BACKGROUND: This study investigated whether descriptors of breathlessness differed after participation in an 8 week pulmonary rehabilitation program and whether changes in sensory quality would be reflected in responsiveness to pulmonary rehabilitation. METHODS: People with COPD provided descriptors for their sensation of breathlessness before and after an 8 week pulmonary rehabilitation program. Primary outcomes for responsiveness to pulmonary rehabilitation were the 6 minute walk distance (6MWD) and the St George Respiratory questionnaire. Significant proportional shifts for sensory categories after rehabilitation were identified using the McNemar test. Random effects mixed modeling was used to determine significance of differences for primary outcomes between subjects modifying or not modifying descriptors of breathlessness. RESULTS: Of the 107 people referred to the pulmonary rehabilitation program, 94 met the spirometric criteria for COPD, with 58 having data for pre and post assessments (36 males, 71 ± 9 years old, percent of predicted FEV1 58 ± 24%). A significant proportion of subjects reduced descriptors of air hunger (P = .03, odds ratio 0.31, 95% CI 0.09-0.89) and depressed, regret, helpless (P = .04, odds ratio 0.36, 95% CI 0.10 -1.05) following rehabilitation. Subjects reducing their use of descriptors of air hunger had greater improvements in the 6MWD after rehabilitation (P = .006, mean increase 46 m). CONCLUSIONS: The sensory quality of breathlessness was modified for approximately one third of subjects after pulmonary rehabilitation, with significant improvements in the 6MWD for subjects who reduced their use of descriptors of air hunger.
การศึกษานี้พบว่าในด้านของหอบหลังจากการมีส่วนร่วมในการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดในสัปดาห์ที่ 8 และไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงคุณภาพทางประสาทสัมผัสจะสะท้อนให้เห็นในการตอบสนองต่อการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด วิธีการ : ผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในความรู้สึกของพวกเขา เพื่อให้หายใจไม่สะดวก ก่อนและหลังสัปดาห์ที่ 8 ปอดโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพผลการตอบสนองต่อการฟื้นฟูสมรรถภาพปอดเป็น 6 นาที ระยะทาง ( 6mwd ) และ St George ระบบทางเดินหายใจ แบบสอบถาม ที่สำคัญสัดส่วนกะหมวดประสาทสัมผัสหลังการฟื้นฟูถูกระบุโดยใช้ McNemar Test .ผลสุ่มผสมแบบศึกษาความสำคัญของความแตกต่างหลักระหว่างวิชาเพื่อผลในการปรับเปลี่ยนหรือไม่ของหอบ . ผลลัพธ์ : 107 คน เรียกว่าโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด , 94 มีคุณสมบัติ spirometric สำหรับ COPD 58 มีข้อมูลก่อนและหลังการประเมิน ( 36 ( 71 ± 9 ปีและคาดการณ์อัตรา < sub > 1 < / sub > 58 ± 20% ) ส่วนใหญ่ของคน ในอากาศ ลดความหิว ( P = . 03 , Odds Ratio 0.31 , 95% CI 0.09-0.89 ) และหดหู่ เสียใจ ทำอะไรไม่ถูก ( P = . 04 , Odds Ratio 0.36 , 95% CI 0.10 - 1.05 ) ต่อไปนี้การฟื้นฟูสมรรถภาพ เรื่องการลดการใช้ในอากาศมากกว่าความหิวมีการปรับปรุงใน 6mwd หลังการฟื้นฟู ( P = . 006 ,หมายถึงเพิ่ม 46 เมตร ) สรุป : คุณภาพทางประสาทสัมผัสของหอบดัดแปลงประมาณ 1 ใน 3 ของกลุ่มตัวอย่างหลังการฟื้นฟูสมรรถภาพปอด มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญใน 6mwd สำหรับวิชาที่ลดการใช้ของในอากาศของความหิว
การแปล กรุณารอสักครู่..