Tarone, Cohen, and Dumas (1976) wer

Tarone, Cohen, and Dumas (1976) were the
first to recognize learners’ problem-solving behavior
during TL communication as “communication
strategy.” They discussed that learners tend
to use CSs to compensate for their lack of appropriate
TL knowledge when expressing or decoding
the meaning of their intended utterances.
Tarone (1980) regarded CSs as the “mutual attempts
of two interlocutors to agree on a meaning
in a situation where the requisite meaning structures
do not seem to be shared” (p. 420). She
emphasized interactional aspects of CSs that contain
any attempts to avoid communication disruptions.
Much attention has been paid to CSs since
Canale and Swain (1980) presented their influential
model of communicative competence. As one
of the subcompetencies in the model, they defined
CSs as strategic competence involving the
ability to use verbal and nonverbal strategies to
avoid communication breakdowns that might be
caused by learners’ lack of appropriate knowledge

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Tarone โคเฮน และด้วยวิธีดูมาส (1976) ได้คนแรกที่รู้จักการทำงานการแก้ปัญหาของนักเรียนระหว่างอุปกรณ์สื่อสารเป็น "การสื่อสารกลยุทธ์" พวกเขากล่าวถึงว่า ผู้เรียนมีแนวโน้มการใช้ CSs เพื่อชดเชยสำหรับการขาดความเหมาะสมความรู้ TL เมื่อแสดง หรือถอดรหัสความหมายของ utterances ของพวกเขาตั้งใจTarone (1980) ถือว่า CSs เป็นความ "ร่วมกันพยายามของคู่สนทนาทั้งสองข้อตกลงกันในความหมายในสถานการณ์ที่จำเป็นความหมายโครงสร้างไม่สามารถใช้ร่วมกัน" (p. 420) เธอเน้นด้าน interactional ของ CSs ที่ประกอบด้วยความพยายามใด ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการสื่อสารหยุดชะงักมากใส่กับ CSs ตั้งแต่Canale และ Swain (1980) แสดงอิทธิพลของพวกเขารูปแบบของความสามารถสื่อสาร เป็นหนึ่งของ subcompetencies ในรูปแบบ ที่พวกเขากำหนดCSs เป็นความสามารถเชิงกลยุทธ์เกี่ยวข้องกับการความสามารถในการใช้กลยุทธ์ทางวาจา และกริยาจะหลีกเลี่ยงการแจกการสื่อสารที่อาจเกิดจากขาดความรู้ความเหมาะสมของนักเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Tarone โคเฮนและมัส (1976) เป็น
ครั้งแรกที่จะรับรู้พฤติกรรมการแก้ปัญหาการเรียนรู้
ในระหว่างการสื่อสาร TL ว่า "การสื่อสาร
กลยุทธ์." พวกเขากล่าวถึงว่าผู้เรียนมีแนวโน้มที่
จะใช้ CSS เพื่อชดเชยการขาดความเหมาะสม
ความรู้ TL เมื่อการแสดงหรือการถอดรหัส
ความหมายของคำพูดของพวกเขาตั้งใจ.
Tarone (1980) ได้รับการยกย่อง CSS เป็น "ความพยายามร่วมกัน
ของทั้งสองเป็นต้นจะเห็นด้วยกับความหมาย
ในสถานการณ์ที่จำเป็นหมายถึงโครงสร้างที่
ดูเหมือนจะไม่สามารถใช้ร่วมกัน" (พี. 420) เธอ
เน้นด้านปฏิสัมพันธ์ของ CSS ที่มี
ความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงการหยุดชะงักของการสื่อสารใด ๆ .
ให้ความสนใจมากได้รับการจ่ายเงินให้กับ CSS ตั้งแต่
Canale และลูกทุ่ง (1980) นำเสนอของพวกเขาที่มีอิทธิพล
รูปแบบของการสื่อสาร ในฐานะที่เป็นหนึ่ง
ของ subcompetencies ในรูปแบบที่พวกเขากำหนด
CSS เป็นความสามารถเชิงกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับ
ความสามารถในการใช้กลยุทธ์ทางวาจาและอวัจนภาษาเพื่อ
หลีกเลี่ยงความเสียหายการสื่อสารที่อาจจะ
เกิดจากการขาดเรียนของความรู้ที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

tarone โคเฮน และ ดูมาส ( 1976 ) เป็นแรกรู้จักการแก้ปัญหาพฤติกรรมของผู้เรียนในระหว่างการสื่อสาร TL เป็น " การสื่อสารกลยุทธ์ " พวกเขากล่าวว่า ผู้เรียนมักจะการใช้ CSS เพื่อชดเชยการขาดความเหมาะสมTL ความรู้เมื่อแสดงหรือถอดรหัสคำแปล / ความหมาย : พวกเขาตั้งใจพูด .tarone ( 1980 ) ถือว่า CSS เป็น " ความพยายามร่วมกันองผู้ฟังที่จะเห็นด้วยกับความหมายในสถานการณ์ที่จำเป็น โครงสร้าง ความหมายดูเหมือนจะไม่สามารถใช้ร่วมกันได้ " ( หน้า 420 ) เธอเน้นปฏิสัมพันธ์ในลักษณะของ CSS ที่ประกอบด้วยความพยายามใด ๆเพื่อหลีกเลี่ยงการหยุดชะงักการสื่อสารได้รับความสนใจอย่างมากเนื่องจากจ่าย CSSลำคลอง และ สเวน ( 1980 ) ที่แสดงตนมีอิทธิพลรูปแบบของการสื่อสาร . เป็นหนึ่งของ subcompetencies ในแบบที่พวกเขากำหนดเป็นกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของ CSSความสามารถในการใช้วาจา และกลยุทธ์แบบหลีกเลี่ยงการสื่อสาร breakdowns ที่อาจเป็นเกิดจากการขาดความรู้ที่เหมาะสมของผู้เรียน