iron or steel [13]. It was not until between 1920 and 1930 that the
process of bonding to a galvanic layer of brass (brass plating) was
commercialized.Thebondisobtainedbyvirtueofthechemical
reaction that occurs between the brass and the sulfur curative in the
rubber and it has the advantage over the ebonite process of not being
heat sensitive. This process requires a large investment in processing
machinery and it is difficult to keep all the variables in the galvanic
bath constant. It is somewhat unpredictable and shows a high
sensitivity to processing conditions. As with bonding to ebonite, it
limits the chemistry of the formulations that can be successfully
bonded to only those compounds with a high sulfur cure (2–4 phr).
As a further complication, not all types of brass will bond to rubber
and it appears that the best ratio of copper to zinc is somewhat
compound dependent. However, the brass plating process has proven
quite successful for certain applications such as steel cords for
automotive tires. The last four decades have seen the introduction
of many new rubber-to-metal adhesives designed to cover the ever
increasing range of synthetic rubbers currently available for use in
dynamic applications. These include one coat adhesives, adhesives for
post vulcanization bonding, especially rubber adhesives for sili-cones, fluoro-silicones, fluoro-rubbers, acrylics, and hydrogenated
nitrile rubbers, along with the recent introductions of water-based
adhesives. Today, many companies make adhesives for chemically
bonding rubber to metal. Rubber to metal primers contain organic
resins which react with most metal (steel, aluminum, stainless
steel, copper, brass) surfaces during the vulcanization process to
form a chemical bond to the metal. They also contain polymers
which allow for better film formation and act as an anchor for the
subsequent application of the adhesive. Rubber-to-metal adhe-sives contain polymeric materials that are compatible with the
ingredients in the primer, as well as the rubber compound to be
bonded. Many are based on halogenated polymers or resins are
known to wet metals efficiently and can be used in both the
iron or steel [13]. It was not until between 1920 and 1930 that the
process of bonding to a galvanic layer of brass (brass plating) was
commercialized.Thebondisobtainedbyvirtueofthechemical
reaction that occurs between the brass and the sulfur curative in the
rubber and it has the advantage over the ebonite process of not being
heat sensitive. This process requires a large investment in processing
machinery and it is difficult to keep all the variables in the galvanic
bath constant. It is somewhat unpredictable and shows a high
sensitivity to processing conditions. As with bonding to ebonite, it
limits the chemistry of the formulations that can be successfully
bonded to only those compounds with a high sulfur cure (2–4 phr).
As a further complication, not all types of brass will bond to rubber
and it appears that the best ratio of copper to zinc is somewhat
compound dependent. However, the brass plating process has proven
quite successful for certain applications such as steel cords for
automotive tires. The last four decades have seen the introduction
of many new rubber-to-metal adhesives designed to cover the ever
increasing range of synthetic rubbers currently available for use in
dynamic applications. These include one coat adhesives, adhesives for
post vulcanization bonding, especially rubber adhesives for sili-cones, fluoro-silicones, fluoro-rubbers, acrylics, and hydrogenated
nitrile rubbers, along with the recent introductions of water-based
adhesives. Today, many companies make adhesives for chemically
bonding rubber to metal. Rubber to metal primers contain organic
resins which react with most metal (steel, aluminum, stainless
steel, copper, brass) surfaces during the vulcanization process to
form a chemical bond to the metal. They also contain polymers
which allow for better film formation and act as an anchor for the
subsequent application of the adhesive. Rubber-to-metal adhe-sives contain polymeric materials that are compatible with the
ingredients in the primer, as well as the rubber compound to be
bonded. Many are based on halogenated polymers or resins are
known to wet metals efficiently and can be used in both the
การแปล กรุณารอสักครู่..
เหล็กหรือเหล็ก [ 13 ] มันไม่ได้จนกว่าระหว่างปี 1920 และ 1930 ที่
กระบวนการของการเชื่อมไฟฟ้าชั้นทองเหลือง ( ทองเหลืองชุบ )
thebondisobtainedbyvirtueofthechemical ในเชิงพาณิชย์ ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นระหว่าง ทองเหลือง และซัลเฟอร์ รักษาพยาบาลใน
ยางและมีข้อดีกว่ายางกระบวนการไม่ได้
ความร้อนอ่อนไหวกระบวนการนี้ต้องมีการลงทุนขนาดใหญ่ในการประมวลผล
เครื่องจักรและมันเป็นเรื่องยากที่จะให้ตัวแปรทั้งหมดในกัลวานิค
บาทคงที่ มันเป็นอะไรที่คาดเดาไม่ได้ และแสดงความไวสูง
เงื่อนไขการประมวลผล กับการเชื่อมยางมัน
จำกัดเคมีของสูตรที่สามารถประสบความสำเร็จ
ผูกมัดเฉพาะด้วยสารรักษากำมะถันสูง ( 2 )
4 phr )เป็นภาวะแทรกซ้อนเพิ่มเติม ไม่ทุกประเภทของทองเหลือง สร้างยาง
ปรากฏว่าอัตราส่วนที่ดีที่สุดของทองแดงกับสังกะสีค่อนข้าง
ผสมขึ้นอยู่กับ อย่างไรก็ตาม กระบวนการชุบทองเหลืองได้พิสูจน์
ค่อนข้างประสบความสําเร็จแน่นอน การใช้งาน เช่น สายเหล็ก
ยางรถยนต์ ช่วงสี่ทศวรรษที่ผ่านมาได้เห็นการเปิดตัวของโลหะ ยางใหม่มาก
) ออกแบบมาเพื่อให้ครอบคลุมที่เคยช่วงที่เพิ่มขึ้นของยางสังเคราะห์ใช้ได้สำหรับใช้ใน
โปรแกรมแบบไดนามิก เหล่านี้รวมถึงหนึ่งเคลือบกาว , กาวสำหรับ
โพสต์ การหลอมโลหะ เชื่อม โดยเฉพาะยางกาวสำหรับ sili กรวย , ฟลูออโร fluoro ยาง , ซิลิโคน , acrylics , และแอล
ยางยาง พร้อมกับแนะนำล่าสุดของดิส
adhesives วันนี้หลาย บริษัท เพื่อให้กาวเคมี
เชื่อมยางโลหะ ยางรองพื้นโลหะประกอบด้วยอินทรีย์
เรซิ่นซึ่งทำปฏิกิริยากับโลหะ ( เหล็ก อลูมิเนียม สแตนเลส ส่วนใหญ่
เหล็ก , ทองแดง , ทองเหลือง ) พื้นผิวในระหว่างกระบวนการวัลคาไนเซชัน
ฟอร์มพันธะทางเคมีกับโลหะ พวกเขายังประกอบด้วยพอลิเมอร์
ซึ่งอนุญาตให้สร้างเป็นภาพยนตร์ที่ดีและเป็นผู้ประกาศข่าวของ
โปรแกรมที่ตามมาของกาว ยาง adhe Sives โลหะประกอบด้วยวัสดุพอลิเมอร์ที่เข้ากันได้กับ
ส่วนผสมในแนวทาง รวมทั้งยางที่เป็น
ผูกมัด มากจะขึ้นอยู่กับปรากฎการณ์โพลิเมอร์หรือเรซิ่นเป็น
เรียกว่าเปียกโลหะได้อย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถ ใช้ ทั้ง ใน
การแปล กรุณารอสักครู่..