looked the Eve in the eyes. Mahiru noticed the Servamp had a small smile on his face, which made Mahiru smile as well. “But…thanks.”


Mahiru smiled, and shook his head. He didn’t need that, but it was still nice to hear it. Kuro gave a slight sigh, before his smile dropped. He didn’t want to leave Mahiru to all his wounds like this. Scanning the injuries, he looked over the things he could take care of fast and easy. The bumps can use some ice, the blood can be cleaned with soap and water, and he could put special cream on the bruises to help them heal faster. Letting his mouth open, Kuro shut it again, trying to figure out what to do first. Mahiru noticed the Servamp trying to decide, and waited patiently.


“I’ll help you clean up…” Kuro started out, slowly putting Mahiru back on the bed, and getting the supplies he needed. Mahiru watched as Kuro ran from room to room, getting everything, and after ten minutes of collecting the stuff, the Servamp came back with an icepack, some cream, and some soap and water. “Okay…this is going to hurt, but hold still.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุจ้องที่เขา เขากำลังดูการบาดเจ็บเกิดจากการที การกระแทก ฟกช้ำ และเลือดแห้งที่เริ่มต้นแบบฟอร์มที่ด้านล่างของ mahiru ฮาร์ดคอร์ของรูจมูกซ้าย เขาจากนั้นสังเกตเห็นวัยรุ่นที่หยุดร้องไห้ เพราะแทร็คฉีกขาดทั้งหมดเขาถูกทั้งแห้ง และวันยังคงยิ้ม...ที่เขา เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่ได้เกิดขึ้นเลย Mahiru ฮาร์ดคอร์รู้สึกว่าตัวเองถูกดึงไปยังบอร์กอีกครั้ง และเมื่อเขารู้สึกว่าเขาสั่น รับนุ่มรอยยิ้มบนใบหน้าของอีฟโร Servamp ที่ฝังใบหน้าของเขากลับเข้าที่ไหล่ของ mahiru ฮาร์ดคอร์ ในขณะที่ยังคง ถูหลังในวงการอ่อนโยน Mahiru ฮาร์ดคอร์สามารถบอก bluenette พยายามจริง ๆ ยากไม่แตกออกร้องไห้ การหายใจลึก ๆ ใน และปล่อยให้มันออกมา บอร์กเก็บเสียงสะอื้นที่ถูกอุดตันคอของเขาจากการทำลายออกเขา "คุณเป็นความเจ็บปวดในตูดของฉัน mumbled เป็นของ mahiru ฮาร์ดคอร์ไหล่ ก่อนเขาพิงอีกครั้ง และดู วันในสายตา Mahiru ฮาร์ดคอร์สังเกตเห็น Servamp ที่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา ซึ่งทำ mahiru ฮาร์ดคอร์ยิ้มเป็นอย่างดี " แต่...ขอบคุณด้วย"Mahiru ฮาร์ดคอร์ยิ้ม และส่ายศีรษะของเขา เขาไม่จำเป็นที่ แต่มันก็ยังดีที่มัน คุโรให้ถอนหายใจที่เล็กน้อย ก่อนที่รอยยิ้มของเขาลดลง เขาไม่ต้องการออกจาก mahiru ฮาร์ดคอร์ไปบาดแผลของเขาเช่นนี้ การสแกนการบาดเจ็บ เขามองผ่านสิ่งที่เขาสามารถดูแลง่าย และรวดเร็ว กระแทกสามารถใช้น้ำแข็ง เลือดสามารถทำความสะอาด ด้วยสบู่และน้ำ และเขาสามารถใส่ครีมพิเศษฟกช้ำจะช่วยให้หายเร็วขึ้น ปล่อยให้ปากเปิด บอร์กปิดอีกครั้ง พยายามคิดหาอะไรทำก่อน Mahiru ฮาร์ดคอร์สังเกตเห็น Servamp พยายามตัดสินใจ และรออดทน"ฉันจะช่วยคุณทำความสะอาดขึ้น... " คุโรเริ่มออก ค่อย ๆ วาง mahiru ฮาร์ดคอร์บนเตียงกลับ และได้รับอุปกรณ์ที่เขาต้องการ Mahiru ฮาร์ดคอร์ดูบอร์กวิ่งภายในห้อง การ และหลังจากสิบนาทีรวบรวมสิ่ง Servamp การกลับมามี icepack ครีม และสบู่ และน้ำ "โอเค...นี้จะทำร้าย แต่ยังคงค้างไว้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Kuro จ้องมองมาที่เขากำลังมองหาที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดที่เขาเกิดจากวัยรุ่น กระแทกฟกช้ำและเลือดแห้งที่เริ่มต้นในรูปแบบที่ด้านล่างของรูจมูกด้านซ้าย Mahiru ของ จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นวัยรุ่นหยุดร้องไห้เพราะทุกแทร็คฉีกขาดที่เขาได้ถูกทำให้แห้งทั้งหมดขึ้น และอีฟยังคงยิ้ม ... ไปที่เขา เช่นเดียวกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่ได้เกิดขึ้นในทุก Mahiru รู้สึกว่าตัวเองถูกดึงไปสู่ ​​Kuro อีกครั้งและเมื่อเขารู้สึกว่าเขาตัวสั่นรอยยิ้มอ่อนยอมรับเพิ่มขึ้นบนใบหน้าของอีฟ Servamp ฝังใบหน้าของเขากลับเข้ามาในไหล่ Mahiru ในขณะที่ยังคงถูหลังของเขาในวงการอ่อนโยน Mahiru สามารถบอก bluenette ได้พยายามอย่างหนักจริงๆไม่ได้ที่จะแยกออกร้องไห้ การหายใจเข้าลึก ๆ ในและปล่อยให้มันออก Kuro เก็บไว้สะอื้นที่ถูกอุดตันลำคอของเขาจากการทำลายออก.


"คุณมีอาการปวดในตูดของฉัน" เขาพึมพำเข้าไหล่ Mahiru ของก่อนที่เขาจะโน้มตัวกลับมาอีกครั้งและมองอีฟ ในสายตา Mahiru สังเกตเห็น Servamp มีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขาซึ่งทำให้รอยยิ้ม Mahiru เช่นกัน " แต่ ... ขอบคุณ."


Mahiru ยิ้มและส่ายหัว เขาไม่จำเป็นต้องนั้น แต่มันก็ยังคงมีความสุขที่จะได้ยินมัน Kuro ให้ถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่รอยยิ้มของเขาลดลง เขาไม่ได้ต้องการที่จะออกจาก Mahiru บาดแผลของเขาเช่นนี้ การสแกนอาการบาดเจ็บที่เขามองข้ามสิ่งที่เขาสามารถดูแลได้ง่ายและรวดเร็ว กระแทกสามารถใช้น้ำแข็งบางเลือดสามารถทำความสะอาดด้วยสบู่และน้ำและเขาสามารถใส่ครีมพิเศษเกี่ยวกับรอยฟกช้ำที่จะช่วยให้พวกเขาหายเร็วขึ้น ปล่อยให้ปากของเขาเปิด Kuro ปิดมันอีกครั้งพยายามที่จะคิดออกว่าจะทำก่อน Mahiru สังเกตเห็น Servamp พยายามที่จะตัดสินใจและรอคอยอย่างอดทน.


"ฉันจะช่วยให้คุณทำความสะอาด ... " Kuro เริ่มออกอย่างช้าๆวาง Mahiru กลับมาอยู่บนเตียงและได้รับอุปกรณ์ที่เขาต้องการ Mahiru ดูเป็น Kuro วิ่งออกจากห้องไปที่ห้องรับทุกสิ่งและหลังจากนั้นสิบนาทีของการเก็บรวบรวมสิ่งที่ Servamp กลับมาพร้อมกับน้ำแข็งเทียมครีมบางส่วนและบางสบู่และน้ำ "โอเค ... นี้จะเจ็บ แต่ยังคงค้างไว้."