Originally, a confidence interval w

Originally, a confidence interval was considered of level 1α only if it achieved at least this level for all values in the
parameter space; and this condition is still desirable if one is going to use the interval to carry out level-α tests for a null
hypothesis. However, confidence intervals are not always used for testing purposes, which has led many researchers to
allow for the empirical level to fall somewhat below the nominal level at some parameter values. In Agresti and Coull (1998)
it was argued that this was a good practice.
Let cpðp1; p2Þ denote the simulated coverage probability. Let pi ði ¼ 1; 2Þ denote the vectors containing the possible values
for p1 and p2 and let M be the number of all possible combinations of p1 and p2. For our simulation studies we report various
assessment measures for each of the methods across a range of values for p1 and p2. The first is the average coverage given
as cp ¼ f∑p1 Ap1∑p2 Ap2 cpðp1; p2Þg=M.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิม ช่วงความเชื่อมั่นถือว่าของระดับ 1α เมื่อได้ค่าทั้งหมดในระดับนี้น้อย
พารามิเตอร์พื้นที่ และเงื่อนไขนี้เป็นสิ่งที่ยังคงต้องถ้าหนึ่งจะใช้ช่วงเวลาเพื่อดำเนินการทดสอบระดับαสำหรับค่า null เป็น
สมมติฐาน อย่างไรก็ตาม ช่วงความเชื่อมั่นเสมอโดยทดสอบ ซึ่งได้นำนักวิจัยจำนวนมากจะ
อนุญาตให้ระดับประจักษ์ลงค่อนข้างต่ำกว่าระดับระบุที่ค่าพารามิเตอร์บางอย่าง ใน Agresti และ Coull (1998)
จะได้โต้เถียงว่า นี้ได้ดีฝึก
cpðp1 ให้ p2Þ แสดงความน่าเป็นครอบคลุมที่เลียนแบบ ให้พี่ ði ¼ 1 เวกเตอร์ที่ประกอบด้วยค่าสามารถแสดง 2Þ
สำหรับ p1 และ p 2 และให้ M เป็นจำนวนชุดทั้งหมดเป็น p1 และ p 2 ศึกษาการจำลองของ เรารายงานต่าง ๆ
มาตรการประเมินสำหรับแต่ละวิธีข้ามช่วงของค่าสำหรับ p1 และ p 2 แรกคือ ความครอบคลุมโดยเฉลี่ยให้
เป็น cp ¼ f∑p1 Ap1∑p2 Ap2 cpðp1 p2Þg = M.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขั้นต้นช่วงความเชื่อมั่นได้รับการยอมรับของ1αระดับ แต่ถ้ามันประสบความสำเร็จในระดับอย่างน้อยสำหรับค่าทั้งหมดที่อยู่ในนี้
พื้นที่พารามิเตอร์; และสภาพเช่นนี้ยังคงเป็นที่น่าพอใจหากเป็นไปที่จะใช้ช่วงเวลาที่จะดำเนินการทดสอบระดับαสำหรับ null
สมมติฐาน อย่างไรก็ตามช่วงความเชื่อมั่นไม่ได้ใช้เสมอสำหรับวัตถุประสงค์ในการทดสอบซึ่งได้นำนักวิจัยหลายคนที่จะ
อนุญาตให้มีการทดลองระดับจะลดลงค่อนข้างต่ำกว่าระดับที่กำหนดในค่าพารามิเตอร์บาง ใน Agresti และ Coull (1998)
มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่านี่คือการปฏิบัติที่ดี
ให้cpðp1; p2Þแสดงว่าน่าจะเป็นความคุ้มครองที่จำลอง ให้ปี่ÐI¼ 1; 2th แสดงเวกเตอร์ที่มีค่าที่เป็นไป
สำหรับ p1 และ p2 และให้ M เป็นจำนวนชุดค่าผสมที่เป็นไปได้ทั้งหมดของ p1 และ p2 สำหรับการศึกษาแบบจำลองของเราเรารายงานต่างๆ
มาตรการการประเมินสำหรับแต่ละวิธีการในช่วงของค่าสำหรับ p1 และ p2 ประการแรกคือการรายงานข่าวโดยเฉลี่ยที่ได้รับ
ในขณะที่ซีพี¼fΣp1Ap1Σp2 Ap2 cpðp1; p2Þg = M

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรก ความเชื่อมั่นที่เป็นระดับ 1 αเท่านั้นถ้ามันประสบความสำเร็จอย่างน้อยระดับนี้ค่าทั้งหมดใน
พารามิเตอร์พื้นที่ และสภาพเช่นนี้ยังพึงปรารถนา หากจะใช้ช่วงเวลาที่จะดำเนินการในระดับαการทดสอบสมมุติฐานว่าง

อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นจะไม่เสมอที่ใช้สำหรับวัตถุประสงค์ในการทดสอบซึ่งได้นำนักวิจัยหลายคน

อนุญาตให้ระดับเชิงประจักษ์ตกค่อนข้างล่างระดับปกติที่ค่าพารามิเตอร์ และใน agresti คูลล์ ( 1998 )
มันแย้งว่า นี่เป็นวิธีปฏิบัติที่ดี ð P1
ให้ซีพี ; P2 Þแสดงโดยครอบคลุมความน่าจะเป็น ให้พี่ðผม¼ 1 2 Þแสดงเวกเตอร์ที่มีค่าเป็นไปได้สำหรับ P1 และ P2
และให้ M เป็นหมายเลขของการรวมกันเป็นไปได้ทั้งหมดของ P1 กับ P2 .สำหรับผลการศึกษาของเราที่เรารายงานมาตรการประเมินต่างๆ
สำหรับแต่ละวิธีการในช่วงของค่าสำหรับ P1 กับ P2 . เป็นครั้งแรกโดยครอบคลุมให้
เป็น CP ¼ F ∑ P1 P2 ap1 ∑ ap2 CP ð P1 P2 Þ g = M .
;