hydrographs. The sediment concentration was normally very high, and the mean value was 9.58 ± 10.90 g l-1. For example, the runoff process observed during event 000817 in Kunniushan watershed produced two runoff peaks. The sampling points were located at the minor runoff peak (1–7 sampling points) during the initial stage and the second major runoff peak (8–24 sampling points). The sediment concentration was high during the initial stage of the first runoff peak. However, as the flow rate increased and then gradually decreased, the sediment concentration appeared to decrease logarithmically, which is consistent with the situation observed for the ML-type rainfall events (Fig. 3b). Conversely, during the initial stage (8–9 sampling spots) of the second runoff peak, the sediment concentration was maintained at a low concentration that was similar to the concentration observed at the end of the first runoff peak. As the flow rate increased (10–14 sampling spots), the sediment concentra- tion increased rapidly, with the highest concentrations being observed at sample spots 10 and 11, after which it decreased logarithmically as the flow rate changed. The sediment hydrographs produced for these events were different from those produced in studies conducted by Hamlett et al. (1984, 1987) and Pathak et al. (2004), who drew similar conclusions regarding storms in which the peak sediment concentrations generally preceded or occurred simultaneously with the peak runoff rates.
Similar reasons may have contributed to the sediment concentrations during the first runoff peak in the ML-type rainfall events. The extension of the rainfall event and the formation of the second runoff peak indicate that the loose surface soil was washed away during the rainfall event. In addition, the previously compacted topsoil was destroyed and larger rills began to develop during the ML-type rainfall events. As a result, the sediment concentration increased gradually after being maintained at a low level, eventually reaching a new plateau. However, when the compaction and development of the rills was sufficient, the
hydrographs ความเข้มข้นตะกอนสูงมากปกติ และค่าเฉลี่ย 9.58 ± 10.90 g l-1 เช่น การไหลบ่าที่สังเกตระหว่างเหตุการณ์ 000817 ในลุ่มน้ำ Kunniushan ผลิตสองยอดไหลบ่า จุดเก็บตัวอย่างได้ที่ไหลบ่ารอง (จุดเก็บตัวอย่าง 1-7) ในช่วงระยะแรกและยอดไหลบ่าหลักสอง (จุดเก็บตัวอย่าง 8-24) ความเข้มข้นของตะกอนเป็นสูงช่วงของยอดไหลบ่าเลย อย่างไรก็ตาม เป็นการตัดค่าเสื่อม ราคาเพิ่มขึ้นแล้ว ค่อย ๆ ลด ลง ตะกอนเข้มข้นปรากฏลดเปลี่ยนรูปในเชิงลอการิทึม ซึ่งไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ที่สังเกตเห็นเหตุการณ์ฝน ML ชนิด (รูปที่ 3b) ในทางกลับกัน ช่วงการเริ่มต้น (จุดเก็บตัวอย่าง 8-9) สูงไหลบ่าสอง ความเข้มข้นตะกอนถูกรักษาไว้ที่ความเข้มข้นต่ำที่คล้ายกับความเข้มข้นที่สังเกตที่สูงไหลบ่าเลย เป็นการตัดค่าเสื่อมราคาเพิ่มขึ้น (จุดเก็บตัวอย่าง 10 – 14), ในตะกอน concentra-ทางการค้าอย่างรวดเร็ว มีความเข้มข้นสูงสุดที่จะสังเกตจุดตัวอย่าง 10 และ 11 หลังจากที่มันลดลงเปลี่ยนรูปในเชิงลอการิทึมตัดค่าเสื่อมอัตราการเปลี่ยนแปลง Hydrographs ตะกอนผลิตสำหรับเหตุการณ์เหล่านี้ได้ต่างจากการผลิตในการศึกษาที่ดำเนินการโดย Hamlett et al. (1984, 1987) และ Pathak et al. (2004), ที่ดึงคล้ายบทสรุปเกี่ยวกับพายุที่ความเข้มข้นตะกอนสูงโดยทั่วไปก่อน หรือเกิดขึ้นพร้อม ๆ กับอัตราน้ำไหลผ่านสูงสุดSimilar reasons may have contributed to the sediment concentrations during the first runoff peak in the ML-type rainfall events. The extension of the rainfall event and the formation of the second runoff peak indicate that the loose surface soil was washed away during the rainfall event. In addition, the previously compacted topsoil was destroyed and larger rills began to develop during the ML-type rainfall events. As a result, the sediment concentration increased gradually after being maintained at a low level, eventually reaching a new plateau. However, when the compaction and development of the rills was sufficient, the
การแปล กรุณารอสักครู่..