In contemporary literary studies, a

In contemporary literary studies, a theme is the central topic a text treats.[1] Themes can be divided into two categories: a work's thematic concept is what readers "think the work is about" and its thematic statement being "what the work says about the subject".[2]

The most common contemporary understanding of theme is an idea or point that is central to a story, which can often be summed in a single word (e.g. love, death, betrayal). Typical examples of themes of this type are conflict between the individual and society; coming of age; humans in conflict with technology; nostalgia; and the dangers of unchecked ambition.[3][examples needed] A theme may be exemplified by the actions, utterances, or thoughts of a character in a novel. An example of this would be the theme loneliness in John Steinbeck's Of Mice and Men, wherein many of the characters seem to be lonely. It may differ from the thesis—the text's or author's implied worldview.[4][example needed]

A story may have several themes. Themes often explore historically common or cross-culturally recognizable ideas, such as ethical questions, and are usually implied rather than stated explicitly. An example of this would be whether one should live a seemingly better life, at the price of giving up parts of one's humanity, which is a theme in Aldous Huxley’s Brave New World. Along with plot, character, setting, and style, theme is considered one of the components of fiction.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาวรรณกรรมร่วมสมัย ชุดรูปแบบเป็นหัวข้อกลางจัดข้อความ [1] รูปแบบสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท: แนวคิดเฉพาะเรื่องของงานมาอ่านอะไร "คิดว่าทำงานอยู่เกี่ยวกับ" งบเฉพาะเรื่องของการ "งานใดที่กล่าวว่า เรื่อง"ได้ [2]ชุดรูปแบบร่วมสมัยเข้าใจมากที่สุดเป็นความคิดหรือจุดที่เป็นเรื่องราว ซึ่งมักจะถูกรวมในคำเดียว (เช่นความรัก ความตาย ทรยศ) โดยทั่วไปตัวอย่างของรูปแบบชนิดนี้มีความขัดแย้งระหว่างบุคคลและสังคม อายุ มนุษย์เช่นเทคโนโลยี ความคิดถึง และอันตรายจากความใฝ่ฝันไม่ได้ตรวจสอบ [3] [ตัวอย่างที่จำเป็น] รูปแบบอาจสามารถ exemplified โดยการดำเนินการ utterances หรือความคิดของตัวอักษรในนวนิยาย ตัวอย่างนี้จะเป็นความเหงาชุดรูปแบบของเมาส์และผู้ชาย นั้นหลายตัวดูเหมือนจะโดดเดี่ยวจอห์นเออร์เนสต์สไตน์เบค มันอาจแตกต่างจากวิทยานิพนธ์ตัวของข้อความหรือผู้เขียนของนัยโลกทัศน์ของการ [4] [ตัวอย่างที่จำเป็น]เรื่องอาจมีหลายรูปแบบ ชุดรูปแบบมักจะสำรวจทั่วไปอดีต หรือ cross-culturally รู้จักคิด เช่นคำถามด้านจริยธรรม และจะมักนัย แทนระบุไว้อย่างชัดเจน ตัวอย่างนี้จะว่าหนึ่งควรมีชีวิตดูเหมือนดีขึ้น ราคาของก็ของของมนุษยชาติ ซึ่งเป็นรูปแบบในโลกใหม่กล้า Aldous Huxley พล็อต อักขระ ตั้งค่า และแบบ ชุดรูปแบบจะถือว่าหนึ่งในองค์ประกอบของนวนิยาย [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาวรรณกรรมร่วมสมัยรูปแบบที่เป็นหัวข้อกลางถือว่าข้อความ [1] ธีมสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท:. แนวคิดใจการทำงานเป็นสิ่งที่ผู้อ่าน "คิดว่าการทำงานเป็นเรื่องเกี่ยวกับ" และงบเฉพาะเรื่องของการเป็น "สิ่งที่ทำงานบอกว่า เกี่ยวกับเรื่องที่ ". [2] ความเข้าใจร่วมสมัยที่พบมากที่สุดของชุดรูปแบบเป็นความคิดหรือจุดที่เป็นศูนย์กลางเรื่องซึ่งมักจะสามารถสรุปในคำเดียว (เช่นความรัก, ความตาย, การทรยศ) ตัวอย่างทั่วไปของรูปแบบประเภทนี้มีความขัดแย้งระหว่างบุคคลและสังคม มาอายุ; มนุษย์ในความขัดแย้งกับเทคโนโลยี คิดถึง; และอันตรายของความทะเยอทะยานไม่ถูกตรวจสอบได้. [3] [ตัวอย่างจำเป็น] รูปแบบอาจจะสุดขั้วโดยการกระทำคำพูดหรือความคิดของตัวละครในนวนิยาย ตัวอย่างนี้จะเป็นความเหงาในรูปแบบจอห์นไตน์เบคของหนูและคนที่นั้นจำนวนมากของตัวละครดูเหมือนจะเหงา มันอาจจะแตกต่างจากวิทยานิพนธ์-ข้อความหรือมุมมองของผู้เขียนโดยนัย. [4] [ตัวอย่างเช่นจำเป็น] เรื่องอาจจะมีหลายรูปแบบ ธีมส์มักจะสำรวจความคิดร่วมกันในอดีตหรือที่รู้จักข้ามวัฒนธรรมเช่นคำถามจริยธรรมและโดยนัยมักจะมากกว่าระบุไว้อย่างชัดเจน ตัวอย่างนี้จะว่าใครควรจะได้มีชีวิตที่ดูเหมือนจะดีขึ้นในราคาของการให้ขึ้นส่วนหนึ่งของความเป็นมนุษย์ซึ่งเป็นรูปแบบในฮักซ์ลีย์ของโลกใหม่ที่ พร้อมกับพล็อต, ตัวอักษร, การตั้งค่าและรูปแบบรูปแบบที่ถือว่าเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของนิยาย. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาวรรณกรรมร่วมสมัย รูปแบบเป็นหัวข้อกลางข้อความถือว่า [ 1 ] ธีมสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท : งานใจแนวคิดเป็นสิ่งที่ผู้อ่าน " คิดว่างานคือเรื่อง " ใจ " อะไรของงบงานกล่าวเกี่ยวกับเรื่อง " [ 2 ]

เข้าใจร่วมสมัย ที่พบมากที่สุดของรูปแบบความคิดหรือจุดที่เป็นศูนย์กลางของเรื่องราวซึ่งมักจะสามารถสรุปเป็นคำพูด เช่น ความรัก ความตาย การทรยศหักหลัง ) ตัวอย่างทั่วไปของรูปแบบของชนิดนี้มีความขัดแย้งระหว่างบุคคลและสังคม การเข้ามาของอายุ มนุษย์ในความขัดแย้งกับเทคโนโลยี ความคิดถึง และอันตรายของความทะเยอทะยานเกกมะเหรก . [ 3 ] [ ตัวอย่างต้องการ ] ธีมอาจจะยกตัวอย่างโดยการกระทำ คำพูด หรือความคิดของตัวละคร ในนิยายตัวอย่างนี้จะเป็นธีมความเหงาในรอตเทอร์ดามของหนูและคนซึ่งหลายตัวละครที่ดูเหมือนจะเหงา มันอาจจะแตกต่างไปจากฉบับ ข้อความ หรือเขียนว่าโลกทัศน์ . [ 4 ] [ ตัวอย่างต้องการ ]

เรื่องอาจมีหลายรูปแบบ ชุดรูปแบบมักจะสำรวจประวัติศาสตร์ทั่วไปหรือข้ามวัฒนธรรมที่รู้จักความคิด เช่นคำถามจริยธรรมและมักจะโดยนัยมากกว่าที่ระบุไว้อย่างชัดเจน ตัวอย่างนี้จะเป็นว่า หนึ่งควรมีชีวิตที่ดูเหมือนดีกว่า ที่ราคาของการให้ขึ้นส่วนหนึ่งของมนุษยชาติ ซึ่งเป็นรูปแบบของอัลดัส ฮักซลีย์โลกใหม่ . ตามโครงเรื่อง ตัวละคร ฉาก และรูปแบบ , รูปแบบถือเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของนิยาย [ 5 ]