Liliyn: 「Now, let’s get a move on y

Liliyn: 「Now, let’s get a move on you lot!」


The following day, Liliyn frolicked as if she were an extremely energetic good girl. She pointed towards the other side of the lake as her back faced the mansion.

As she had indicated, the rain seemed to have stopped during the middle of the night. At the present time, the figure of the 《Forbidden Emperor Cloud》 that loomed over them in the sky was no where to be seen. If one were to compare this day to the previous, the current skies were cloudless, as if the storm had been a lie.

Not only had the weather turned fine after such a long time, but they were also going to be embarking on a journey. In light of this, Liliyn’s mood became ecstatic. Although this was not the first time she had gone on a journey, she did not have a reason to travel until now. In other words, there was nothing that had piqued her interest significantly enough to motivate her to go out on an excursion.

However, at the present time, there was the presence of who Liliyn had declared as an ‘Unusual Visitor’, Hiiro. Hiiro, in and of himself, was the exact definition of unknown. At first, she was determined to learn about Hiiro by any means, even if she had to resort to brute force. However, in light of their exchange the other day, she began to think that drawing out the answers all at once and then have him leave would be such a shame.

As she had never formed such thoughts before, she was bewildered, yet, she also felt comfortable for some reason. It is precisely because of this that, in order for her to continue enjoying this sensation longer, she wanted to discern the answers for herself by observing Hiiro with her own eyes and ears on this journey.


Hiiro: 「It’s fine if you want to go, but what’re you gonna do about the mansion? Well, no matter what you want to do, I guess you can only just leave it be, huh.」


However, Liliyn’s following sentence caused Hiiro to express shock, his eyes widening as far as they could go.


Liliyn: 「What are you saying? Isn’t it obvious that we’re bringing it along with us.」

Hiiro: 「............ha?」


While Hiiro wondered what the hell this girl was saying, he began to doubt his own ears as he assumed that what he had heard was mistaken. Thus, he began to ask for confirmation.


Hiiro: 「O-Oi(1), what did you just say? You’re going to...bring the mansion with you?」

Liliyn: 「Aa(2), it’s my possession. I have no intention of letting anyone do anything to it.」


It seems that his ears were not playing tricks on him. Nevertheless, this time, he began to question her sanity. A mansion was not food, nor was it a commodity. Even if one said that they wanted to bring it along, this task would immediately be deemed impossible.


Hiiro: 「Look, if you express such an extreme level of selfishness, I can only see you as a simpleton.」

Liliyn: 「Fun(3), if you don’t know anything then shut your mouth, boy. Do it, Silva.」

Silva: 「As you command.」


As he said thus, Silva stood in front of the mansion before kneeling and placing both hands onto the ground.


Hiiro: 「What’re you trying to do?」

Liliyn: 「Well, just watch. You’ll get to see something quite interesting.」


Liliyn conducted herself in a suggestive manner as she smirked. Following her proposal, Hiiro began to watch over Silva’s actions.


Silva: 「Now I shall begin. Dark Gate!」


As he cast the spell, a black something began to spread out through the ground underneath both of his hands. Upon a singular glance, it was easy to identify the black something as a shadow.


*Zuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuu......!*(4)


As the shadow began to grow bigger and bigger, it began to encompass the bottom of the mansion. In the following instance, the mansion began to shake with a *gura*(5).


Hiiro: (Oi, oi. Seriously…?)


As the mansion seemed to tilt slightly, it began to quickly sink. Yes, the mansion began to become swallowed by the shadows. In the blink of an eye, the mansion became buried in the vastly spread shadow, giving birth to a vacant lot.


Liliyn: 「Umu(6). As usual, he’s such a useful fellow.」


As Liliyn folded her arms, she nodded contentedly.


Hiiro: (I see. According to my memory, Silva was a 『Spirit of Darkness』, wasn’t he. I guess that means that what just occurred was the result of his magic. Even so, saying that they’re going to bring it along. I guess they can store whatever they want with them, huh.)


It was most likely that they could take it out as well.


Hiiro: (It's certainly convenient. But I was showed some really good magic, huh.)


When using 《Word Magic》, imagination is essential. As he was shown Silva’s magic with his own eyes, it had now become easier for Hiiro to produce the same effect with a corresponding word.


Hiiro: (A ‘storage’ word, huh......I’ll have to try it out later.)


In the meantime, Silva, who had just finished his duty, began to converse with Shamoe who had just returned.


Silva: 「Unfortunately, Shamoe, the garden would be quite…(7)」


Certainly, the flowers and crops that were being grown in the garden required care. If left alone, it would be reasonable to expect that, someday, they would wither and become useless. Although Silva’s ability was indeed useful, it appeared to lack any refrigeration or heat insulation functions.


Shamoe: 「T-that’s alright(8). I have already said my farewells to those children.」


She seemed to have already gave her partings to the flowers that she cherished and tenderly cared for.


Silva: 「Is that so? In which case, I am relieved.」

Shamoe: 「Yes!」

Liliyn: 「Oi, you two! If you’re done then hurry it up! Silva, begin preparations for crossing the lake!」

Silva: 「As you command.」


As Silva responded thus, he approached the lake, his shadow once again spreading over the lake. However, instead of storing an item away, something emerged from the shadows. It was a singular vessel, a boat. The boat that had carried Hiiro previously had become ragged and worn out, thanks to the Red Rain, rendering it useless.


Liliyn: 「Now, let’s set off!」


Liliyn, who seemed to be in a good mood, boarded the boat as she was being escorted by Silva. Even though Mikazuki was there, as the boat was quite large, they had just managed to fit everyone onto the boat.

As Silva confirmed that everyone had got on the boat, he began moving the oar in order to make the move forward. Upon inspection, the oar seemed quite heavy and difficult to handle. However, seeing Silva’s unchanging, nonchalant complexion, Hiiro came to the conclusion that Silva was indeed a level 80 『Spirit』.

Inherently, the 『Pheom』 were a race that preferred harmony and tended to avoid conflict. As they were the race that possessed the most affinity with magic, their physical force, that is to say their brute strength tended to be quite poor, even when compared to other races.

However, as he had a level of 80, he should have obtained decent stats corresponding to such level. In addition, to be able to propel the boat forward with an oar in such heavy red water, all the while maintaining a collected composure indicated that such a difficult task was simple to him.

As they had directly crossed the lake without incident, the four people and one animal placed their feet on solid ground.


Liliyn: 「Well then, boy. The destination is the 【Evila Capital: Xaos】, however, have you decided on what route you’re going to take?」


Liliyn asked thus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Liliyn: 「Now ไปกับล็อตของคุณกันเถอะ! 」วันต่อไปนี้ Liliyn frolicked ว่าเธอก็เป็นผู้หญิงดีมีพลังมาก เธอชี้ไปยังอีกด้านหนึ่งของทะเลสาบเป็นเธอกลับต้องเผชิญกับคฤหาสน์ ตามที่เธอได้ระบุ ฝนดูเหมือนจะ หยุดในช่วงกลางคืน ในเวลาปัจจุบัน รูปของ 《Forbidden Cloud》 จักรพรรดิที่ loomed เหล่านั้นบนท้องฟ้าไม่สามารถเห็น ถ้าหนึ่งเปรียบเทียบก่อนหน้าวันนี้ ท้องฟ้าปัจจุบันถูกครามไร้เมฆ ว่าพายุได้มุสาวาท ไม่เพียงแต่มีสภาพอากาศเปิดดีหลังจากใช้เวลานาน แต่พวกเขายังจะสามารถเริ่มดำเนินการในการเดินทาง เมื่อนี้ อารมณ์ของ Liliyn เป็นสุขสันต์ ถึงแม้ว่านี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอหายไปไหนเดินทาง เธอไม่ได้มีเหตุผลในการเดินทางจนกระทั่งบัดนี้ ในคำอื่น ๆ ไม่มีอะไรที่มี piqued สนใจมากพอในการจูงใจของเธอจะออกไปในทาง อย่างไรก็ตาม เวลาปัจจุบัน มีอยู่ที่ Liliyn ได้ประกาศเป็นการ 'ปกติชม' Hiiro Hiiro ใน และ ของตัว เอง เป็นคำนิยามที่ชัดเจนของไม่รู้จัก ตอนแรก เธอจะเรียนรู้เกี่ยวกับ Hiiro ก็ แม้ว่าเธอได้เล่นแรงเดรัจฉาน อย่างไรก็ตาม เมื่อการแลกเปลี่ยนในวันอื่น ๆ เธอเริ่มคิดว่า วาดหาคำตอบทั้งหมดในครั้งเดียว และมีเขาลาจะอัปยศดังกล่าว เธอไม่เคยมีรูปแบบความคิดดังกล่าวก่อน เธอสับสน ยัง เธอยังรู้สึกสบายดังนั้น จะแม่นยำด้วยเหตุนี้ เพื่อเธอต้องการเพลิดเพลินกับความรู้สึกนี้อีกต่อไป เธอต้องแยกแยะคำตอบสำหรับตัวเอง โดยการสังเกต Hiiro ตาและหูในการเดินทางนี้เอง Hiiro: 「It ของดีถ้าคุณต้องการไป แต่ว่าคุณกำลังจะทำเกี่ยวกับคฤหาสน์ ดี ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการทำ ผมคิดว่า คุณสามารถเพียงแค่ปล่อยให้มันเป็น ฮะ」อย่างไรก็ตาม ประโยคต่อไปนี้ของ Liliyn เกิด Hiiro ช็อตด่วน ตาของเขาขยับขยายเป็นที่พวกเขาสามารถไป Liliyn: 「What รึว่า ไม่ได้ชัดเจนว่า เรากำลังนำมันกับเรา」Hiiro: 「...ฮา? 」ในขณะที่ Hiiro สงสัยว่า อะไรนรกสาวนี้ได้พูด เขาเริ่มสงสัยหูของเขาเองเขาถือว่า สิ่งที่เขาได้ยินถูกดาวตามปกติ ดังนั้น เขาเริ่มไปขอคำยืนยัน Hiiro: 「O-Oi(1) สิ่งที่ได้คุณเพียงแต่พูดหรือไม่ คุณกำลังจะไป...นำแมนชั่นกับคุณ? 」Liliyn: 「Aa(2) มันเป็นของฉันครอบครอง ผมได้ขอให้ใครทำอะไรมัน」ดูเหมือนว่า หูของเขาได้ไม่เล่นเทคนิคบนเขา อย่างไรก็ตาม เวลานี้ เขาเริ่มถามสติของเธอ แมนชั่นไม่ได้อาหาร หรือเป็นสินค้า แม้ว่าหนึ่งกล่าวว่า พวกเขาต้องการนำไป งานนี้จะทันทีถือว่าเป็นไปไม่ Hiiro: 「Look ถ้าคุณแสดงดังกล่าวเป็นระดับมากของความเห็นแก่ตัว ฉันสามารถดูคุณเป็น simpleton ได้」Liliyn: 「Fun(3) ถ้าคุณไม่รู้อะไร แล้วปิดปากของคุณ เด็ก ทำ Silva 」Silva: 「As คุณสั่ง」เขากล่าวจึง Silva ยืนหน้าแมนชั่นก่อนที่จะนั่ง และวางสองมือลงบนพื้นดิน Hiiro: เรา 「What คุณพยายามที่จะทำ? 」Liliyn: 「Well นาฬิกาเพียง คุณจะได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจมาก」Liliyn ดำเนินการตนเองในลักษณะชี้นำเป็นนาง smirked ต่อข้อเสนอของเธอ Hiiro เริ่มรั้งการดำเนินการของ Silva Silva: ฉันจะเริ่มต้น 「Now ประตูมืด! 」ขณะที่เขาโยนการสะกด สีดำบางอย่างเริ่มสะพัดผ่านพื้นดินภายใต้มือของเขาทั้งสอง เมื่อทุพพลภาพเอกพจน์ มันเป็นง่ายต่อการระบุสีดำเป็นเงาอะไร * Zuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuu... *(4) เงาเริ่มเติบใหญ่ และใหญ่ มันเริ่มรอบล่างของคฤหาสน์ ในตัวอย่างต่อไปนี้ คฤหาสน์เริ่มสั่นด้วยความ * gura*(5) Hiiro: (อ้อย อ้อย อย่างจริงจัง...?)เป็นคฤหาสน์ที่ดูเหมือนจะ เอียงเล็กน้อย มันเริ่มจะจมอย่างรวดเร็ว ใช่ คฤหาสน์เริ่มที่จะเป็นการกลืนกิน โดยเงา ในชั่วพริบตา คฤหาสน์กลายเป็นฝังในสำคัญ ๆ กระจาย เข้าที่ดิน Liliyn: 「Umu(6) ตามปกติ เขาเป็นคนมีประโยชน์」เป็น Liliyn พับแขนของเธอ เธอพยักหน้า contentedly Hiiro: (เห็น ตามความทรงจำ Silva เป็น 『Spirit ของ Darkness』 ไม่ได้เขา ผมคิดว่า นั่นหมายความ ว่า อะไรเกิดได้ผลของวิเศษของเขา ถึงกระนั้น บอกว่า พวกเขากำลังจะนำไป ผมคิดว่า พวกเขาสามารถเก็บสิ่งที่พวกเขาต้องกับพวกเขา ฮะ) ก็มักที่จะสามารถมาเป็นอย่างดี Hiiro: (ได้สะดวกแน่นอน แต่ฉันได้พบบางวิเศษดี ฮะ) เมื่อใช้ 《Word Magic》 จินตนาการเป็นสิ่งสำคัญ เขาได้แสดงมายากลของ Silva ด้วยตาตนเอง มันมีตอนนี้กลายเป็นง่ายขึ้นสำหรับ Hiiro เพื่อสร้างลักษณะพิเศษเดียวกันกับคำที่เกี่ยวข้อง Hiiro: ('เก็บ' คำ ฮะ... ผมจะได้ลองในภายหลัง) ในขณะเดียวกัน Silva ที่เพียงได้เสร็จสิ้นหน้าที่ เริ่มสนทนากับ Shamoe ที่เพิ่งรับ Silva: 「Unfortunately, Shamoe สวนจะเป็นค่อนข้าง... 」 (7)แน่นอน ดอกไม้และพืชที่มีการปลูกในสวนต้องดูแล ถ้าปล่อยไว้คนเดียว มันจะเหมาะสมที่จะคาดหวังว่า วัน พวกเขาจะเหี่ยว และเป็นประโยชน์ แม้ว่าความสามารถของ Silva ได้ประโยชน์แน่นอน มันปรากฏไม่แช่แข็งใด ๆ หรือฟังก์ชันฉนวนความร้อน Shamoe: 「T-ที่เป็น alright(8) ฉันได้ว่า ฉันจบเด็กเหล่านั้น」เธอดูเหมือนจะมีแล้วให้ partings เธอกับดอกไม้ที่เธอหวงแหน และอุปการะละม่อม Silva: 「Is ที่นั้น ในกรณีที่ ฉันปลดปล่อย」Shamoe: 「Yes ! 」Liliyn: 「Oi คุณสอง ถ้าคุณทำ แล้วรีบขึ้น Silva เริ่มต้นเตรียมข้ามทะเลสาบ! 」Silva: 「As คุณสั่ง」เป็น Silva ตอบสนองดังนั้น เขาทาบทามเล เงาของเขาแพร่กระจายผ่านทะเลสาบอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม แทนที่จะเก็บสินค้าเก็บ ที่บางสิ่งบางอย่างเกิดจากเงา ก็เรือเอกพจน์ เรือ เรือที่ได้ดำเนินการ Hiiro ก่อนหน้านี้มีเป็นลอง และทรุดโทรม ด้วยสายฝนแดง การแสดงผลมันไร้ประโยชน์ Liliyn: 「Now ลองตั้งค่า! 」Liliyn ที่ดูเหมือนจะอารมณ์ดี โดยสารเรือเธอมีกำลังคุ้มกันเรือสัญชาติ โดย Silva แม้ Mikazuki มี เป็นเรือค่อนข้างใหญ่ เพียงแค่พวกเขาได้จัดการให้พอดีกับทุกคนบนเรือ เป็น Silva ยืนยันแล้วว่า ทุกคนมีได้บนเรือ เขาเริ่มย้ายการพายเพื่อให้เดินไปข้างหน้า เมื่อตรวจสอบ การพายดูเหมือนค่อนข้างหนัก และยากต่อการจัดการ อย่างไรก็ตาม เห็นผิวไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ไยดีของ Silva, Hiiro ที่มาถึงข้อสรุปว่า Silva ได้แน่นอน 『Spirit』 ระดับ 80ความ 『Pheom』 มีการแข่งขันที่ต้องการความสามัคคี และมีแนวโน้มที่จะ หลีกเลี่ยงความขัดแย้ง เป็นพวกเชื้อชาติที่ต้องมีความเกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับมายากล กองทัพของพวกเขาทางกายภาพ กล่าวคือเยี่ยงพวกเขามีแนวโน้มที่จะค่อนข้างดี แม้เมื่อเทียบกับชาติอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ตามที่เขาได้ระดับ 80 เขาควรได้รับสถิติที่ดีที่สอดคล้องกับระดับดังกล่าว เพื่อให้สามารถขับเคลื่อนเรือไปข้างหน้า ด้วยใบพายเช่นหนักแดงน้ำ ในขณะรักษาความสงบเก็บระบุว่า งานยากง่ายกับเขา ขณะที่พวกเขาได้ข้ามทะเลสาบ โดยไม่มีปัญหาโดยตรง สี่คนและสัตว์หนึ่งวางเท้าของพวกเขาบนพื้นดินแข็ง Liliyn: 「Well นั้น เด็ก ปลายทางคือ 【Evila ทุน: Xaos】 อย่างไรก็ตาม คุณตัดสินใจในกระบวนการผลิตใดคุณกำลังจะ? 」Liliyn ถามดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Liliyn: 「ตอนนี้ขอย้ายมากคุณ! 」วันรุ่งขึ้น Liliyn frolicked ราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมีพลังมาก เธอชี้ไปทางด้านอื่น ๆ ของทะเลสาบเป็นเธอกลับต้องเผชิญกับคฤหาสน์. ขณะที่เธอได้ชี้ให้เห็นฝนดูเหมือนจะได้หยุดในช่วงกลางดึก ในช่วงเวลาปัจจุบันร่างของ "พระราชวังต้องห้ามจักรพรรดิเมฆ" ที่ปรากฏอยู่เหนือพวกเขาในท้องฟ้าเป็นสถานที่ที่จะมองเห็นได้ไม่ หากมีการเปรียบเทียบในวันนี้ไปก่อนหน้านี้ท้องฟ้ามีเมฆปัจจุบันเช่นถ้าพายุเคยโกหก. ไม่ได้มีเพียงสภาพอากาศที่ดีหันหลังจากนั้นเป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ยังจะต้องเริ่มดำเนินการในการเดินทาง . ในไฟนี้อารมณ์ Liliyn กลายเป็นความสุข แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้หายไปในการเดินทางของเธอไม่ได้มีเหตุผลที่จะเดินทางจนถึงขณะนี้ ในคำอื่น ๆ ก็ไม่มีอะไรที่ได้ป่องๆสนใจของเธออย่างมีนัยสำคัญพอที่จะกระตุ้นให้เธอออกไปเที่ยว. อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาปัจจุบันมีการปรากฏตัวของผู้ Liliyn ได้ประกาศให้เป็น 'ผู้เข้าชมที่ผิดปกติ', Hiiro Hiiro ในและของตัวเองเป็นความหมายที่แท้จริงของการที่ไม่รู้จัก ตอนแรกเธอก็มุ่งมั่นที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับ Hiiro โดยวิธีใด ๆ แม้ว่าเธอมีรีสอร์ทให้กำลังดุร้าย แต่ในแง่ของการแลกเปลี่ยนของพวกเขาในวันอื่น ๆ เธอเริ่มที่จะคิดว่าการวาดภาพคำตอบทั้งหมดในครั้งเดียวแล้วมีเขาออกจะเป็นความอัปยศดังกล่าว. ขณะที่เธอไม่เคยเกิดขึ้นก่อนที่จะคิดดังกล่าวเธอก็สับสน แต่เธอ ยังรู้สึกสะดวกสบายสำหรับเหตุผลบางอย่าง มันเป็นเพราะเหตุนี้ว่าเพื่อให้เธอยังคงเพลิดเพลินกับความรู้สึกนี้อีกต่อไปเธออยากที่จะมองเห็นคำตอบให้กับตัวเองโดยการสังเกต Hiiro ด้วยตาของเธอเองและหูในการเดินทางนี้. Hiiro: 「ก็ปรับถ้าคุณต้องการที่จะไป แต่ what're คุณจะทำอย่างไรเกี่ยวกับคฤหาสน์? ดีไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำผมคิดว่าคุณสามารถเพียงแค่ปล่อยให้มันเป็นไปได้เหรอ」. แต่ประโยคต่อไปนี้ Liliyn ทำให้เกิด Hiiro ที่จะแสดงความช็อกตาของเขาขยับขยายเท่าที่พวกเขาจะไป. Liliyn: 「สิ่งที่คุณมี พูด? มันไม่ได้เป็นที่ชัดเจนว่าเรากำลังนำมันไปพร้อมกับเรา」. Hiiro: 「 ............ ฮ่า」ขณะ Hiiro สงสัยว่านรกเธอคนนี้บอกว่าเขาเริ่มที่จะสงสัยของเขา หูของตัวเองในขณะที่เขาคิดว่าสิ่งที่เขาเคยได้ยินก็เข้าใจผิด ดังนั้นเขาเริ่มที่จะขอคำยืนยัน. Hiiro: 「 O-Oi (1) สิ่งที่คุณไม่เพียงแค่พูดว่า? คุณจะ ... นำคฤหาสน์กับคุณ」? Liliyn: 「 Aa (2) ก็ครอบครองของฉัน ผมมีความตั้งใจที่จะให้ทุกคนทำทุกอย่างเพื่อมัน. ' ดูเหมือนว่าหูของเขาไม่ได้เทคนิคการเล่นกับเขา แต่เวลานี้เขาเริ่มตั้งคำถามกับสติของเธอ คฤหาสน์อาหารไม่ได้หรือมันเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ แม้ว่าหนึ่งกล่าวว่าพวกเขาต้องการที่จะนำมันไปงานนี้ทันทีจะถือว่าเป็นไปไม่ได้. Hiiro: 「ดูถ้าคุณแสดงดังกล่าวในระดับที่รุนแรงของความเห็นแก่ตัวผมสามารถเห็นว่าคุณเป็นโง่. ' Liliyn: 「สนุก ( 3) ถ้าคุณไม่ได้รู้อะไรแล้วปิดปากของเด็ก ทำมันซิลวา」. ซิลวา: 「ในขณะที่คุณสั่ง」. ในขณะที่เขากล่าวว่าดังนั้นซิลวายืนอยู่หน้าคฤหาสน์ก่อนที่จะคุกเข่าและมือทั้งสองข้างวางลงบนพื้นดิน. Hiiro: 「 What're คุณพยายามที่จะทำ」? Liliyn: 「ดีก็ชม คุณจะได้เห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่าสนใจมาก. ' Liliyn ตัวเองดำเนินการในลักษณะชี้นำขณะที่เธอ smirked ต่อไปนี้ข้อเสนอของเธอ Hiiro เริ่มที่จะดูมากกว่าการกระทำของซิลวา. ซิลวา: 「ตอนนี้ผมจะเริ่ม ประตูมืด! 」ขณะที่เขาเสก, บางสิ่งบางอย่างสีดำเริ่มกระจายออกผ่านพื้นดินที่อยู่ด้านล่างทั้งสองมือของเขา เมื่อได้อย่างรวดเร็วเอกพจน์มันเป็นเรื่องง่ายที่จะระบุบางสิ่งบางอย่างสีดำเป็นเงา. * Zuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuu ...... * (4) ในฐานะที่เป็นเงาเริ่มที่จะเติบโตใหญ่และขนาดใหญ่ก็เริ่มรวมไปถึงด้านล่างของคฤหาสน์ ในกรณีดังต่อไปนี้คฤหาสน์เริ่มที่จะสั่นสะเทือน * * * * * * * * gura (5). Hiiro: (. เฮ้ยเฮ้ยอย่างจริงจัง ... ) เป็นคฤหาสน์ดูเหมือนจะเอียงเล็กน้อยก็เริ่มที่จะจมได้อย่างรวดเร็ว ใช่คฤหาสน์เริ่มที่จะกลายเป็นเงากลืนหายไป ในพริบตาคฤหาสน์กลายเป็นที่ฝังอยู่ในเงาแพร่กระจายอย่างมากมายให้กำเนิดที่ว่าง. Liliyn: 「 Umu (6) ตามปกติเขาเป็นเช่นเพื่อนที่มีประโยชน์」. ในฐานะที่เป็น Liliyn พับแขนของเธอเธอพยักหน้าสมถะ. Hiiro:. (ฉันเห็นตามที่หน่วยความจำของฉันซิลวาเป็น「วิญญาณแห่งความมืด」ไม่ได้ผมคิดว่าเขาหมายความว่า. สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเป็นผลมาจากความมหัศจรรย์ของเขา. ดังนั้นแม้บอกว่าพวกเขากำลังจะนำมันไป. ฉันคิดว่าพวกเขาสามารถเก็บสิ่งที่พวกเขาต้องการกับพวกเขาเหรอ.) มันเป็นไปได้มากที่สุดที่พวกเขาจะเอามันออกได้เป็นอย่างดี . Hiiro: (.. มันสะดวกอย่างแน่นอน แต่ผมก็แสดงให้เห็นความมหัศจรรย์บางอย่างที่ดีจริงๆฮะ) เมื่อใช้ "เมจิกคำว่า" จินตนาการเป็นสิ่งจำเป็น ขณะที่เขากำลังแสดงให้เห็นความมหัศจรรย์ของซิลวาได้ด้วยตาของตัวเองมันก็กลายเป็นง่ายขึ้นสำหรับการผลิต Hiiro ผลเช่นเดียวกันกับคำที่สอดคล้องกัน. Hiiro (เก็บ 'คำฮะ ...... ฉันจะต้องพยายาม . มันออกมาในภายหลัง) ในขณะที่ซิลวาที่เพิ่งเสร็จสิ้นการปฏิบัติหน้าที่ของเขาเริ่มที่จะพูดคุยกับ Shamoe ที่เพิ่งกลับมา. ซิลวา: 「 แต่น่าเสียดายที่ Shamoe สวนจะค่อนข้าง ... (7) 」แน่นอนดอกไม้และ พืชที่ถูกปลูกในการดูแลสวนที่จำเป็น ถ้าเหลือเพียงอย่างเดียวก็จะเป็นเหตุผลที่จะคาดหวังว่าสักวันหนึ่งพวกเขาจะเหี่ยวเฉาและกลายเป็นไร้ประโยชน์ แม้ว่าความสามารถของซิลวามีประโยชน์จริงมันดูเหมือนจะขาดการทำความเย็นหรือฟังก์ชั่นฉนวนกันความร้อน. Shamoe: 「 T-ว่าไม่เป็นไร (8) ผมได้พูดไปแล้วร่ำลาของฉันไปที่เด็กเหล่านั้น」. เธอดูเหมือนจะมีอยู่แล้วให้เธอไป partings ดอกไม้ที่เธอรักและได้รับการดูแลอย่างอ่อนโยน. ซิลวา: 「คือเพื่อ? ซึ่งในกรณีนี้ผมโล่งใจ」. Shamoe: 「ใช่」! Liliyn: 「เฮ้ยคุณสอง! ถ้าคุณทำเสร็จแล้วรีบขึ้น! ซิลวาเริ่มต้นการเตรียมการสำหรับการข้ามทะเลสาบ」! ซิลวา:. 「ในขณะที่คุณสั่ง」ขณะที่ซิลวาจึงตอบเขาเดินเข้าไปใกล้ทะเลสาบเงาของเขาอีกครั้งหนึ่งที่แผ่กระจายไปทั่วทะเลสาบ อย่างไรก็ตามแทนที่จะจัดเก็บสินค้าออกไปสิ่งที่โผล่ออกมาจากเงามืด มันเป็นเรือเอกพจน์เรือ เรือที่ได้ดำเนินการ Hiiro ก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นขาดและชำรุดขอบคุณที่ฝนสีแดงแสดงว่าไร้ประโยชน์. Liliyn: 「ตอนนี้ขอตั้งปิด! 」Liliyn ที่ดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ดีขึ้นเรือที่เธอ ถูกพาซิลวา แม้ว่า Mikazuki อยู่ที่นั่นเป็นเรือขนาดใหญ่มากที่พวกเขามีการจัดการเพียงเพื่อให้พอดีกับทุกคนบนเรือ. ขณะที่ซิลวาได้รับการยืนยันว่าทุกคนที่ได้มีอยู่บนเรือเขาเริ่มเคลื่อนพายเรือเพื่อที่จะทำให้การย้ายไปข้างหน้า เมื่อตรวจสอบ, พายเรือดูเหมือนค่อนข้างหนักและยากที่จะจัดการ แต่เห็นซิลวาที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงผิวไม่ไยดี, Hiiro มาถึงข้อสรุปที่ว่าซิลวาเป็นจริง 80 ระดับ「วิญญาณ」. โดยเนื้อแท้「 Pheom 」มีการแข่งขันที่ต้องการความสามัคคีและมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง ขณะที่พวกเขามีการแข่งขันที่มีความใกล้ชิดมากที่สุดกับมายากล, พละกำลังของพวกเขากล่าวคือความโง่ของพวกเขามีแนวโน้มที่จะไม่ดีมากแม้เมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์อื่น. แต่ขณะที่เขามีระดับของ 80 เขาควรจะมี ได้รับสถิติที่ดีที่สอดคล้องกับระดับดังกล่าว นอกจากนี้เพื่อให้สามารถขับเคลื่อนเรือไปข้างหน้าด้วยพายเรือในน้ำเช่นสีแดงหนักทั้งหมดในขณะที่การรักษาความสงบที่เก็บรวบรวมเช่นชี้ให้เห็นว่าเป็นงานที่ยากเป็นเรื่องง่ายกับเขา. ในฐานะที่พวกเขาได้โดยตรงข้ามทะเลสาบโดยไม่เกิดอุบัติเหตุทั้งสี่ ผู้คนและสัตว์หนึ่งวางเท้าของพวกเขาอยู่บนพื้นดินที่เป็นของแข็ง. Liliyn: 「กันแล้วเด็ก ปลายทางคือ【 Evila เงินทุน: Xaos 】? แต่มีคุณตัดสินใจในเส้นทางที่คุณกำลังจะใช้」Liliyn จึงถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

liliyn : 「ตอนนี้ไปกันเถอะคุณมาก ! 」


ต่อไปนี้วัน liliyn frolicked ราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมาก มีพลัง เธอชี้ไปทางอีกฝั่งของทะเลสาบที่เธอกลับมาเผชิญหน้าคฤหาสน์

อย่างที่เคยพบ ฝนก็ดูเหมือนจะหยุดลงในช่วงกลางดึก ในเวลาปัจจุบันร่างของ《ห้ามจักรพรรดิเมฆ》ที่ loomed เหนือพวกเขาในท้องฟ้าก็ไม่มีให้เห็น หาก มี การ เปรียบเทียบ วัน นี้ ไปก่อนหน้านี้ ปัจจุบันคือ ท้องฟ้ากระจ่าง ราวกับพายุที่เคยโกหก

ไม่เพียงมีสภาพอากาศปิดได้ตั้งนานแล้ว แต่พวกเขายังต้องเดินทาง . ในแสงนี้ liliyn อารมณ์ได้สุดๆแม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้ไปในการเดินทาง เธอไม่ได้มีเหตุผลที่จะเดินทางมาจนถึงตอนนี้ ในคำอื่น ๆ , ไม่มีอะไรที่ป่องๆความสนใจอย่างมากพอที่จะจูงเธอออกไปในการเดินทาง

แต่ปัจจุบันมีการแสดงตนของผู้ liliyn ได้ประกาศอย่างเป็นปกติผู้เข้าชม ' , hiiro . hiiro และตัวเองเป็นคำนิยามที่แน่นอนของที่ไม่รู้จัก ในตอนแรก เธอตั้งใจที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับ hiiro โดยวิธีการใด ๆ แม้ว่าเธอจะต้องรีสอร์ทเพื่อพละกำลัง อย่างไรก็ตาม ในแง่ของการแลกเปลี่ยนของพวกเขาในวันอื่นๆ เธอเริ่มคิดเขียนคำตอบทั้งหมดในครั้งเดียวและมีเขาทิ้งก็น่าเสียดายที่

เท่าที่เธอเคยมีความคิดเช่นนี้มาก่อน เธอกำลังงุนงง ยังเธอยังรู้สึกสบาย ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันเป็นเพราะของที่เพื่อที่จะเพลิดเพลินกับความรู้สึกนี้ได้อีกต่อไป เธออยากที่จะมองเห็นคำตอบสำหรับตัวเองโดยการสังเกต hiiro ด้วยตาของเธอเอง และหูในการเดินทางนี้ .


hiiro : 「ก็ได้ถ้าคุณต้องการ แต่คุณจะทำอะไรเกี่ยวกับแมนชั่น ? ไม่ว่าสิ่งที่คุณต้องการจะทำฉันเดาว่าคุณสามารถทิ้งมันได้ หึ 」


แต่ liliyn ตามประโยคที่ทำให้ hiiro แสดงช็อก ดวงตาของเขาขยับเท่าที่พวกเขาสามารถไป


liliyn : 「 คุณจะพูดว่าอะไร ? ไม่แปลกหรอกที่เราจะพามันไปกับเรา 」

hiiro : 「สิ ฮา 」


ตอนที่ hiiro สงสัยอะไรที่ผู้หญิงคนนี้พูดเขาเริ่มที่จะสงสัยว่าหูของเขาเอง เขาคิดว่าสิ่งที่เขาได้ยินมาผิด ดังนั้น , เขาเริ่มที่จะขอยืนยัน


hiiro : 「 o-oi ( 1 ) คุณพูดว่าอะไร ? คุณกำลังจะ . . . . . . . เอาคฤหาสน์กับคุณ ? 」

liliyn : 「 AA ( 2 ) ก็มา ผมไม่มีเจตนาให้ใครทำอะไรมัน 」


รู้สึกว่าหูไม่ได้ฝาดไปเขา อย่างไรก็ตาม เวลานี้เขาเริ่มคำถามที่สติของเธอ คฤหาสน์ไม่ได้อาหาร หรือเป็นชุด แม้ว่าหนึ่งกล่าวว่า พวกเขาต้องการให้มันพร้อม งานนี้ต้องถือว่าเป็นไปไม่ได้


hiiro : 「ดูสิ ถ้าคุณแสดง เช่น ระดับความรุนแรงของความเห็นแก่ตัว ผมก็เห็นคุณเป็นคนโง่นะ 」

liliyn : 「สนุก ( 3 ) ถ้าคุณไม่รู้อะไร งั้นหุบปากซะ ไอ้หนู ทำ ซิลวา 」

ซิลวา :「ตามที่ท่านสั่ง 」


เขาพูดดังนั้น ซิลวา ยืนอยู่ด้านหน้าของคฤหาสน์ ก่อนที่จะคุกเข่าและวางสองมือลงบนพื้นดิน .


hiiro : 「นี่แกพยายามจะทำอะไร ? 」

liliyn : 「ดี เพียงแค่ดู คุณจะได้เห็นบางอย่างที่น่าสนใจ 」


liliyn ดำเนินการเองในลักษณะที่คล้ายเธอแสยะยิ้ม ตามคำขอของเธอ hiiro เริ่มจับตามองการกระทำของซิลวาซิลวา :


. .「ตอนนี้ผมจะเริ่ม มืดประตู ! 」


เขาร่ายคาถา มีอะไรบางอย่างสีดำเริ่มแผ่ออกมาจากพื้นใต้ทั้งสองมือของเขา เมื่อเหลือบมองเอกพจน์ , มันเป็นเรื่องง่ายที่จะระบุสิ่งที่สีดำเป็นเงา zuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuzuu


* . . . . . . ! * ( 4 )


เป็นเงาเริ่มเติบโตขึ้นเรื่อยๆ มันเริ่มที่จะครอบคลุมด้านล่างของคฤหาสน์ ในตัวอย่างต่อไปนี้คฤหาสน์เริ่มสั่นด้วย * กุระ * ( 5 )


hiiro : ( เฮ้ย เฮ้ย จริงๆนะ . . . . . . . ? )


เป็นคฤหาสน์ที่ดูเหมือนจะเอียงเล็กน้อย มันเริ่มเร็ว จม ใช่ คฤหาสน์เริ่มกลายเป็นกลืนโดยเงา ในชั่วพริบตา คฤหาสน์ก็ถูกฝังอยู่ในเงาอย่างมากมายกระจายให้กำเนิดมากว่าง


liliyn : 「 umu ( 6 ) ตามปกติ เขาเป็นบุคคลที่มีประโยชน์ 」


เป็น liliyn พับแขนของเธอ เธอพยักหน้าอย่างพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่


hiiro : ( ผมเห็น ตามความคิดของฉัน ซิลวา เป็น『วิญญาณแห่งความมืด』 ไม่ใช่เขา ฉันเดาว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นเป็นผลจากเวทมนตร์ของเขา ดังนั้นแม้ , ว่าพวกเขาจะเอามันไป ฉันเดาว่าพวกเขาสามารถเก็บสิ่งที่พวกเขาต้องการด้วย เฮ้อ . . . )


มันก็มีโอกาสมากที่สุดที่พวกเขาอาจจะใช้มันออกเช่นกัน


hiiro :( มันสะดวกอย่างแน่นอน แต่ฉันพบบางคนที่ดีจริงๆ เมจิก เฮ้อ . . . )


เมื่อใช้《คำนั้น》 จินตนาการเป็นสิ่งสำคัญ ที่เขาได้แสดง ซิลวามายากล ด้วยตาของเขาเอง มันได้กลายเป็นง่ายขึ้นสำหรับ hiiro ผลิตผลเดียวกันกับคำที่สอดคล้องกัน .


hiiro : ( ' กระเป๋า ' คำ เฮ้อ . . . . . . . ฉันจะพยายามทีหลัง )


ในขณะเดียวกัน ซิลวาที่เพิ่งเสร็จจากหน้าที่ เริ่มสนทนากับ shamoe ซึ่งเพิ่งกลับมา


ซิลวา : 「ขออภัย shamoe สวนจะค่อนข้าง . . . . . . . ( 7 ) 」


แน่นอน , ดอกไม้และพืชที่ถูกปลูกในสวนต้องดูแล ถ้าปล่อยไว้ มันจะเหมาะสมที่จะคาดหวังว่า สักวันหนึ่ง ก็จะเหี่ยวเฉา และกลายเป็นไร้ประโยชน์ ถึงแม้ว่าความสามารถ ซิลวาเป็นประโยชน์แน่นอนมันดูเหมือนจะขาดแช่แข็งหรือฟังก์ชั่นฉนวนความร้อน .


shamoe : 「มะ มะ มะ ไม่เป็นไร ( 8 ) ผมได้กล่าวอำลากับเด็กพวกนั้น 」


เธอเหมือนจะได้ลาจากกับดอกไม้ที่เธอหวงแหนและละม่อมแคร์


ซิลวา : 「งั้นเหรอ ? ซึ่งในกรณีนี้ ผมรู้สึกโล่งใจ 」

shamoe : 「ครับ ! 」

liliyn : 「นี่ คุณสองคน ถ้าคุณทำแล้ว เร็วเข้า !ซิลวา , เตรียมข้ามทะเลสาบ 」

ซิลวา : 「ตามที่ท่านสั่ง 」


เป็นซิลวาตอบดังนั้น เขาเข้าหาทะเลสาบ เงาของเขาอีกครั้งแพร่กระจายไปทั่วทะเลสาบ อย่างไรก็ตาม แทนที่จะเก็บรายการออกไป สิ่งที่โผล่ออกมาจากเงามืด มันเป็นเรือ มีเรือ เรือที่บรรทุก hiiro ก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นสกปรกและขาดวิ่น ขอบคุณสายฝนสีแดงแสดงมันไร้ประโยชน์ .


liliyn : 「ตอนนี้ ไปกันเถอะ 」


liliyn ที่ดูเหมือนจะอยู่ในอารมณ์ที่ดี อยู่บนเรือ ขณะที่เธอถูกคุ้มกันโดย ซิลวา ถึงแม้ว่า มิคาซึกิ โยก็มี เป็นเรือที่ค่อนข้างใหญ่ พวกเขาเพิ่งจัดการกับทุกคนบนเรือ

เป็น ซิลวา ยืนยันว่า ทุกคนได้บนเรือ เขาได้เริ่มย้ายพายเรือเพื่อให้ก้าวไปข้างหน้าจากการตรวจสอบ กรรเชียงดูจะหนักและยากที่จะจัดการ แต่เห็น ซิลวาก็ไม่เปลี่ยนแปลง เมินเฉยผิว , hiiro มาถึงข้อสรุปว่า ซิลวาได้แน่นอนในระดับ 80 『วิญญาณ』

โดยเนื้อแท้ , 『 pheom 』เป็นเผ่าพันธุ์ที่ชอบความสามัคคีและมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง เป็นเผ่าพันธุ์ที่ครอบครองความสัมพันธ์มากที่สุดกับเวทมนตร์ พลังทางกายภาพของพวกเขาต้องบอกว่าแรงเดรัจฉานของพวกเขามีแนวโน้มที่จะค่อนข้างยากจน แม้เมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์อื่น ๆ

แต่เขาก็ระดับ 80 , เขาควรจะได้รับที่เหมาะสมสถิติที่ระดับดังกล่าว นอกจากนี้ เพื่อให้สามารถขับเคลื่อนไปข้างหน้ากับฝีพายเรือในน้ำแดงหนักทั้งหมดในขณะที่การรักษาความสงบ พบว่า ข้อมูลดังกล่าวเป็นงานที่ยากเป็นง่ายกับเขา

ตามที่พวกเขาได้โดยตรงข้ามทะเลสาบโดยไม่เกิดขึ้น สี่คนและสัตว์หนึ่งวางเท้าบนพื้นแข็ง .


liliyn : 「แล้วไอ้หนู ปลายทางคือ【 evila เมืองหลวง : xaos 】 อย่างไรก็ตาม มีคุณตัดสินใจในเส้นทางที่คุณจะใช้ ? 」




liliyn ถามจึง