ConclusionThe use of Carnegie and N

Conclusion
The use of Carnegie and Napier’s seven factors allows for a
systematic comparison between the evolution of financial
reporting and CSR reporting. In terms of Period, financial
reporting has evolved into a comparable and reliable
market-based resource over the last 100 years. However,
its evolution is not complete, limitations within existing
standards remain and efforts toward global convergence
continue. Relative to this timeline CSR reporting is still in
its infancy. CSR reporting has come a long way since early
reports were first issued, however, in terms of providing
decision-useful information there will still be many deficiencies
in comparability until there is one agreed upon
global standard. Even though the GRI’s G3 are the most
widely used method of reporting, almost one-third of
reporting companies still do not use this standard (KPMG
2011). The use of different standards still limits the comparability
of CSR reports.
The factors of Products and Practices highlight the fact
that CSR reporting is still in its early stages. The use of
different reporting standards and potential convergence of
standards has impacted both financial and CSR reporting.
The convergence of financial reporting is in its final stages
with the Roadmap toward harmonization paving the way
toward one set of agreed upon financial reporting standards.
However, opponents to financial accounting harmonization
continue to argue that comprehensive, rigid
rule-based standards, such as U.S. GAAP, may not be
appropriate for all nations, just as the interpretive, principles-
based IFRSs may not be appropriate to the unique
social, political, and economic environment of some
countries (Maines et al. 2003). Similarly, opponents to
CSR reporting harmonization would argue that there is not
one standard that meets the needs of all stakeholders. For
example, the GRI’s G3 is viewed by some companies as
being too rule-based. Some feel that the G3 indicators
either are not appropriate, are too costly to gather, or are
not useful for their stakeholders. The principle-based
standards of the AA1000 Series are viewed by critics as
being too open to interpretation. They argue that if you let
companies develop their own standards, then they will be
selective in what they report (Buhmann 2006; Reider-
Gordon 2013). Similar concerns exist with the Global
Compact’s COP. If organizations are given the freedom to
use their own indicators there will be incentives to misrepresent
the actual CSR performance of the company.
These concerns are addressed by the reporting organizations
to some extent by promoting stakeholder engagement
in the process of identifying relevant information to be
reported and having the reports reviewed externally for
reliability purposes. However, the convergence of CSR
reporting standards faces some additional issues as different
stakeholders may request different information for
different reasons. A customer might require that a company
is ISO 14000 certified, while their parent company may
report using the G3 (which could be assured through
AccountAbility’s Assurance Standard) and an influential
NGO may pressure them to participate in the UN’s Global
Compact. Different stakeholders, and the reporting organizations
themselves, may have different goals. It may be
difficult to convince reporting organizations to give up
autonomy or possibly even their existence to develop an
agreed upon standard. With so many parties involved, any
possible harmonization of CSR reporting standards may be
a long and arduous process. However, the different CSR
reporting organizations appear to be more interconnected
and supportive of one another as opposed to the more
competitive and contentious relationship that exists
between financial accounting standard organizations. This
could lead to a more efficient harmonization process. Only
time will tell. If CSR reporting is to be used as a marketbased
mechanism for bringing about change, then comparability
and consistency are necessary qualities for CSR
reports.
The Profession factor identified the different relationships
that exist between the reporting organizations. The
major CSR reporting organizations appear to be more
interconnected and supportive of one another as opposed to
the more competitive and contentious relationship that
exists between the IASB and the FASB as IFRS become
the globally accepted standard. With approximately 2,000
companies now using the G3 standards, the GRI is gaining
credibility as becoming the most globally recognized and
adopted CSR reporting standard. The AA1000 Series
Standards are even promoted on AccountAbility’s website
as being designed to complement the GRI standards. The
endorsement of the UN Global Compact in 2006, which
recommended the use of the GRI standards, brought an
additional level of legitimacy to the standards.
The Propagation factor showed how external organizations
and bodies have played a key role in promoting and
legitimizing financial reporting. For example, the European
Union (EU) played an important role in legitimizing IFRS
when member countries were required to use them (Guggiola
2010). Supranational organizations, such as the UN,
OECD, IMF, and/or World Bank, can serve similar roles in
promoting and legitimizing CSR reporting (Tschopp et al.
2012a, b). CSR reporting proponents argue that strengthening
international participation in CSR processes may
bolster CSR reporting legislation at the national level
(Fonteneau 2003; Christian Aid 2004). Many of the intergovernmental
organizations discussed in this article have
already been active in promoting CSR reporting. In particular,
the UN Global Compact has developed a globalnetwork to accomplish this. They have also developed
working relationships with the other standard organizations
to promote CSR reporting in general, not necessarily just
their own COP. All these organizations have the potential
to play an important role in the future promotion and diffusion
of CSR reporting. The UN Global Compact already
encourages the use of the G3 for use in their COP. The
OECD has not identified or promoted the use of a specific
CSR reporting standard, nor has the World Bank, however,
the opportunity exists as the World Bank has promoted the
use of IFRSs. Relative to financial reporting, the involvement
of these external organizations in CSR-related issues
is greater due to the nature of the organizations, whose
missions and goals included sustainable development.
The Places factor showed how financial reporting and
CSR reporting are at different phases in the evolutionary
process. Financial reporting has reached a point where
most countries now accept IFRSs and the US have created
the Roadmap toward convergence. CSR reporting is just
starting this process. Similar to how the Securities Act of
1933 and the Securities Exchange Act of 1934 were
milestones in the development of financial reporting, several
European countries are now mandating some level of
CSR reporting (Aaronson 2007; Tschopp et al. 2012a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปการใช้ปัจจัยที่เจ็ดคาร์เนกีและของเปียช่วยให้การระบบเปรียบเทียบวิวัฒนาการของการเงินรายงานและรายงาน CSR ในรอบระยะเวลา การเงินรายงานมีพัฒนา เป็นการเปรียบเทียบได้ และเชื่อถือได้ทรัพยากรที่ใช้ตลาด 100 ปี อย่างไรก็ตามไม่สมบูรณ์ วิวัฒนาการของข้อจำกัดภายในที่มีอยู่ยังคงมาตรฐาน และความพยายามไปบรรจบกันที่ส่วนกลางต่อไป สัมพันธ์กับเส้นเวลานี้รายงาน CSR ยังเป็นของตราสินค้า รายงาน CSR มีวิธีมานานตั้งแต่ก่อนรายงานก่อนตัดสินค้าจากคลัง อย่างไรก็ตาม ในการให้ตัดสินใจข้อมูลมีจะยังคงทรงมากในความจนนั่น เป็นหนึ่งตกลงหรือไม่มาตรฐานสากล แม้ ของ GRI G3 มีมากที่สุดใช้วิธีการรายงาน เกือบหนึ่งในสามของรายงานบริษัทยังคงใช้มาตรฐานนี้ (เคพีเอ็มจี2011) . การใช้มาตรฐานต่าง ๆ ยังจำกัดความการรายงาน CSRปัจจัยของผลิตภัณฑ์และแนวทางเน้นความเป็นจริงรายงาน CSR นั้นจะยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น การใช้รายงานมาตรฐานแตกต่างกันและบรรจบกันเป็นไปได้ของมาตรฐานมีผลกระทบต่อทั้งทางการเงิน และรายงาน CSRการบรรจบกันของรายงานทางการเงินอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของกับแผนปรองดองไปปูทางให้ต่อหนึ่งชุดตกลงมาตรฐานรายงานทางการเงินอย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามเพื่อปรองดองการบัญชีการเงินการโต้เถียงที่ครอบคลุม แข็งไม่ได้ตามกฎมาตรฐาน เช่นสหรัฐฯ GAAPที่เหมาะสมสำหรับทุกประเทศ ก็ interpretive หลัก -ตาม IFRSs อาจไม่เหมาะสมกับเอกลักษณ์สภาพแวดล้อมทางสังคม การเมือง และเศรษฐกิจของประเทศ (Maines et al. 2003) ในทำนองเดียวกัน ฝ่ายตรงข้ามไปCSR ที่รายงานปรองดองจะโต้แย้งว่า ไม่มีมาตรฐานหนึ่งที่ตรงกับความต้องการของทุกกลุ่ม สำหรับดูตัวอย่าง ของ GRI G3 โดยบริษัทเป็นเป็นไปตามกฎ บางคนรู้สึกว่าที่ตัวบ่งชี้ G3ไม่เหมาะสม มีค่าใช้จ่ายสูงเกินไปเพื่อรวบรวม หรือมีไม่มีประโยชน์สำหรับผู้มีส่วนได้เสีย ในหลักตามดูจากนักวิจารณ์เป็นมาตรฐานของชุด AA1000การเปิดเกินไปการตีความ พวกเขาโต้แย้งที่ถ้าคุณปล่อยให้บริษัทพัฒนามาตรฐานของตนเอง แล้วพวกเขาจะเลือกในสิ่งที่พวกเขารายงาน (Buhmann 2006 Reider-Gordon 2013) มีความกังวลคล้ายกับสากลขนาดกะทัดรัดของตำรวจ ถ้าองค์กรจะได้รับอิสระในการใช้ตัวชี้วัดของตนเองจะเป็นแรงจูงใจเพื่อ misrepresentประสิทธิภาพ CSR ที่แท้จริงของบริษัทความกังวลเหล่านี้มีอยู่ในองค์กรกับรายงานในบางกรณีโดยการส่งเสริมมาตรการหมั้นกระบวนการระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องให้รายงาน และมีรายงานการตรวจสอบภายนอกสำหรับวัตถุประสงค์ความน่าเชื่อถือ อย่างไรก็ตาม การบรรจบกันของ CSRรายงานมาตรฐานหันหน้าบางประเด็นเพิ่มเติมเป็นมีส่วนได้เสียอาจร้องขอข้อมูลต่าง ๆ สำหรับเหตุผลต่าง ๆ ลูกค้าอาจต้องการที่บริษัทISO 14000 ที่ได้รับการรับรอง ในขณะที่บริษัทแม่ของพวกเขาอาจจะรายงานโดยใช้ G3 (ซึ่งสามารถมั่นใจได้ผ่านความรับผิดชอบของประกันมาตรฐาน) และทรงอิทธิพลNGO อาจกดดันให้เข้าร่วมสากลของสหประชาชาติกระชับ เสียแตกต่างกัน และองค์กรรายงานตัวเอง อาจมีเป้าหมายที่แตกต่างกัน มันอาจจะยากที่จะโน้มน้าวให้องค์กรรายงานให้อิสระหรืออาจแม้แต่การดำรงอยู่เพื่อพัฒนาเป็นตกลงตามมาตรฐาน มีหลายฝ่ายที่เกี่ยวข้อง มีปรองดองได้มาตรฐานรายงาน CSR อาจกระบวนการยาวนาน และลำบาก อย่างไรก็ตาม CSR แตกต่างกันองค์กรรายงานจะ ถูกเชื่อมต่อกันมากขึ้นและสนับสนุนกันจำกัดเพิ่มเติมแข่งขัน และโต้เถียงความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างองค์กรทางการเงินบัญชีมาตรฐาน นี้อาจนำไปสู่กระบวนการปรองดองที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น เท่านั้นเวลาพิสูจน์คน ถ้ารายงาน CSR จะใช้เป็นแบบ marketbasedกลไกการนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง แล้วความและความสอดคล้องของ คุณภาพที่จำเป็นสำหรับ CSRรายงานการตัวอาชีพระบุความสัมพันธ์ต่าง ๆที่มีอยู่ระหว่างองค์กรรายงาน ที่CSR สำคัญรายงานองค์กรต้องเพิ่มเติมมกราคม และสนับสนุนอื่นซึ่งตรงกันข้ามการแข่งขันมากขึ้น และโต้เถียงความสัมพันธ์ที่อยู่ระหว่าง IASB และ FASB จะกลายเป็น IFRSมาตรฐานที่ทั่วโลกยอมรับ มีประมาณ 2000ตอนนี้ ใช้มาตรฐาน G3 บริษัท GRI จะดึงดูดความน่าเชื่อถือเป็นเป็น ที่รู้จักมากที่สุดทั่วโลก และนำ CSR รายงานมาตรฐาน ชุด AA1000มาตรฐานแม้ได้รับการส่งเสริมความรับผิดชอบของเว็บไซต์เป็นการออกแบบมาเพื่อเติมเต็มมาตรฐาน GRI ที่สลักหลังสหประชาชาติทั่วโลกกระชับใน 2006 ที่แนะนำการใช้มาตรฐาน GRI นำการเพิ่มระดับการชอบธรรมมาตรฐานตัวเผยแพร่แสดงให้เห็นว่าภายนอกองค์กรและร่างกายมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริม และlegitimizing รายงานทางการเงิน ตัวอย่าง ยุโรปสหภาพ (EU) เล่นมีบทบาทสำคัญในการ legitimizing IFRSเมื่อประเทศสมาชิกที่ต้องการใช้ (Guggiola2010. องค์กรองค์กรเหนือรัฐ เช่นสหประชาชาติOECD, IMF และ/หรือ ธนาคารโลก สามารถทำหน้าที่บทบาทที่คล้ายคลึงกันในส่งเสริมและ legitimizing (Tschopp et al รายงาน CSR2012a, b) Proponents รายงาน CSR โต้เถียงที่เข้มแข็งนานาชาติเข้าร่วมในกระบวนการ CSR อาจส่งเสริม CSR รายงานกฎหมายระดับชาติ(Fonteneau 2003 คริสเตียนช่วย 2004) หลายที่ว่าด้วยมีองค์กรที่กล่าวถึงในบทความนี้แล้วการใช้งานในการส่งเสริม CSR รายงาน โดยเฉพาะสหประชาชาติทั่วโลกกระชับได้พัฒนา globalnetwork เพื่อให้บรรลุนี้ พวกเขาได้พัฒนาความสัมพันธ์การทำงานกับองค์กรมาตรฐานอื่นการส่งเสริม CSR รายงานทั่วไป ไม่จำเป็นเพียงตำรวจของตนเอง องค์กรเหล่านี้มีศักยภาพการเล่นมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมในอนาคตและการแพร่รายงาน CSR สหประชาชาติทั่วโลกกระชับแล้วสนับสนุนให้ใช้ของ G3 ที่ใช้ใน COP. ของพวกเขาOECD ไม่ได้ระบุ หรือส่งเสริมการใช้การรายงานมาตรฐาน CSR และ มิได้มีธนาคารโลก อย่างไรก็ตามโอกาสอยู่ธนาคารโลกได้ส่งเสริมการใช้ของ IFRSs สัมพันธ์กับรายงานทางการเงิน การมีส่วนร่วมขององค์กรเหล่านี้ภายนอกในเรื่อง CSRมากกว่าเนื่องจากลักษณะขององค์กร ซึ่งภารกิจและเป้าหมายรวมการพัฒนาที่ยั่งยืนตัวสถานแสดงให้เห็นว่ารายงานทางการเงิน และรายงานระยะต่าง ๆ ในการวิวัฒนาการของ CSRกระบวนการ รายงานทางการเงินได้มาถึงจุดที่ประเทศส่วนใหญ่ตอนนี้ยอมรับ IFRSs และสหรัฐอเมริกาได้สร้างแผนไปบรรจบกัน รายงาน CSR เป็นเพียงเริ่มต้นกระบวนการนี้ พระราชบัญญัติหลักทรัพย์คล้ายกับวิธีการของ1 มิถุนายนพ.ศ. 2476 และพระราชบัญญัติการแลกเปลี่ยนหลักทรัพย์พ.ศ. 1934เหตุการณ์สำคัญในการพัฒนารายงานทางการเงิน หลายประเทศในยุโรปขณะนี้ทั้งการบังคับบางระดับของCSR ที่รายงาน (Aaronson 2007 Tschopp et al. 2012a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
การใช้งานของคาร์เนกีและเนเปียร์เจ็ดปัจจัยช่วยให้
ระบบการเปรียบเทียบระหว่างการวิวัฒนาการของการเงิน
การรายงานและการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคม ในแง่ของระยะเวลาทางการเงิน
รายงานมีการพัฒนาเป็นที่เทียบเคียงและเชื่อถือได้
ทรัพยากรที่ใช้ในตลาดในช่วง 100 ปีที่ผ่านมา แต่
วิวัฒนาการของมันยังไม่สมบูรณ์ข้อ จำกัด ที่มีอยู่ภายใน
มาตรฐานที่ยังคงอยู่และความพยายามที่มีต่อการบรรจบกันทั่วโลก
อย่างต่อเนื่อง เมื่อเทียบกับระยะเวลาการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมนี้ยังอยู่ใน
วัยเด็กของตน รายงานความรับผิดชอบต่อสังคมมีวิธีมานานตั้งแต่ต้น
รายงานที่ออกครั้งแรกอย่างไรก็ตามในแง่ของการให้
ข้อมูลการตัดสินใจที่มีประโยชน์จะยังคงมีข้อบกพร่องหลาย
ในการเปรียบเทียบจนกว่าจะมีอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่ตกลงกัน
มาตรฐานระดับโลก แม้ว่าจะเป็นของ GRI G3 มากที่สุด
วิธีการใช้กันอย่างแพร่หลายของการรายงานเกือบหนึ่งในสามของ
บริษัท รายงานยังไม่ได้ใช้มาตรฐานนี้ (KPMG
2011) ใช้มาตรฐานที่แตกต่างกันยังคง จำกัด การเปรียบเทียบ
ของความรับผิดชอบต่อสังคมรายงาน.
ปัจจัยของผลิตภัณฑ์และการปฏิบัติเน้นความจริง
ที่การรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมยังคงอยู่ในระยะแรก การใช้
มาตรฐานการรายงานที่แตกต่างกันและการบรรจบศักยภาพของ
มาตรฐานที่มีผลกระทบทั้งทางการเงินและความรับผิดชอบต่อสังคมรายงาน.
บรรจบกันของการรายงานทางการเงินอยู่ในขั้นตอนสุดท้าย
ด้วยแผนงานไปสู่การประสานกันปูทาง
ไปสู่หนึ่งชุดตามที่ตกลงกันตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน.
แต่ฝ่ายตรงข้าม เพื่อประสานการบัญชีการเงิน
ยังคงยืนยันว่าครอบคลุมเข้มงวด
มาตรฐานตามกฎเช่นสหรัฐ GAAP อาจจะไม่
เหมาะสมสำหรับทุกประเทศเช่นเดียวกับที่สื่อความหมาย principles-
IFRSs อาจไม่เหมาะสมที่จะไม่ซ้ำกัน
ทางสังคมการเมืองและ สภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจของ
ประเทศ (Maines et al. 2003) ในทำนองเดียวกันฝ่ายตรงข้ามที่จะ
ประสานการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมจะยืนยันว่ามีไม่ได้เป็น
หนึ่งในมาตรฐานที่ตรงกับความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมด สำหรับ
ตัวอย่างเช่น G3 GRI จะดูได้โดยบาง บริษัท เป็น
ถูกเกินไปปกครองตาม บางคนรู้สึกว่าตัวชี้วัด G3
อย่างใดอย่างหนึ่งที่ไม่เหมาะสม, มีค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่จะมารวมตัวกันหรือ
ไม่เป็นประโยชน์สำหรับผู้มีส่วนได้เสียของพวกเขา หลักการตาม
มาตรฐานของซีรีส์ AA1000 จะถูกมองจากนักวิจารณ์เป็น
เกินไปการเปิดให้มีการตีความ พวกเขาเชื่อว่าถ้าคุณปล่อยให้
บริษัท พัฒนามาตรฐานของตัวเองแล้วพวกเขาจะ
เลือกในสิ่งที่พวกเขารายงาน (Buhmann 2006 Reider-
2013 กอร์ดอน) ความกังวลที่คล้ายกันอยู่ทั่วโลกที่มี
ขนาดกะทัดรัดของ COP หากองค์กรจะได้รับอิสระในการ
ใช้ตัวชี้วัดของตัวเองจะมีแรงจูงใจที่จะบิดเบือนความจริง
ที่เกิดขึ้นจริงผลการดำเนินงานความรับผิดชอบต่อสังคมของ บริษัท ฯ .
ความกังวลเหล่านี้ได้ถูกแก้ไขโดยองค์กรการรายงาน
บางส่วนโดยการส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
ในกระบวนการของการระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องจะได้รับการ
รายงาน และมีการรายงานการตรวจสอบภายนอกสำหรับ
วัตถุประสงค์ความน่าเชื่อถือ อย่างไรก็ตามการบรรจบกันของความรับผิดชอบต่อสังคม
มาตรฐานการรายงานใบหน้าปัญหาอื่น ๆ ที่แตกต่างกันบางประการที่เป็น
ผู้มีส่วนได้เสียอาจขอข้อมูลที่แตกต่างกัน
ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน ลูกค้าอาจต้องเป็น บริษัท ที่
ได้รับมาตรฐาน ISO 14000 ได้รับการรับรองในขณะที่ บริษัท แม่ของพวกเขาอาจ
ใช้รายงาน G3 (ซึ่งอาจจะมั่นใจได้ผ่าน
การรับรองมาตรฐานความรับผิดชอบ) และมีอิทธิพล
องค์กรพัฒนาเอกชนที่อาจกดดันให้พวกเขามีส่วนร่วมในสหประชาชาติทั่วโลก
ขนาดกะทัดรัด ผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันและการรายงานขององค์กร
ตัวเองอาจจะมีเป้าหมายที่แตกต่างกัน มันอาจจะเป็น
เรื่องยากที่จะโน้มน้าวให้องค์กรการรายงานที่จะให้ขึ้น
หรืออาจจะเป็นอิสระแม้กระทั่งการดำรงอยู่ของพวกเขาในการพัฒนา
มาตรฐานตามที่ตกลงกัน กับบุคคลจำนวนมากที่เกี่ยวข้องใด ๆ ที่
ประสานกันเป็นไปได้ของมาตรฐานการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมอาจจะเป็น
กระบวนการที่ยาวนานและยากลำบาก แต่ความรับผิดชอบต่อสังคมที่แตกต่างกัน
ขององค์กรรายงานดูเหมือนจะเป็นที่เชื่อมต่อกันมากขึ้น
และให้การสนับสนุนของอีกคนหนึ่งเมื่อเทียบกับที่อื่น ๆ
ในการแข่งขันและความสัมพันธ์ที่มีอยู่ที่ถกเถียงกัน
ระหว่างองค์กรมาตรฐานการบัญชีการเงิน ซึ่ง
อาจนำไปสู่ขั้นตอนการประสานกันมีประสิทธิภาพมากขึ้น เฉพาะ
เวลาจะบอก หากการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมที่จะนำมาใช้เป็น marketbased
กลไกเพื่อนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงแล้วเปรียบเทียบ
และความสอดคล้องที่มีคุณภาพที่จำเป็นสำหรับความรับผิดชอบต่อสังคม
รายงาน.
วิชาชีพปัจจัยที่ระบุความสัมพันธ์ที่แตกต่างกัน
ที่มีอยู่ระหว่างองค์กรการรายงาน
รายงานความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กรที่สำคัญดูเหมือนจะมากขึ้น
และให้การสนับสนุนที่เชื่อมต่อกันของอีกคนหนึ่งเมื่อเทียบกับ
ความสัมพันธ์ที่มีการแข่งขันมากขึ้นและเป็นที่ถกเถียงกันว่า
อยู่ระหว่าง IASB และ FASB เป็น IFRS กลายเป็น
ที่ยอมรับทั่วโลกมาตรฐาน ที่มีประมาณ 2,000
บริษัท ในขณะนี้โดยใช้มาตรฐาน G3, GRI กำลังได้รับ
ความน่าเชื่อถือเป็นกลายเป็นส่วนใหญ่ได้รับการยอมรับทั่วโลกและ
นำมาใช้ในการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมมาตรฐาน ซีรีส์ AA1000
มาตรฐานมีการส่งเสริมแม้ในความรับผิดชอบของเว็บไซต์
ที่ถูกออกแบบมาเพื่อเสริมมาตรฐาน GRI
การรับรองของ UN Global Compact ที่ในปี 2006 ซึ่ง
แนะนำให้ใช้มาตรฐาน GRI นำ
ระดับที่เพิ่มขึ้นของมาตรฐานถูกต้องตามกฎหมาย.
ปัจจัยที่แสดงให้เห็นว่าการขยายพันธุ์องค์กรภายนอก
และหน่วยงานที่มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมและ
legitimizing การรายงานทางการเงิน ตัวอย่างเช่นยุโรป
ยูเนี่ยน (EU) มีบทบาทสำคัญในการ legitimizing IFRS
เมื่อประเทศสมาชิกจะต้องใช้พวกเขา (Guggiola
2010) องค์กรเหนือรัฐเช่นสหประชาชาติ
OECD, กองทุนการเงินระหว่างประเทศและ / หรือ World Bank, สามารถทำหน้าที่บทบาทที่คล้ายกันใน
การส่งเสริมและการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคม legitimizing (Tschopp et al.
2012a b) ความรับผิดชอบต่อสังคมผู้เสนอรายงานยืนยันว่าการเสริมสร้าง
การมีส่วนร่วมระหว่างประเทศในกระบวนการ CSR อาจ
หนุนออกกฎหมายการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมในระดับชาติ
(Fonteneau 2003; คริสเตียนช่วย 2004) หลายรัฐบาล
องค์กรที่กล่าวถึงในบทความนี้ได้
รับการใช้งานในการส่งเสริมความรับผิดชอบต่อสังคมรายงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
UN Global Compact ที่ได้มีการพัฒนา globalnetwork เพื่อให้บรรลุนี้ พวกเขายังได้รับการพัฒนา
ความสัมพันธ์กับการทำงานขององค์กรมาตรฐานอื่น ๆ
เพื่อส่งเสริมความรับผิดชอบต่อสังคมในการรายงานโดยทั่วไปไม่จำเป็นต้องเพียง
COP ของตัวเอง ทุกองค์กรเหล่านี้มีศักยภาพ
ที่จะมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการขายในอนาคตและการแพร่กระจาย
ของความรับผิดชอบต่อสังคมรายงาน UN Global Compact ที่แล้ว
กระตุ้นให้เกิดการใช้งานของ G3 สำหรับใช้ใน COP ของพวกเขา
โออีซีดีระบุว่ายังไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งหรือใช้เฉพาะ
มาตรฐานการรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมหรือมีธนาคารโลก แต่
โอกาสที่มีอยู่เป็นธนาคารทั่วโลกมีการส่งเสริม
การใช้ IFRSs เมื่อเทียบกับการรายงานทางการเงิน, การมีส่วนร่วม
ขององค์กรภายนอกเหล่านี้ในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับความรับผิดชอบต่อสังคม
เป็นใหญ่เนื่องจากลักษณะขององค์กรที่มี
ภารกิจและเป้าหมายรวมถึงการพัฒนาที่ยั่งยืน.
ปัจจัยที่สถานที่แสดงให้เห็นว่ารายงานทางการเงินและ
การรายงานความรับผิดชอบต่อสังคมที่มีความแตกต่างกันในขั้นตอน วิวัฒนาการ
กระบวนการ การรายงานทางการเงินได้ถึงจุดที่
ประเทศส่วนใหญ่ในขณะนี้ยอมรับ IFRSs และสหรัฐอเมริกาได้สร้าง
แผนงานไปสู่การบรรจบกัน รายงานความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นเพียงการ
เริ่มต้นกระบวนการนี้ คล้ายกับวิธีการที่กฎหมายหลักทรัพย์
1933 และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 1934 มี
ความคืบหน้าในการพัฒนาของการรายงานทางการเงินหลาย
ประเทศในยุโรปตอนนี้อิงระดับของบาง
รายงานความรับผิดชอบต่อสังคม (Aaronson 2007. Tschopp et al, 2012a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป
ใช้ Carnegie และเนเปียร์ 7 ปัจจัยที่ช่วยให้
เปรียบเทียบอย่างเป็นระบบระหว่างวิวัฒนาการของรายงาน
ทางการเงินและการรายงานกิจกรรมเพื่อสังคม ในแง่ของระยะเวลาการรายงานทางการเงิน
มีวิวัฒนาการมาเป็นเทียบเคียงและเชื่อถือได้
ทรัพยากรการตลาดที่ใช้ในช่วง 100 ปี อย่างไรก็ตาม วิวัฒนาการของมันไม่สมบูรณ์

ข้อจำกัดภายในที่มีอยู่มาตรฐานยังคงอยู่ และความพยายามต่อ
บรรจบกันทั่วโลกต่อไป เมื่อเทียบกับระยะเวลาการรายงานกิจกรรมเพื่อสังคมนี้ยังอยู่ในวัยเด็กของ
. การรายงานกิจกรรมเพื่อสังคมมานานตั้งแต่เช้ารายงาน
ออกแรก อย่างไรก็ตาม ในแง่ของการให้
การตัดสินใจข้อมูลที่เป็นประโยชน์ จะยังคงมีหลายข้อบกพร่อง
ในไม่สามารถเปรียบเทียบจนกว่าจะมีหนึ่งตกลง
มาตรฐานระดับโลกแม้ว่าของ GRI G3 เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย วิธีการรายงาน

เกือบหนึ่งในสามของ บริษัท รายงานก็ยังไม่ได้ใช้มาตรฐานนี้ ( KPMG
2011 ) การใช้มาตรฐานที่แตกต่างกันยัง จำกัด ไม่สามารถเปรียบเทียบ

รายงาน CSR . ปัจจัยของผลิตภัณฑ์และการปฏิบัติเน้นข้อเท็จจริง
ว่า CSR รายงานยังอยู่ในระยะแรก การใช้
มาตรฐานการรายงานต่าง ๆคุณภาพและศักยภาพของ
มีผลกระทบทั้งมาตรฐานการรายงานทางการเงินและ CSR .
การลู่เข้าของการรายงานทางการเงินอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของแผนด้วย

ไปปูทางต่อหนึ่งชุด ตกลงมาตรฐานการรายงานทางการเงินการประสานกัน .
แต่ฝ่ายตรงข้ามจะประสานกันการบัญชีการเงิน
เถียงกันต่อที่ครอบคลุม , แข็ง
กฎ - ตามมาตรฐาน GAAP ของสหรัฐ เช่น อาจไม่ถูก
เหมาะสมสำหรับชนทุกชาติ เช่นเดียวกับวิธีการตีความ หลักการ -
ตาม ifrss อาจไม่เหมาะสมกับเอกลักษณ์
สังคม การเมือง และสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจของบางประเทศ เมน
( et al . 2003 ) ในทำนองเดียวกันฝ่ายตรงข้าม
CSR รายงานปรองดองจะโต้เถียงว่า ไม่มี
หนึ่งมาตรฐานที่ตรงกับความต้องการของผู้มีส่วนได้เสีย สำหรับ
ตัวอย่างของ GRI G3 ดู โดยบาง บริษัท เช่น
ถูกด้วยกฎ . บางคนรู้สึกว่าตัว G3
ยังไม่เหมาะสม มีราคาแพงเกินไปที่จะรวบรวมหรือ
ไม่ได้มีประโยชน์กับผู้มีส่วนได้เสียของพวกเขา หลักการตามมาตรฐานของ aa1000
ชุดดู โดยนักวิจารณ์เป็น
ก็เปิดให้มีการตีความ พวกเขาบอกว่าถ้าคุณปล่อยให้
บริษัทพัฒนามาตรฐานของตัวเองแล้ว พวกเขาจะเป็น
เลือกในสิ่งที่พวกเขารายงาน ( buhmann 2006 ; reider -
กอร์ดอน 2013 ) ความกังวลที่คล้ายกันมีอยู่กับโลก
ขนาดกะทัดรัดของตำรวจ ถ้าองค์กรจะได้รับอิสรภาพ

ใช้ตัวชี้วัดของตนเองจะมีแรงจูงใจที่จะบิดเบือนความจริง
จริงการปฏิบัติ CSR บริษัท
ความกังวลเหล่านี้จะระบุโดยรายงานองค์กร
บางส่วนโดยการส่งเสริมผู้มีส่วนได้ส่วนเสียหมั้น
ในกระบวนการของการระบุข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ
รายงานและมีรายงานตรวจสอบภายนอกสำหรับ
วัตถุประสงค์ของความน่าเชื่อถือ อย่างไรก็ตาม การบรรจบกันของ CSR
รายงานมาตรฐานใบหน้าบางประเด็นเพิ่มเติมเป็นผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกัน

อาจขอข้อมูลต่าง ๆสำหรับเหตุผลที่แตกต่างกัน ลูกค้าอาจจะต้องให้บริษัท
คือ ISO 14000 รับรอง ในขณะที่บริษัทแม่ของพวกเขาอาจ
รายงานการใช้ G3 ( ซึ่งอาจจะมั่นใจได้ว่าผ่านมาตรฐานการรับรอง (
) และองค์กรเอกชนที่มีอิทธิพล
อาจกดดันให้พวกเขาเข้าร่วมใน UN Global Compact
. ผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกัน และการรายงานขององค์กร
ตัวเองอาจจะมีเป้าหมายที่แตกต่างกัน มันอาจจะยากที่จะโน้มน้าวให้รายงานองค์กร

ให้ตนเองหรืออาจแม้การดำรงอยู่ของพวกเขาพัฒนา
ตกลงมาตรฐาน กับบุคคลมากมายที่เกี่ยวข้องกับการใด ๆที่เป็นไปได้ของมาตรฐานการรายงาน CSR

อาจจะเป็นกระบวนการที่ยาวนานและยากลำบาก อย่างไรก็ตาม แตกต่างกัน CSR
รายงานองค์กรปรากฏเป็นมากขึ้นและเชื่อมโยง
สนับสนุนอีกคนหนึ่งเป็นนอกคอกมากกว่า

แข่งขันและโต้เถียงความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างองค์กรมาตรฐานการบัญชีการเงิน นี้
สามารถนำไปสู่กระบวนการปรองดองให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้ ถ้ารายงาน CSR คือ เพื่อใช้เป็นกลไกสำหรับนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง marketbased

แล้วไม่สามารถเปรียบเทียบคุณภาพและความสอดคล้องเป็นจำเป็นสำหรับการรายงาน CSR
.
ปัจจัยอาชีพระบุ
ความสัมพันธ์ต่าง ๆ ที่มีอยู่ระหว่างรายงานขององค์กร
รายงานองค์กร CSR สาขาอยู่มากกว่า
เชื่อมต่อกันและเกื้อกูลซึ่งกันและกันเป็นนอกคอก
ความสัมพันธ์แข่งขันและโต้เถียงที่
ระหว่าง IASB และ FASB เป็น IFRS เป็น
ยอมรับทั่วโลกมาตรฐาน มีประมาณ 2000
บริษัทใช้มาตรฐาน GRI G3 , ดึงดูด
ความน่าเชื่อถือเป็นที่สุดที่ทั่วโลกรู้จักและ
รับจัดทำรายงานมาตรฐาน การ aa1000 ชุด
มาตรฐานจะเลื่อนขึ้นบนเว็บไซต์ รับผิดชอบเป็น
ถูกออกแบบมาเพื่อเสริมมาตรฐาน GRI .
การรับรองข้อตกลงสากลแห่งสหประชาชาติในปี 2006 ซึ่ง
แนะนำการใช้งานของ GRI มาตรฐาน เอา
ระดับเพิ่มเติมของความถูกต้องให้ได้มาตรฐาน พบว่าปัจจัยด้านการเผยแพร่

องค์กรภายนอกร่างกาย และมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมและ
legitimizing การรายงานทางการเงิน เช่น สหภาพยุโรป ( อียู )
มีบทบาทสำคัญใน legitimizing IFRS
เมื่อประเทศสมาชิกต้องใช้พวกเขา ( guggiola
2010 ) องค์กรซึ่งเกี่ยวพันกับหลายๆ ประเทศ เช่น สหประชาชาติ
OECD , กองทุนการเงินระหว่างประเทศ , และ / หรือ ธนาคารโลก สามารถใช้บทบาทที่คล้ายคลึงกันในการ legitimizing รายงาน CSR (

2012a tschopp et al . ,B ) รายงาน CSR ผู้เสนอโต้เถียงว่า การเสริมสร้างการมีส่วนร่วมในกระบวนการ CSR สากล

อาจหนุน CSR รายงานกฎหมายที่
ระดับชาติ ( fonteneau 2003 ; คริสเตียน ช่วย 2004 ) เลขาธิการองค์กรมากมาย

แล้วกล่าวถึงในบทความนี้ได้ถูกใช้งานอยู่ในการส่งเสริม CSR . โดย
UN Global Compact ได้พัฒนาโกลบ ล์เน็ทเวิร์คเพื่อบรรลุนี้ พวกเขาได้พัฒนาความสัมพันธ์กับองค์กรอื่น ๆทำงาน

เพื่อส่งเสริมมาตรฐาน CSR รายงานทั่วไป ไม่ใช่แค่
ตำรวจของตัวเอง องค์กรเหล่านี้มีศักยภาพ
ที่จะมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมในอนาคตและการแพร่กระจาย
ของ CSR ที่รายงาน UN Global Compact อยู่แล้ว
สนับสนุนการใช้ของ G3 ใช้ตำรวจของพวกเขาใน
OECD ยังไม่ได้ระบุ หรือการส่งเสริมการใช้มาตรฐานการรายงานเฉพาะ
CSR หรือมีธนาคารโลก อย่างไรก็ตาม
โอกาสมีอยู่เป็นธนาคารโลก ได้ส่งเสริมการใช้ ifrss
. เมื่อเทียบกับรายงานทางการเงิน , การมีส่วนร่วมขององค์กรภายนอกเหล่านี้

เป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับ CSR มากขึ้น เนื่องจากธรรมชาติขององค์กรที่มีภารกิจและเป้าหมายรวมการพัฒนาที่ยั่งยืน
.
สถานที่ปัจจัยพบว่ารายงานทางการเงินและรายงาน
CSR ที่ระยะต่าง ๆในกระบวนการวิวัฒนาการ

รายงานทางการเงินได้ถึงจุดที่
ประเทศส่วนใหญ่ตอนนี้ยอมรับ ifrss และเราได้สร้าง
แผนงานต่อบรรจบกัน . รายงาน CSR เป็นเพียง
เริ่มต้นกระบวนการนี้ คล้ายกับวิธีการที่พระราชบัญญัติหลักทรัพย์ของ
พระราชบัญญัติหลักทรัพย์ของ 1933 และ 1934 เป็น
เหตุการณ์สำคัญในการพัฒนาของการรายงานทางการเงิน หลายประเทศในยุโรปขณะนี้เครื่องคอมพิวเตอร์

บางระดับของ CSR รายงาน ( อาเรินสัน 2007 ; tschopp et al . 2012a )