that globalization became not so mu

that globalization became not so much a threat as an opportunity, which, until
1997 at least, Thailand seized with both hands. A prominent example of a Thai
“chaebol” (to use the Korean expression) was the media and communications
empire of Thaksin Shinawatra, who broke the political mould by crossing the
divide between business and politics in 1994, becoming a member of the
Cabinet, founding the Thai Rak Thai party in 1998, and then becoming Prime
Minister in 2001.11 Crucial to the success of these conglomerates, in Thailand as
elsewhere, particularly the Shinawatra business empire, was their ability to
secure licences and concessions from the government of the day (McCargo,
2005).
The Asian developmental state has typically embodied all or most of:
executive-centred
government; broad administrative discretion; strong or
unquestionable personal or party leadership; government interference in economic
and social affairs; restriction of some basic freedoms and judicial independence;
persistent attacks on or total submergence of the rule of law; and the
backing of a powerful military branch. Most of these features were present in the
Thai example, even if the prosopography tended to change rather more frequently
than in other Asian developmental states, apart from Japan (Thailand has
had no equivalent of Lee Kuan Yew, Mahathir Mohamed, Chiang Ching-kuo
or
Park Chung-hee).
Essentially Thailand diverged from the Asian developmental
state only in this latter respect: authoritarian government was still, with some
brief democratic interludes, the norm, and the revolving-door
governments
merely increased the control of the civil service over details of policy. Encouragement
of foreign investment, fostering of selected industrial sectors and
players, and the creation of development banks clearly also all played an important
part.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์ที่ไม่เป็น ภัยคุกคามมากเป็นโอกาส ที่ จนกระทั่งปี 1997 น้อย ไทยยึด ด้วยมือทั้งสอง ตัวอย่างที่โดดเด่นของไทย"chaebol" (การใช้นิพจน์ตัวเกาหลี) เป็นสื่อและการสื่อสารจักรวรรดิของทักษิณชินวัตร ผู้ทำลายแม่พิมพ์ทางการเมือง โดยข้ามแบ่งระหว่างธุรกิจและการเมืองในปี 1994 สมาชิกตู้ ผู้ก่อตั้งพรรคไทยรักไทยในปี 1998 และจากนั้น กลายเป็นนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีใน 2001.11 สำคัญต่อความสำเร็จของกลุ่มบริษัทเหล่านี้ ในประเทศไทยเป็นอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชินวัตรอาณาจักรธุรกิจ มีความสามารถในการใบขับขี่ปลอดภัยและสัมปทานจากรัฐบาลของวัน (สมบัติ2005)รัฐพัฒนาเอเชียมักจะมีรวบรวมไว้ทั้งหมดหรือส่วนใหญ่:ผู้บริหารศูนย์กลางรัฐบาล พิจารณาจัดการสิ่ง แข็งแรง หรือส่วนตัวแน่นอนหรือแกนนำพรรค รบกวนรัฐบาลในทางเศรษฐกิจและ สังคม ข้อจำกัดพื้นฐานเสรีภาพและยุติธรรมเอกราชการโจมตีแบบต่อเนื่องหรือ submergence รวมของกฎของกฎหมาย และการการสำรองข้อมูลของสาขาทางทหารมีประสิทธิภาพ คุณลักษณะเหล่านี้มีอยู่ในตัวตัวอย่างไทย แม้ว่า prosopography มีแนวโน้มการ เปลี่ยนแปลงค่อนข้างบ่อยกว่าใน อื่น ๆ เอเชียพัฒนาการรัฐ แยกจากญี่ปุ่น (ประเทศไทยมีมีไม่เทียบเท่าลีควนยิว ดี Mohamed เชียงชิง-kuoหรือปาร์คชุงฮี)ประเทศไทยเป็นหลักแยกออกจากเอเชียพัฒนารัฐในแง่หลังนี้เท่านั้น: รัฐบาลระบอบเผด็จก็ ด้วยโดยย่อประชาธิปไตย interludes บรรทัดฐาน และ ประตูหมุนรัฐบาลเพียงเพิ่มรายละเอียดของนโยบายการควบคุมของพลเรือน ให้กำลังใจการลงทุน อุปถัมภ์ของภาคอุตสาหกรรมที่เลือก และผู้เล่น และการสร้างพัฒนาธนาคารชัดเจนยังทั้งหมดเล่นสำคัญส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์ที่กลายเป็นไม่มากเป็นภัยคุกคามที่เป็นโอกาสซึ่งจนถึง
1997 อย่างน้อยไทยยึดด้วยมือทั้งสอง เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของไทย
"chaebol" (ที่จะใช้การแสดงออกเกาหลี) เป็นสื่อและการสื่อสาร
อาณาจักรของทักษิณชินวัตรที่ยากจนแม่พิมพ์ทางการเมืองโดยข้าม
แบ่งกันระหว่างธุรกิจและการเมืองในปี 1994 กลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งของ
คณะรัฐมนตรีตั้ง พรรคไทยรักไทยในปี 1998 และจากนั้นกลายเป็นนายกรัฐมนตรี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงใน 2,001.11 สำคัญต่อความสำเร็จของกลุ่ม บริษัท เหล่านี้ในประเทศไทยเป็น
ที่อื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาณาจักรธุรกิจชินวัตรเป็นความสามารถในการ
รักษาความปลอดภัยใบอนุญาตและได้รับสัมปทานจากรัฐบาลของวันที่ (McCargo ,
. 2005)
รัฐพัฒนาการเอเชียได้เป็นตัวเป็นตนมักจะทั้งหมดหรือส่วนใหญ่:
ผู้บริหารเป็นศูนย์กลาง
ของรัฐบาล ดุลยพินิจของผู้ดูแลระบบในวงกว้าง; แข็งแรงหรือ
บุคคลหรือบุคคลที่เป็นผู้นำแน่นอน; การแทรกแซงของรัฐบาลในทางเศรษฐกิจ
กิจการและสังคม; การ จำกัด เสรีภาพขั้นพื้นฐานและความเป็นอิสระของฝ่ายตุลาการ;
โจมตีถาวรหรือน้ำท่วมรวมของกฎของกฎหมาย; และ
การสนับสนุนจากสาขาของทหารที่มีประสิทธิภาพ ส่วนมากของคุณสมบัติเหล่านี้มีอยู่ใน
ตัวอย่างเช่นไทยแม้ว่า Prosopography มีแนวโน้มที่จะมีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างบ่อยครั้งมากขึ้น
กว่าในรัฐอื่น ๆ การพัฒนาเอเชียนอกเหนือจากประเทศญี่ปุ่น (ประเทศไทยได้
มีเทียบเท่าของ Lee Kuan Yew, Mahathir โมฮาเหม็, Chiang Ching-Kuo ไม่มี
หรือ
. ปาร์คจุงฮี)
เป็นหลักไทยแยกออกจากการพัฒนาเอเชีย
รัฐเฉพาะในส่วนหลังนี้รัฐบาลเผด็จการก็ยังคงมีบาง
หูสั้นประชาธิปไตยบรรทัดฐานและหมุนเวียนประตู
รัฐบาล
เพียงเพิ่มขึ้นการควบคุมของข้าราชการพลเรือนมากกว่ารายละเอียด ของนโยบาย การให้กำลังใจ
ของการลงทุนต่างประเทศอุปถัมภ์ของภาคอุตสาหกรรมและการเลือก
ผู้เล่นและการสร้างธนาคารเพื่อการพัฒนาอย่างชัดเจนนอกจากนี้ยังเล่นทั้งหมดที่มีความสำคัญ
ส่วนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกาภิวัตน์ที่เป็นไม่มากคุกคามเป็นโอกาส ซึ่ง จนถึง1997 อย่างน้อยประเทศไทยคว้าด้วยมือทั้งสอง ตัวอย่างที่โดดเด่นของคนไทย" คนรวย " ( ใช้สำนวนเกาหลี ) คือสื่อและการสื่อสารอาณาจักรของ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ผู้ทำแม่พิมพ์ทางการเมืองโดยข้ามแยกระหว่างธุรกิจและการเมืองในปี 1994 , เป็นสมาชิกของตู้ , ผู้ก่อตั้งพรรคไทยรักไทย ในปี 1998 และได้เป็นนายกแล้วรัฐมนตรีใน 2001.11 สำคัญต่อความสำเร็จของกลุ่มเหล่านี้ ในประเทศไทยอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งธุรกิจชินวัตรคือความสามารถของจักรวรรดิการรักษาความปลอดภัยใบอนุญาตและได้รับสัมปทานจากรัฐบาลของวัน ( mccargo ,2005 )สภาพการพัฒนาในเอเชียโดยทั่วไป embodied ส่วนใหญ่หรือทั้งหมดของ :ผู้บริหารศูนย์กลางรัฐบาล ; ดุลยพินิจการบริหารกว้าง แข็งแรง หรือภาวะผู้นำส่วนบุคคลหรือพรรคดอก ; รัฐบาลแทรกแซงเศรษฐกิจและสังคม การจำกัดเสรีภาพและความเป็นอิสระของตุลาการบางขั้นพื้นฐาน ;การโจมตีแบบถาวร หรือ ดำน้ำทั้งหมดของกฎของกฎหมายและการสนับสนุนของอำนาจทางทหารทั้งหมด ส่วนใหญ่ของคุณสมบัติเหล่านี้อยู่ในตัวอย่างภาษาไทย แม้ว่า prosopography มีแนวโน้มเปลี่ยนแปลงค่อนข้างบ่อยกว่าในรัฐพัฒนาอื่น ๆ ในเอเชีย นอกจากญี่ปุ่น ( ประเทศไทยมีไม่เทียบเท่าของ Lee Kuan Yew , มหาธีร์โมฮา , เชียงใหม่ชิงกั๋วหรือปาร์คชุงฮี )เป็นหลัก ไทย แยกออกจากเอเชียพัฒนาการรัฐเท่านั้น ในส่วนนี้ : หลังรัฐบาลเผด็จการก็ยัง มีบางสรุปประชาธิปไตย interludes , ปกติ และ ประตูหมุนรัฐบาลเพิ่มขึ้นเพียงควบคุมพลเรือนมากกว่ารายละเอียดของนโยบาย กําลังใจการลงทุนจากต่างประเทศ การเลือกกลุ่มอุตสาหกรรมและผู้เล่นและการสร้างธนาคารพัฒนาอย่างชัดเจนยังเล่นที่สำคัญส่วน