where B ¼ μH was used to obtain the

where B ¼ μH was used to obtain the second relation from the first.
The interface conditions for the magnetic field may be summarized as follows:
(1) The tangential component of the magnetic field intensity is discontinuous in the presence of surface current densities.
The discontinuity is equal to the surface current density. In the absence of surface current densities, the tangential
component of the magnetic field intensity is continuous across the interface.
(2) The tangential component of the magnetic flux density is discontinuous.
The interface condition in Eq. (11.56) assumes the magnetic field intensity only has one tangential component or that
each tangential component is treated separately. We have faced the same issue in Section 9.3.1. To establish a more general
relation, we note from Figure 11.2 that the tangential components of the magnetic field intensity may be written as H1t
¼ n^  H1 ½A=m and H2t ¼ n^  H2 ½A=m where n^ points into material (1) [see Eq. (9.42)]. With these observations,
Eq. (11.56) is written as [see Eq. (9.42)]:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ B ¼ μH ถูกใช้เพื่อขอรับความสัมพันธ์สองจากครั้งแรกเงื่อนไขการอินเทอร์เฟซสำหรับสนามแม่เหล็กอาจสรุปได้ดังนี้:(1) คอมโพเนนต์ tangential ของความเข้มสนามแม่เหล็กจะไม่ต่อเนื่องในปัจจุบันพื้นผิวแน่นต่อเนื่องที่จะเท่ากับความหนาของพื้นผิว ของผิวแน่นปัจจุบัน การ tangentialเป็นส่วนประกอบของความเข้มสนามแม่เหล็กอย่างต่อเนื่องผ่านอินเตอร์เฟซ(2) ประกอบ tangential ของความหนาแน่นฟลักซ์แม่เหล็กคือไม่ต่อเนื่องสภาพอินเตอร์เฟซใน Eq. (11.56) อนุมานความเข้มสนามแม่เหล็กมีเพียงองค์ประกอบหนึ่ง tangential หรือที่แต่ละคอมโพเนนต์ tangential ถือว่าแยกต่างหาก เราต้องเผชิญปัญหาเดียวกันในส่วน 9.3.1 สร้างทั่วไปเพิ่มเติมความสัมพันธ์ เราหมายเหตุจากรูปที่ 11.2 ว่า tangential ส่วนประกอบของความเข้มสนามแม่เหล็กอาจจะเขียนเป็น H1t¼ n ^ H1 ½A = m และ H2t ¼ n ^ H2 ½A = m n ^ ลงวัสดุ (1) [ดู Eq. (9.42)] มีข้อสังเกตเหล่านี้Eq. (11.56) ถูกเขียนเป็น [ดู Eq. (9.42)]:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. ที่ B ¼μHถูกใช้ในการขอรับความสัมพันธ์สองจากครั้งแรก
เงื่อนไขอินเตอร์เฟซสำหรับสนามแม่เหล็กอาจจะสรุปได้ดังนี้
(1). องค์ประกอบสัมผัสของความเข้มของสนามแม่เหล็กคือไม่ต่อเนื่องในการปรากฏตัวของพื้นผิวมีความหนาแน่นในปัจจุบัน
ต่อเนื่องเท่ากับพื้นผิวความหนาแน่นกระแส ในกรณีที่ไม่มีความหนาแน่นของพื้นผิวในปัจจุบันที่สัมผัส
ส่วนประกอบของความเข้มของสนามแม่เหล็กอย่างต่อเนื่องทั่วทั้งอินเตอร์เฟซ.
(2) องค์ประกอบสัมผัสของความหนาแน่นของสนามแม่เหล็กเป็นต่อเนื่อง.
สภาพอินเตอร์เฟซในสมการ (11.56) ถือว่าความเข้มของสนามแม่เหล็กมีเพียงองค์ประกอบหนึ่งวงหรือว่า
แต่ละองค์ประกอบวงได้รับการปฏิบัติที่แยกจากกัน เราได้ประสบปัญหาเดียวกันในมาตรา 9.3.1 เพื่อสร้างทั่วไปมากขึ้น
ความสัมพันธ์ที่เราทราบได้จากรูปที่ 11.2 ว่าส่วนประกอบสัมผัสของความเข้มของสนามแม่เหล็กอาจจะเขียนเป็น H1t
¼ n ^? H1 ½A = m? และ H2t ¼? n ^? H2 ½A = m? ที่ n ^ จุดเข้าวัสดุ (1) [ดูสมการ (9.42)] กับข้อสังเกตเหล่านี้
สมการ (11.56) เขียนเป็น [ดูสมการ (9.42)]: