breakdown as a function of wet siev

breakdown as a function of wet sieving time. In this way, the loss of
aggregates caused by water abrasion is separated from that due to
initial wetting phase. This has not been a widely used method in spite
of it has been validated and proved its usefulness to distinguish among
soils and even among horizons of the same soil (Falsone and Bonifacio,
2006; Scalenghe et al., 2004).
Due to particular soil and climate conditions, Aragon (NE Spain)
is a region prone to land degradation by water erosion (García-Ruiz,
2010; Lasanta et al., 1995). In addition, inappropriate agricultural
practices, such as cropping systems that leave soil surfaces bare during long periods of time (fallowing), excessive tillage and overgrazing
are main driving forces for agricultural soil degradation in the region.
For this reason, the adoption of conservation tillage systems has been
encouraged as an alternative to preserve soil and water in this region.
In fact, according to previous results on soil and crop response in
cereal production areas of Aragon (Álvaro-Fuentes et al., 2009; López
et al., 2005; Moret et al., 2007), conservation tillage could be regarded
as a viable management alternative. Furthermore, a recent survey
conducted by the Department of Agriculture and Food of the Government of Aragon (Vallés, 2009) found a very positive perception of the
advantages of these tillage systems by farmers and an increasing adoption in the last years, especially of no tillage (NT). However, this report
also highlights the lack of knowledge about the soils on which these
systems are applied.
The little available information on WAS of cultivated soils in Aragon
has demonstrated the high susceptibility of these soils to surface sealing
and crusting (Amézketa et al., 2003; Martí et al., 2001; Ries and Hirt,
2008). In this regard,Álvaro-Fuentes et al. (2008)showed the suitability
of NT to increase wet stability of soil aggregates in semiarid Aragon. This
study was carried out in small research plots and for single soil types
and, however, farming practices applied by farmers in theirfields can
be very diverse and differ from those in experimental plots. For these
reasons, direct measurements under on-farm conditions across different soils, microclimate and agronomic practices are necessary to get a
broad knowledge of the potential of conservation tillage in the region
(López et al., 2012). In order to remedy this lack of information, the objectives of this study were to (1) asses the effect of long-term NT on
WAS compared with traditional tillage practices and undisturbed soils
under native vegetation in different cereal production areas of Aragon,
(2) identify the main destabilization processes of soil aggregates in
water, and (3) establish relationships between WAS and aggregateassociated organic carbon (OC) to understand the role of soil OC on
soil structural stability

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งเป็นฟังก์ชันของเวลาเปียก sieving ด้วยวิธีนี้ สูญเสียผลที่เกิดจากการขัดถูน้ำแยกจากที่ครบกำหนดขั้นตอนการเริ่มต้นที่เปียก นี้ไม่ได้เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั้ง ๆ ที่ของการตรวจสอบ และพิสูจน์ความประโยชน์การแยกแยะดินเนื้อปูน และแม้กระทั่งระหว่างฮอลิซันส์ของดินเดียวกัน (Falsone และคอฟฟี่ช็อปปี 2006 Scalenghe et al., 2004)เนื่องจากเฉพาะดินและสภาพภูมิอากาศสภาพ อารากอน (สเปน NE)มีแนวโน้มสู่การย่อยสลาย โดยน้ำกัดเซาะ (Ruiz García ภูมิภาค2010 Lasanta และ al., 1995) นอกจากนี้ ไม่เหมาะสมทางการเกษตรปฏิบัติ ครอบระบบที่ทำให้พื้นผิวดินเปลือยยาวช่วงเวลา (fallowing), tillage มากเกินไป และ overgrazingกองกำลังขับหลักสำหรับย่อยสลายดินเกษตรในภูมิภาคได้ด้วยเหตุนี้ อนุรักษ์ tillage ระบบที่ยอมรับได้ขอแนะนำเป็นทางเลือกในการรักษาดินและน้ำในภูมิภาคนี้ในความเป็นจริง ตามผลก่อนหน้านี้เกี่ยวกับการตอบสนองต่อดินและพืชในพื้นที่การผลิตธัญพืชของอารากอน (Álvaro Fuentes et al., 2009 Lópezร้อยเอ็ด al., 2005 Moret et al., 2007), สามารถถือ tillage อนุรักษ์เป็นเป็นทางเลือกได้จัดการ นอกจากนี้ การสำรวจล่าสุดดำเนินการ โดยกรมวิชาการเกษตรและอาหารในรัฐอารากอน (Vallés, 2009) พบรับรู้บวกมากของการข้อดีของระบบนี้ tillage โดยเกษตรกรและการยอมรับเพิ่มขึ้นในปีที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของ tillage ไม่ (NT) อย่างไรก็ตาม รายงานนี้ยัง เน้นการขาดความรู้เกี่ยวกับดินเนื้อปูนที่ด้านใดมีใช้ระบบน้อยมีข้อมูล WAS ในดินเนื้อปูนปลูกในอารากอนได้สาธิตไก่สูงดินเนื้อปูนเหล่านี้การยาแนวรอยต่อพื้นผิวและ crusting (Amézketa และ al., 2003 Al. Martí ร้อยเอ็ด 2001 Ries และ Hirtปี 2008) ในการนี้ Álvaro Fuentes et al. (2008) พบว่าความเหมาะสมของ NT เพื่อเพิ่มเสถียรภาพของดินเปียกรวมอารากอน semiarid นี้ศึกษาได้ดำเนินการ ในงานวิจัยขนาดเล็กผืน และชนิดดินเดียวและ แต่ เกษตรปฏิบัติใช้ โดยเกษตรกรใน theirfieldsมีหลากหลาย และแตกต่างจากในผืนทดลอง สำหรับเหล่านี้เหตุผล โดยตรงในการวัดภายใต้เงื่อนไขในฟาร์มต่าง ๆ ดินเนื้อปูน microclimate และลักษณะทางปฏิบัติจำเป็นต้องได้รับการรู้กว้างศักยภาพของ tillage อนุรักษ์ในภูมิภาค(López et al., 2012) เพื่อแก้ไขการขาดข้อมูล วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ (1) ประเมินผลของ NT ระยะยาวในถูกเปรียบเทียบกับปฏิบัติ tillage ดั้งเดิมและดินเนื้อปูนอีกภายใต้พืชพื้นเมืองในพื้นที่ผลิตธัญพืชต่าง ๆ ของอารากอน(2) ระบุ destabilization หลักกระบวนการของการรวมข้อมูลดินในน้ำ และ (3) สร้างความสัมพันธ์ระหว่าง WAS และ aggregateassociated อินทรีย์คาร์บอน (องศาเซลเซียส) เพื่อให้เข้าใจบทบาทของดินองศาเซลเซียสในความมั่นคงโครงสร้างของดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายละเอียดเป็นหน้าที่ของเวลา sieving เปียก ด้วยวิธีนี้การสูญเสียของมวลรวมที่เกิดจากการขัดสีน้ำจะถูกแยกออกจากว่าเนื่องจากขั้นตอนการเริ่มต้นเปียก นี้ยังไม่ได้รับวิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายทั้งๆที่มันได้รับการตรวจสอบและพิสูจน์แล้วว่าประโยชน์ของมันที่จะแยกแยะความแตกต่างในหมู่ดินและแม้กระทั่งในหมู่อันไกลโพ้นของดินเดียวกัน(Falsone และไอเรส2006 Scalenghe et al, 2004).. เนื่องจากดินโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และสภาพภูมิอากาศ, อารากอน (NE สเปน) เป็นภูมิภาคที่มีแนวโน้มที่จะเสื่อมโทรมของที่ดินโดยการกัดเซาะของน้ำ (การ์เซียรุยซ์, 2010; Lasanta et al, 1995). นอกจากนี้ทางการเกษตรที่ไม่เหมาะสมการปฏิบัติเช่นระบบการปลูกพืชที่ออกจากดินพื้นผิวเปลือยในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา (fallowing) ดินแบบมากเกินไปและกินหญ้ามากเกินไปเป็นแรงผลักดันหลักในการย่อยสลายในดินการเกษตรในภูมิภาค. ด้วยเหตุนี้การยอมรับของดินแบบอนุรักษ์ ระบบได้รับการสนับสนุนให้เป็นทางเลือกที่จะรักษาดินและน้ำในภูมิภาคนี้. ในความเป็นจริงตามผลก่อนหน้านี้ในการตอบสนองต่อดินและพืชในพื้นที่การผลิตธัญพืชแห่งอารากอน (Álvaro-ฟู et al, 2009;. López. et al, 2005 . Moret et al, 2007), การอนุรักษ์ดินแบบอาจจะถือได้ว่าเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพการบริหารจัดการ นอกจากนี้การสำรวจล่าสุดที่จัดทำโดยกรมวิชาการเกษตรและอาหารของรัฐบาลแห่งอารากอน (Vallés 2009) พบว่ามีการรับรู้ที่ดีมากของข้อได้เปรียบของระบบเหล่านี้เตรียมดินเกษตรกรและการยอมรับเพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งของดินแบบไม่มี(NT) อย่างไรก็ตามรายงานนี้ยังเน้นการขาดความรู้เกี่ยวกับดินที่เหล่านี้ระบบจะนำไปใช้. ข้อมูลที่มีน้อยใน WAS ของดินปลูกในแคว้นอารากอนได้แสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอสูงของดินเหล่านี้ไปยังพื้นผิวการปิดผนึกและcrusting (Amézketa et al., 2003; Martí et al, 2001;. Ries และ Hirt, 2008) ในเรื่องนี้Álvaro Fuentes-et al, (2008) แสดงให้เห็นถึงความเหมาะสมของNT เพื่อเพิ่มความมั่นคงเปียกของมวลรวมในดินแห้งแล้งอารากอน นี้การศึกษาได้ดำเนินการในแปลงวิจัยขนาดเล็กและชนิดดินเดียวและแต่การเลี้ยงโดยเกษตรกรนำไปใช้ใน theirfields สามารถมีความหลากหลายมากและแตกต่างจากผู้ที่อยู่ในแปลงทดลอง เหล่านี้ด้วยเหตุผลที่วัดโดยตรงภายใต้เงื่อนไขในฟาร์มทั่วดินที่แตกต่างกันปากน้ำและการปฏิบัติทางการเกษตรที่มีความจำเป็นที่จะได้รับความรู้ในวงกว้างของศักยภาพของดินแบบอนุรักษ์ในภูมิภาค(López et al., 2012) เพื่อที่จะแก้ไขปัญหาการขาดข้อมูลนี้วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีไป (1) ประเมินผลของ NT ในระยะยาวเมื่อเทียบกับการปฏิบัติดินแบบดั้งเดิมและดินที่ไม่ถูกรบกวนภายใต้พืชพื้นเมืองในพื้นที่การผลิตธัญพืชที่แตกต่างกันของอารากอน(2 ) ระบุกระบวนการ destabilization หลักของมวลดินในน้ำและ(3) การสร้างความสัมพันธ์ระหว่าง WAS และอินทรีย์คาร์บอน aggregateassociated (OC) เพื่อทำความเข้าใจบทบาทของดิน OC บนดินเสถียรภาพของโครงสร้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รายละเอียดเป็นหน้าที่ของตะแกรงเปียกตลอดเวลา ด้วยวิธีนี้การสูญเสียที่เกิดจากการขัดถูเป็น
มวลรวมน้ำแยกจากเนื่องจาก
เริ่มต้นพ้นระยะ นี้ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายวิธีแม้ว่า
มันได้รับการตรวจสอบและพิสูจน์ประโยชน์ที่จะแยกแยะระหว่าง
ดินและแม้แต่ในขอบเขตของดินเดียวกัน ( falsone Bonifacio
2006 ; และ , scalenghe et al . , 2004 ) .
เนื่องจากดินที่เฉพาะเจาะจงและสภาพภูมิอากาศ อารากอน ( NE สเปน )
เป็นเขตเสี่ยงความเสื่อมโทรมของที่ดิน โดยน้ำเซาะ ( garc í a-ruiz
, 2010 ; lasanta et al . , 1995 ) นอกจากนี้ ทางการเกษตร
ไม่เหมาะสม เช่น ระบบการปลูกพืชที่ออกจากพื้นผิวดินเปล่าในระหว่างรอบระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา ( จากภาวะดินมากเกินไป และ overgrazing
)เป็นหลักแรงผลักดันสำหรับความเสื่อมโทรมของดินทางการเกษตรในพื้นที่ .
สำหรับเหตุผลนี้ การยอมรับของระบบการไถพรวนอนุรักษ์ได้รับ
สนับสนุนเป็นทางเลือกเพื่ออนุรักษ์ดินและน้ำในพื้นที่นี้ .
ในความเป็นจริง ตามผลลัพธ์ก่อนหน้าบนดินและการตอบสนองของพืชในพื้นที่การผลิตธัญพืช
แห่งอารากอน ( อัลบาโร ฟวนเตสและ al . , 2009 ; โลเปซ
et al . , 2005 ; โมเร็ต et al . , 2007 )การอนุรักษ์ดินอาจถือว่า
ทางเลือกการจัดการวางอนาคต นอกจากนี้ ผลสำรวจเมื่อไม่นานมานี้
โดยกระทรวงเกษตรและอาหารของรัฐบาลแห่งอารากอน ( catalonia é s , 2552 ) พบว่า การรับรู้ในเชิงบวกมากของ
ข้อดีเหล่านี้ระบบการไถพรวนของเกษตรกร และเพิ่มการยอมรับในปีที่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีการไถพรวน ( NT ) อย่างไรก็ตาม รายงานนี้
ยังเน้นการขาดความรู้เกี่ยวกับดิน ซึ่งระบบเหล่านี้

จะใช้น้อยของข้อมูลเกี่ยวกับกำลังของดินปลูกในอารากอน
ได้แสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอสูงของดินเหล่านี้พื้นผิวปิดผนึก
และ crusting ( เป็น ) zketa et al . , 2003 ; Mart í et al . , 2001 ; ries และ hirt
, 2008 ) ในการนี้ , อัลบาโร ฟูเอนเตส et al . ( 2008 ) มีความเหมาะสม
ของ NT เพื่อเพิ่มเสถียรภาพของมวลดินเปียก semiarid อารากอน การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในแปลงวิจัย

เดี่ยวขนาดเล็กและชนิดดินและการใช้ อย่างไรก็ตาม การปฏิบัติของเกษตรกรใน theirfields สามารถ
มีความหลากหลายมากและแตกต่างจากผู้ที่อยู่ในแปลงทดลอง สำหรับเหตุผลเหล่านี้
ตรงวัดภายใต้เงื่อนไขในฟาร์มในดินที่แตกต่างกันและการปฏิบัติทางจุลภูมิอากาศจำเป็นต้องได้รับ
ความรู้ในวงกว้างของศักยภาพของการอนุรักษ์ดินในเขต
( โลเปซ et al . , 2012 ) ในการแก้ไขนี้ ขาดข้อมูล การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ( 1 ) ประเมินผลของระยะยาว NT บน
เมื่อเทียบกับการปฏิบัติแบบดั้งเดิมและไม่ไถพรวนดิน
ภายใต้พืชพื้นเมืองในพื้นที่การผลิตธัญพืชต่าง ๆ ของอารากอน
( 2 ) ศึกษากระบวนการ destabilization หลักของมวลดิน
น้ำและ ( 3 ) การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างถูกและ aggregateassociated อินทรีย์คาร์บอน ( OC ) เข้าใจบทบาทของภาคบนดิน
เสถียรภาพของโครงสร้างดิน