“Is that so?” The corner of Yun Che

“Is that so?” The corner of Yun Che’s mouth raised. He swept his wrist around without any sense of urgency. “Since that’s the case, there’s also no need for me to use my weapon. I hope that you’re still able to laugh later on.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"จะให้ว่า? " มุมปากยุน Che ยก เขากวาดของเขาข้อมือรอบโดยไม่มีความเร่งด่วน "เนื่องจากมีกรณี ยังไม่จำเป็นให้ใช้อาวุธของฉัน หวังว่า คุณจะยังสามารถหัวเราะในภายหลัง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นั่นคือเพื่อ?" ในมุมปาก Yun เจ๊ยก เขากวาดข้อมือของเขารอบโดยไม่ต้องความรู้สึกเร่งด่วนใด ๆ "ตั้งแต่เป็นกรณีที่มียังไม่จำเป็นสำหรับผมที่จะใช้อาวุธของฉัน ผมหวังว่าคุณยังคงสามารถที่จะหัวเราะในภายหลัง. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" งั้นเหรอครับ ? " มุมปากยุนเช ยก เขาปัดข้อมือรอบไม่มีความรู้สึกเร่งด่วน " ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ไม่ต้องใช้อาวุธของฉัน ฉันหวังว่าคุณยังหัวเราะได้ในภายหลัง "