“Hmmm. This is hard.”It was the fir

“Hmmm. This is hard.”

It was the first time creating a sculpture was so difficult for Weed. He was used to feeling like his hands moving on its own, as his skill level was very high. But the higher his skill level was and the more knowledge he had – the harder it was for him to work.

“Damn! Why is it like this?”

Weed had already created many sculptures of Seoyoon, but every time it was getting harder and harder. The more he looked at her, the more he was saw and the more he wanted to convey her charm. And it was an incredibly difficult task.

This time Weed created a Masterpiece and his skill increased by 13%.

But the closer he was to the next level of Sculpture Mastery – the harder it was to increase it. And to actually advance to the next level he needed something special. For example to go from Beginner to Intermediate he had to make a statue of Headless Dullahan.

And to go from Intermediate to Advanced level he’ll have to make something truly outstanding.

“Right. I’ll never pass to the Advanced level with Fine Pieces. With my 63% in current level it’ll take 3 or 4 Masterpieces…”

Now Weed started to closely watch Seoyoon’s every move. Not only in battle, but in-between them too. How she walks, which hand she eats food with, where and how she sat – he was engraving absolutely everything in his memory.

This small and ugly Orc was secretly spying on Seoyoon!

If only she realized that she was accompanied by a player, she’d have gone off far ahead or even kill the annoying little creep.

Sometimes it was difficult for Seoyoon to even look at people, which was why she was trying to hide from everyone by going somewhere remote. Sometimes she wasn’t able to do it, men would chase her everywhere, fight each other, and show off their strength. But she still wouldn’t talk to them, which was getting her into trouble and making her a player killer in the end.

If Seoyoon knew that there was a man besides her, she wouldn’t be able to stay with him.

But not with an Orc! Simple Orcs did not cause any repulsion from her. And that’s why Weed managed to see the real Seoyoon that was fighting monsters and sleeping under the warm sun. Her face still remained expressionless, except for her eyes…

With sadness in her eyes, she was watching leaves falling off trees. She often looked at the small brook in the middle of the Gorge while humbly sitting and waiting for the food to get done.

Once, while walking, Seoyoon plucked a flower and put it into her hair. She herself didn’t notice it at all, but Weed almost jumped from surprise!

“…”

Weed thought that she was a murderer who did not have any place for tenderness in her heart. That was completely opposite from what she was letting others see. But when he witnessed Seoyoon watching with her sad eyes two squirrels play… He understood.

“Yes, that’s it!”

Weed immersed himself into work again.

“When making a sculpture, one shouldn’t jump to conclusions. Even if you think that you fully understand a person, you should stop and think it over. Not everything is simple.”

He might just be making another mistake right now. But this mistake will bring him another step closer to the true Seoyoon.

“I should not only show her cold appearance that catches the eye, but her feelings too. I should try and trust my heart once, rather than think it over again and again. I should try to create the Seoyoon I feel, rather than the one I see.”

Zahab’s knife started to dance in his hands again.

To depict the girl’s appearance was a relatively easy job, but to convey the harmony of facial features their unique feel was incredibly difficult.

Weed forgot everything he knew about Seoyoon and started to engrave the impression he got after looking at her for a long time. In this sculpture he was putting emphasis not on her appearance, but on the feelings and humanity he saw in her.

And making only the sculpture of Seoyoon would not be enough. The site, where Weed was working was littered by edgy stones, that were depressing to look at. And for the success he had to fix it.

“She’s a girl, so there must be flowers. Lots of flowers.”

First Weed carefully recreated the flower she had put in her hair earlier. Then he proceeded to the stones that surrounded the future sculpture. He wanted to cut multiple flowers from them, and every single one was going to take him some time. It was going to be hard to finish it before Seoyoon returned.

“No. I can’t give up now… I can’t stop here.”

Weed continued to cut flowers, waiting for the girl to return. But to his surprise, two hours passed and she was still absent.

“Maybe she’s sleeping?..”

He was so absorbed by his observations and work, that he completely lost track of time. It was already night in real world, and what’s more important – they had almost reached the end of Yunopu Gorge, and he could continue to travel on his own.

“So she’s not going to return for a while. I have time, so i should finish the sculpture and then go ahead. There’s no reason to give up the work I already started…”

Weed proceeded to cut the next flower.

***

Dr. Cha Eunhee from the rehabilitation hospital was checking on her main patient, like she did every morning.

“Aren’t you tired? Maybe you should rest some from Royal Road?”
“…”

Seoyoon, like always, kept silent, which was not a surprise for her doctor. She was submerged deep into herself, and didn’t show any reaction on the outside, but that didn’t mean she was rejecting everything. Usually Seoyoon would follow the advice of people who genuinely cared for her.

‘Looks like i should accept that I’m in a dead-end. Seoyoon is still not talking, despite all the treatment methods… Maybe it’s time to try something different?’

Dr. Cha Eunhee started to think.

Royal Road was one of the newest treatments for people, who were shutting themselves off from the outside world. Once they started to play and got a taste of life in the game, their status in reality would start to improve.

However despite her long stay in the game, Seoyoon’s state did not change at all.

‘Should i push her harder? But such strong-willed people like Seoyoon are better off when encouraged to change on their own. The use of medications, hypnosis and other means may only make it worse…’

As a very experienced psychologist, Cha Eunhee was the most worried that her patient will become shut in so deep, that there will be no way to bring her back. Seoyoon was already on this path.

‘She doesn’t express any emotions, so it’s hard to determine the state of her illness. Fortunately I know her. Such a kind and honest Seoyoon won’t get shut in so fast. But… Why won’t she start talking yet?!’

It was time for dinner and Seoyoon went to an adjacent room. She was placed in the best VIP ward of the hospital, so she was eating in the next room. Of course, if the patient was too weak, the food would be delivered to his bed, but Seoyoon could walk on her own.

“Okay, I’ll sneak a peek on what she’s been doing in the game lately.”

Cha Eunhee called the captured recordings on the screen.

Almost all of the free time Seoyoon spent was on fighting monsters. That didn’t provide the necessary medical help, but Cha Eunhee still continued to look through the recordings every day.

The higher Seoyoon’s level, the stronger the monsters were that she fought. Fights were gradually becoming longer and more violent. At times the entire battlefield was covered with blood and Seoyoon was falling in such a rage, that she looked like a goddess of war.

This was temporarily relieving the patient’s stress, but nothing more…

After watching such recordings it took Cha Eunhee great effort not to immediately go to play her own character.

“Yeah, Seoyoon has really high level, if she can hunt in Plains of Despair.”

Dr. Cha Eunhee was a bit jealous. If she was in Seoyoon’s place, she would die from the weakest monster there.

But Seoyoon was fighting and winning most of the time. Not only because of her high level, but because of her vast experience that she gained from numerous fights.

“Now. I should quickly look through the rest before she comes back. -Cha Eunhee enabled fast-forward.”

Seoyoon was still traveling the Plains of Despair and fighting monsters. Everything was the same.

But then… Something unusual happened.

The girl was resting and looking at the sunset, when two monsters started to approach her from behind, a Hunter of Plains and some terrifying shortie.

“Oh… She will be in trouble if they attack simultaneously.”

But Cha Eunhee wasn’t very worried.

If she did die, Seoyoon would leave the capsule the same moment and Cha Eunhee have been notified. But that never happened…

What happened next was what surprised Cha Eunhee.

When the Hunter of Plains died, Seoyoon looked at the other monster that proved to be an Orc. But nothing happened! They just looked at each other for some time and then Seoyoon lowered her weapon and walked away.

However some time later she met the same Orc again and soon they started to hunt and eat together. The orc even fixed her broken armor!

Seoyoon loved to travel alone and never let anyone close. However this Orc didn’t seem to bother her at all.

“Last time she became friends with the instructor in Seraburg’s training hall. Maybe it’s easier for Seoyoon to be close with NPCs and monsters? This Orc isn’t half bad. He makes a great servant. I wonder where could I get one like that? Wait a second!!”

Suddenly Cha Eunhee almost jumped out of her chair.

“Orc! What kind of Orc has skills like that? That’s a human, a player!”

After battles he was collecting loot, applying healing herbs, and bandaging wounds, cooking… If you try hard enough, you could find another such monster in the game. For example, Cursed Goblins or special mini-bosses had an advanced artificial intelligence.

But an experienced psychologist like Cha Eunhee, was not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Hmmm นี้ได้ยาก"

มันเป็นครั้งแรกที่สร้างประติมากรรมมีจึงยากสำหรับวัชพืช เขาถูกใช้ให้ความรู้สึกเหมือนมือของเขาขยับบนตัวเอง ระดับทักษะของเขาไม่สูงมาก มีทักษะของเขาแต่ยิ่งเขามีความรู้เพิ่มเติม – ยากที่แนะนำเขาให้ทำงาน

"เหี้ย ทำไมเป็นเช่นนี้"

วัชพืชได้สร้างประติมากรรมมากมายของ Seoyoon แต่ทุก ครั้งเริ่มหนัก และหนัก ยิ่งเขามองเธอ ยิ่งได้เห็น และยิ่งเขาอยากถ่ายทอดเสน่ห์ของเธอ และมันเป็นการยากอย่างเหลือเชื่องาน.

ขณะนี้วัชพืชสร้างผลงานชิ้นเอก และทักษะของเขาเพิ่มขึ้น 13%.

But ใกล้ชิดพระองค์ในระดับถัดไป ของประติมากรรม – ที่หนักก็คือการ เพิ่มก็ และเพื่อจะ ก้าวไปในระดับถัดไป เขาต้องการบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษ ตัวอย่างไปจากระดับเริ่มต้นระดับปานกลางที่เขาได้ทำให้รูปปั้นของ Dullahan ถอดหัวปอก

และไปจากระดับปานกลางระดับสูงจะต้องทำอะไรโดดเด่นอย่างแท้จริงด้วย

"ด้านขวา นอกจากนี้ฉันไม่เคยจะผ่านระดับขั้นสูงที่มีชิ้นดี 63% ของฉันในระดับปัจจุบันก็จะใช้ 3 หรือ 4 ผลงานมาสเตอร์พีซทำ... "

ตอนนี้ วัชพืชเริ่มดูของ Seoyoon ไปอย่างใกล้ชิด ไม่เพียงแต่ในการรบ แต่ระหว่างพวกเขาเกินไป วิธีเดินของเธอ มือที่เธอกินอาหาร ด้วย ที่ และเธอเสาร์ – เขาถูกแกะสลักจริง ๆ ทุกอย่างในหน่วยความจำของเขาอย่างไร

Orc เล็ก และน่าเกลียดนี้มีแอบสอดแนมบน Seoyoon !

ถ้าเพียงเธอรู้ว่า เธอมีพร้อม ด้วยเครื่องเล่น เธอจะได้ไปไกลข้างหน้าปิด หรือแม้กระทั่งฆ่าน่ารำคาญน้อยคืบ.

บางครั้งก็ยาก Seoyoon แม้ตาคน ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอพยายามซ่อนไปไหนไกลจากทุกคน บางครั้งเธอไม่สามารถที่จะทำ ผู้ชายจะไล่เธอทุก ต่อสู้กัน และแสดงความแข็งแรงของพวกเขา แต่เธอยังไม่คุยกับพวกเขา ซึ่งได้รับเธอเป็นปัญหาและทำให้เธอเล่นเป็นนักฆ่าในตอนท้าย

Seoyoon ถ้ารู้ว่า มีคนนอกจากเธอ เธอไม่สามารถอยู่กับเขา

แต่ไม่ กับ Orc Orcs ง่ายไม่ทำให้ repulsion ใด ๆ จากเธอ และที่ทำไมได้ Weed จัดการดู Seoyoon จริงที่ได้ต่อสู้กับมอนสเตอร์ และนอนใต้แสงอาทิตย์อบอุ่น ใบหน้าของเธอยังอยู่ expressionless ยกเว้นดวงตาของเธอ...

ด้วยความโศกเศร้าในดวงตาของเธอ เธอได้ดูใบไม้ตกต้นไม้ เธอมักจะมองลำธารเล็กกลางท้าทายขณะนั่งน้อม และรออาหารที่ทำ

ครั้ง คนเดิน Seoyoon ออกดอก และเก็บไว้เป็นผมของเธอ ตัวเขาเองไม่ได้สังเกตเลย แต่วัชพืชเกือบไปจากประหลาดใจ!

"..."

วัชพืชคิดว่า เธอเป็นฆาตกรที่ไม่มีตำแหน่งใด ๆ ในเจ็บในหัวใจของเธอ คำตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงจากสิ่งที่เธอมีให้คนอื่นเห็น แต่เมื่อเขาเห็น Seoyoon ดู ด้วยตาของเธอเศร้ากระรอกสองเล่น... เขาเข้าใจกัน

"ใช่ ที่เป็น"

วัชพืชไปเองไปทำงานอีก

"เมื่อทำการแกะสลัก หนึ่งควรไปสรุป ถ้าคุณคิดว่า คุณเข้าใจคน คุณควรหยุด และตรึกตรอง ทุกอย่างไม่ได้ง่าย"

เขาอาจเพียงทำให้ความผิดพลาดอื่นขณะนี้ แต่ความผิดพลาดนี้จะนำเขาอีกก้าวเข้าไป Seoyoon ความจริง

"ฉันจะไม่แสดงเฉพาะลักษณะของเธอเย็นที่จับตา แต่ความรู้สึกของเธอมากเกินไป ผมควรลอง และเชื่อถือหัวใจครั้ง แทนที่คิดดูใหม่อีกครั้งและอีกครั้ง ควรพยายามสร้าง Seoyoon รู้สึก แทนที่จะได้เห็นกัน"

มีดของ Zahab เริ่มเต้นในมือของเขาอีก

เพื่อแสดงลักษณะของหญิงสาวมีงานค่อนข้างง่าย แต่เพื่อแสดงถึงความกลมกลืนของผิวหน้า ความรู้สึกเฉพาะของพวกเขาถูกอย่างเหลือเชื่อยาก

วัชพืชลืมทุกสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับ Seoyoon และเริ่มแกะสลักความประทับใจที่เขาได้หลังจากที่เธอมองมานาน ในรูปนี้ เขาถูกวางในลักษณะของเธอไม่ แต่ในความรู้สึกและมนุษยชาติ ที่เขาเห็นใน her.

และทำรูปปั้นของ Seoyoon จะไม่เพียงพอ เว็บไซต์ ที่ทำงานวัชพืชเกลื่อน โดยหินหงุดหงิด ที่ depressing ตา และความสำเร็จที่ เขาต้องแก้ไขมัน

"เธอเป็นผู้หญิง ดังนั้นต้องมีดอกไม้ มายดอกไม้"

วัชพืชแรกสร้างใหม่ดอกไม้ที่เธอได้ทำในผมของเธอก่อนหน้านี้อย่างระมัดระวัง แล้ว เขาครอบครัวกับหินที่แกะสลักในอนาคต เขาอยากตัดดอกไม้หลายจากพวกเขา และทุกหนึ่งเดียวที่ไปเขาต้องใช้เวลานาน มันเป็นไปได้ยากที่จะเสร็จสิ้นก่อนส่งคืน Seoyoon.

"หมายเลขผมไม่แพ้ตอนนี้... ฉันไม่สามารถหยุด"

วัชพืชต่อการตัดดอกไม้ รอเธอกลับ แต่แปลกใจเขา ผ่านไปสองชั่วโมง และเธอยังคงขาด

"บางทีเธอจะนอน? ... "

ถูกดูดซึมดังนั้น โดยการสังเกตและงาน ว่า เขาทั้งหมดเสียของเวลาของเขา ก็แล้วคืนในโลก และสิ่งสำคัญ – พวกเขามีเกือบถึงจุดสิ้นสุดของ Yunopu Gorge และเขาสามารถดำเนินต่อการเดินทางของเขาเอง

"ดังนั้นเธอจะไม่ไปคืนหนึ่ง ฉันมีเวลา ดังนั้นฉันควรทำงานประติมากรรม และไปข้างหน้า มีเหตุผลไม่ให้งานผมแล้วเริ่ม... "

วัชพืชครอบครัวตัดดอกไม้ถัดไป

***

Dr Cha Eunhee จากโรงพยาบาลฟื้นฟูถูกตรวจในผู้ป่วยหลักของเธอ เหมือนเธอได้ทุกเช้า

"ไม่คุณเหนื่อย บางทีคุณควรวางตัวบางจากรอยัลถนน"
"..."

Seoyoon เสมอ เช่นเก็บเงียบ ไม่ประหลาดใจสำหรับแพทย์ของเธอ เธอถูกน้ำท่วมลึกเข้าไปในตัวเอง และไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ภายนอก แต่ที่ไม่ได้หมายความว่า เธอถูกปฏิเสธทุกอย่าง โดยปกติแล้ว Seoyoon จะทำตามคำแนะนำของคนที่จริงใจดูแลสำหรับ her.

' เหมือนฉันควรยอมรับว่า ฉันเป็น dead-end Seoyoon จะยังคงไม่พูด แม้ มีวิธีการรักษาทั้งหมด... อาจเป็นเวลาที่จะลองสิ่งต่าง ๆ ?'

Cha Eunhee ดร.เริ่มคิด

รอยัลถนนเป็นหนึ่งในบริการใหม่ล่าสุดสำหรับคน ที่ได้ปิดตัวเองออกจากโลกภายนอก เมื่อพวกเขาเริ่มที่จะเล่น และได้รสชาติของชีวิตในเกม สถานะในความเป็นจริงจะเริ่มทุเลา

อย่างไรก็ตาม แม้จะอยู่ยาวในเกม สถานะของ Seoyoon ไม่ได้เปลี่ยนเลย

' ควรฉันผลักดันเธอหนัก แต่บุคคลดังกล่าวจะแข็งแรงเช่น Seoyoon จะดีกว่าเมื่อสนับสนุนให้การเปลี่ยนแปลงตนเอง การใช้ยา การสะกดจิต และวิธีอื่น ๆ อาจทำมันแย่...'

เป็นจิตวิทยาที่มีประสบการณ์มาก Cha Eunhee เป็นที่กังวลว่า คนไข้ของเธอจะกลายเป็นปิดในลึกมาก จะมีวิธีการนำกลับของเธอ Seoyoon อยู่แล้ว path. นี้

' เธอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ดังนั้นจึงยากที่จะกำหนดสถานะของการป่วย โชคดีผมรู้จักเธอ ชนิดและซื่อสัตย์ Seoyoon การดังกล่าวไม่ได้ปิดในอย่างรวดเร็ว แต่... ทำไมไม่เธอเริ่มพูดได้! '

มันเป็นเวลาเย็น และ Seoyoon ไปห้องติดกัน เธอได้ทำในผู้ป่วย VIP ดีที่สุดของโรงพยาบาล เพื่อให้เธอได้รับประทานในห้องถัดไป แน่นอน ถ้าคนไข้อ่อนแอเกินไป อาหารที่จะส่งไปเตียงของเขา แต่ Seoyoon สามารถเดินเอง

"ไร ฉันจะแอบมองบนเขามีการทำอะไรในเกมเมื่อเร็ว ๆ นี้"

ชา Eunhee เรียกว่าบันทึกจับภาพบนหน้าจอ

เกือบทุกเวลาฟรีที่ Seoyoon ใช้อยู่ต่อสู้กับมอนสเตอร์ ที่ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือทางการแพทย์ที่จำเป็น แต่ Cha Eunhee ยังคงดำเนินต่อไปดูการบันทึกวันทุก

ของ Seoyoon สูงระดับ แข็งแกร่งที่มอนสเตอร์ถูกที่เธอสู้ การต่อสู้ก็ค่อย ๆ กลายเป็นนาน และรุนแรงขึ้น ที่สนามรบทั้งหมดถูกปกคลุมไป ด้วยเลือด และ Seoyoon ก็ตกลงเช่นความโกรธ ว่า เธอดูเหมือนเทพธิดาของ war.

นี้ชั่วคราวได้ปลดปล่อยความเครียดของผู้ป่วย แต่ไม่มีอะไรมากกว่า...

หลังจากดูบันทึกดังกล่าว ใช้ความพยายามดี Cha Eunhee ไม่ไปทันทีเล่นอักขระของตนเอง

"ใช่ Seoyoon ได้ระดับสูงจริง ๆ ถ้าเธอสามารถล่าในที่ราบของความหวัง"

Cha Eunhee ดร.ถูกอิจฉาเล็กน้อย ถ้าเธออยู่ในตำแหน่งของ Seoyoon เธอก็จะต้องตายจากการกำจัดจุดมอนสเตอร์มี

Seoyoon แต่ต่อสู้ และชนะส่วนใหญ่เวลา ไม่เพียงแต่เนื่อง จากระดับสูงของเธอ แต่เนื่อง จากประสบการณ์มากมายที่เธอได้รับจากการต่อสู้จำนวนมาก

"ตอนนี้ ฉันได้อย่างรวดเร็วควรดูตลอดก่อนเธอกลับมา -Cha Eunhee เปิดกรอไปข้างหน้า"

Seoyoon ยังคงเดินทางราบของความหวัง และต่อสู้กับมอนสเตอร์ ทุกอย่างได้เหมือนกัน

แต่แล้ว... สิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้น

สาววางตัว และมองพระอาทิตย์ตก เมื่อมอนสเตอร์ที่สองเริ่มเข้าหาเธอจากด้านหลัง เป็นฮันเตอร์ราบและบาง shortie น่ากลัว

"Oh... เธอจะเป็นปัญหาถ้าจะโจมตีพร้อมกัน"

แต่ Cha Eunhee ไม่กังวลมาก

ถ้าเธอไม่ได้ตาย Seoyoon จะปล่อยแคปซูลในช่วงเวลาเดียวกัน และ Cha Eunhee ได้รับการแจ้ง แต่ที่ไม่เคยเกิดขึ้น...

ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปเป็นสิ่งแปลก Eunhee Cha

เมื่อเดอะฮันเตอร์ของราบตาย Seoyoon มองมอนสเตอร์ที่พิสูจน์แล้วว่าเป็น Orc แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาเพียงมองกันในบางเวลา และ Seoyoon อาวุธของเธอลดลง แล้วเดินไป

อย่างไรก็ตามบางครั้งในภายหลังได้พบ Orc เดียวกันอีกครั้ง และเร็ว ๆ นี้ พวกเขาเริ่มต้นการล่า และกินร่วมกัน Orc ที่ถาวรแม้แต่เกราะของเธอแตก!

Seoyoon ที่รักการเดินทางคนเดียว และไม่เคยให้ใครปิดการ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ดูเหมือน Orc นี้ รำคาญเธอเลย

"ครั้งสุดท้ายเธอเป็นเพื่อนกับผู้สอนในห้องฝึกอบรมของ Seraburg อาจจะง่ายขึ้นสำหรับ Seoyoon ปิดกับ NPCs มอนสเตอร์ Orc นี้ไม่เสียครึ่งหนึ่ง เขาทำให้ข้าราชการที่ดี ไม่ทราบที่สามารถฉันได้รับหนึ่งเช่นนั้นหรือไม่ รอที่สอง!!"

ก็ Cha Eunhee เกือบไปจากเก้าอี้ของเธอ

"Orc ชนิดของ Orc มีทักษะเช่นนั้น เป็นมนุษย์ เครื่องเล่น"

หลังจากสงคราม เขาได้รวบรวมยกเค้า ใช้สมุนไพรรักษา และสัมผัสพันแผลบาดแผล ทำอาหาร... ถ้าคุณพยายามอย่างหนักเพียงพอ คุณสามารถค้นหาสัตว์ประหลาดดังกล่าวอีกในเกม ตัวอย่าง สาป Goblins หรือพิเศษมินิผู้บังคับบัญชาได้มีขั้นสูงปัญญาประดิษฐ์

แต่ไม่มีจิตวิทยาที่มีประสบการณ์เช่น Cha Eunhee

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . . . . มันยาก "

มันเป็นครั้งแรกที่สร้างประติมากรรมจึงยากสำหรับวัชพืช เขาเคยรู้สึกเหมือนมือของเขาเคลื่อนไหวได้เอง เช่น ระดับทักษะของเขาสูงมาก แต่ยิ่งเขาระดับทักษะและความรู้เพิ่มเติมได้โดยยาก มันก็จะทำงาน

" ให้ตายสิ ! ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ "

วัชพืชได้สร้างรูปปั้นของ seoyoon มากมาย ,แต่ทุกครั้งที่มันเริ่มหนักขึ้นและหนักขึ้น ยิ่งมองเธอ ยิ่งเขาเห็น และยิ่งเขาต้องการสื่อถึงเสน่ห์ของเธอ และมันก็เป็นงานที่ยากอย่างเหลือเชื่อ

คราวนี้วัชพืชสร้างชิ้นเอก และทักษะของเขาเพิ่มขึ้น ร้อยละ 13

แต่ใกล้ชิดเขาไปยังระดับถัดไปของประติมากรรมการเรียนรู้–ยากเพื่อเพิ่มมันและที่จริงการเลื่อนไปยังระดับถัดไป เขาต้องการอะไรเป็นพิเศษ ตัวอย่างเช่นไปจากเริ่มต้นถึงระดับกลาง เขามีการทำรูปปั้นหัวขาดดูลาฮาน

และไปจากกลางถึงระดับสูง เขาจะต้องทำสิ่งที่โดดเด่นอย่างแท้จริง

" ครับ ผมจะไม่ส่งผ่านไปยังระดับที่มีขั้นสูงได้ชิ้น กับ 63% ในระดับปัจจุบัน จะใช้ 3 หรือ 4 เอก . . . . . . . "

ตอนนี้วัชพืชเริ่มอย่างใกล้ชิดดู seoyoon ไปทุก ไม่เพียง แต่ในการต่อสู้ แต่ระหว่างนั้นด้วย วิธีที่เธอเดิน ซึ่งมือเธอกินอาหารกับ , และวิธีการที่เธอนั่งและเขาถูกแกะสลักอย่างทุกอย่างในความทรงจำ

ผีขนาดเล็กและน่าเกลียดนี้แอบสอดแนม seoyoon !

ถ้าเธอตระหนักว่าเธอพร้อมด้วยผู้เล่นเธอต้องจากไปไกล หรือแม้แต่ฆ่าโรคจิตเล็ก ๆน้อย ๆที่น่ารำคาญ

บางครั้งมันก็ยากสำหรับ seoyoon ที่จะมองคน , ซึ่งเป็นเหตุผลที่เธอพยายามซ่อนจากทุกคนไปอยู่ที่ไกลๆ บางครั้งเธอไม่สามารถทำมันได้ , ผู้ชายจะตามเธอไปทุกที่ ต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ และแสดงพลังของพวกเขา แต่เธอยังไม่ยอมพูดกับเขาซึ่งทำให้เธอเดือดร้อนและทำให้เธอเป็นผู้เล่นนักฆ่าในที่สุด

ถ้า seoyoon รู้ว่าผู้ชายคนนั้นอีก เธอจะไม่สามารถอยู่กับเขาได้

แต่ไม่ใช่กับผี ! ผีง่ายไม่ก่อให้เกิดแรงผลักจากเธอ และนั่นทำให้วัชพืชได้เห็นตัวตนที่แท้จริง seoyoon ที่สู้กับมอนสเตอร์และหลับภายใต้ดวงอาทิตย์ที่อบอุ่น ใบหน้าของเธอยังคงไม่แสดงออกยกเว้นตาของเธอ . . . . . . .

มีความเศร้าในดวงตา เธอดูใบร่วงหล่นจากต้นไม้ เธอมักจะมองลำธารขนาดเล็กในช่วงกลางของหุบเขาในขณะที่ขอนั่งรออาหาร รับทำ

เมื่อในขณะที่เดิน seoyoon ถอนดอกไม้ และใส่มันเข้าไปในผมของเธอ เธอไม่ได้สังเกตเลย แต่วัชพืชเกือบกระโดดออกจากใจ

" . . . . . . . "

วัชพืชคิดว่าเธอเป็นฆาตกร ที่ไม่ได้มีการใด ๆที่ให้ความอ่อนโยนในจิตใจของเธอ ที่ตรงข้ามอย่างสิ้นเชิงจากสิ่งที่เธอให้คนอื่นเห็น แต่เมื่อเขาเห็น seoyoon ดูด้วยสายตาเศร้าสร้อยของเธอสองกระรอก . . . . . . . เขาเข้าใจ

" ใช่แล้ว ! "

เนื้อแช่ตัวเองในการทำงานอีก

" เมื่อสร้างประติมากรรม ไม่ควรด่วนสรุปถ้าคุณคิดว่าคุณเข้าใจคนที่คุณควรหยุดและคิดว่ามันมากกว่า ทุกอย่างไม่ได้ง่าย "

เขาอาจจะทำผิดอีกในตอนนี้ แต่ความผิดพลาดนี้จะพาเขาก้าวเข้าใกล้ seoyoon จริง

" ฉันควรไม่เพียง แต่ทำให้เธอเย็นลักษณะที่ดึงดูดสายตา แต่ความรู้สึกของเธอด้วย ฉันจะพยายามเชื่อหัวใจของฉันอีกครั้งแทนที่จะคิดว่ามันอีกครั้งและอีกครั้ง ฉันควรพยายามที่จะสร้าง seoyoon ฉันรู้สึกมากกว่าหนึ่งผมเห็น " มีด

zahab เริ่มที่จะเต้นในมืออีกครั้ง

แสดงถึงผู้หญิงที่ปรากฏเป็นงานที่ค่อนข้างง่าย แต่จะถ่ายทอดความสามัคคีของรูปหน้า รู้สึกเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาเป็นอย่างเหลือเชื่อยาก

วัชพืช ลืมทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับ seoyoon และเริ่มจารึกความประทับใจที่เขาได้หลังจากที่มองเธอมานาน ในรูปนี้เขากำลังเน้น ไม่ใช่ในลักษณะของเธอ แต่ในความรู้สึกและความเป็นมนุษย์ที่เขาเห็นในตัวเธอ

และทำเพียงประติมากรรมของ seoyoon จะไม่เพียงพอ เว็บไซต์ที่วัชพืชกำลังจัดการโดยหินหงุดหงิดที่หดหู่ ดูและความสำเร็จเขาต้องแก้ไข

" เธอเป็นผู้หญิง ดังนั้นต้องมีดอกไม้ ของดอกไม้ วัชพืชครั้งแรก

อย่างสร้างดอกไม้ที่เธอใส่ในผมเธอ แล้วเขาก็หินที่รายล้อมประติมากรรมในอนาคต เขาต้องการที่จะตัดดอกไม้หลายจากพวกเขา และทุกๆ คนก็จะพาเขาไปบ้างมันคงยากที่จะเสร็จก่อน seoyoon กลับมา

" ไม่ฉันจะยอมแพ้ตอนนี้ไม่ได้ . . . . . . . ฉันไม่สามารถหยุดที่นี่ "

วัชพืชอย่างต่อเนื่องเพื่อตัดดอก รอให้หญิงสาวกลับ แต่ที่แปลกใจของเขา สองชั่วโมงผ่านไป เธอยังขาด

" บางทีเธออาจจะหลับ . . . . . . . "

เขาจึงดูดซึมได้จากการสังเกตของเขาและผลงานที่เขาได้สูญเสียการติดตามของเวลา มันก็คืน ในโลกแห่งความเป็นจริงและที่สำคัญกว่านั้น และเขาเกือบจะถึงจุดสิ้นสุดของ yunopu ช่องเขา และเขาจะยังคงเดินทางด้วยตัวเอง

" แล้วเธอจะกลับได้สักพัก ฉันมีเวลา ฉันก็ควรจะจบ ประติมากรรม และ ก็เอาเลย ไม่มีเหตุผลที่จะเลิกทำงานฉันเริ่มแล้ว . . . . . . . "

วัชพืชก็ตัดอีกดอก

*

* * ดร.ชา eunhee จากโรงพยาบาลฟื้นฟูกำลังตรวจสอบผู้ป่วยหลักของเธอ เหมือนที่เธอทำทุกเช้า

" คุณไม่เหนื่อยเหรอ ? บางทีคุณน่าจะพักบ้าง จากรอยัล ถนน "
" . . . . . . . "

seoyoon เหมือนเสมอ เก็บเงียบ ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจเพราะหมอของเธอ เธอจมลึกเข้าไปในตัวเอง และไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆจากภายนอก แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอปฏิเสธทุกอย่างมักจะ seoyoon จะทำตามคำแนะนำของคนที่แคร์เธอจริงๆ

'looks เหมือนฉันควรจะยอมรับว่าผมอยู่ในทางตัน seoyoon ยังไม่พูด แม้จะมีวิธีการรักษา . . . บางทีมันอาจจะถึงเวลาที่จะลองอะไรที่แตกต่างกัน ? '

หมอชา eunhee เริ่มคิด

หลวงถนนเป็นหนึ่งในใหม่ล่าสุด การรักษาคน ตัดตัวเองออกจากโลกภายนอกเมื่อพวกเขาเริ่มเล่นและได้รสชาติของชีวิตในเกม สถานะของพวกเขาในความเป็นจริงก็จะเริ่มปรับปรุง

อย่างไรก็ตามแม้จะอยู่ไกล ในเกม seoyoon สถานะไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย

'should ผมผลักเธอให้หนักขึ้น แต่ใจสู้ คนชอบ seoyoon จะดีกว่า เมื่อใจเปลี่ยนแปลงตนเอง การใช้ยา , การสะกดจิตและวิธีอื่น ๆอาจทำให้มันแย่ลง . . . . . . . '

เป็นนักจิตวิทยาที่มีประสบการณ์มาก ชา eunhee คือส่วนใหญ่กังวลว่า คนไข้ของเธอจะได้ปิดๆ มันไม่มีทางที่จะพาเธอกลับมา seoyoon อยู่แล้วในเส้นทางนี้ . .

เธอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ดังนั้นจึงเป็นยากที่จะตรวจสอบสถานะของการเจ็บป่วย โชคดีที่ผมรู้จักเธอ เช่นประเภทและซื่อสัตย์ seoyoon จะไม่ได้รับการปิดอย่างรวดเร็วแต่ . . . ทำไมเธอไม่เริ่มพูดหรือยัง ! '

ถึงเวลาอาหารเย็น และ seoyoon ไปติดห้อง เธออยู่ใน VIP ที่ดีที่สุดของโรงพยาบาล เธอกำลังกินอยู่ในห้องถัดไป แน่นอน ถ้าคนไข้อ่อนแอเกินไป อาหารจะถูกส่งไปที่เตียงของเขา แต่ seoyoon สามารถเดินเอง

" โอเค ผมจะแอบมองในสิ่งที่เธอทำในเกมช่วงนี้

"ชา eunhee เรียกว่าจับบันทึกบนหน้าจอ

เกือบทั้งหมดของเวลาที่ใช้ในการต่อสู้ seoyoon ฟรีมอนสเตอร์ ที่ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือทางการแพทย์ที่จำเป็น แต่ชา eunhee ยังดูผ่านบันทึกทุกวัน

ระดับที่สูงขึ้น seoyoon , แข็งแกร่งมอนสเตอร์ที่เธอต่อสู้ การต่อสู้ที่ค่อยๆกลายเป็นอีกต่อไปและรุนแรงมากขึ้นเวลาทั้งหมดอยู่ในสนามรบที่เต็มไปด้วยเลือด และ seoyoon กำลังตกอยู่ในความโกรธที่เธอดูเหมือนเทพธิดาแห่งสงคราม

นี่เป็นการชั่วคราวบรรเทาคนไข้เครียด แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น . . . . . . .

หลังจากดูเช่นบันทึกเอา ชา eunhee พยายามอย่างมากที่จะไม่ไปเล่นเองอักขระ

" ใช่ seoyoon มีระดับสูงจริงๆ ถ้าเธอสามารถล่าสัตว์ในที่ราบแห่งความสิ้นหวัง"

หมอชา eunhee อิจฉานิดหน่อย ถ้าเธอมี seoyoon สถานที่ เธอจะตายจาก มอนสเตอร์ที่อ่อนแอนั้น

แต่ seoyoon กำลังต่อสู้และชนะมากที่สุดของเวลา ไม่เพียง แต่เนื่องจากระดับสูงของเธอ แต่เพราะหล่อนมากประสบการณ์ที่เธอได้รับจากการต่อสู้มากมาย

" ฉันรีบมองผ่านส่วนที่เหลือก่อนที่เธอจะกลับมา - ชา eunhee "

เปิดข้างหน้าอย่างรวดเร็วseoyoon ยังเดินทางที่ราบแห่งความสิ้นหวังและต่อสู้กับมอนสเตอร์ ทุกอย่างเหมือนเดิม

แต่แล้ว . . . . . . . บางอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้น

ผู้หญิงพักผ่อนและดูพระอาทิตย์ตก เมื่อมอนสเตอร์สองเริ่มเข้าหาเธอจากด้านหลัง นักล่าของที่ราบและน่ากลัวเตี้ย

" โอ้ . . . เธอจะเดือดร้อนถ้าพวกเขาโจมตีพร้อมกัน "

แต่ ชา eunhee ไม่ค่อยเป็นห่วง

ถ้าเธอตาย seoyoon ออกจากแคปซูล ขณะเดียวกัน และ ชา eunhee ได้รับแจ้ง แต่มันไม่เคยเกิดขึ้น . . . . . . .

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปคือสิ่งที่ประหลาดใจ ชา eunhee

เมื่อนักล่าของที่ราบตาย seoyoon มองอื่น ๆมอนสเตอร์ ที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นผี . แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาเพียงแค่มองที่แต่ละอื่น ๆและบางครั้งก็ seoyoon ลดอาวุธของเธอ แล้วเดินจากไป

อย่างไรก็ตามเวลาต่อมาเธอพบ Orc เดียวกันอีกครั้งและเร็ว ๆนี้พวกเขาเริ่มล่าและกินด้วยกัน orc แม้แต่ซ่อมเกราะของเธอแตก !

seoyoon ชอบเดินทางคนเดียวและไม่เคยยอมให้ใครเข้าใกล้ แต่ผีไม่ได้รบกวนเธอเลย

" ครั้งที่แล้วเธอกลายเป็นเพื่อนกับอาจารย์ในสถานที่ฝึกซ้อม seraburg . บางทีมันอาจจะง่ายขึ้นสำหรับ seoyoon ชิด NPCs และอสุรกายนี้ผีไม่เสียครึ่งหนึ่ง เขาทำให้เป็นทาสที่ดี ฉันสงสัยว่าฉันจะได้รับหนึ่งแบบนี้ เดี๋ยวก่อน ! ! ! ! "

ก็ชา eunhee เกือบกระโดดออกจากเก้าอี้ของเธอ

" ผี ! ชนิดของผี มีทักษะแบบนั้น เป็นมนุษย์ , ผู้เล่น "

หลังจากสงครามเขาก็เก็บเงิน การใช้สมุนไพรรักษาโรค และพันแผล อาหาร . . . . . . . ถ้าคุณพยายามมากพอแล้วท่านสามารถค้นหาอื่นเช่นมอนสเตอร์ในเกม ตัวอย่างเช่น แช่งผี หรือมินิบอสพิเศษมีปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูง

แต่เป็นนักจิตวิทยาที่มีประสบการณ์ เช่น ชา eunhee , ไม่