indicating thawing yield and cookin

indicating thawing yield and cooking yield at 99.03 and 88.38 g/ 100 g fresh shrimp respectively, compared to the control which were 95.84 and 75.02 g/100 g fresh shrimp, respectively. Upon thawing, loss of fluid from the flesh of shrimps usually occurs due to the protein denaturation during freezing. Shrimps lost their weight during cooking due to thermal denaturation of myofibrillar protein and removal of water, resulting in shrinkage in shrimp muscles (Erdogdu et al., 2004) and affected texture and other physical properties of shrimp such as moisture content, density and volume.
This yield loss during cooking indicates significant economic consequence. NaCl could increase WHC of meat, improve texture of cooked products after freeze-thawing (Hamm, 1972; Offer &
Knight, 1988). Chloride ions were more strongly bound to the
protein than the sodium ion, resulting to an increase of net negative
charge of protein (Hamm, 1972). The electrostatic repulsion and
increased interfilamental spaces allowed more water molecules to
be penetrated and adsorbed into. Synergistic effect of the NaCl in
combination with salts like phosphate or bicarbonate in seafood
processing were demonstrated in many studies

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุละลายผลผลิตและผลผลิตอาหารที่กุ้งสด 99.03 และ 88.38 g/100 g ตามลำดับ การเปรียบเทียบการควบคุมซึ่งได้ 95.84 และกุ้งสด 100 กรัม 75.02 g ตามลำดับ เมื่อละลาย สูญเสียของเหลวจากเนื้อของกุ้งมักจะเกิดจาก denaturation โปรตีนระหว่างจุดเยือกแข็ง กุ้งสูญเสียน้ำหนักของพวกเขาในระหว่างการปรุงอาหารเนื่องจากความร้อน denaturation myofibrillar โปรตีนและน้ำ ผลการหดตัวของกล้ามเนื้อกุ้ง (Erdogdu et al. 2004) และผลกระทบพื้นผิวและคุณสมบัติทางกายภาพอื่น ๆ ของกุ้งเช่นความชื้น ความหนาแน่น และปริมาตรขาดทุนนี้ผลตอบแทนในระหว่างการปรุงอาหารบ่งชี้ส่งผลเศรษฐกิจที่สำคัญ NaCl สามารถเพิ่ม WHC เนื้อ ขึ้นพื้นผิวของผลิตภัณฑ์อาหารปรุงสุกแช่แข็งละลาย (Hamm, 1972 นำเสนอและอัศวิน 1988) คลอไรด์ไอออนได้มากขึ้นอย่างยิ่งกับการโปรตีนมากกว่าไอออนโซเดียม ผลจะเพิ่มขึ้นสุทธิเป็นลบค่าโปรตีน (Hamm, 1972) Repulsion สถิต และเพิ่มพื้นที่ interfilamental อนุญาตให้โมเลกุลน้ำเพิ่มเติมจะทะลุ และ adsorbed เข้า ฤทธิ์ของ NaCl ในผสมกับเกลือฟอสเฟตหรือไบคาร์บอเนตในทะเลประมวลผลได้แสดงในการศึกษามากมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงให้เห็นว่าอัตราผลตอบแทนการละลายและการปรุงอาหารที่อัตราผลตอบแทนที่ 99.03 และ 88.38 กรัม / 100 กรัมกุ้งสดตามลำดับเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมซึ่งเป็น 95.84 และ 75.02 กรัม / 100 กรัมกุ้งสดตามลำดับ เมื่อละลายสูญเสียของของเหลวจากเนื้อกุ้งมักจะเกิดขึ้นเนื่องจากการสูญเสียสภาพธรรมชาติของโปรตีนในระหว่างการแช่แข็ง กุ้งสูญเสียน้ำหนักของพวกเขาระหว่างการปรุงอาหารเนื่องจากความร้อนสูญเสียสภาพธรรมชาติของโปรตีนกล้ามเนื้อและการกำจัดของน้ำผลในการหดตัวของกล้ามเนื้อกุ้ง (Erdogdu et al., 2004) และได้รับผลกระทบพื้นผิวและคุณสมบัติทางกายภาพอื่น ๆ ของกุ้งเช่นความชื้นและปริมาณความหนาแน่น
สูญเสียผลผลิตนี้ระหว่างการปรุงอาหารบ่งชี้ผลทางเศรษฐกิจที่สำคัญ โซเดียมคลอไรด์สามารถเพิ่ม WHC ของเนื้อปรับปรุงพื้นผิวของผลิตภัณฑ์ปรุงสุกแช่แข็งหลังจากละลาย (Hamm 1972; เสนอ &
อัศวิน 1988) คลอไรด์ไอออนกำลังมุ่งหน้าไปมากขึ้นอย่างยิ่งให้
โปรตีนมากกว่าไอออนโซเดียมที่มีผลต่อการเพิ่มขึ้นของค่าลบสุทธิ
ค่าใช้จ่ายของโปรตีน (Hamm, 1972) เขม่นไฟฟ้าสถิตและ
เพิ่มขึ้นพื้นที่ interfilamental ได้รับอนุญาตเพิ่มเติมโมเลกุลของน้ำที่จะ
เจาะและดูดซับเข้าไป ผลเสริมฤทธิ์ของโซเดียมคลอไรด์ใน
การรวมกันกับเกลือเช่นฟอสเฟตหรือไบคาร์บอเนตในด้านอาหารทะเล
ประมวลผลถูกแสดงให้เห็นในการศึกษาจำนวนมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงการปรุงอาหารและผลผลิต และผลผลิตที่ 99.03 88.38 กรัม / 100 กรัม กุ้งสด ตามลำดับ เมื่อเทียบกับการควบคุมที่และสำหรับ 75.02 กรัม / 100 กรัม กุ้งสด ตามลำดับ เมื่อละลาย , การสูญเสียของของเหลวจากเนื้อกุ้งมักเกิดขึ้นเนื่องจากโปรตีนการหยุดชั่วคราวในระหว่างการแช่แข็ง สูญเสียน้ำหนักของพวกเขาในอาหารกุ้ง ( โปรตีนลดลง เนื่องจากความร้อนและการบำบัดน้ำ ส่งผลให้เกิดการหดตัวในกล้ามเนื้อกุ้ง ( erdogdu et al . , 2004 ) และผลกระทบพื้นผิวและคุณสมบัติทางกายภาพอื่น ๆของกุ้ง เช่น ความชื้น ความหนาแน่น และปริมาณนี้ผลผลิตเสียหายในระหว่างการปรุงอาหาร ชี้ว่า ผลกระทบทางเศรษฐกิจที่สำคัญ เกลือสามารถเพิ่มการอุ้มน้ำของเนื้อ , การปรับปรุงพื้นผิวของผลิตภัณฑ์หลังการปรุงสุกแช่แข็ง ( แฮม , 1972 ; & เสนออัศวิน , 1988 ) ไอออน ( ขอผูกไว้กับโปรตีนมากกว่าโซเดียมไอออน ทำให้ต้องเพิ่มลบสุทธิค่าของโปรตีน ( แฮม , 1972 ) ทางอนุกรรมการ และเพิ่ม interfilamental เป็นอนุญาตให้โมเลกุลของน้ำมากขึ้นต้องเจาะและดูดซับเข้าไปใน ผลของเกลือโซเดียมคลอไรด์ในที่ผสมกับเกลือ เช่น ฟอสเฟต หรือโซเดียม ไบคาร์บอเนตในอาหารทะเลการประมวลผล มีผลการศึกษาหลาย