English Literature in the 20th cent

English Literature in the 20th century
We're going to talk about English Literature from 1900 to 1950.
Two world wars, an intervening economic depression of great severity, and the austerity of life in Britain following the second of these wars help to explain the quality and direction of English literature in the 20th century.
The most popular writer of the early years of the 20th century was probably Rudyard Kipling, a highly versatile writer of novels, short stories and poems, often based on his experiences in British India.
Aldous Huxley was the writer who expressed the sense of disillusionment and hopelessness in the period after World War I in his Point Counter Point (1928).
Before Huxley, and before the war, the sensitively written novels of E. M. Forster, exposed the hollowness and deadness of both abstract intellectuality and highter-class social life. Forster had called for a return to a simple, intuitive literature. His most famous novel is, A Passage to India (1924).
D. H. Lawrence similarly related his sense of the need for a return from the complexities, and cold materialism of modern life to the primitive. His numerous novels and short stories, are for the most part more clearly experimental than Forster's.
Even more experimental and unorthodox than Lawrence's novels were those of the Irish writer James Joyce. In his novel Ulysses (1922) he focused on the events of a single day and related them to one another in thematic patterns based on Greek mythology. In some of these experiments his novels were paralleled by those of Virginia Woolf, who was very imitated for his novels Mrs. Dalloway (1925) and To the Lighthouse (1927).
Among young novelists, Evelyn Waugh, like Aldous Huxley, satirized the society of the 1920s in Decline and Fall (1928). His later novels, similarly satirical and extravagant, showed a deepening moral tone, as in The Loved One (1948) and Brideshead Revisited (1945).
Graham Greene, investigated in his more serious novels the problem of evil in human life.
Now, we're going to talk about poetry and drama in this century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วรรณคดีอังกฤษในศตวรรษ 20
เรากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับวรรณคดีอังกฤษจาก 1900 ถึง 1950.
สงครามโลกทั้งสอง ภาวะซึมเศร้าทางเศรษฐกิจอยู่ระหว่างกลางของความรุนแรงที่ดี และเข้มงวดของชีวิตในสหราชอาณาจักรดังต่อไปนี้ที่สองของสงครามเหล่านี้ช่วยในการอธิบายคุณภาพและทิศทางของวรรณคดีอังกฤษในศตวรรษ 20
ผู้เขียนนิยมมากที่สุดของช่วงปีแรก ๆ ของศตวรรษ 20 ถูกคงคิปลิง นักเขียนนวนิยาย เรื่องสั้น และบท กวี หลากหลายมากมักขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในบริติชอินเดีย
Aldous Huxley ถูกนักเขียนที่แสดงความรู้สึกของ disillusionment และสิ้นหวังในช่วงหลังสงครามโลกในจุดของเขานับจุด (1928) .
Huxley ก่อนและ ก่อน สงคราม นวนิยายเขียน sensitively ของ E. M. Forster สัมผัสกับ hollowness และ deadness intellectuality นามธรรมและชีวิตสังคมของคลาส highter Forster ได้เรียกกลับไปประกอบการง่าย ใช้งานง่าย นวนิยายของเขามีชื่อเสียงมากที่สุดคือ A ทางอินเดีย (1924) .
D. H. Lawrence ในทำนองเดียวกันที่เกี่ยวข้องของเขาความต้องการผลตอบแทนจากความซับซ้อน และนิยมวิภาษเย็นของชีวิตทันสมัยให้กับการขึ้น นวนิยายและเรื่องสั้น จำนวนมากของเขากำลังทดลองส่วนใหญ่มากชัดเจนกว่าของ Forster.
แนวใหม่กว่านิยายของลอว์เรนซ์ถูกบรรดาผู้เขียนไอริช James Joyce และทดลองขึ้น ในเขานวนิยายยูไลซ์เซส (ค.ศ. 1922) เขาเน้นเหตุการณ์ในวันเดียว และเกี่ยวข้องกับคนอื่นในรูปแบบเฉพาะเรื่องตามเทพปกรณัมกรีก ในบางการทดลองเหล่านี้นิยายของเขาถูกแห่งดวง โดยของเวอร์จิเนียวูลฟ์ ใครคือเลียนมากในนวนิยายของเขาไปประภาคาร (1927) และนาง Dalloway (1925) .
ระหว่างหนุ่ม novelists, Evelyn Waugh เช่น Aldous Huxley satirized สังคมของปี 1920 ปฏิเสธและฤดูใบไม้ร่วง (1928) นวนิยายของเขาในภายหลัง satirical และ โรงแรม ในทำนองเดียวกันแสดงให้เห็นว่าเสียงแรงลึก ในรักหนึ่ง (ค.ศ. 1948) และ Brideshead Revisited (1945)
เกรแฮม Greene สอบสวนในนวนิยายของเขารุนแรงมากขึ้นของความชั่วร้ายในชีวิตมนุษย์.
ตอนนี้ เรากำลังจะพูดถึงบทกวีและการละครในศตวรรษนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วรรณคดีอังกฤษในศตวรรษที่ 20
เรากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับวรรณคดีอังกฤษจาก 1900 ถึง 1950 .
2 โลกสงคราม แทรกแซงเศรษฐกิจภาวะซึมเศร้ารุนแรงมาก และความเข้มงวดของการใช้ชีวิตในอังกฤษ หลังที่สองของสงครามเหล่านี้ช่วยอธิบายคุณภาพและทิศทางของวรรณคดีอังกฤษในศตวรรษที่ 20 .
นักเขียนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของปีแรกของศตวรรษที่ 20 คืออาจ รัดยาร์ด คิปลิง นักเขียนที่หลากหลายมากของนวนิยาย เรื่องสั้น และบทกวี มักจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของเขาในอังกฤษอินเดีย .
อัลดัส ฮักซลีย์ เป็นนักเขียนที่แสดงถึงความท้อแท้ และสิ้นหวัง ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาจุดนับจุด ( 1928 ) .
ก่อน ฮักซ์ลีย์ และก่อนสงครามผู้เขียนนวนิยายเช่น sen เมตรฟอร์สเตอร์ เปิดโปงความไม่ซื่อสัตย์ และ deadness ทั้งนามธรรม โดยใช้ปัญญาและสังคมชีวิต ฟอสเตอร์ได้เรียกให้กลับไปเป็นวรรณกรรมง่าย . นวนิยายที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขาก็คือ เดินทางไปอินเดีย ( 2467 ) .
ดี. เอช. ลอว์เรนซ์ซึ่งเกี่ยวข้องกับความรู้สึกของเขาต้องการผลตอบแทนจากวิสัยทัศน์และวัตถุนิยมเย็นของชีวิตที่ทันสมัยกับดั้งเดิม นิยายมากมายของเขาและเรื่องสั้นส่วนใหญ่อย่างชัดเจนมากขึ้น ทดลองกว่าฟอสเตอร์ .
ยิ่งทดลองและนอกรีตกว่านิยายของลอเรนซ์ถูกบรรดานักเขียนชาวไอริชเจมส์จอยซ์ในนวนิยายยูลิสซิส ( 1922 ) เขามุ่งเน้นไปที่เหตุการณ์ในวันเดียว และที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาอีกครั้งในรูปแบบใจความตามเทพนิยายกรีก ในการทดลองเหล่านี้ นวนิยายของเขาได้ โดยบรรดา Virginia Woolf , ที่ถูกมากสำหรับนวนิยาย คุณนายดัลโลเวย์เลียนแบบ ( 1925 ) และประภาคาร ( 1927 ) .
ในหมู่นักเขียนหนุ่มสาว Evelyn Waugh , เช่น อัลดัส ฮักซ์ลีย์satirized สังคมของปี ค.ศ. 1920 ในการปฏิเสธและฤดูใบไม้ร่วง ( 1928 ) นวนิยายของเขาในภายหลังกันเสียดสี และฟุ่มเฟือย พบ นายศีลธรรม โทน ในดวงตา ( 1948 ) และ brideshead Revisited ( 1945 ) .
Graham Greene , การตรวจสอบในนวนิยายของเขาที่รุนแรงมากขึ้นปัญหาของความชั่วร้ายในชีวิตของมนุษย์
ตอนนี้เรากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับบทกวีและการละครในศตวรรษนี้