Early next morning we were again af

Early next morning we were again afoot, and found that the character of the country had changed once again. Behind us was the wall of bamboo, as definite as if it marked the course of a river. In front was an open plain, sloping slightly upwards and dotted with clumps of treeferns, the whole curving before us until it ended in a long, whale-backed ridge. This we reached about midday, only to find a shallow valley beyond, rising once again into a gentle incline which led to a low, rounded sky-line. It was here, while we crossed the first of these hills, that an incident occurred which may or may not have been important. Professor Challenger, who with the two local Indians was in the van of the party, stopped suddenly and pointed excitedly to the right. As he did so we saw, at the distance of a mile or so, something which appeared to be a huge gray bird flap slowly up from the ground and skim smoothly off, flying very low and straight, until it was lost among the tree-ferns. ‘Did you see it?’ cried Challenger, in exultation. ‘Summerlee, did you see it?’ His colleague was staring at the spot where the creature had disappeared. ‘What do you claim that it was?’ he asked. ‘To the best of my belief, a pterodactyl.’ Summerlee burst into derisive laughter ‘A pterfiddlestick!’ said he. ‘It was a stork, if ever I saw one.’ Challenger was too furious to speak. He simply swung his pack upon his back and continued upon his march. Lord John came abreast of me, however, and his face was more grave than was his wont. He had his Zeiss glasses in his hand. ‘I focused it before it got over the trees,’ said he. ‘I won’t undertake to say what it was, but I’ll risk my reputation as a sportsman that it wasn’t any bird that ever I clapped eyes on in my life.’ So there the matter stands. Are we really just at the edge of the unknown, encountering the outlying pickets of this lost world of which our leader speaks? I give you the incident as it occurred and you will know as much as I do. It stands alone, for we saw nothing more which could be called remarkable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเช้าวันรุ่งเรามีความเคลื่อนไหวอีกครั้งและพบว่าตัวอักษรของประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง อยู่ข้างหลังเราเป็นกำแพงไม้ไผ่ที่เป็นที่ชัดเจนว่าถ้ามันเป็นสัญลักษณ์ของหลักสูตรของแม่น้ำ ด้านหน้าเป็นธรรมดาเปิดเอียงเล็กน้อยขึ้นไปและจุดที่มีดง treeferns ที่โค้งทั้งก่อนเราจนกว่าจะสิ้นสุดในระยะสันวาฬได้รับการสนับสนุน นี้เราถึงประมาณเที่ยงวันเพียงเพื่อจะพบหุบเขาตื้นเกินกว่าที่เพิ่มขึ้นอีกครั้งเป็นแนวโน้มที่อ่อนโยนซึ่งนำไปสู่​​ต่ำกลมท้องฟ้าสาย มันอยู่ที่นี่ในขณะที่เราเดินครั้งแรกของเนินเขาเหล่านี้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เกิดขึ้นซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ได้รับความสำคัญ ศาสตราจารย์ชาเลนเจอร์ที่ทั้งสองเป็นชาวอินเดียท้อ​​งถิ่นในรถตู้ของพรรคที่หยุดกึกและชี้พล่านไปทางขวา ในขณะที่เขาทำเช่นนั้นที่เราเห็นในระยะทางหนึ่งไมล์หรือเพื่อให้ได้สิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นพนังนกสีเทาขนาดใหญ่ค่อย ๆ ขึ้นมาจากพื้นดินและอ่านได้อย่างราบรื่นออกบินต่ำมากและตรงไปจนกระทั่งมันถูกหายไปในหมู่ tree- เฟิร์น 'คุณเห็นมันได้หรือไม่' ร้องไห้ชาเลนเจอร์ในปราโมทย์ 'Summerlee คุณไม่เห็นหรือไม่' เพื่อนร่วมงานของเขาถูกจ้องมองที่จุดที่สิ่งมีชีวิตที่ได้หายไป 'สิ่งที่คุณอ้างว่ามันเป็น? เขาถาม. 'ที่ดีที่สุดของความเชื่อของฉัน, pterodactyl ได้.' Summerlee ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดูถูก 'pterfiddlestick มา!' กล่าวว่าเขา 'มันเป็นนกกระสาถ้าเคยฉันเห็นหนึ่ง. ชาเลนเจอร์โกรธมากเกินไปที่จะพูด เขาก็เหวี่ยงแพ็คของเขาเมื่อเขากลับและต่อเนื่องเมื่อเดือนมีนาคม ลอร์ดจอห์นมาทันของผมอย่างไรและใบหน้าของเขาเป็นหลุมฝังศพมากกว่าที่เขาเคยเป็น เขามีแว่นตา Zeiss ของเขาในมือของเขา "ผมมุ่งเน้นมันก่อนที่มันได้มากกว่าต้นไม้ 'กล่าวว่าเขา 'ฉันจะไม่ดำเนินการที่จะบอกว่ามันคืออะไร แต่ฉันจะมีความเสี่ยงที่มีชื่อเสียงของฉันเป็นนักกีฬาว่ามันไม่ใช่นกที่ผมเคย clapped ตาในชีวิตของฉัน. จึงมีเรื่องยืน เราจริงๆเพียงแค่ที่ขอบของที่ไม่รู้จักที่พบซี่ที่ห่างไกลของโลกที่หายไปนี้ซึ่งเป็นผู้นำของเราพูด? ผมให้คุณเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขณะที่มันเกิดขึ้นและคุณจะรู้มากที่สุดเท่าที่ฉันทำ มันยืนอยู่คนเดียวเพราะเราเห็นอะไรมากขึ้นซึ่งอาจเรียกได้ว่าโดดเด่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้ารุ่งขึ้นเราอีกครั้ง ทำผิดกฎหมาย และพบว่าตัวละครของประเทศได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง ข้างหลังเป็นผนังของไม้ไผ่ที่แน่นอน เช่น ถ้าเป็นเส้นทางของแม่น้ำ ด้านหน้าเป็นแบบธรรมดาเปิดลาดขึ้นเล็กน้อย และจุดที่มีกอ treeferns , ทั้งโค้งก่อนเราจนกว่าจะสิ้นสุดในยาว ปลาวาฬข้อมูล ริดจ์ นี่เราถึงประมาณเที่ยงเพียงพบหุบเขาตื้นเกินขึ้นอีกครั้งเป็นอ่อนโยนเอียงซึ่งนำไปสู่ต่ํามนสายฟ้า มันคือที่นี่ , ในขณะที่เราข้ามแรกของภูเขาเหล่านี้ ว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้น ซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ได้สำคัญ ศาสตราจารย์ผู้ท้าชิงที่มีสองท้องถิ่นอินเดียอยู่ในรถตู้ของพรรค หยุดกะทันหันและชี้พล่านไปด้านขวา เขาทำเพื่อให้เราเห็นที่ระยะทาง 1 ไมล์หรือดังนั้น บางอย่างซึ่งดูเหมือนจะเป็นนกขนาดใหญ่สีเทาเผยิบขึ้นจากพื้นดินและอ่านได้อย่างราบรื่นไป บินต่ำมากและตรงจนหายไปในหมู่ต้นไม้เฟิร์น ' เธอเห็นมันเหรอ ? ' ผู้ท้าชิง ในความปีติยินดี ' summerlee เธอเห็นมันเหรอ ? ' เพื่อนร่วมงานของเขาจ้องที่จุดที่สิ่งมีชีวิตที่หายตัวไป ' สิ่งที่คุณอ้างว่ามันคือ ?' เขาถาม ' ที่ดีที่สุดของความเชื่อของฉันยีราฟ ' summerlee ออกมาในการหัวเราะเยาะหัวเราะ ' pterfiddlestick ! ' เขากล่าว ' มันเป็นนกกระสา ถ้าเคยเห็น ' ผู้ท้าชิงก็โมโหพูด เพียงแค่เขาตวัดแพ็คของเขาบนหลังของเขาและยังคงเมื่อมีนาคมของเขา ท่านลอร์ดจอห์นมาเคียงข้างฉัน อย่างไรก็ตาม และใบหน้าของเขามากขึ้นร้ายแรงกว่าที่เคย . เขามี Zeiss แว่นตาของเขาในมือของเขาผมเน้นมัน ก่อนที่มันจะได้มากกว่าต้นไม้ , ' เขากล่าว ' ผมจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ผมจะเสี่ยงต่อชื่อเสียงของผม ในฐานะที่เป็นนักกีฬาที่ไม่มีนกตัวใดที่เคยปรบมือดวงตาในชีวิตของฉัน . ' ดังนั้นมันขึ้นยืน เราเป็นแค่ที่ขอบใบจัก พบกับซี่ห่างไกลนี้สูญหายไปจากโลก ซึ่งหัวหน้าเราพูด ?ฉันให้คุณเหตุการณ์มันเกิดขึ้นและคุณจะรู้เท่าที่ผมรู้ มันยืนอยู่คนเดียว เราได้เห็นอะไรมากขึ้น ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่าน่าจับตา