Jackson Pollock’s Drip paintings be

Jackson Pollock’s Drip paintings became known to the world from 1940s and 1950s when his star was the brightest in his whole career. The American artist’s whole career was based on newly invented technique which is sometimes described as the blend of Abstract Expressionism, Surrealism and Cubism with his own Drip technique.

This blend mostly created a joyous creation which would get the viewer’s attention and get them instantly interpreting the work. Pollock’s popular work, No. 5, 1948 (ranking in world’s most expensive paintings sold) is a good example of it.

The Deep Analysis
The current painting is mostly done with black and white, the essential colors. There are some specks of light blue and yellow, though. Just like Pollock’s other works, it’s huge with size of 5 x 7 feet made with oil and enamel on canvas. Unlike conventional artists, Jackson would lay the canvas on the ground and then would while putting one of his leg on it (sometimes), he would start his work.

After his success, one photographer has gone to his house for some clicks. That time, Pollock was about to produce another Drip painting. Pollock asked the photographer to do his job while he would do his. The photographer, later on said that Pollock was totally immersed into the work while he was doing it. After a while, he even forgot about the fact that a photographer was taking his photos. He was deep into his art.

We could take the white color as the surface and the black part being the deep chasm where a person’s deep secrets hide. The secrets, which doesn’t surface often even to the person himself. Over the time, the chasm, the deep becomes mysterious with darkness for reason that it stayed untouched for a long time. This deep is where the person’s true self resides, but he himself never dares to look into it.

Rorschach
In the painting, if one could look through the dark surface after contemplating for long enough, he starts to look much deeper than it appears. At that time, the thoughts which comes up would be nothing but the reflection of his own unconscious, the deep. We can relate this phenomena with the “Rorschach Test” in which a person would see things in a meaningless, abstract images. Basing on the viewer’s answers the scientists try to interpret the person’s mindset.

Through an abstract with an indicative name, Jackson Pollock has tried to encourage everyone to think about the Deep. Obviously, the Deep is going to be interpreted in many ways, just like Rorschach test suggests. Someone would call it just a combination of colors, others would go for philosophical meanings. In any way, instead of interpreting the art to its original meanings, chances are they are going to reflect their own thoughts. Maybe that’s the depth conveyed.

Can we generalize the idea of Rorschach effect in our lives where we just interpret meanings of people and their action, ‘guessing’ about the truth and keep going on with our interpretations.

On this idea, someone has defended himself, ‘I am responsible for my words, not for what you understand.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพวาด Jackson Pollock ที่หยดกลายเป็นรู้จักไปทั่วโลกจากปี 1940 และปี 1950 เมื่อดาวของเขาเป็นที่สว่างที่สุดในอาชีพของเขาทั้งหมด งานทั้งหมดของศิลปินอเมริกันตามเทคนิคใหม่คิดที่บางครั้งอธิบายเป็นผสมของนามธรรม Expressionism สถิตยศาสตร์ และ Cubism กับเทคนิคหยดเองตัวนี้ส่วนใหญ่สร้างขึ้นสร้างความสุขที่จะได้รับความสนใจจากผู้ชม และช่วยให้การตีความการทำงานได้ทันที ของ Pollock ทำงานยอดนิยม หมายเลข 5, 1948 (ในภาพวาดที่แพงที่สุดในโลกขายอันดับ) เป็นตัวอย่างที่ดีของมันวิเคราะห์ลึกภาพวาดปัจจุบันส่วนใหญ่แล้ว มีสีดำและสีขาว สีสำคัญ มีบางจุดของแสงสีฟ้าและสีเหลือง แม้ว่า เหมือนของ Pollock งานอื่น ๆ มันเป็นขนาดใหญ่ มีขนาด 5 x 7 ฟุตทำ ด้วยน้ำมันและเคลือบบนผืนผ้าใบ ซึ่งแตกต่างจากศิลปินทั่วไป แจ็คสันจะวางผ้าบนพื้นดิน และจากนั้น จะในขณะที่วางขาของเขาไว้ (บางครั้ง), เขาจะเริ่มงานของเขาหลังจากความสำเร็จของเขา ช่างภาพหนึ่งได้ไปที่บ้านของเขาสำหรับการคลิกที่บาง เวลานั้น Pollock ถูกจะ ผลิตสีหยดอีก พอลล็อคถามช่างภาพทำงานของเขาในขณะที่เขาอยากจะทำของเขา ช่างภาพ ในภายหลังบอกว่า Pollock รู้ตัวในการทำงานในขณะที่เขากำลังทำ หลัง เขาแม้ลืมเกี่ยวกับความจริงที่ว่า ช่างภาพได้ถ่ายภาพของเขา เขาก็ลึกเข้าไปในงานศิลปะของเขาเราอาจใช้สีขาวเป็นพื้นและส่วนสีดำเป็น chasm ลึกที่ซ่อนความลับลึกของบุคคล ความลับ ที่ไม่พื้นผิวมักแม้กับคนตัวเอง ช่วงเวลา chasm ลึกอีกลึกลับกับความมืดด้วยเหตุผลที่มันอยู่แตะต้องเป็นเวลานาน ลึกนี้คือ ที่ตัวตนที่แท้ของบุคคลอยู่ แต่เขาเองไม่เคยใช้ในการท้าทายจะดูเป็นมันRorschachในการวาดภาพ ถ้าหนึ่งอาจมองผ่าน พื้นผิวมืดหลังจากใคร่ครวญสำหรับนานพอ เขาเริ่มมองลึกมากกว่ามันปรากฏขึ้น ในเวลานั้น ความคิดที่เกิดขึ้นจะเป็นอะไรแต่เงาสะท้อนของตัวเองหมดสติ ลึก เราสามารถเชื่อมโยงปรากฏการณ์นี้ ด้วย Rorschach "การทดสอบ" ซึ่งคนจะเห็นสิ่งต่าง ๆ ในภาพมีความหมาย บทคัดย่อ การอ้างอิงตัวแสดงคำตอบที่นักวิทยาศาสตร์พยายามที่จะตีความความคิดของบุคคลผ่านบทคัดย่อกับชื่อบ่งบอกถึง แจ๊คสันได้พยายามสนับสนุนให้ทุกคนคิดลึก เห็นได้ชัด ลึกจะไปตีความในหลาย ๆ เช่นเดียวกับการทดสอบ Rorschach แนะนำ บางคนจะเรียกว่าเพียงแค่การรวมกันของสี อื่น ๆ ที่จะไปสำหรับความหมายปรัชญา ในทางใดทางหนึ่ง แทนที่จะตีความศิลปะกับความหมายเดิม โอกาสพวกเขากำลังจะสะท้อนความคิดของตนเอง บางทีที่มีความลึกที่ถ่ายทอดเราสามารถทั่วไปความคิดของผล Rorschach ในชีวิตเราที่เราตีความหมายของบุคคลและการกระทำของพวกเขา เดาเกี่ยวกับความจริง เพียงให้เกิดขึ้นกับการตีความของเราแนวคิดนี้ คนมีป้องกันตัวเอง 'ฉันรับผิดชอบคำพูดของฉัน ไม่ใช่ สำหรับสิ่งที่คุณเข้าใจกัน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แจ็คสันพอลล็อคของภาพวาดหยดกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกจากปี 1940 และปี 1950 เมื่อดาวของเขาเป็นที่สว่างที่สุดในอาชีพของเขาทั้งหมด ทั้งอาชีพชาวอเมริกันของศิลปินก็ขึ้นอยู่กับเทคนิคที่คิดค้นขึ้นใหม่ซึ่งบางครั้งการอธิบายว่าการผสมผสานของสรุป Expressionism สถิตยศาสตร์และ Cubism ด้วยเทคนิคการหยดของเขาเอง.

ผสมผสานนี้มากที่สุดสร้างการสร้างความสุขที่จะได้รับความสนใจของผู้ชมและได้รับพวกเขาทันทีตีความ งาน. การทำงานที่นิยม Pollock ของฉบับที่ 5 1948 (การจัดอันดับในภาพวาดที่แพงที่สุดในโลก SOLD) เป็นตัวอย่างที่ดีของมัน.

การวิเคราะห์ลึก
ภาพวาดในปัจจุบันส่วนใหญ่ทำด้วยสีดำและสีขาวสีที่จำเป็น มีจุดของแสงสีฟ้าและสีเหลืองบางคนมี แต่ เช่นเดียวกับผลงานอื่น ๆ Pollock ของมันขนาดใหญ่ที่มีขนาด 5 x 7 ฟุตทำด้วยน้ำมันและเคลือบบนผืนผ้าใบ ซึ่งแตกต่างจากศิลปินธรรมดาแจ็คสันจะวางผ้าใบบนพื้นดินและจากนั้นก็จะในขณะที่วางหนึ่งในขาของเขากับมัน (บางครั้ง) เขาจะเริ่มต้นการทำงานของเขา.

หลังจากความสำเร็จของเขาคนหนึ่งช่างภาพที่ได้ไปที่บ้านของเขาสำหรับการคลิกบาง เวลานั้น Pollock ได้เกี่ยวกับการผลิตภาพวาดหยดอีก Pollock ถามช่างภาพในการทำงานของเขาในขณะที่เขาจะทำของเขา ช่างภาพในภายหลังกล่าวว่าพอลล็อคได้รับการดื่มด่ำกับความสุขในการทำงานในขณะที่เขาทำมัน หลังจากที่ในขณะที่เขาจะลืมเกี่ยวกับความจริงที่ว่าช่างภาพที่ได้รับการถ่ายภาพของเขา เขาเป็นคนที่ลึกลงไปในงานศิลปะของเขา.

เราอาจจะใช้สีขาวเป็นพื้นผิวและส่วนสีดำเป็นเหวลึกที่คนในความลับซ่อนลึก ความลับที่ไม่ได้ผิวบ่อยครั้งแม้แต่กับคนที่ตัวเอง เมื่อเวลาผ่านไปเหวที่ลึกกลายเป็นความลึกลับที่มีความมืดด้วยเหตุผลว่ามันอยู่แตะต้องเป็นเวลานาน ลึกนี่คือที่ของบุคคลตัวตนที่แท้จริงอยู่ แต่ตัวเขาเองไม่เคยกล้าที่จะดูเป็นมัน.

รอส์
ในภาพถ้าใครสามารถมองผ่านพื้นผิวเข้มหลังจากใคร่ครวญนานพอเขาเริ่มที่จะมองลึกกว่าที่ปรากฏ ในขณะที่ความคิดที่เกิดขึ้นจะไม่มีอะไร แต่ภาพสะท้อนของตัวเองหมดสติลึกของเขา เราสามารถเชื่อมโยงปรากฏการณ์นี้กับ "รอส์ทดสอบ" ในการที่บุคคลจะได้เห็นสิ่งที่อยู่ในความหมายภาพนามธรรม พิจารณาจากคำตอบของผู้ชมที่นักวิทยาศาสตร์พยายามที่จะตีความความคิดของบุคคล.

ผ่านนามธรรมที่มีชื่อที่บ่งบอกถึงแจ็คสันพอลล็อคได้พยายามที่จะส่งเสริมให้ทุกคนที่จะคิดเกี่ยวกับลึก เห็นได้ชัดว่าลึกจะถูกตีความในหลาย ๆ วิธีเช่นเดียวกับการทดสอบแสดงให้เห็นรอส์ ใครบางคนจะเรียกมันว่าเป็นเพียงแค่การรวมกันของสีอื่น ๆ จะไปสำหรับความหมายปรัชญา ในทางใด ๆ แทนการแปลความหมายของศิลปะความหมายเดิมโอกาสที่พวกเขาจะสะท้อนให้เห็นถึงความคิดของตัวเอง บางทีที่ความลึกลำเลียง.

เราสามารถพูดคุยความคิดของผลกระทบรอส์ในชีวิตของเราที่เราเป็นเพียงแค่การตีความความหมายของผู้คนและการกระทำของพวกเขา 'คาดเดาเกี่ยวกับความจริงและให้เกิดขึ้นกับการตีความของเรา.

กับความคิดนี้บางคนได้รับการปกป้องตัวเอง 'ผมรับผิดชอบในคำพูดของฉันไม่ได้สำหรับสิ่งที่คุณเข้าใจ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หยดของแจ๊คสัน พอลล็อค ภาพเขียน กลายเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก จากยุค 1930 และเมื่อดาวของเขาก็สว่างที่สุดในอาชีพของเขาทั้งหมด . อเมริกันศิลปินทั้งอาชีพขึ้นอยู่กับการคิดค้นเทคนิคใหม่ ซึ่งบางครั้งก็อธิบายเป็นส่วนผสมของลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม Cubism , และล้ำลึกด้วยเทคนิคหยดของเขาเองการผสมผสานนี้ส่วนใหญ่สร้างความสุขสร้างซึ่งจะได้รับความสนใจของผู้ชมและได้รับพวกเขาทันทีล่ามงาน พอลล็อกนิยมทำงาน , ฉบับที่ 5 , 1948 ( การจัดอันดับของโลกที่แพงที่สุดภาพวาดขาย ) เป็นตัวอย่างที่ดีของมันการวิเคราะห์ลึกภาพปัจจุบันส่วนใหญ่จะทำขาวดำ สี ความสําคัญ มี specks ของสีฟ้าและสีเหลืองนะ เช่นเดียวกับ พอลล็อคของงานอื่น ๆ มันใหญ่มาก มีขนาด 5 x 7 ฟุต ทำจากน้ำมันและเคลือบบนผืนผ้าใบ ไม่เหมือนศิลปินทั่วไป แจ็คสันจะวางผ้าใบบนพื้นดินและจากนั้นจะในขณะที่วางหนึ่งของขาได้ ( บางครั้ง ) , เขาจะทำงานของเขาหลังจากความสำเร็จของเขา ช่างภาพได้ไปบ้านเค้าบาง คลิก ตอนนั้น พอลล็อกก็จะผลิตอีกหยด ภาพวาด พอลล็อกถามช่างภาพในงานของเขา ในขณะที่เขาจะทำอะไรของเขา ช่างภาพ , ในภายหลังว่าพอลล็อกถูกแช่ลงในงานที่เขาทำ หลังจากนั้น เขาก็ลืมเรื่องที่ช่างภาพกำลังถ่ายรูปของเขา เขาลึกลงไปในงานศิลปะของเขาเราสามารถใช้สีสีขาวพื้นผิวและส่วนดำเป็นเหวลึกที่ความลับลึกของคนซ่อน ความลับซึ่งจะผิวไม่บ่อยครั้งแม้กับคนที่ตัวเอง ช่วงเวลา , ช่องว่าง , ลึกจะกลายเป็นลึกลับกับความมืด เหตุผลมันอยู่ที่มิได้ถูกแตะต้องมานาน ลึกซึ่งตัวตนที่แท้จริงของบุคคลนั้น แต่เขาไม่เคยกล้าที่จะลองดูรอร์แชคในรูปนี้ ถ้าใครได้ดูมืดหลังจากคิดมานานมากแล้ว เขาก็เริ่มที่จะมองลึกลงไปกว่านั้นปรากฏขึ้น ตอนนั้น ความคิดที่ออกมานั้นจะไม่มีอะไรเลย นอกจากเงาสะท้อนของจิตไร้สำนึกของเขาลึก เราสามารถเชื่อมโยงปรากฏการณ์นี้ด้วย " โรชาร์ตทดสอบ " ซึ่งคนก็เห็นสิ่งในรูปนามธรรมความหมาย . การอ้างอิงบนตัวแสดงคำตอบที่นักวิทยาศาสตร์พยายามตีความความคิดของบุคคลผ่านทางนามธรรมด้วยชื่อดัง แจ็คสันพอลล็อกได้พยายามให้ทุกคนคิดว่าเรื่องลึก ชัดลึกจะถูกตีความในหลายวิธี เหมือนชาร์ตทดสอบให้เห็น . ใครบางคนจะเรียกมันการรวมกันของสีที่คนอื่นจะให้ความหมายทางปรัชญา ในทางใดแทนการตีความศิลปะความหมายเดิม โอกาสที่พวกเขาจะสะท้อนความคิดของตนเอง บางทีที่ความลึกของการถ่ายทอดเราสามารถอนุมานแนวคิดของรอร์แชคผลในชีวิตของเราที่เราแปลความหมายของคนและการกระทำของพวกเขา , " เดา " เกี่ยวกับความจริงและให้ขึ้นกับการตีความของเราแนวคิดนี้ มีคนปกป้องตัวเอง " ผมก็รับผิดชอบในคำพูดของผม ไม่ใช่สิ่งที่คุณเข้าใจ .