For incubation of the MG hydrolyzat

For incubation of the MG hydrolyzate using the strains of S.
cerevisiae, the detection of glucose concentration per incubation
time is illustrated in Fig. 3b. Glucose concentration declined very
quickly within 24 h, which correlated to the rapid increase of yeast
population in Fig. 3a. S. cerevisiae TISTR 5049 and 5596 consumed
almost all the available glucose within 24 h, while larger concentrations
of glucose, 10 and 13 g/L, could still be detected in the
flasks of S. cerevisiae TISTR 5339 and 5606, respectively, possibly
due to their lower tolerance to osmotic stress compared to strains
TISTR 5049 and 5596 (Navarro-Aviño et al., 1999), which caused
some yeast cells to burst. This hypothesis explains the lower number
of yeast cells for S. cerevisiae TISTR 5539 and 5606 after 24 h in
Fig. 3a. The remaining yeast cells that were capable of enduring the
osmotic stress underwent natural adaptation and consumed the
leftover glucose (Taherzadeh and Karimi, 2011). Glucose concentration
dropped to almost 0 g/L after 72 h of incubation in all samples,
which confirms that pH 10 is the most suitable overliming pH
because all strains of S. cerevisiae could utilize the glucose in the
hydrolyzate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการฟักตัวของไฮโดรไล MG โดยใช้สายพันธุ์ของเอส
cerevisiae
การตรวจสอบความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสต่อการบ่มเวลาที่แสดงในรูป 3b ความเข้มข้นของกลูโคสลดลงมากได้อย่างรวดเร็วภายใน 24 ชั่วโมงซึ่งสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของยีสต์ประชากรในรูป 3a S. cerevisiae TISTR 5049 และ 5596 การบริโภคเกือบทุกกลูโคสใช้ได้ภายใน24 ชั่วโมงในขณะที่ความเข้มข้นที่มีขนาดใหญ่ของน้ำตาลกลูโคส, 10 และ 13 กรัม / ลิตรยังคงสามารถตรวจพบในขวดของS. cerevisiae TISTR 5339 และ 5606 ตามลำดับอาจจะเป็นเนื่องจากความอดทนของพวกเขาลดลงไปสู่ความเครียดออสโมติกเมื่อเทียบกับสายพันธุ์TISTR 5049 และ 5596 (วาร์-Avino et al., 1999) ซึ่งเกิดจากเซลล์ยีสต์บางอย่างที่จะออกมา สมมติฐานนี้จะอธิบายถึงจำนวนที่ลดลงของเซลล์ยีสต์สำหรับเอส cerevisiae TISTR 5539 และ 5606 หลังจาก 24 ชั่วโมงในรูป 3a เซลล์ยีสต์ที่เหลือที่มีความสามารถในการทนความเครียดการปรับตัวรับการออสโมติกธรรมชาติและบริโภคน้ำตาลกลูโคสที่เหลือ(Taherzadeh และ Karimi 2011) ความเข้มข้นของกลูโคสลดลงไปเกือบ 0 กรัม / ลิตรหลังจาก 72 ชั่วโมงของการบ่มในตัวอย่างทั้งหมดซึ่งยืนยันว่าค่าpH 10 ค่า pH overliming ที่เหมาะสมที่สุดเพราะทุกสายพันธุ์ของS. cerevisiae สามารถใช้กลูโคสในการไฮโดรไล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการบ่มของมก. hydrolyzate โดยใช้สายพันธุ์ S .
S . cerevisiae , การตรวจหาความเข้มข้นของกลูโคสต่อ เวลาในการบ่ม
จะแสดงในรูปที่ 3B . ความเข้มข้นของกลูโคสลดลงมาก
อย่างรวดเร็วภายใน 24 ชั่วโมง ซึ่งสัมพันธ์กับการเพิ่มอย่างรวดเร็วของประชากรยีสต์
ในรูปที่ 3A . S . cerevisiae TISTR 5049 5596
และบริโภคเกือบทั้งหมด ของกลูโคสภายใน 24 ชั่วโมงในขณะที่ขนาดใหญ่ความเข้มข้นของกลูโคส
, 10 และ 13 กรัม / ลิตร แต่ก็ยังถูกตรวจพบใน
ขวดของ S . cerevisiae TISTR 5339 และภูมิภาค ตามลำดับ อาจจะเนื่องจากการลดลงของความอดทน

เน้นเทียบกับสายพันธุ์ TISTR 5049 และ 5596 ( Navarro AVI á o et al . , 1999 ) ซึ่งเกิดจาก
เซลล์ยีสต์บางระเบิด สมมติฐานนี้อธิบายลดจำนวนของเซลล์ยีสต์
Sภูมิภาค 5539 cerevisiae TISTR และหลังจาก 24 ชั่วโมงใน
รูปที่ 3A เหลือเซลล์ยีสต์ที่สามารถอดทน
เน้นรับการปรับตัวตามธรรมชาติ และใช้กลูโคส ( taherzadeh
ที่เหลือ และ karimi , 2011 )
ความเข้มข้นของกลูโคสลดลงไปเกือบ 10 กรัมต่อลิตรหลังจาก 72 ชั่วโมงของการบ่มตัวอย่างทั้งหมด ซึ่งยืนยันว่า อ
10 คือที่เหมาะสมที่สุด overliming Ph
เพราะทุกสายพันธุ์ Sโดยสามารถใช้กลูโคสใน
hydrolyzate