5. Discussion5.1. Total soil poolsW

5. Discussion
5.1. Total soil pools
We were not able to detect significant effects of residue retention
on soil carbon, and only few changes on total soil N and P,
probably partly because of the removal of only small amounts of
nutrients compared to the total soil pools, and the variability in
measurement of soil pools. For example, Sankaran et al. (2005)
showed that there was 9–16 t/ha of total N at these sites (to 1 m
depth), and 50–150 kg N/ha in the harvest residues, representing
around 1% or less of the soil pools. Similarly with P, Sankaran
et al., 2005 showed that the biomass pools represented less than
0.5% of the total soil pools to 1 m. Other studies have shown few
responses to slash management in total soil pools, for example in
Loblolly pine (Zerpa et al., 2010) and Eucalyptus globulus plantations
(Mendham et al., 2003). This is in contrast to some other
studies where significant increases in soil nutrients were found
with residue retention in humid tropics, Africa (Chijioke, 1980),
savannas in Congo (Trouve et al., 1994), sodic soils, India (Mishra
et al., 2003), lateritic soils, India (Swamy et al., 2004), as well as
progressive accretion of organic matter (Trouve et al., 1994), significant
improvement in soil nutrient status (Chijioke, 1980; Swamy
et al., 2004), and long-term impacts on nutrients, growth and productivity
(Tutua et al., 2008). For example, retention of double
amounts of native forest floor organic residues significantly
increased the nutrient availability in Eucalyptus in Australia, Congo
and Brazil (Corbeels et al., 2005; Laclau et al., 2010a) and loblolly
plantations in USA (Zerpa et al., 2010). Although we were mostly
not able to measure significant effects on the soil, they may be
more significant if the productivity had been higher (the first
rotation had low productivity), or if the soils had lower starting
nutrient capital.
5.2. N mineralization
Even though the in situ N mineralization measurement technique
gave good differentiation between sites and soil depths, we
were not able to detect any significant differences between slash
treatments. This result is supported by the study of O’Connell
et al. (2004), who found that the effects of slash management were
apparent but not significant for the first 2 years after treatment in
E. globulus in Western Australia, and became significant for years
3–5. The lack of apparent effect in our study may also have been
associated with lower levels of slash (9–27 t/ha, compared to
31–51 t/ha in the study of O’Connell et al., 2004). Although we
did not find significant changes in soil N mineralization rates, it
is clear that harvest residues contain significant pools of N
(Sankaran et al., 2005), so their retention on site improves N status,
through release of mineral N directly from decomposition of the
harvest residues (Gonçalves et al., 1999; Blumfield and Xu, 2003).
We showed in the controlled environment of a leaching experiment
that residue retention did result in significant increases in
soil N release across the sites, but the experimental design did
not allow us to ascertain whether the additional N was directly
from release of the N from the residues, or cycling through the soil
N mineralization processes.In contrast to the aerobic mineralization measures, we found
that retention of harvest residues did result in a significant
increase in the anaerobically mineralisable N from the soil, suggesting
that it is a more sensitive measure of soil N supply capacity.
O’Connell et al. (2004) also found that slash retention had a significant
impact on anaerobically mineralisable N at 2 E. globulus sites
in Western Australia, which was correlated with greater aerobic N
mineralization measures. These results suggest that retention of
harvest residues is likely to convey incremental benefits for
sustaining the nutrient availability in the soil for tree uptake.
5.3. Microbial biomass
The impact of slash retention on increasing the microbial
biomass supported the findings in other studies (Carter et al.,
2002; O’Connell et al., 2004), suggesting that the residue-retained treatments had a higher level of labile carbon than those without
residues retained, despite the observation that total carbon was
not significantly influenced by residue treatment. The upland Vattavada
and Surianelli sites tended to exhibit very high microbial
biomass-C compared to the lowland sites. In the present study,
the lowland sites (Kayampoovam and Punnala) had lower microbial
biomass C (Fig. 7), possibly associated with the faster rate of
decomposition of harvest residues at those sites, so there would
have been less material left on site at 2 years, when the microbial
biomass assessment was conducted. Mendham et al. (2003) also
found that soil microbial biomass increased markedly in slash
retained treatments under E. globulus in Western Australia at age
1 year, and that the trends were still evident at age 5 years, but
were mostly non-significant. The higher temperatures and rainfall
in Kerala are likely to promote faster decomposition of slash
compared to south-western Australia, so the effects on microbial
biomass are likely to be more transient in Kerala, thus helping to
explain the lack of a significant response that we found at age
2 years.
The impact of the burn treatment on the ratio of microbial
biomass C to anaerobically mineralizable N at the Kayampoovam
site suggested that the burn treatment substantially influenced
the capacity of the microbial biomass to mineralize nitrogen at that
site. Similar results were found by Hossain et al. (1995) in a native
eucalypt forest in Australia with different burning frequencies,
with the most frequently burnt site having both lower N mineralization
and lower microbial biomass. Also Choromanska and
DeLuca (2002) found that burning substantially reduced potentially
available N, and also microbial biomass, but not to the same
extent.
5.4. Implications of harvest residue manipulation for site management
Overall, the influence of harvest residue manipulation on soil N,
P and C was relatively minor in the short term period of the study,
with only a few detectable changes to the soil characteristics that
we explored. Harvest residue retention did show some evidence of
increasing the N mineralization and microbial biomass, and it is
clear that the residues contain large quantities of these critical
nutrients, so residue retention will result in improved nutrient
supply for subsequent Eucalyptus plantation growth.
The minimal response of the soil to harvest residue management
treatment was also reflected in the minimal responses of
the tree productivity to slash management in the 2nd rotation,
which was reported by Sankaran et al. (2004). That study showed
that there were few effects of slash treatment on plantation
productivity up to age 3 across the 4 sites, although the sites did
respond to N fertilizer application (Mendham et al., 2009), suggesting
that the relatively light harvest residue quantities, the distributed
nature, and fast decomposition may not benefit the trees as
much as fertilizer application in the short term.
Eucalyptus plantations are often subject to repeated harvesting
and complete removal of site organic matter, and associated
nutrients (Sankaran et al., 2005). In many plantations, replacement
of nutrients lost at harvest is not commonly practiced because of
the high relative cost and long payback times, so retention of
residues is potentially a cost-effective solution that can be implemented.
The slow initial decomposition and release of nutrients
from harvest residues may result in an imbalance between crop
demand and soil supply. Some studies have shown that it may
be possible to meet this imbalance by introducing annual legumes as an inter-crop early in the rotation (Gadgil, 1983; Mendham
et al., 2004). Such an inter-crop could add large amounts of N rich
residues in the early part of the rotation before the trees fully
occupy the site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. สนทนา5.1 การรวมดินสระว่ายน้ำเราไม่สามารถตรวจหาลักษณะสำคัญของสารตกค้างคาร์บอนดิน และเพียงไม่กี่แปลงบนดินรวม N และ Pคง เพราะเอาเฉพาะเงินบางส่วนเมื่อเทียบกับดินรวมสระว่ายน้ำ และความแปรผันในสารอาหารวัดดินสระว่ายน้ำ ร้อยเอ็ด Sankaran al. (2005) เช่นพบว่า มี 9 – 16 t/ฮา ของ N ทั้งหมดที่เว็บไซต์เหล่านี้ (ถึงม. 1ลึก), และ 50 – 150 กก. N/ฮา ในตกค้างเก็บเกี่ยว การแสดงประมาณ 1% หรือน้อยกว่าสระดิน ในทำนองเดียวกันกับ P, Sankaranร้อยเอ็ด al., 2005 พบว่า กลุ่มชีวมวลแทนน้อยกว่า0.5% ของสระว่ายน้ำรวมดิน 1 เมตร ศึกษาอื่น ๆ มีปรากฏน้อยเชือดในดินรวมสระว่ายน้ำ ตัวอย่างในการตอบสนองLoblolly ไพน์ (Zerpa et al., 2010) และไร่ยูคาลิปตัส globulus(Mendham et al., 2003) นี้จะตรงข้ามกับบางอื่น ๆการศึกษาที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของสารอาหารในดินพบมีคงตกค้างในเขตร้อนชื้น แอฟริกา (Chijioke, 1980),savannas ในคองโก (Trouve et al., 1994), ดินเนื้อปูน sodic อินเดีย (มิชราเกส์และ al., 2003), ดินเนื้อปูนลูกรัง อินเดีย (Swamy et al., 2004), เป็นโปรเกรสซี accretion อินทรีย์ (Trouve et al., 1994), สำคัญปรับปรุงสถานะธาตุอาหารของดิน (Chijioke, 1980 Swamyร้อยเอ็ด al., 2004), และผลกระทบระยะยาวที่สารอาหาร การเจริญเติบโต และผลผลิต(Tutua et al., 2008) ตัวอย่าง การเก็บรักษาของคู่จำนวนป่าพื้นเมืองชั้นตกอินทรีย์อย่างมากเพิ่มธาตุอาหารพร้อมใช้งานในยูคาลิปตัสในออสเตรเลีย สาธารณรัฐคองโกและบราซิล (Corbeels et al., 2005 Laclau et al., 2010a) และ loblollyปลูกในสหรัฐอเมริกา (Zerpa et al., 2010) ถึงแม้ว่าเราได้เป็นส่วนใหญ่ไม่สามารถวัดผลอย่างมีนัยสำคัญในดิน ที่พวกเขาอาจจะยิ่งถ้าผลผลิตที่ได้สูงกว่า (ครั้งแรกหมุนเวียนมีประสิทธิภาพต่ำ), หรือ ถ้าดินเนื้อปูนที่มีราคาเริ่มต้นต่ำกว่าทุนธาตุอาหาร5.2. N mineralizationแม้ว่าเทคนิคประเมิน mineralization ของ N ใน situให้สร้างความแตกต่างดีไซต์และความลึกของดิน เราไม่สามารถตรวจพบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทับรักษา ผลนี้สนับสนุนการศึกษาของโอคอนเนลสตal. ร้อยเอ็ด (2004), ที่พบว่า ผลของการจัดการทับได้ชัดเจนแต่ไม่สำคัญสำหรับ 2 ปีแรกหลังการรักษาในE. globulus ในเวสเทิร์นออสเตรเลีย และที่สำคัญเป็นปี3 – 5 ไม่ชัดเจนในการศึกษาของเรายังอาจได้รับเชื่อมโยงกับระดับล่างของทับ (9-27 t/ฮา เปรียบเทียบกับ31-51 t/ฮา ในการศึกษาของโอคอนเนลสต et al., 2004) ถึงแม้ว่าเราไม่พบการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในดิน N mineralization ราคา มันเป็นที่ชัดเจนว่า ตกค้างเก็บเกี่ยวประกอบด้วยสระสำคัญของ N(Sankaran et al., 2005), เพื่อเก็บรักษาของพวกเขาบนเว็บไซต์ปรับปรุงสถานะ Nโดยนำแร่ N โดยตรงจากแยกส่วนประกอบของการเกี่ยวตก (Gonçalves et al., 1999 Blumfield ก Xu, 2003)เราพบว่าในสภาพแวดล้อมการควบคุมของทดสอบ leachingที่ตกค้างคงไม่ได้ผลเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญปล่อยดิน N ข้ามไซต์ แต่การออกแบบการทดลองได้ไม่ให้เราตรวจว่า N เพิ่มเติมได้โดยตรงจากการเปิดตัวของ N จากการตก หรือขี่จักรยานผ่านดินกระบวนการ mineralization Nตรงข้ามวัด mineralization แอโรบิก เราพบคงที่ของตกค้างเก็บเกี่ยวได้ผลสำคัญเพิ่ม N anaerobically mineralisable จากดิน แนะนำเป็นการวัดกำลังการผลิตดิน N มีความไวมากโอคอนเนลสต et al. (2004) นอกจากนี้ยังพบว่า ทับคงมีความสำคัญผลกระทบใน N anaerobically mineralisable ที่ 2 E. globulus เว็บไซต์ในเวสเทิร์นออสเตรเลีย ซึ่งถูก correlated กับแอโรบิก N มากขึ้นมาตรการการ mineralization ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำให้รักษาตกค้างเก็บเกี่ยวจะสื่อประโยชน์ส่วนเพิ่มเสริมความพร้อมธาตุอาหารในดินสำหรับต้นไม้ดูดซับ5.3. จุลินทรีย์ชีวมวลผลกระทบของการทับบนเพิ่มที่จุลินทรีย์ชีวมวลสนับสนุนผลการวิจัยในการศึกษาอื่น ๆ (คาร์เตอร์ et al.,2002 โอคอนเนลสต et al., 2004), แนะนำที่ รักษาที่สะสมตกค้างได้ระดับสูงขึ้นคาร์บอน labile กว่าไม่ตกค้างที่สะสม แม้จะสังเกตว่าคาร์บอนรวมอิทธิพลไม่มาก โดยการรักษาสารตกค้าง ค่อย Vattavadaและเว็บไซต์ Surianelli มีแนวโน้มที่แสดงสูงมากจุลินทรีย์ชีวมวล-C เมื่อเทียบกับอเมริการาบ ในการศึกษาปัจจุบันไซต์ราบ (Kayampoovam และ Punnala) มีลดจุลินทรีย์ชีวมวล C (Fig. 7), อาจเกี่ยวข้องกับอัตราเร็วของแยกส่วนประกอบของตกค้างเก็บเกี่ยวที่เว็บไซต์เหล่านั้น จึงมีจะมีวัสดุน้อยไว้บนเว็บไซต์ปี 2 เมื่อการจุลินทรีย์ดำเนินการประเมินชีวมวล Mendham et al. (2003) ยังพบว่าดินจุลินทรีย์ชีวมวลเพิ่มขึ้นอย่างเด่นชัดในทับเก็บรักษาภายใต้ globulus E. ในเวสเทิร์นออสเตรเลียที่อายุ1 ปี และว่า แนวโน้มก็ยังชัดอายุ 5 ปี แต่ได้ส่วนใหญ่ไม่สำคัญ อุณหภูมิและปริมาณน้ำฝนสูงในเกรละมีแนวโน้มที่จะส่งเสริมเน่าเร็วของทับเทียบกับเซาท์เวสเทิร์นออสเตรเลีย ดังนั้นผลจุลินทรีย์ชีวมวลมีแนวโน้มจะมากขึ้นชั่วคราวในเกรละ จึง ช่วยอธิบายการขาดการตอบสนองอย่างมีนัยสำคัญที่เราพบที่อายุปี 2ผลกระทบของการเผาไหม้รักษาในอัตราส่วนจุลินทรีย์ชีวมวล C กับ N anaerobically mineralizable ที่ Kayampoovamเว็บไซต์แนะนำว่า การรักษาเขียนมากผลกำลังการผลิตของชีวมวลจุลินทรีย์การ mineralize ไนโตรเจนที่เว็บไซต์ ผลคล้ายพบโดย Hossain et al. (1995) ในแบบพื้นเมืองeucalypt ป่าในออสเตรเลีย ด้วยความถี่ต่าง ๆ เขียนไซต์ไหม้บ่อยมีทั้ง mineralization N ต่ำกว่าและชีวมวลจุลินทรีย์ต่ำกว่า นอกจากนี้ Choromanska และDeLuca (2002) พบว่า การเขียนลดลงมากอาจมี N และชีวมวลจุลินทรีย์ แต่ไม่เหมือนกันขอบเขตการ5.4. ผลกระทบของการจัดการสารตกค้างเก็บเกี่ยวการจัดการไซต์โดยรวม อิทธิพลของการตกค้างเก็บเกี่ยวบนดิน NP และ C มีค่อนข้างน้อยในระยะสั้นการศึกษามีเพียงไม่กี่สามารถเปลี่ยนแปลงลักษณะดินที่เราไป เก็บรักษาสารตกค้างเก็บเกี่ยวได้แสดงหลักฐานบางอย่างเพิ่ม N mineralization และชีวมวลจุลินทรีย์ และเป็นล้างที่ตกค้างที่ประกอบด้วยจำนวนมากของเหล่านี้สำคัญสารอาหาร สารตกค้างดังนั้นคงจะส่งผลให้ธาตุอาหารดีขึ้นจัดหาวัสดุสำหรับการเติบโตสวนยูคาลิปตัสต่อมาการตอบสนองน้อยที่สุดของดินการเก็บเกี่ยวการจัดการสารตกค้างรักษาได้ปรากฏในการตอบสนองน้อยที่สุดของผลผลิตต้นไม้ฟาดในวาระ 2ซึ่งรายงานโดย Sankaran et al. (2004) การศึกษาพบที่มีผลน้อยทับรักษาสวนผลผลิตอายุอายุ 3 ผ่านเว็บไซต์ 4 แม้ว่าไซต์ได้แนะนำการตอบสนองการใส่ปุ๋ย N (Mendham et al., 2009),ที่ปริมาณสารตกค้างค่อนข้างเบาเก็บเกี่ยว การกระจายธรรมชาติ และแยกส่วนประกอบได้อย่างรวดเร็วอาจไม่ได้รับประโยชน์ต้นไม้เป็นมากเป็นการใส่ปุ๋ยในระยะสั้นปลูกยูคาลิปตัสมักต้องเก็บเกี่ยวซ้ำและลบไซต์อินทรีย์สมบูรณ์เรื่อง เกี่ยวข้องสารอาหาร (Sankaran et al., 2005) ในสวนหลาย แทนสารอาหารที่หายไปที่เก็บเกี่ยวจะไม่โดยทั่วไปประสบการณ์เนื่องจากสัมพัทธ์สูงต้นทุน และ เวลาคืนทุนนาน เก็บรักษาดังนั้นตกค้างอาจเป็นโซลูชันที่คุ้มค่าที่สามารถนำมาใช้แยกส่วนประกอบเริ่มต้นช้าและย่อยสารอาหารจากเก็บเกี่ยว ตกค้างอาจทำให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างพืชอุปทานอุปสงค์และดิน บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่า มันอาจสามารถตอบสนองความไม่สมดุลนี้ โดยแนะนำกินประจำปีเป็นพืชระหว่างความเร็วในการหมุน (Gadgil, 1983 Mendhamร้อยเอ็ด al., 2004) พืชดังกล่าวระหว่างที่สามารถเพิ่มจำนวน N ที่รวยมาก ๆตกค้างในส่วนแรก ๆ ของการหมุนก่อนต้นไม้เต็มครอบครองเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. อภิปราย
5.1 สระว่ายน้ำของดินทั้งหมด
เราไม่สามารถที่จะตรวจสอบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของการเก็บรักษาสารตกค้าง
ในดินคาร์บอนและการเปลี่ยนแปลงเพียงไม่กี่บนพื้นดินทั้งหมดไนโตรเจนและฟอสฟอรัส,
อาจจะส่วนหนึ่งเป็นเพราะการกำจัดของเพียงจำนวนน้อยของ
สารอาหารเมื่อเทียบกับสระว่ายน้ำของดินทั้งหมดและ ความแปรปรวนใน
การวัดสระว่ายน้ำของดิน ตัวอย่างเช่น Sankaran และคณะ (2005)
แสดงให้เห็นว่ามี 9-16 ตัน / เฮกตาร์ของไนโตรเจนทั้งหมดที่เว็บไซต์เหล่านี้ (ถึง 1 เมตร
ความลึก) และ 50-150 กิโลกรัมไนโตรเจน / ไร่ในที่เกิดเหตุเก็บเกี่ยวคิดเป็น
ประมาณ 1% หรือน้อยกว่าของสระว่ายน้ำของดิน ในทำนองเดียวกันกับ P, Sankaran
et al., 2005 แสดงให้เห็นว่าสระว่ายน้ำชีวมวลเป็นตัวแทนน้อยกว่า
0.5% ของสระว่ายน้ำของดินรวมถึง 1 เมตร การศึกษาอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นเพียงไม่กี่
การตอบสนองต่อการจัดการเฉือนในสระว่ายน้ำของดินทั้งหมดเช่นใน
สน Loblolly (Zerpa et al., 2010) และยูคาลิปสวน globulus
(เม็นดัม et al., 2003) นี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับอื่น ๆ บาง
การศึกษาที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในสารอาหารในดินที่พบ
กับการเก็บรักษาสารตกค้างในเขตร้อนชื้นแอฟริกา (Chijioke, 1980),
savannas ในประเทศคองโก (Trouve et al., 1994), ดิน Sodic, อินเดีย (Mishra
และคณะ ., 2003) ดินลูกรัง, อินเดีย (สวามี่, et al, 2004) เช่นเดียวกับ.
การเพิ่มความก้าวหน้าของสารอินทรีย์ (Trouve, et al, 1994) อย่างมีนัยสำคัญ.
ปรับปรุงในปริมาณธาตุอาหารในดิน (Chijioke 1980; สวามี่
และคณะ , 2004) และผลกระทบในระยะยาวสารอาหาร, การเจริญเติบโตและผลผลิต
(tutua et al., 2008) ยกตัวอย่างเช่นการเก็บรักษาของสอง
ปริมาณของพื้นป่าพื้นเมืองตกค้างอินทรีย์อย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มปริมาณสารอาหารที่อยู่ในยูคาลิปในออสเตรเลีย, คองโก
และบราซิล (Corbeels, et al, 2005;.. Laclau และคณะ, 2010a) และ Loblolly
สวนในประเทศสหรัฐอเมริกา (Zerpa และคณะ ., 2010) แม้ว่าเราส่วนใหญ่
ไม่สามารถที่จะวัดผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในดินที่พวกเขาอาจจะ
มีความสำคัญมากขึ้นหากการผลิตที่ได้รับสูงขึ้น (เป็นครั้งแรกที่
มีการหมุนผลผลิตต่ำ) หรือถ้าดินมีการเริ่มต้นที่ต่ำกว่า
ทุนสารอาหาร.
5.2 ไม่มีแร่
แม้ว่าในแหล่งกำเนิดยังไม่มีเทคนิคการวัดแร่
ให้ความแตกต่างที่ดีระหว่างเว็บไซต์และความลึกของดินที่เรา
ไม่สามารถที่จะตรวจสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ระหว่างเฉือน
การรักษา ผลที่ได้นี้ได้รับการสนับสนุนจากการศึกษาของคอนเนลล์
และคณะ (2004) ที่พบว่าผลกระทบของการจัดการเฉือนมีความ
ชัดเจน แต่ไม่สำคัญสำหรับ 2 ปีแรกหลังการรักษาใน
อี globulus ในออสเตรเลียตะวันตกและกลายเป็นที่สำคัญสำหรับปีที่
3-5 ขาดของผลกระทบที่เห็นได้ชัดในการศึกษาของเราก็อาจได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการลดระดับเฉือน (9-27 ตัน / เฮกตาร์เมื่อเทียบกับ
31-51 ตัน ​​/ เฮกตาร์ในการศึกษาของคอนเนลล์และคณะ., 2004) ถึงแม้ว่าเราจะ
ไม่พบการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในดินไม่มีอัตราแร่ก็
เป็นที่ชัดเจนว่าสารตกค้างเก็บเกี่ยวมีสระว่ายน้ำที่สำคัญของเอ็น
(Sankaran et al., 2005) ดังนั้นการเก็บรักษาของพวกเขาในเว็บไซต์ช่วยเพิ่มสถานะไม่มี,
ผ่านการเปิดตัวของแร่ไม่มีข้อความโดยตรงจากการสลายตัว ของ
สารตกค้างเก็บเกี่ยว. (Gonçalves, et al, 1999;. Blumfield และ Xu, 2003)
แสดงให้เห็นว่าเราอยู่ในสภาพแวดล้อมการควบคุมของการทดลองการชะล้าง
ที่การเก็บรักษาสารตกค้างไม่ส่งผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน
ดินยังไม่มีการเปิดตัวในเว็บไซต์ แต่การออกแบบการทดลองได้
ไม่ได้ช่วยให้เราเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีเพิ่มเติมเป็นโดยตรง
จากการเปิดตัวของ N จากสารตกค้างหรือขี่จักรยานผ่านดิน
ไม่มีแร่ตรงกันข้าม processes.In มาตรการแร่แอโรบิกที่เราพบ
ว่าการเก็บรักษาของสารตกค้างเก็บเกี่ยวไม่ส่งผลในการอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มขึ้น ในไม่มี mineralisable แบบไม่ใช้อากาศจากดินบอก
ว่ามันเป็นตัวชี้วัดที่มีความสำคัญมากขึ้นของกำลังการผลิตของดินอุปทานไม่มี.
คอนเนลล์และคณะ (2004) นอกจากนี้ยังพบว่าการเก็บรักษาเฉือนได้อย่างมีนัยสำคัญ
ส่งผลกระทบต่อ mineralisable anaerobically ยังไม่มีข้อความที่ 2 เว็บไซต์อี globulus
ในออสเตรเลียตะวันตกซึ่งมีความสัมพันธ์กับแอโรบิกมากขึ้นยังไม่มี
มาตรการแร่ ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการเก็บรักษา
สารตกค้างเก็บเกี่ยวมีโอกาสที่จะนำผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นสำหรับ
ค้ำจุนความพร้อมสารอาหารในดินสำหรับการดูดซึมต้นไม้.
5.3 ชีวมวลจุลินทรีย์
ผลกระทบของการเก็บรักษาเฉือนในการเพิ่มจุลินทรีย์
ชีวมวลสนับสนุนผลการวิจัยในการศึกษาอื่น ๆ (คาร์เตอร์, et al.
2002;. คอนเนลล์และคณะ, 2004) ชี้ให้เห็นว่าการรักษาสารตกค้างสะสมในระดับที่สูงขึ้นของคาร์บอนคงที่ กว่าผู้ที่ไม่มี
สารตกค้างไว้แม้จะมีการสังเกตว่ารวมคาร์บอนถูก
ไม่ได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญโดยการรักษาสารตกค้าง ดอน Vattavada
และเว็บไซต์ Surianelli มีแนวโน้มที่จะแสดงจุลินทรีย์สูงมาก
ชีวมวล-C เทียบกับเว็บไซต์ที่ลุ่ม ในการศึกษาปัจจุบัน
เว็บไซต์ที่ลุ่ม (Kayampoovam และ Punnala) มีค่าจุลินทรีย์
ชีวมวล C (รูปที่. 7) ที่เกี่ยวข้องอาจจะมีอัตราที่เร็วขึ้นของ
การสลายตัวของสารตกค้างเก็บเกี่ยวที่เว็บไซต์เหล่านั้นเพื่อจะ
ได้รับวัสดุที่เหลือน้อยในสถานที่ 2 ปีที่ผ่านมาเมื่อจุลินทรีย์
ประเมินชีวมวลได้ดำเนินการ เม็นดัมและคณะ (2003) นอกจากนี้ยัง
พบว่าจุลินทรีย์ดินที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในการเฉือน
เก็บไว้ภายใต้การรักษาอี globulus ในออสเตรเลียตะวันตกเมื่ออายุ
1 ปีและที่แนวโน้มยังคงเห็นได้ชัดเมื่ออายุ 5 ปี แต่
ส่วนใหญ่ที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ อุณหภูมิที่สูงขึ้นและปริมาณน้ำฝน
ใน Kerala มีแนวโน้มที่จะเกิดการย่อยสลายได้เร็วขึ้นเฉือน
เมื่อเทียบกับทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลียเพื่อให้มีผลกระทบต่อจุลินทรีย์
ชีวมวลมีแนวโน้มที่จะมากขึ้นชั่วคราวใน Kerala จึงช่วย
อธิบายการขาดการตอบสนองอย่างมีนัยสำคัญที่เราพบ ที่อายุ
2 ปี.
ผลกระทบของการรักษาการเผาไหม้ในอัตราส่วนของจุลินทรีย์
C ชีวมวลเพื่อ mineralizable anaerobically ไม่มีข้อความที่ Kayampoovam
เว็บไซต์ชี้ให้เห็นว่าการรักษาการเผาไหม้อย่างมากที่ได้รับอิทธิพล
ความจุของชีวมวลจุลินทรีย์แร่ธาตุไนโตรเจนที่ว่า
เว็บไซต์ ผลที่คล้ายกันถูกพบโดยงะและคณะ (1995) ในพื้นเมือง
ป่า eucalypt ในประเทศออสเตรเลียที่มีความถี่การเผาไหม้ที่แตกต่างกัน
กับเว็บไซต์มากที่สุดไฟไหม้บ่อยมีทั้งที่ต่ำกว่าธาตุไนโตรเจน
และลดจุลินทรีย์ นอกจากนี้ Choromanska และ
DeLuca (2002) พบว่าการเผาไหม้ที่อาจลดลงอย่างมาก
ที่มีอยู่ยังไม่มีและยังจุลินทรีย์ แต่ไม่ได้ไปเหมือนกัน
ขอบเขต.
5.4 ผลกระทบของการจัดการสารตกค้างเก็บเกี่ยวสำหรับการจัดการเว็บไซต์
โดยรวมอิทธิพลของการจัดการสารตกค้างเก็บเกี่ยวบนพื้นดินไม่มี,
P และ C เป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ในระยะสั้นของการศึกษา
ที่มีเพียงไม่กี่ที่ตรวจพบการเปลี่ยนแปลงลักษณะของดินที่
เราสำรวจ การเก็บรักษาสารตกค้างเก็บเกี่ยวได้แสดงหลักฐานบางส่วนของ
การเพิ่มธาตุไนโตรเจนและชีวมวลจุลินทรีย์และมันก็เป็น
ที่ชัดเจนว่าสารตกค้างมีปริมาณมากที่สำคัญเหล่านี้
สารอาหารเพื่อการเก็บรักษาสารตกค้างจะส่งผลให้สารอาหารที่ดีขึ้น
อุปทานสำหรับการเจริญเติบโตการปลูกยูคาลิปที่ตามมา.
การตอบสนองน้อยที่สุดของ ดินเพื่อการบริหารจัดการเก็บเกี่ยวตกค้าง
รักษายังสะท้อนให้เห็นในการตอบสนองน้อยที่สุดของ
การผลิตต้นไม้ที่จะเฉือนการจัดการในการหมุนที่ 2
ซึ่งได้รับการรายงานโดย Sankaran และคณะ (2004) ว่าการศึกษาแสดงให้เห็น
ว่ามีผลกระทบไม่กี่ของการรักษาเฉือนในไร่
ผลผลิตได้ถึง 3 อายุ 4 ข้ามไซต์แม้ว่าเว็บไซต์ที่ไม่
ตอบสนองต่อการใช้ปุ๋ย N (เม็นดัม et al., 2009) แสดงให้เห็น
ว่าสารตกค้างเก็บเกี่ยวไฟค่อนข้างปริมาณ กระจาย
ธรรมชาติและสลายตัวไปอย่างรวดเร็วอาจจะไม่ได้รับประโยชน์ต้นไม้เป็น
มากที่สุดเท่าที่การใส่ปุ๋ยในระยะสั้น.
สวนยูคาลิปมักจะอยู่ภายใต้การเก็บเกี่ยวซ้ำ
และการกำจัดที่สมบูรณ์ของเว็บไซต์อินทรียวัตถุและที่เกี่ยวข้อง
สารอาหาร (Sankaran et al., 2005) ในสวนหลายทดแทน
สารอาหารหายไปในการเก็บเกี่ยวไม่ได้รับการฝึกฝนโดยทั่วไปเนื่องจาก
ค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูงและเวลาคืนทุนนานดังนั้นการเก็บรักษา
สารตกค้างที่อาจเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพที่สามารถดำเนินการได้.
เริ่มต้นการสลายตัวช้าและปล่อยของสารอาหาร
จาก ตกค้างเก็บเกี่ยวอาจส่งผลให้เกิดความไม่สมดุลระหว่างพืช
อุปสงค์และอุปทานของดิน บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่ามันอาจ
จะเป็นไปได้ที่จะตอบสนองความไม่สมดุลนี้โดยการนำพืชตระกูลถั่วเป็นประจำทุกปีระหว่างการเพาะปลูกในช่วงต้นของการหมุน (Gadgil, 1983; เม็นดัม
et al., 2004) ดังกล่าวระหว่างพืชสามารถเพิ่มจำนวนมากยังไม่มีข้อความที่อุดมไปด้วย
สารพิษตกค้างในช่วงต้นของการหมุนก่อนที่ต้นไม้อย่างเต็มที่
ครอบครองเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . การอภิปราย
5.1 รวมสระว่ายน้ำดิน
เราไม่สามารถตรวจสอบผลกระทบตกค้างในดินและการเก็บรักษา
, การเปลี่ยนแปลงเพียงไม่กี่บนดินทั้งหมด N และ P ,
อาจเป็นส่วนหนึ่งของการบำบัดเพียงจํานวนน้อย
รังเมื่อเทียบกับบ่อดินทั้งหมดและความแปรปรวนใน
วัดสระดิน ตัวอย่างเช่น sankaran et al . ( 2005 )
showed that there was 9–16 t/ha of total N at these sites (to 1 m
depth), and 50–150 kg N/ha in the harvest residues, representing
around 1% or less of the soil pools. Similarly with P, Sankaran
et al., 2005 showed that the biomass pools represented less than
0.5% of the total soil pools to 1 m. Other studies have shown few
responses to slash management in total soil pools, for example in
Loblolly pine (Zerpa et al., 2010) and Eucalyptus globulus plantations
(Mendham et al., 2003). This is in contrast to some other
studies where significant increases in soil nutrients were found
with residue retention in humid tropics, Africa (Chijioke, 1980),
savannas in Congo (Trouve et al., 1994), sodic soils, India (Mishra
et al., 2003), lateritic soils, India (Swamy et al., 2004), as well as
progressive accretion of organic matter (Trouve et al., 1994), significant
improvement in soil nutrient status (Chijioke, 1980; Swamy
et al., 2004), and long-term impacts on nutrients, growth and productivity
(Tutua et al., 2008). For example, retention of double
amounts of native forest floor organic residues significantly
increased the nutrient availability in Eucalyptus in Australia, Congo
and Brazil (Corbeels et al., 2005; Laclau et al., 2010a) and loblolly
plantations in USA (Zerpa et al., 2010). Although we were mostly
not able to measure significant effects on the soil, they may be
more significant if the productivity had been higher (the first
rotation had low productivity), or if the soils had lower starting
nutrient capital.
5.2. N mineralization
แม้ว่าในแหล่งกำเนิดสารอินทรีย์ไนโตรเจนเทคนิคการวัด
ให้ความแตกต่างระหว่างเว็บไซต์และความลึกของดิน เรา
ไม่สามารถตรวจพบความแตกต่างที่สำคัญระหว่างฟัน
บําบัด ผลที่ได้นี้ได้รับการสนับสนุนโดยการศึกษา โอคอนเนลล์
et al . ( 2004 ) ที่พบว่า ผลของการจัดฟันถูก
ชัดเจนแต่ไม่สำคัญสำหรับ 2 ปีแรกหลังการรักษา
E globulus in Western Australia, and became significant for years
3–5. The lack of apparent effect in our study may also have been
associated with lower levels of slash (9–27 t/ha, compared to
31–51 t/ha in the study of O’Connell et al., 2004). Although we
did not find significant changes in soil N mineralization rates, it
is clear that harvest residues contain significant pools of N
( sankaran et al . , 2005 ) ดังนั้น การเพิ่มสถานะของพวกเขาในเว็บไซต์ n , n
ผ่านปล่อยแร่โดยตรงจากการย่อยสลายของ
เก็บเกี่ยวตกค้าง ( กอนทา Alves et al . , 1999 ; และ blumfield Xu , 2003 ) .
เราพบในสภาพแวดล้อมการควบคุมของการละลายในการทดลอง
ที่ตกค้าง ได้ผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมากในการปลดปล่อยไนโตรเจนในดิน
เว็บไซต์ แต่ทดลองทำ
ออกแบบไม่อนุญาตให้เราตรวจสอบให้แน่ใจว่าเพิ่มเติมโดยตรงจากรุ่น N
N จากสารตกค้าง หรือจักรยานผ่านดิน
n mineralization กระบวนการ ในทางตรงกันข้ามกับมาตรการการแอโรบิก เราพบว่า การเก็บเกี่ยว
ตกค้างได้ผลในระดับหนึ่ง
ในพ mineralisable N จากดิน , แนะนำ
มันเป็นวัดที่สำคัญมากขึ้นของความสามารถในการจัดหาดิน n .
โอคอนเนลล์ et al . ( 2004 ) พบว่า การรักษามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในพ mineralisable
ที่ 2 E . globulus เว็บไซต์
ในออสเตรเลียตะวันตกซึ่งมีความสัมพันธ์กับแอโรบิกมากขึ้น n
การมาตรการ ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า การคงอยู่ของ
ตกค้างเก็บเกี่ยวมีแนวโน้มที่จะถ่ายทอดสิทธิประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นสำหรับ