Miller and colleagues (1995) consid

Miller and colleagues (1995) considered that lactating cows at grass obtained about 2500 mg vitamin E/day, but only about 500 mg/day when given silage. Jukola and colleagues (1993a), in Finland, found mean vitamin E concentrations (mg/kg DM) of 77 in silage, 26 in hay and 10 in cereals. Wichtel (1998) found that cows in New Zealand given hay tended to develop low plasma vitamin E concentrations (52.0 mg/ml) but that normal concentrations (44.0 mg/ml) were maintained when they were at pasture or continuously given good silage. Schingoethe and colleagues (1978) kept cows over a 4-year period either at pasture during the summer months (450 mg vitamin E/day) or continuously given combinations of hay, haylage and maize silage (mean, 150 mg vitamin E/day). The mean vitamin E concentrations in the milk were respectively 1.15 and 0.78 mg/ml (p50.05). Pehrson and Hakkarinnen (1986) found that the mean plasma vitamin E concentration in lactating cows in Sweden was 5.2 mg/ml when given silage but signi¢cantly (p50.05) less (4.1 mg/ml) when given hay. When the cows were dry, the mean concentrations in both groups were signi¢cantly (p50.01) lower, being 3.8 mg/ml when given silage and 2.5 mg/ml when given hay. Jukola and colleagues (1993b) found that the mean plasma vitamin E concentrations (mg/ml) for dry cows given pasture, silage or hay were 6.3, 4.5 and 1.5, respectively, with corresponding values for lactating cows of 8.2, 6.5 and 2.8 mg/ml. Miller and colleagues (1995) obtained 544 blood samples from 50 herds over a 1- year period. The overall mean serum vitamin E concentration (mg/ml) was 2.55 (SD 1.59, range 0.21^11.7) with signi¢cantly (p50.05) higher mean concentrations in the summer (2.80) than in the winter (1.98). It was concluded that 300 mg vitamin E rather 485 than the recommended 150 mg vitamin E for 10 kg DM intake (MAFF, 1983; NRC, 1988) should be the intake during pregnancy if the serum vitamin E concentration is to be adequate (2.0^4.0 mg/ml) at parturition. Over 40% of serum samples contained 52.0 mg vitamin E/ml and a daily intake of 1000 mg vitamin E would be required to reach a desirable concentration of 4.0 mg vitamin E/ml during lactation. Wichtel and colleagues (1996) in New Zealand contrasted the vitamin E status of heifers given hay (19 mg vitamin E/kg DM) or silage/pasture (34 mg vitamin E/kg DM) on a long-term basis. In the 6 weeks before calving, the mean serum vitamin E concentration fell from 4.1 to 1.2 mg/ml for those given hay but increased marginally from 3.9 to 4.5 mg/ml for those given silage/pasture combinations (p50.01). Hidiroglou (1989) recorded that, while the mean plasma vitamin E concentration for 8 cows remained constant at about 2.6 mg/ml from the day of calving to 30 days later, the content in their colostrum fell rapidly from 1.9 mg/ml at day 1 to 0.36 by day 4 of lactation. Go¡ and Stabel (1990) recorded that the mean plasma vitamin E concentration of 18 cows fell progressively from 1.7 to 0.7 mg/ml during the last 2 weeks before calving, before increasing to 1.3 mg/ml by 2 weeks after calving. Harrison and colleagues (1984) gave cows receiving a low-Se (0.06 mg/kg DM) and low-vitamin E (15^32 mg/kg DM) diet in a 262 factorial arrangement either 0 or 740 mg supplementary vitamin E/day for the whole dry period and either 0 or 0.1 mg Se/ kg live weight by intramuscular injection at 21 days prepartum. The mean plasma vitamin E concentrations were 2.7 and 1.7 (p50.001) mg/ml for the groups given and not given vitamin E supplementation, respectively. There was also a signi¢cant (p50.001) linear reduction in plasma vitamin E concentration during the dry period, irrespective of vitamin E supplementation. Politis and colleagues (1996) supplemented cows with 3000 mg vitamin E/cow per day from 4 weeks before to 8 weeks after parturition and additionally injected a further 5000 mg vitamin E 1 week before calving. There was another totally unsupplemented group of cows. The mean plasma vitamin E concentrations for the supplemented cows were always in the range 1.5^2.1 mg vitamin E/ml, but those for the untreated cows fell steadily and signi¢cantly (p50.05) from 2.1 to 1.2 mg/ml by 1 week before calving. The mean value then fell to 0.7 mg/ml by 2 weeks after calving before increasing progressively to 2.1 mg/ml by 5 weeks after calving. This was signi¢cantly (p50.05) less than the value of 3.0 mg vitamin E/ml for the supplemented cows. Vitamin E supplementation enhanced the chemotactic responsiveness of blood neutrophils by 30^ 83% (p50.05) from 2 weeks before to 4 weeks after parturition compared with the unsupplemented controls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน (1995) ถือว่า โครีดนมวัวที่หญ้าได้ประมาณ 2500 มิลลิกรัมวิตามินอีวัน แต่เฉพาะเกี่ยวกับ 500 มิลลิกรัม/วันให้ไซเลจต่อ Jukola และเพื่อนร่วมงาน (1993a), ในฟินแลนด์ พบวิตามินหมายถึงความเข้มข้น (mg/kg DM) 26, 77 ในไซเลจต่อเฮย์และ 10 ในธัญพืช Wichtel (1998) พบว่า วัวในนิวซีแลนด์ให้เฮย์มีแนวโน้มที่จะ พัฒนาความเข้มข้นวิตามินอีพลาสม่าต่ำ (52.0 mg/ml) แต่ว่า ได้รักษาความเข้มข้นปกติ (44.0 mg/ml) เมื่อพวกพาสเจอร์หรือไซเลจต่อดีกำหนดอย่างต่อเนื่อง Schingoethe และเพื่อนร่วมงาน (1978) เก็บวัวช่วงระยะเวลา 4 ปีในพาสเจอร์ในช่วงฤดู (วิตามิน E 450 มิลลิกรัมต่อวัน) หรือต่อเนื่องรับชุดของเฮย์ haylage และข้าวโพดไซเลจต่อ (หมายถึง 150 มิลลิกรัมวิตามินอีวัน ความเข้มข้นหมายถึงวิตามินอีในน้ำนมได้ตามลำดับ 1.15 และ 0.78 mg/ml (p50.05) Pehrson และ Hakkarinnen (1986) พบว่า ความเข้มข้นวิตามินอีเฉลี่ยพลาสมาในโครีดนมวัวในสวีเดน 5.2 mg/ml ให้ไซเลจต่อแต่ signi เลข cantly (p50.05) น้อยลง (4.1 mg/ml) เมื่อให้เฮย์ เมื่อวัวได้แห้ง ความเข้มข้นเฉลี่ยทั้งกลุ่มได้ signi เลข cantly (p50.01) ต่ำกว่า เป็น 3.8 mg/ml เมื่อให้ไซเลจต่อและ 2.5 mg/ml ให้เฮย์ Jukola และเพื่อนร่วมงาน (1993b) พบว่า ในพลาสมาหมายถึงวิตามินอีความเข้มข้น (mg/ml) สำหรับวัวแห้งให้พาสเจอร์ ไซเลจต่อ หรือเฮย์ 6.3, 4.5 และ 1.5 ตามลำดับ มีค่าที่ตรงกันสำหรับโครีดนมวัวของ 8.2, 6.5 และ 2.8 mg / ml มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน (1995) ได้ตัวอย่างเลือด 544 จากฝูง 50 ระยะเวลา 1 ปี ความเข้มข้นวิตามินซีรั่มโดยรวมเฉลี่ย (mg/ml) ถูก 2.55 (SD 1.59, 0.21 ช่วง ^ 11.7) กับ signi เลข cantly (p50.05) สูงหมายถึงความเข้มข้นในช่วงฤดูร้อน (2.80) มากกว่าในฤดูหนาว (1.98) จึงได้สรุปว่า 300 มิลลิกรัมวิตามินอีค่อนข้าง 485 กว่า mg 150 แนะนำวิตามินสำหรับบริโภค DM 10 กก. (MAFF, 1983 NRC, 1988) ควรเป็นการบริโภคระหว่างตั้งครรภ์ถ้าความเข้มข้นซีรั่มวิตามินอีให้เพียงพอ (2.0 ^ 4.0 mg/ml) ที่ parturition กว่า 40% ของตัวอย่างซีรั่มประกอบด้วยวิตามิน 52.0 mg/ml และบริโภคประจำวันของ 1000 มก.วิตามินอีจะต้องเข้าถึงสมาธิปรารถนา 4.0 มิลลิกรัมวิตามิน อี/ml ในด้านการให้นม Wichtel และเพื่อนร่วมงาน (ปี 1996) ในนิวซีแลนด์ต่างสถานะวิตามินอีของ heifers ให้เฮย์ (19 มิลลิกรัมวิตามิน อี/kg DM) หรือไซเลจต่อ/พาสเจอร์ (34 มิลลิกรัมวิตามิน อี/kg DM) ในระยะยาว ในสัปดาห์ที่ 6 ก่อน calving ความเข้มข้นของวิตามินซีรั่มหมายถึงตกจาก 4.1 1.2 mg/ml สำหรับผู้รับเฮย์ แต่เพิ่มขึ้นดีจาก 3.9 4.5 mg/ml สำหรับผู้ที่ได้รับชุดไซเลจต่อ/พาสเจอร์ (p50.01) Hidiroglou (1989) บันทึกว่า ในขณะที่ความเข้มข้นวิตามินอีพลาสมาหมายถึงสำหรับวัว 8 ยังคงคงที่เกี่ยวกับ 2.6 mg/ml จาก calving 30 วันภายหลังวัน เนื้อหาใน colostrum ของตกอย่างรวดเร็วจาก 1.9 mg/ml ในวันที่ 1-0.36 โดยวันที่ 4 ของด้านการให้นม Go¡ และ Stabel (1990) บันทึกไว้ว่า ความเข้มข้นวิตามินอีพลาสมาหมายถึงของวัว 18 ตกความก้าวหน้าจาก 1.7 0.7 mg/ml ในช่วง 2 สัปดาห์สุดท้ายก่อน calving ก่อนที่จะเพิ่มถึง 1.3 mg/ml โดย 2 สัปดาห์หลังจาก calving Harrison และเพื่อนร่วมงาน (1984) ให้วัวได้รับยังต่ำ-Se (0.06 mg/kg DM) และต่ำวิตามินอี (15 ^ 32 mg/kg DM) อาหารในการจัดเรียงแฟก 262 0 หรือ 740 มิลลิกรัมเสริมวิตามินอีวันสำหรับรอบระยะเวลาทั้งแห้ง และ 0 หรือ Se 0.1 มิลลิกรัม / กิโลกรัมสดน้ำหนักฉีดยาบาดทะยักจากที่ prepartum 21 วัน ความเข้มข้นวิตามินอีพลาสม่าเฉลี่ย 2.7 และ 1.7 (p50.001) mg/ml สำหรับกลุ่มที่กำหนด และไม่ให้แห้งเสริมวิตามิน ตามลำดับได้ นอกจากนี้ยังมี signi เลขต้อน (p50.001) เส้นลดความเข้มข้นของวิตามินอีพลาสม่าช่วงแห้ง ไม่แห้งเสริมวิตามินอี Politis และเพื่อนร่วมงาน (ปี 1996) เสริมกับวิตามินอี/วัว 3000 มิลลิกรัมต่อวันตั้งแต่ 4 สัปดาห์ถึง 8 สัปดาห์หลังจาก parturition วัว และนอกจากนี้ฉีดเพิ่มเติม 5000 mg วิตามินอี 1 สัปดาห์ก่อน calving มีกลุ่มอื่น unsupplemented ทั้งหมดของวัว ความเข้มข้นวิตามินอีพลาสมาหมายถึงที่สำหรับวัวเสริมก็ 1.5 ช่วง ^ 2.1 มิลลิกรัมวิตามิน อี/ml แต่ที่สำหรับวัวไม่ถูกรักษาลดลงอย่างต่อเนื่อง และ signi เลข cantly (p50.05) จาก 2.1 ไป 1.2 mg/ml โดย 1 สัปดาห์ก่อน calving ค่าเฉลี่ยแล้วตกไป 0.7 mg/ml โดย 2 สัปดาห์หลังจาก calving ก่อนเพิ่มความก้าวหน้าการ 2.1 มิลลิกรัม/มิลลิลิตรโดยสัปดาห์ที่ 5 หลังจาก calving นี้เป็น signi เลข cantly (p50.05) น้อยกว่าค่าของวัวเสริมวิตามินอี 3.0 mg/ml แห้งเสริมวิตามินอีเพิ่มขึ้นตอบสนอง chemotactic ของ neutrophils เลือด โดย 30 ^ 83% (p50.05) จาก 2 สัปดาห์ก่อนสัปดาห์ที่ 4 หลังจาก parturition เปรียบเทียบกับตัวควบคุม unsupplemented

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน (1995) พิจารณาแล้วเห็นว่าวัวให้นมบุตรอยู่ที่หญ้าได้ประมาณ 2500 มก. วิตามินอี / วัน แต่มีเพียงประมาณ 500 มิลลิกรัม / วันเมื่อได้รับหมัก Jukola และเพื่อนร่วมงาน (1993a) ในฟินแลนด์พบว่าหมายถึงความเข้มข้นของวิตามินอี (mg / kg DM) 77 ในหมักฟางใน 26 และ 10 ในธัญพืช Wichtel (1998) พบว่าวัวในประเทศนิวซีแลนด์ได้รับหญ้าแห้งมีแนวโน้มที่จะพัฒนาความเข้มข้นของพลาสม่าวิตามินอีต่ำ (52.0 มก. / มล.) แต่ที่ความเข้มข้นปกติ (44.0 มก. / มล.) ได้รับการดูแลเมื่อพวกเขาที่ทุ่งหญ้าหรือให้อย่างต่อเนื่องหมักที่ดี Schingoethe และเพื่อนร่วมงาน (1978) เก็บไว้วัวในช่วงระยะเวลา 4 ปีทั้งที่ทุ่งหญ้าในช่วงฤดู​​ร้อน (450 มก. วิตามินอี / วัน) หรือการรวมกันได้รับอย่างต่อเนื่องของหญ้าแห้ง haylage และหมักข้าวโพด (หมายถึง 150 มก. วิตามินอี / วัน) . หมายถึงความเข้มข้นของวิตามินอีในนมตามลําดับ 1.15 และ 0.78 mg / ml (p50.05) Pehrson และ Hakkarinnen (1986) พบว่าค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของพลาสม่าวิตามินอีในวัวให้นมบุตรในสวีเดนเป็น 5.2 mg / ml เมื่อได้รับหมัก แต่อย่างมีนัยสำคัญ¢ (p50.05) น้อยกว่า (4.1 mg / ml) เมื่อได้รับหญ้าแห้ง เมื่อวัวแห้ง, ความเข้มข้นเฉลี่ยในทั้งสองกลุ่มได้อย่างมีนัยสำคัญ¢ (p50.01) ลดลงเป็น 3.8 mg / ml เมื่อหมักได้รับและ 2.5 mg / ml เมื่อได้รับหญ้าแห้ง Jukola และเพื่อนร่วมงาน (1993b) พบว่าความเข้มข้นของพลาสม่าหมายถึงวิตามินอี (mg / ml) วัวแห้งรับทุ่งหญ้าหมักหรือหญ้าแห้งเป็น 6.3, 4.5 และ 1.5 ตามลำดับมีค่าที่สอดคล้องกันสำหรับวัวให้นมบุตร 8.2, 6.5 และ 2.8 มก. / ml มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน (1995) ที่ได้รับ 544 ตัวอย่างเลือดจาก 50 ฝูงในช่วงระยะเวลา 1 ปี ซีรั่มโดยรวมเฉลี่ยความเข้มข้นของวิตามินอี (mg / ml) เป็น 2.55 (SD 1.59, 0.21 ^ ช่วง 11.7) ที่มีอย่างมีนัยสำคัญ¢ (p50.05) ความเข้มข้นสูงกว่าค่าเฉลี่ยในช่วงฤดู​​ร้อน (2.80) สูงกว่าในช่วงฤดู​​หนาว (1.98) ก็สรุปได้ว่า 300 มก. วิตามินอีค่อนข้าง 485 กว่าแนะนำ 150 มก. วิตามินอี 10 กิโลกรัมปริมาณ DM (MAFF 1983; อาร์ซี, 1988) ควรจะบริโภคในระหว่างตั้งครรภ์ถ้าความเข้มข้นของวิตามินซีรั่มอีคือการเป็นที่เพียงพอ (2.0 ^ 4.0 mg / ml) ที่คลอด กว่า 40% ของตัวอย่างซีรั่มที่มีอยู่ 52.0 มก. วิตามินอี / ml และบริโภคประจำวันของ 1000 mg วิตามินอีจะต้องไปให้ถึงความเข้มข้นที่พึงประสงค์ของ 4.0 มก. วิตามินอี / ml ในช่วงให้นมบุตร Wichtel และเพื่อนร่วมงาน (1996) ในนิวซีแลนด์เทียบสถานะของวิตามินอีสาวได้รับหญ้าแห้ง (19 มก. วิตามินอี / กก DM) หรือหมัก / ทุ่งหญ้า (34 มก. วิตามินอี / กก DM) บนพื้นฐานระยะยาว ใน 6 สัปดาห์ก่อนที่จะหลุดค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของซีรั่มวิตามินอีลดลง 4.1-1.2 mg / ml สำหรับผู้ที่ได้รับหญ้าแห้ง แต่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย 3.9-4.5 mg / ml สำหรับผู้ที่ได้รับการหมัก / ชุดที่ทุ่งหญ้า (p50.01) Hidiroglou (1989) บันทึกไว้ว่าในขณะที่ความเข้มข้นในพลาสมาวิตามินอีเฉลี่ย 8 วัวคงที่ที่ประมาณ 2.6 mg / ml จากวันที่คลอดถึง 30 วันต่อมาเนื้อหาในนมน้ำเหลืองของพวกเขาลดลงอย่างรวดเร็วจาก 1.9 มก. / มล. ในวันที่ 1 0.36 โดยวันที่ 4 ของการให้นมบุตร Go¡และ Stabel (1990) บันทึกไว้ว่าพลาสม่าหมายถึงความเข้มข้นของวิตามินอี 18 ลดลงวัวก้าวหน้า 1.7-0.7 mg / ml ในช่วง 2 สัปดาห์สุดท้ายก่อนที่จะคลอดก่อนที่จะเพิ่มขึ้นถึง 1.3 mg / ml 2 สัปดาห์หลังคลอด แฮร์ริสันและเพื่อนร่วมงาน (1984) ให้วัวที่ไ​​ด้รับต่ำ Se (0.06 mg / kg DM) และต่ำวิตามินอี (15 ^ 32 mg / kg DM) อาหารใน 262 การจัดแฟ 0 หรือ 740 มิลลิกรัมวิตามินเสริม E / วัน ตลอดระยะเวลาแห้งและ 0 หรือ 0.1 mg Se / กิโลกรัมน้ำหนักสดโดยการฉีดเข้ากล้ามเนื้อใน 21 วัน prepartum ความเข้มข้นของพลาสม่าหมายถึงวิตามินอีเป็น 2.7 และ 1.7 (p50.001) mg / ml สำหรับกลุ่มที่ได้รับและไม่ได้รับการเสริมวิตามินอีตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีนัยสำคัญลาดเท¢ (p50.001) ลดลงเชิงเส้นในความเข้มข้นในพลาสมาวิตามินอีในช่วงระยะเวลาแห้งโดยไม่คำนึงถึงการเสริมวิตามินอี Politis และเพื่อนร่วมงาน (1996) เสริมวัวกับ 3000 มก. วิตามินอี / วัวต่อวันตั้งแต่วันที่ 4 สัปดาห์ก่อนที่จะถึง 8 สัปดาห์หลังคลอดและนอกจากนี้การฉีดอีก 5,000 มก. วิตามินอี 1 สัปดาห์ก่อนคลอด มีอีกกลุ่ม unsupplemented ทั้งหมดของวัวเป็น ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของพลาสม่าวิตามิน E สำหรับวัวเสริมได้เสมอในช่วง 1.5 2.1 ^ มิลลิกรัมวิตามินอี / ml แต่สำหรับผู้ที่ได้รับการรักษาวัวลดลงอย่างต่อเนื่องและอย่างมีนัยสำคัญ¢ (p50.05) 2.1-1.2 มิลลิกรัม / 1 สัปดาห์ก่อนคลอด ค่าเฉลี่ยแล้วลดลงไป 0.7 mg / ml 2 สัปดาห์หลังจากที่คลอดก่อนที่จะเพิ่มความก้าวหน้า 2.1 mg / ml 5 สัปดาห์หลังคลอด นี่เป็นอย่างมีนัยสำคัญ¢ (p50.05) น้อยกว่าค่า 3.0 มก. วิตามินอี / ml วัวเสริมที่ การเสริมวิตามินอีเพิ่มการตอบสนองของนิวโทรฟิ chemotactic เลือด 30 ^ 83% (p50.05) ตั้งแต่ 2 สัปดาห์ก่อนที่จะถึง 4 สัปดาห์หลังคลอดเมื่อเทียบกับการควบคุม unsupplemented

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน ( 1995 ) ถือว่าเลี้ยงโครีดนมในหญ้าได้ประมาณ 2500 มก. วิตามินอี / วัน แต่เพียงประมาณ 500 มก. / วัน เมื่อได้รับ อาหารสัตว์ jukola และเพื่อนร่วมงาน ( 1993a ) ในประเทศฟินแลนด์ พบว่าวิตามินอีเข้มข้น ( mg / kg DM ) 77 ในอาหารสัตว์ 26 ฟางและ 10 ในธัญพืชwichtel ( 2541 ) พบว่า วัวในนิวซีแลนด์ได้รับหญ้าแห้งมีแนวโน้มที่จะพัฒนาพลาสม่าวิตามินอีความเข้มข้นต่ำ ( 52.0 mg / ml ) แต่ที่ความเข้มข้นปกติ ( 44.0 mg / ml ) ถูกเก็บรักษาไว้เมื่อพวกเขาอยู่ในทุ่งหญ้าหรืออย่างต่อเนื่องให้ดี อาหารสัตว์schingoethe และเพื่อนร่วมงาน ( 1978 ) เก็บวัวตลอดระยะเวลา 4 ปี ที่ทุ่งหญ้าในช่วงฤดูร้อน ( วิตามิน E / วัน 450 ) หรืออย่างต่อเนื่องให้ชุดค่าผสมของหญ้าแห้งและฟางหมักข้าวโพดหมัก ( หมายถึง 150 มก. วิตามินอี / วัน ) ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของวิตามินอีในน้ำนมตามลำดับ 1.15 และ 0.78 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( p50.05 )เพร์สัน และ hakkarinnen ( 1986 ) ที่พบว่า วิตามินอี ความเข้มข้นในพลาสมาเลี้ยงโครีดนมในสวีเดนคือ 5.2 mg / ml เมื่อได้รับหยาบ แต่ signi ¢ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( p50.05 ) น้อยกว่า ( 4.1 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) เมื่อได้รับหญ้าแห้ง เมื่อวัวถูกแห้ง ปริมาณเฉลี่ยทั้งสองกลุ่มลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ signi ¢ ( p50.01 ) ลดลงเป็น 3.8 mg / ml เมื่อได้รับอาหารสัตว์และ 2.5 มก. / มล. และเมื่อได้รับหญ้าแห้งjukola และเพื่อนร่วมงาน ( 1993b ) พบว่า ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของพลาสม่าวิตามินอี ( มก. / มล. ) สำหรับวัวที่แห้งให้หญ้าหมักหรือหญ้าแห้งเป็น 6.3 , 4.5 และ 1.5 ตามลำดับ มีค่าเลี้ยงโครีดนม 8.2 , 6.5 และ 2.8 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร มิลเลอร์และเพื่อนร่วมงาน ( 1995 ) ได้ใช้ตัวอย่างเลือดจาก 50 ฝูงเป็นระยะเวลากว่า 1 ปี โดยรวมหมายถึง เซรั่มวิตามิน E เข้มข้น ( mg / ml ) 2 .55 ( SD 1.59 , ช่วง 0.21
11.7 ) กับ signi ¢ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ ( p50.05 ) ที่สูงขึ้นหมายถึงความเข้มข้นในฤดูร้อน ( 2.80 ) มากกว่าในฤดูหนาว ( 1.98 ) สรุปได้ว่า 300 มก. วิตามินอีค่อนข้าง 485 กว่า 150 มก. วิตามินอี 10 แนะนำการบริโภค DM กิโลกรัม ( ที่ต่ำ , 1983 ; NRC , 1988 ) ควรบริโภคในระหว่างตั้งครรภ์ถ้าซีรั่มวิตามินอีเข้มข้นจะเพียงพอ ( 2.0
4.0 มก. / มล. ) ที่คลอดกว่า 40% ของตัวอย่างซีรั่มวิตามิน E ที่มีต่อมิลลิลิตรและปริมาณ 1 , 000 มก. วิตามินอีพบจะต้องเข้าถึงสมาธิที่พึงประสงค์ของ 4.0 mg วิตามิน E / ml ในการให้น้ำนม wichtel และเพื่อนร่วมงาน ( 1996 ) ในนิวซีแลนด์เทียบ วิตามินอี สถานะของตัวให้แห้ง ( 19 มิลลิกรัม วิตามิน E / kg DM ) หรือหมัก / ทุ่ง ( 34 มก. วิตามินอี / kg DM ) บนพื้นฐานระยะยาวใน 6 สัปดาห์ก่อนคลอด ค่าเฉลี่ยซีรั่มวิตามินอีเข้มข้นลดลงจาก 4.1 1.2 mg / ml สำหรับผู้ที่ได้รับหญ้าแห้ง แต่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยจาก 3.9 ถึง 4.5 mg / ml สำหรับผู้ที่ได้รับหญ้าหมัก / ชุด ( p50.01 ) hidiroglou ( 1989 ) บันทึกว่าในขณะที่หมายถึงพลาสม่าวิตามินอีความเข้มข้น 8 ตัวคงที่ที่ประมาณ 2.6 mg / ml จากวันคลอด 30 วันต่อมาเนื้อหาในน้ำเหลืองลดลงอย่างรวดเร็ว จาก 1.9 มิลลิกรัม / มิลลิลิตรในวันที่ 1 ถึง 12 วัน 4 ของการให้น้ำนม ไป¡ stabel ( 1990 ) และบันทึกไว้ว่าพลาสม่าวิตามินอีความเข้มข้น 18 วัวล้มทุกที จาก 1.7 0.7 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ในช่วง 2 สัปดาห์ก่อนคลอด ก่อนที่จะเพิ่มเป็น 1.3 มก. / มล. 2 สัปดาห์หลังคลอด . แฮร์ริสันและเพื่อนร่วมงาน ( 1984 ) ให้วัวรับต่ำ เซ ( 006 mg / kg DM ) และวิตามินอีต่ำ ( 15
32 mg / kg DM ) อาหารใน 262 การทดลองจัดทั้ง 0 หรือ 740 mg อาหารเสริม วิตามิน E / วัน ระยะเวลาแห้งทั้งหมด และให้ 0 หรือ 0.1 มก. / กก. น้ำหนักตัว เซ โดยฉีดที่ 21 วัน prepartum . ค่าเฉลี่ยพลาสม่าวิตามินอีความเข้มข้นอยู่ที่ 2.7 และ 1.7 ( p50.001 ) มิลลิกรัม / มิลลิลิตรสำหรับกลุ่มที่ได้รับและไม่ได้รับการเสริมวิตามินอี ตามลำดับ