[Well, look. Don’t mind it too much

[Well, look. Don’t mind it too much ! The outcome of the match was fated, the reason you lost was because no matter what you did you would’ve still lost]

[……Elsie-dono……that follow doesn’t help very much de gozaru yo……]

Ahahahaha, Elsie who was being stared intensely by Yae returned a dry laugh.

With Lindsey driving the carriage, we face towards the checkpoint to leave the nobles living area.

[So what are you going to do now Yae? We’re going back to Rifflet town ]

[I wonder what I should do de gozaru……]

Ah, She seems down somehow….the atmosphere is like that of a hopeless salaryman. Resting her chin on her hand at the side of the carriage while looking aimlessly at the faraway sky.

[Yae if you don’t have anywhere to go then come with us to Rifflet and then enter the guild, team up together and we can even train together occasionally!]

On occasion she says. Well, I know what Elsie is trying to say. Just when they were finally getting along after a long time, it would be sad to part here.

[I wonder if that’s good too…]

[Alright! then it’s settled !]

[So forceful…]

I smile wryly unintentionally on the decision that Elsie pressed onto us. Taking advantage of Yae who became timid…no, as for this, she is probably worrying about this in her own way.

While thinking about these kinds of things, the wagon approached the checkpoint. Lindsey nervously showed the metal we got from the Duke to the soldiers at the checkpoint and let us pass quickly.

[At any rate, the world is vast de gozaru na….to think there was a powerful person here. I still have a long way de gozaru…]

Yae mutters earnestly.

[Especially that final blow. I wonder what in the world happened there….I certainly thought I took the sword swing from overhead but……the sword came from the side….]

[That was amazing wasn’t it. I completely didn’t see it even though I was watching from the side. Before anyone knew, Yae was already on the ground]

Yae talked about the situation at the time with Elsie as she started to analyze excitedly.

[Regrettable de gozaru. If I could just see that swordplay once more……]

[You can see it?]

[……Ha?]

Yae blinked in surprise with a foolish face to me who answered readily.

I take the smartphone out of my pocket and I load the match that I recorded a while ago and show it to Yae.

[This is, how de gozaru !? Ah! I, I’m, I’m in there de gozaru yo!? The Viscount-dono too! Elsie-dono is also there!]

[Uwaa, what is this! I’m moving on my own! Even though I’m here! Eh, this is not me but Lindsey!? no, Lindsey is also here!? How is this happening?]

[Calm down]

[[Ouch!!]]

I scold the two panicking people with a chop at the top of their head. They were hastily overdoing it. It was slightly interesting.

[This is my none-attribute magic that records an event at that time and can use it to watch it again…this is something like that. I recorded the match a little while ago]

[Amazing de gozaru na! This magic!]

[What magic is it?]

[Ah, smartphone?]

[Sumaartohon…That’s a magic I haven’t heard ne. Well, I guess it can’t be helped if it’s a non-attribute magic]

Elsie folded her arms and wracked her brains trying to think. Meanwhile, Yae grasped the smartphone and stared at the screen with intense concentration. It got to the scene where Yae was knocked down soon after..

[It’s here de gozaru!]

The sword that should have been swung down from the front of Yae, was swinging at the body from the beginning. Are? Certainly, that it should have been aimed at Yae’s head.

[What does that mean?]

[Who knows…?]

Else who was seeing the screen next to me heard it and shook her head as if she didn’t know the meaning,

[To, Touya-dono! this, can I see this again de gozaru ka !?]

[You can. How many times you want. Do from the beginning? Or from when you were beaten?]

[From when I was beaten!]

I operate it for a little then show it to Yae. The Viscount approaches Yae then just like that swings at her waist. As I thought no matter how many times, there wasn’t any motion. But, I’m certain at that time….

[Sword shadow……]

[Sword shadow?]

Yae mumbles a few words.

[It’s a sword technique to raise your fighting spirit de gozaru. There is no substance as it is an illusion. However, because it is made with spirit there is a presence. Therefore you recognize its existence unintentionally de gozaru. The Viscount probably used the sword shadow above but the real sword was split to the side. If you feel the fighting spirit and move it, that’s the shadow sword. The true sword without the fighting spirit was aiming for the side. I was completely caught de gozaru ka…]

So it’s….something like showing an illusion. I thought she would be depressed again after seeing reality, but a light smile is floating on her face. That’s…not a smile of resignation, did she grasp something. However, it’s slowly pulls back while she’s muttering something.

[My sword doesn’t have a shadow…hm. I see the reason why de gozaru. It is not to wait for the opponent to show an opening, but to make the opponent show an opening…that’s also…]

[Ooi, Yae? Are you alright?]

[…Alright de gozaru yo. I am grateful Touya-dono. You’ve helped me de gozaru]

I receive the smartphone from Yae who has a bright face and return it to my pocket. Well, I’m glad that she got the chance to get back on her feet.

[I’m going to train more and more to get stronger de gozaru yo. Together with everyone]

[That’s the spirit!]

We laugh together while Yae and Elsie does a high five. Nice, this is youth.

[Please include me too…]

A seemingly reproachful voice comes from the driver’s seat. Ah. It’s not like we forgot about her right? Sorry, Lindsey.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[ดี ค้นหา ไม่สนใจมันมากเกินไป ผลของการจับคู่ถูก fated เหตุผลที่คุณหายไปเป็น เพราะว่าสิ่งที่คุณทำ คุณจะยังคงหลง][…… Elsie-dono...ตามไม่ช่วยมาก gozaru เดอยอ...]Ahahahaha, Elsie ที่ถูกกำลังจ้องไปเจี๊ยบ โดยแย้กลับหัวเราะแห้งมี Lindsey ขับรถขนส่ง เราหันหน้าไปทางด่านออกจากขุนนางนั่ง[ดังนั้นจะทำตอนนี้แย้ เรากำลังจะกลับไปเมือง Rifflet][หวังว่า สิ่งที่ฉันควรทำ gozaru เดอ...]อา เธอดูเหมือนว่าลงอย่างใด...เป็นบรรยากาศเหมือนที่ salaryman ตา วางชิ้นของเธอบนมือของเธอในด้านของการขนส่งขณะคว้างมองท้องฟ้าไกล[แย้ถ้าคุณไม่มีที่ใดจะไป แล้วมากับเรา Rifflet และจากนั้น ป้อนสมาคม ตั้งทีมทำงานร่วมกัน และเราสามารถจะฝึกกันบางครั้ง]ในบางโอกาสเธอกล่าว ดี ฉันรู้ว่า Elsie พยายามพูด เพียงเมื่อพวกเขาก็ได้รับตามหลังเป็นเวลานาน มันจะเศร้าตอนที่นี่[ไม่ทราบที่ว่าดีเกินไป...][ครับ! แล้วมันจะจับคู่!][ดังนั้นฮึก...]ฉันยิ้ม wryly ตั้งใจในการตัดสินใจที่ Elsie กดลงเรา ประโยชน์ของแย้ที่กลายเป็นเป็นพิเศษ...ไม่ สำหรับนี้ เธอไม่อาจกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในลักษณะของตนเองในขณะที่คิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ รถใกล้ถึงจุดตรวจสอบ Lindsey คนพบว่าโลหะที่เราได้จากดุ๊กทหารที่ด่าน และเราผ่านอย่างรวดเร็ว[ใด ๆ อัตรา โลกมีมากมายเดอ gozaru เรี่ยม... การคิดมีประสิทธิภาพคนที่นี่ ยังมีไกลเด gozaru...]แย้ mutters จริงจัง[โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ระเบิดสุดท้าย ผมสงสัยในโลกเกิดขึ้นมี...แน่นอนคิดผมเอาดาบแกว่ง จากเหนือศีรษะ แต่...มาดาบจากด้าน...][ที่น่าประทับใจไม่ได้ สมบูรณ์ไม่ได้เห็นมันแม้ว่าฉันมองดูจากด้านข้าง ก่อนที่ทุกคนรู้ แย้อยู่แล้วพื้นดิน]แย้พูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลากับ Elsie เป็นเธอเริ่มวิเคราะห์ขึ้ง[พอเด gozaru ถ้าฉันสามารถเพียงดู swordplay ที่อีกครั้ง...][คุณสามารถดูได้หรือไม่][…… ฮา]แย้คันนั้นกะพริบในแปลกใจกับหน้าโง่ให้ฉันที่ตอบพร้อมผมใช้สมาร์ทโฟนจากกระเป๋าของฉัน และฉันโหลดตรงที่ฉันบันทึกไว้ขณะที่ผ่านมา และแสดงไปแย้[นี้คือ วิธี gozaru เดอ Ah ที่ฉัน ฉันมีเด gozaru yo ไวส์-dono เกินไป Elsie dono ก็มี][Uwaa สิ่งนี้ ผมก็เลื่อนตัวเอง แม้ว่าฉันอยู่ที่นี่ เอ๊ะ นี่ไม่ใช่ฉันแต่ Lindsey ไม่ Lindsey อยู่ยัง วิธีเกิดขึ้นนี้][เย็น ๆ][[Ouch !!]]ฉันประชุมเพลิงสองคน panicking กับสับด้านบนของหัวของพวกเขา พวกเขาได้รีบ overdoing มัน ก็น่าสนใจเล็กน้อย[นี่คือฉันไม่มีคุณลักษณะวิเศษที่จะบันทึกเหตุการณ์ที่ที่เวลา และสามารถใช้ดูมันอีกครั้ง... นี้เป็นสิ่งที่ต้องการ ฉันบันทึกการจับเพียงเล็กน้อยขณะที่ผ่านมา][อเมซิ่งเด gozaru นา นี้มายากล][วิเศษอะไรเป็น][Ah สมาร์ทโฟน?][Sumaartohon... เป็นมายากลผมไม่ได้ยินมุ ดี ผมคิดว่า ไม่ได้ช่วยวิเศษไม่ใช่คุณลักษณะ]Elsie พับแขน และ wracked เธอพยายามคิดว่า สมอง ในขณะเดียวกัน แย้ grasped สมาร์ทโฟน และจ้องไปที่หน้าจอด้วยความเข้มข้นรุนแรง มันมีฉากที่แย้มีโบว์ลิ่งลงหลังจาก...[มันอยู่ที่นี่ gozaru เดอ]ดาบที่ควรได้รับ swung ลงจากหน้าแย้ โล้ที่ร่างกายต่อไป มีหรือไม่ แน่นอน ควรได้รับมุ่งหัวของแย้[ที่หมายถึงอะไร][ใครไปรู้...]อื่นได้ที่ไม่เห็นหน้าจอติดกับฉันได้ยินมัน และจับหัวของเธอว่าเธอไม่รู้ความหมาย[ถึง Touya dono ! นี้ พบนี้อีกคะเด gozaru ?][คุณสามารถ จำนวนครั้งที่คุณต้องการ อย่างไรต่อไป หรือ จากเมื่อคุณถูกตี][จากเมื่อฉันถูกตี]มีสำหรับน้อย แล้วแสดงไปแย้ วิธีไวส์แย้แล้วเพียงเช่นที่กระเช้าชิงช้าที่เอวของเธอ ตามที่ผมคิดว่า วิธีหลายครั้ง มีไม่เคลื่อนไหวใด ๆ แต่ ฉันบางครั้งที่...[เงาดาบ...][ดาบเงา]แย้มัมเบิลส์กี่คำ[ได้เทคนิคดาบยก gozaru เดอจิตวิญญาณการต่อสู้ มีสารที่ไม่มันเป็นภาพลวงตา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมัน มีจิตวิญญาณ มีสถานะ ดังนั้น คุณรู้จักคุ้นตั้งใจเด gozaru ไวส์อาจใช้เงาดาบข้าง แต่ดาบจริงถูกแบ่งในด้าน ถ้าคุณรู้สึกจิตใจต่อสู้ และย้าย ที่ดาบเงา ดาบจริง โดยไม่มีจิตวิญญาณการต่อสู้มุ่งในด้าน ผมรับจับเด gozaru ka...]ดังนั้น จึงเป็น.something เช่นแสดงเป็นภาพลวงตา ฉันคิดว่า เธอจะตกอีกครั้งหลังจากได้เห็นความเป็นจริง แต่รอยยิ้มเบาจะลอยบนใบหน้าของเธอ ไม่...ยิ้มออก เธอไม่เข้าใจสิ่งที่ อย่างไรก็ตาม ได้ช้าดึงกลับในขณะที่เธอเป็น muttering อะไร[ดาบของฉันไม่มีเงา... hm เห็นเหตุผลว่าทำไมเด gozaru จึงไม่ต้องรอฝ่ายตรงข้าม จะแสดงการเปิด แต่ จะทำการเปิดดูคู่แข่ง...ที่แห่งนี้...][Ooi แย้ รึเปล่าครับ][… ครับเด gozaru โย ฉันขอบคุณ Touya-dono คุณได้ช่วย gozaru เดอ]รับสมาร์ทโฟนจากแย้ที่มีใบหน้าสดใส และกลับไปพ็อกเก็ตของฉัน ดี ฉันดีใจที่เธอมีโอกาสที่จะกลับมาเท้าของเธอ[ฉันจะฝึกเพิ่มเติมและเพิ่มเติมรับแข็งแกร่งเด gozaru โย กับทุกคน][นั่นคือจิตวิญญาณ]เราหัวเราะด้วยกันในขณะที่แย้ และ Elsie ไม่ไฮไฟฟ์ ดี นี้เป็นเยาวชน[กรุณาใส่ฉันเกินไป...]เสียงที่ดูเหมือนว่า reproachful มาจากนั่งของคนขับ อา จึงไม่เหมือนเราลืมเกี่ยวกับสิทธิของเธอ ขออภัย Lindsey

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[ดีมอง ไม่ทราบมันมากเกินไป! ผลของการแข่งขันเป็นโชคเหตุผลที่คุณสูญเสียเนื่องจากว่าสิ่งที่คุณทำคุณจะได้หายไปยังคงไม่มี] [เอลซี ...... ...... ท่านองค์ที่ปฏิบัติตามไม่ได้ช่วย de มาก gozaru yo ...... ] ahahahaha, เอลซีที่ถูกจ้องมองอย่างเข้มข้นโดยแย้กลับหัวเราะแห้ง. กับลินด์เซขับรถขนส่งเราหันหน้าไปทางด่านที่จะออกจากขุนนางที่อาศัยอยู่ในพื้นที่. [ดังนั้นสิ่งที่คุณจะทำในขณะนี้แย้? เรากำลังจะกลับไปที่เมือง Rifflet] [ฉันสงสัยว่าสิ่งที่ฉันควรทำเด gozaru ...... ] อาเธอดูเหมือนลงอย่างใด ... บรรยากาศได้โดยเริ่มต้นเป็นเช่นนั้นของเงินเดือนที่สิ้นหวัง พักผ่อนคางของเธอในมือของเธอที่ด้านข้างของสายการบินในขณะที่มองอย่างไร้จุดหมายไปบนท้องฟ้าที่ห่างไกล. [แย้ถ้าคุณไม่ได้มีทุกที่ที่จะไปจากนั้นมากับเราเพื่อ Rifflet แล้วใส่กิลด์ทีมขึ้นมาด้วยกันและเรายังสามารถ การฝึกอบรมร่วมกันเป็นครั้งคราว!] ในโอกาสที่เธอบอกว่า ดีฉันรู้ว่าสิ่งที่เอลซีพยายามที่จะบอกว่า เพียงเมื่อพวกเขาได้ในที่สุดได้รับพร้อมหลังจากที่เวลานานก็จะเศร้าจะเป็นส่วนหนึ่งที่นี่. [ฉันสงสัยว่าที่ดีเกินไป ... ] [เอาล่ะ! แล้วก็ตัดสิน!] [พลังดังนั้น ... ] ฉันยิ้มถึงคราวโดยไม่ได้ตั้งใจในการตัดสินใจที่เอลซีกดลงบนเรา การใช้ประโยชน์จากแย้ที่กลายเป็นขี้อาย ... ไม่เป็นสำหรับนี้เธอน่าจะต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในทางของเธอเอง. ในขณะที่ความคิดเกี่ยวกับชนิดของสิ่งเหล่านี้เกวียนเข้าหาด่าน ลินด์เซประหม่าแสดงให้เห็นว่าโลหะที่เราได้จากดยุคกับทหารที่ด่านและแจ้งให้เราผ่านได้อย่างรวดเร็ว. [ในอัตราใด ๆ ในโลกมีมากมายเด gozaru na ... .to คิดว่าจะมีคนที่มีประสิทธิภาพที่นี่ ฉันยังคงมีทางยาวเด gozaru ... ] แย้พึมพำอย่างจริงจัง. [โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ครั้งสุดท้าย ผมสงสัยว่าในโลกที่เกิดขึ้นมี ... .I แน่นอนคิดว่าฉันเอาแกว่งดาบจากค่าใช้จ่าย แต่ ...... ดาบมาจากด้านข้าง ... .] [นั่นเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจไม่ได้มัน ฉันสมบูรณ์ไม่เห็นมันแม้ว่าผมดูจากด้านข้าง ก่อนที่ทุกคนรู้อยู่แล้วแย้บนพื้นดิน] แย้พูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลาที่มีเอลซีในขณะที่เธอเริ่มที่จะวิเคราะห์ความตื่นเต้น. [น่าเศร้าเด gozaru ถ้าฉันจะได้เห็นว่าฟันดาบอีกครั้ง ...... ] [คุณสามารถเห็นมัน?] [...... ฮา?] แย้กระพริบตาด้วยความประหลาดใจด้วยใบหน้าโง่ผมที่ตอบได้อย่างง่ายดาย. ผมใช้มาร์ทโฟนออกมาจากกระเป๋าของฉันและฉันโหลด การแข่งขันที่ผมบันทึกไว้ขณะที่ผ่านมาและแสดงให้แย้. [นี่คือวิธีการที่เด gozaru!? Ah! ผมผมผมใน gozaru yo มี !? นายอำเภอท่านองค์เกินไป! เอลซีท่านองค์นอกจากนี้ยังมี!] [Uwaa, นี่คืออะไร! ฉันย้ายด้วยตัวเอง! แม้ว่าฉันอยู่ที่นี่! เอ๊ะนี่ไม่ใช่ผม แต่ลินด์เซ !? ไม่มี Lindsey ยังเป็นที่นี่ !? ที่เกิดขึ้นนี้เป็นอย่างไร] [ใจเย็น] [[อุ๊ย !!]] ผมด่าว่าคนสองคนตื่นตระหนกกับสับที่ด้านบนของหัวของพวกเขา พวกเขาถูกรีบ overdoing มัน มันน่าสนใจเล็กน้อย. [นี่คือความมหัศจรรย์ไม่มีแอตทริบิวต์ของฉันที่บันทึกเหตุการณ์ในเวลานั้นและสามารถใช้มันเพื่อดูมันอีกครั้ง ... นี้เป็นสิ่งที่ต้องการที่ ฉันบันทึกการแข่งขันเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผ่านมาในขณะที่ทำงาน] [น่าตื่นตาตื่นใจเด gozaru na! มายากลนี้!] [มายากลมันคืออะไร?] [อาร์ทโฟน?] [Sumaartohon ... นั่นคือความมหัศจรรย์ฉันไม่เคยได้ยินนะ ดีฉันคิดว่ามันช่วยไม่ได้ถ้ามันเป็นความมหัศจรรย์ที่ไม่แอตทริบิวต์] เอลซีพับแขนของเธอและทำลายสมองของเธอพยายามที่จะคิดว่า ในขณะเดียวกันแย้ลงโทษมาร์ทโฟนและจ้องที่หน้าจอที่มีความเข้มข้นรุนแรง มันก็มาถึงฉากที่แย้ถูกล้มลงในเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ .. [มันนี่เด gozaru] ดาบที่ควรได้รับเหวี่ยงลงมาจากด้านหน้าของแย้ได้รับการแกว่งที่ร่างกายจากจุดเริ่มต้น คืออะไร? แน่นอนว่ามันควรจะได้รับการมุ่งเป้าไปที่หัวแย้ของ. [หมายความว่าอะไร?] [ใครจะรู้ ... ?] อื่น ๆ ที่ได้เห็นหน้าจอถัดจากฉันได้ยินมันและส่ายหัวของเธอราวกับว่าเธอไม่ทราบความหมาย[ต้องการ, โทยะ-Dono! นี้ผมสามารถดูนี้อีกครั้งเด gozaru ค่ะ!?] [คุณสามารถ กี่ครั้งที่คุณต้องการ ทำจากจุดเริ่มต้น? หรือจากเมื่อคุณถูกตี?] [จากเมื่อฉันถูกตี!] ผมทำงานได้เพียงเล็กน้อยแล้วแสดงให้แย้ นายอำเภอวิธีแย้แล้วเช่นเดียวกับที่ชิงช้าที่เอวของเธอ ขณะที่ผมคิดว่าไม่ว่ากี่ครั้งไม่มีไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ แต่ผมบางในเวลานั้น ... . [เงาดาบ ...... ] [เงาดาบ?] แย้พึมพำคำไม่กี่คำ. [มันเป็นเทคนิคดาบที่จะยกระดับจิตวิญญาณของการต่อสู้เด gozaru มีสารที่ไม่เป็นอย่างที่มันเป็นภาพลวงตา แต่เนื่องจากมันถูกสร้างขึ้นด้วยจิตวิญญาณมีการแสดงตน ดังนั้นคุณรู้จักการดำรงอยู่โดยไม่ได้ตั้งใจเด gozaru นายอำเภออาจจะใช้ดาบเงาข้างต้น แต่ดาบจริงถูกแบ่งออกไปด้านข้าง ถ้าคุณรู้สึกว่าจิตวิญญาณการต่อสู้และย้ายไปที่ดาบเงา ดาบจริงที่ปราศจากจิตวิญญาณการต่อสู้กำลังเล็งหาที่ด้านข้าง ผมถูกจับได้อย่างสมบูรณ์ gozaru เดอกา ... ] ดังนั้นจึงเป็น ... .something เช่นการแสดงภาพลวงตา ฉันคิดว่าเธอจะมีความสุขอีกครั้งหลังจากที่ได้เห็นความเป็นจริง แต่รอยยิ้มเบา ๆ ลอยอยู่บนใบหน้าของเธอ นั่นคือ ... รอยยิ้มที่ไม่ได้ลาออกเธอไม่เข้าใจบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็ค่อย ๆ ดึงกลับในขณะที่เธอพึมพำบางสิ่งบางอย่าง. [ดาบของเราไม่ได้มีเงา ... hm ฉันเห็นเหตุผลว่าทำไม gozaru มันไม่ได้ต้องรอให้ฝ่ายตรงข้ามที่จะแสดงเปิด แต่เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามแสดงเปิด ... ที่ยัง ... ] [Ooi, แย้? คุณไม่เป็นไร?] [... เอาล่ะเด gozaru yo ฉันรู้สึกขอบคุณโทยะ-Dono คุณได้ช่วยให้ฉันเด gozaru] ที่ฉันได้รับมาร์ทโฟนจากแย้ที่มีใบหน้าที่สดใสและกลับไปที่กระเป๋าของฉัน ดีฉันดีใจที่เธอได้มีโอกาสที่จะได้รับกลับมาที่เท้าของเธอ. [ฉันจะฝึกอบรมมากขึ้นและมากขึ้นที่จะได้รับที่แข็งแกร่งเด gozaru yo ร่วมกันกับทุกคน] [นั่นคือจิตวิญญาณ!] เราหัวเราะด้วยกันในขณะแย้และเอลซีไม่ได้สูงห้า ความสุขนี้เป็นเยาวชน. [กรุณารวมถึงฉันด้วย ... ] เสียงติเตียนดูเหมือนจะมาจากที่นั่งคนขับ อา มันไม่เหมือนที่เราลืมเกี่ยวกับสิทธิของเธอ? ขออภัย Lindsey

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ นี่ ไม่รังเกียจมันมาก ! ผลการแข่งขัน คือ เนื้อคู่ที่คุณแพ้ เพราะไม่ว่าสิ่งที่คุณทำ คุณก็ยังแพ้ ]

[ . . . . . . . . . . . . . เอลซี่ท่านที่ติดตามไม่ได้ช่วยมาก เดอ gozaru โย่ . . . . . . ]

อะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เอลซี่ที่ถูกจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายโดยแย้กลับมาหัวเราะแห้ง

กับ ลินด์เซย์ การขับรถเราจะเผชิญต่อด่านไปก็นั่งเล่น

[ ดังนั้นคุณจะทำอะไรตอนนี้เย ? เราจะกลับไปที่เมือง rifflet ]

[ ผมสงสัยว่าสิ่งที่ฉันควรจะทำ เดอ . . . . . . gozaru ]

อ่า ดูเหมือนเธอจะลงยังไง . . . . . . . บรรยากาศเหมือนมนุษย์เงินเดือนหมดหวัง พักคางเธอ มือเธอข้างรถม้า ในขณะที่มองไปอย่างไร้จุดหมายที่ฟ้าไกล

[ เย ถ้าไม่มีที่ไปก็มาร่วมกับเราเพื่อ rifflet แล้วใส่กิลด์ , ทีมด้วยกัน และเราสามารถฝึกกันบ้าง ! ]

เนื่องในโอกาสที่เธอพูด ฉันรู้ว่าเอลซี่พยายามจะพูด เมื่อพวกเขาในที่สุดก็อยู่ด้วยกันมานาน มันคงจะเศร้าไปไหน . .

[ ผมสงสัยว่ามันดีเกินไป . . . ]

[ รับทราบ ! มันจบแล้ว ! ]

[ ]

ดังนั้นพลัง . . .ฉันยิ้มอย่างบิดเบี้ยว ตั้งใจในการตัดสินใจว่าเอลซี่กดใส่เรา ประโยชน์ของแย้ ที่กลายเป็นขี้ขลาด . . . . . . . ไม่ เป็นอย่างนี้ เธออาจจะกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ในแบบของเธอเอง

ตอนที่คิดเรื่องพวกนี้หรอก รถเข้าหาด่าน ลินด์เซย์ กระสับกระส่าย พบโลหะที่ได้จากดุ๊ก กับทหารที่ด่านให้เราผ่านไปอย่างรวดเร็ว

[ อัตราใด ๆโลกนี้กว้างใหญ่ เดอ gozaru na . . . . . . . คิดว่ามีคนที่มีอำนาจที่นี่ ฉัน ยัง มี ไกล เดอ gozaru ]

แย้บ่นจริงจัง

[ โดยเฉพาะสุดท้ายระเบิด ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น . . . . . . . แน่นอนฉันคิดว่าฉันเอาดาบแกว่งจากด้านบน แต่ . . . . . . . ดาบมาจากด้านข้าง . . . . . . . ]

[ สุดยอดเลยใช่ไหมครับฉันก็ไม่เห็นมันถึงแม้ว่าผมดูจากด้านข้าง ก่อนใครรู้แย้แล้วบนพื้นดิน ]

แย้พูดเกี่ยวกับสถานการณ์ในขณะนั้นด้วย เอลซี่ ขณะที่เธอเริ่มที่จะวิเคราะห์อย่างตื่นเต้น

[ น่าเสียดาย เดอ gozaru . ถ้าฉันแค่เห็นว่ากระบี่กระบองอีกครั้งหนึ่ง . . . . . . ]

[ คุณจะเห็นมัน [ ]

. . . . . . ฮา ]

แย้กระพริบตาอย่างประหลาดใจกับใบหน้าผมโง่ที่ตอบ

พร้อมผมใช้มาร์ทโฟนจากกระเป๋าของฉันและฉันโหลดตรงกับที่ผมบันทึกไว้เมื่อสักครู่ให้แย้ว

[ นี่คือวิธีการ เดอ gozaru ! ? อ๊ะ ! ฉัน ฉัน ฉัน มี เดอ gozaru โย่ว ! ? ไวเคานต์โดะด้วย ! เอลซี่ท่านก็มี
[ ]
ว้า อะไร ! ฉันไปเอง ถึงแม้ว่าฉันอยู่นี่ ! เอ๊ะ นี่ไม่ใช่ผม แต่ลินด์เซย์ ! ? ไม่ ลินด์เซย์ ยังที่นี่ ? มันเกิดขึ้นได้ยังไง ]

[ ]

ใจเย็นๆ[ [ อุ๊ย ! ! ! ! ! ! ] ]

ผมดุสองตกใจ คนตัดที่ด้านบนของหัว พวกเขารีบ overdoing มัน มันน่าสนใจเล็กน้อย

[ นี่ผมไม่มีคุณลักษณะวิเศษที่บันทึกเหตุการณ์ในครั้งนั้น และสามารถใช้มันเพื่อดูอีกครั้ง . . . . . . . นี่คือ อะไรประมาณนั้น ฉันบันทึกการแข่งขันเมื่อสักพัก ]

[ สุดยอด เดอ gozaru na ! นี้วิเศษ ! ]

[ สิ่งที่วิเศษเหรอ ? ]

[ อ๊ะ มาร์ทโฟน ?

][ sumaartohon . . . นั่นเป็นเวทมนตร์ไม่เคยได้ยินสินะ เอ่อ ฉันว่ามันก็ช่วยไม่ได้นะ ถ้ามันไม่คุณลักษณะวิเศษ ]

เอลซี่พับแขนแตกสลายของเธอ สมองพยายามคิดอยู่ ขณะเดียวกัน แย้ตัวมาร์ทโฟนและจ้องหน้าจอด้วยความรุนแรงเข้มข้น มันมีฉากที่แย้ก็ล้มลงทันที หลังจาก . . . . . . .

[ ที่นี่ เดอ gozaru !

]