we more get back to the yellow bric

we more get back to the yellow brick road before dark"
but it was too late. Dorothy's eyes had closed.
"What shall we do?" the Tin Man asked.
"If we leave her here, she will never wake again," the Lion replied. " you are safe, but I'm made of flesh. I'm becoming sleepy too"

"then run as fast as you can" the Scarecrow said to the Lion "the Tin Man and I will carry Dorothy and Toto out of field. But we can't carry you! go quickly!"

the Cowardly Lion began to run trough the poppy field and the friends carries the girl and her dog between them.

they walked on though the poppies. Near the end of the field, they found the Cowardly Lion. He was fast asleep.

"we can't carry him. he is too heavy," the Tin man said sadly "he will sleep here for ever. perhaps he will dream that has courage."

"I'm sorry to leave him" the Scarecrow replied "he was a coward, but i was a good friend. he helped us all"

Dorothy and Toto were fast asleep too. the Scarecrow and the Tin Man carried them out of the poppy field and put them down on the grass. then they waited for Dorothy to wake up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเพิ่มเติมกลับไปถนนอิฐสีเหลืองก่อนมืด"แต่มันก็สายเกินไป มีปิดตาของโดโรธี"จะเราทำอะไรได้บ้าง" คนถิ่นถาม"ถ้าเราปล่อยเธอนี่ เธอจะไม่ทำอีก สิงโตตอบกลับ "คุณมีความปลอดภัย ได้ทำของเนื้อ ฉันกำลังกลายเป็นง่วงนอนเกินไป""แล้ววิ่งเร็วเท่าที่คุณสามารถ" หุ่นไล่กากล่าวว่า ให้สิงโต "คนดีบุกและจะดำเนินการโดโรธีและ Toto จากเขตการ แต่เราไม่สามารถดำเนินการคุณ ไปอย่างรวดเร็ว"สิงโตขี้ขลาดเริ่มทำรางฟิลด์ปี้ และดำเนินการเพื่อนหญิงสาวและสุนัขของเธอระหว่างนั้นเดินบนแต่ป๊อบปี้ ใกล้สิ้นสุดของฟิลด์ พวกเขาพบสิงโตขี้ขลาด เขาหลับอย่างรวดเร็ว "เราไม่มีเขา คงจะหนักเกินไป กล่าวว่า คนทินเศร้า "เขาจะนอนที่นี่เคยตัว บางทีเขาจะฝันที่มีความกล้าหาญ" "ฉันขอให้เขา" หุ่นไล่กาที่ตอบ "เขาเป็นคนขี้ขลาด แต่ฉันเป็นเพื่อนที่ดี เขาช่วยเราทั้งหมด"โดโรธีและ Toto ได้หลับอย่างรวดเร็วเกินไป หุ่นไล่กาและคนถิ่นดำเนินการดังกล่าวจากเขตปี้ และวางลงบนใบหญ้า แล้ว ก็รอสำหรับโดโรธีตื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามากขึ้นได้รับกลับไปที่ถนนอิฐสีเหลืองก่อนที่จะมืด "
แต่มันก็สายเกินไป. ดวงตาของโดโรธีได้ปิด.
"สิ่งที่เราจะทำอย่างไรดี" ดีบุกถาม.
"ถ้าเราปล่อยให้เธออยู่ที่นี่เธอจะไม่ตื่นอีกครั้ง" สิงโตตอบ. "คุณมีความปลอดภัย แต่ฉันทำจากเนื้อ ฉันกลายเป็นง่วงนอนมากเกินไป " "แล้วเรียกใช้ให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ" หุ่นไล่กาพูดกับสิงโต "ดีบุกและฉันจะดำเนินโดโรธีและโตโต้ออกจากสนาม แต่เราไม่สามารถดำเนินการให้คุณ! ไปได้อย่างรวดเร็ว! " สิงโตขี้ขลาดเริ่มวิ่งรางสนามป๊อปปี้และเพื่อนอุ้มสาวและสุนัขของเธอระหว่างพวกเขา. พวกเขาเดินบนแม้ว่าดอกป๊อปปี้. ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของสนามที่พวกเขาพบสิงโตขี้ขลาด. เขาเป็นคนที่หลับไปอย่างรวดเร็ว . "เราจะไม่สามารถดำเนินการให้เขา เขาเป็นหนักเกินไป "ชายดีบุกเศร้ากล่าวว่า" เขาจะนอนที่นี่ไปตลอดกาล บางทีเขาอาจจะฝันว่ามีความกล้าหาญ. " "ฉันเสียใจที่ปล่อยให้เขา" หุ่นไล่กาตอบว่า "เขาเป็นคนขี้ขลาด แต่ฉันเป็นเพื่อนที่ดี เขาช่วยให้เราทุกคน " โดโรธีและโตโต้หลับไปอย่างรวดเร็วเกินไป. หุ่นไล่กาและดีบุกพาพวกเขาออกจากสนามงาดำและใส่พวกเขาลงบนพื้นหญ้า. แล้วพวกเขาก็รอให้โดโรธีที่จะตื่นขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้รับกลับไปที่ถนนอิฐสีเหลืองก่อนที่จะมืด "
แต่มันสายไปแล้ว โดโรธีตาถูกปิด .
" ทำไงดี ? " ชายดีบุกถาม .
" ถ้าเราปล่อยให้เธออยู่ที่นี่ เธอจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง " สิงโตตอบว่า " คุณจะปลอดภัย แต่ผมทำเนื้อ ผมก็เป็นเหมือนกัน "

" แล้ววิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ " หุ่นไล่กาพูดกับสิงโต " มนุษย์ดีบุกและผมจะอุ้มโดโรธีกับโตโต้ ออกจากสนามแต่เราไม่สามารถแบกคุณ ไปเร็ว ! "

สิงโตขี้ขลาดเริ่มวิ่งผ่านทุ่งปอปปีและเพื่อนอุ้มหญิงสาวและสุนัขของเธอระหว่างพวกเขา พวกเขาเดิน

แต่ดอกปอปปี ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของเขตข้อมูลที่พวกเขาพบสิงโตขี้ขลาด เขากำลังหลับอยู่

" เราไม่สามารถแบกมัน เขาหนักเกินไป " ชายดีบุกพูดอย่างเศร้าสร้อย " เขาจะนอนที่นี่เลย บางทีเขาอาจจะฝันว่ามีความกล้าหาญ"

" ชั้นขอโทษที่ทิ้งเขา " หุ่นไล่กาตอบ " เขาเป็นคนขี้ขลาด แต่ฉันเป็นเพื่อนที่ดี เขาช่วยเราทุกคน "

โดโรธี โตโต้ก็หลับเหมือนกัน หุ่นไล่กาและชายดีบุกหามออกจากสนามและป๊อปปี้ใส่ลงบนหญ้า แล้วก็รอโดโรธีตื่นขึ้น