It is only now and then, when some

It is only now and then, when some great disaster like the sinking of the Empress of Ireland occurs, that man recovers his ancient dread of the sea. We have grown comfortably intimate with the sea. We use it as a highway of business and pleasure with as little hesitation as the land. The worst we fear from it is the discomfort of sea-sickness, and we are inclined to treat that half-comically, like a boy's sickness from tobacco. There are still a few persons who are timid of it, as the more civilised among us are timid of forests: they cannot sleep if they are near its dull roar, and they hate, like nagging, the damnable iteration of its waves. For most of us, however, the sea is a domesticated wonder. We pace its shores with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ทันทีและหลังจากนั้น เมื่อบางมากเช่นจมของจักรพรรดินีไอร์แลนด์เกิด ว่า คนกู้กลัวเขาโบราณของทะเล เรามีโตสบายใกล้ชิดทะเล เราใช้เป็นทางหลวงของธุรกิจและความสุขด้วยเป็นลังเลเล็กน้อยเป็นดิน ร้ายที่เรากลัวนั้นสบายเจ็บทะเล และเราต้องรักษาที่ครึ่ง-comically เช่นการเจ็บป่วยของเด็กจากยาสูบ ยังมีกี่คนที่เป็นพิเศษของมัน เป็นมากกว่าอารยะของในหมู่พวกเราเป็นพิเศษของป่า: พวกเขานอนไม่หลับถ้าอยู่ใกล้เสียงคำรามของน่าเบื่อ และพวกเขาเกลียด ชัง เช่นจู้จี้ เกิดซ้ำ damnable ของคลื่นได้ สำหรับส่วนมากของเรา อย่างไรก็ตาม ทะเลได้พบบ้าน เราก้าวของชายฝั่งด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเพียงตอนนี้แล้วเมื่อมีภัยพิบัติที่ดีเยี่ยมเช่นการจมของจักรพรรดินีแห่งไอร์แลนด์เกิดขึ้นคนที่กู้กลัวโบราณของทะเล เราได้เติบโตใกล้ชิดสบายด้วยทะเล เราใช้มันเป็นทางหลวงของธุรกิจและความสุขกับความลังเลน้อยที่สุดเท่าที่เป็นที่ดิน ที่เลวร้ายที่สุดที่เรากลัวมันเป็นความรู้สึกไม่สบายของทะเลเจ็บป่วยและเรามีแนวโน้มที่จะรักษาที่ครึ่งตลกเช่นความเจ็บป่วยของเด็กจากยาสูบ ยังคงมีคนไม่กี่คนที่มีความขี้ขลาดของมันเป็นอารยะมากขึ้นในหมู่พวกเรามีความขี้อายของป่าเขาไม่สามารถนอนหลับได้ถ้าพวกเขาอยู่ใกล้กับเสียงคำรามที่น่าเบื่อของตนและพวกเขาเกลียดชังเช่นจู้จี้, ย้ำน่าเกลียดน่ากลัวของคลื่น สำหรับส่วนมากของเรา แต่ทะเลเป็นที่น่าแปลกใจในบ้าน เราก้าวชายฝั่งด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเพียงตอนนี้แล้ว และเมื่อมีภัยพิบัติที่ดี เช่น การตกต่ำของจักรพรรดินีของไอร์แลนด์เกิดขึ้น คนที่กู้ หวั่น โบราณของทะเล เราเติบโตมาได้สบายๆ ใกล้ชิดกับทะเล เราใช้มันเป็นทางหลวงของธุรกิจและความสุขกับน้อยลังเลเป็นแผ่นดิน ที่เลวร้ายที่สุด เรากลัวมันไม่สบายเจ็บป่วยทะเล และเรามีแนวโน้มที่จะรักษาครึ่งติดตลกว่า ,ชอบเด็กเจ็บป่วยจากการบริโภคยาสูบ ยังมีอีกสองสามคนที่ขี้ขลาด มันเป็นมากขึ้นศิวิไลซ์ในหมู่พวกเราชายป่า เขานอนไม่หลับถ้าเขาอยู่ใกล้มันทึบ คำราม และเกลียดพวกชอบด่า ซ้ำโรคของคลื่นของ สำหรับส่วนมากของเรา แต่ทะเลมันโดดเด่นเลย เราก้าวชายฝั่งของมันด้วย