Dusting himself off, Metatron thoug

Dusting himself off, Metatron thought on his next words. "Oh but you know I like cute things, Lord Michael."

Just for a moment, Michael flinched before holding onto his anger and Metatron knew he had caught him, even if the angry mask was now firmly back in place. These angels were really something. So old, yet so innocent.

"Who are you calling cute," He muttered, deflating slightly, then looking away. "Get out of my sight. And send one of the servants around to take care of this."

No. That was what Metatron wanted to say, because right now Michael's profile was very elegant. Confusion warring with… what was it? Pleasure? Annoyance? Discomfort? All those mixed feelings that Metatron had long since abandoned in his human youth were there. Yes it was very tempting to press onwards. But discretion won out for once.

"Very well Lord Michael. The matter I wanted to discuss can wait. I will instead take pleasure in knowing that you do seem far more rested."

Sniffing, Michael brushed a stray lock of hair over his shoulder. "Nothing is relaxing about you."

"That makes me very glad to hear," Metatron smiled, earning a disconcerted look from Michael. "Later!" He said brightly as he then turned and marched out. He had indeed achieved exactly what he set out for that morning and would hold that look in his mind for a while. And hopefully Michael would hold whatever it was he was feeling in his own heart. And remember that a son of Adam had affected him that way for centuries to come.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัดฝุ่นตัวเองปิด Metatron คิดในคำพูดของเขาต่อไป "แหม แต่คุณรู้ว่า ผมชอบสิ่งที่น่ารัก พระเจ้าไมเคิล"เพียงครู่ ไมเคิล flinched ก่อนถือเข้าสู่ Metatron และความโกรธของเขารู้ว่า เขามีเขา จับแม้ว่าหน้ากากโกรธตอนนี้แน่นในสถานที่ เทวดาเหล่านี้มีจริง ๆ บางสิ่งบางอย่าง แก่เลย ยังไม่รู้เรื่องดังนั้น"ใครโทรน่ารัก เขาญี่ปุ่น deflating เล็กน้อย แล้วมองออกไป "ได้รับจากสายตาของฉัน และส่งข้าราชการประมาณการดูแลนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง"ไม่ใช่ นั่นคืออะไร Metatron อยากบอกว่า เนื่องจากขณะนี้โพรไฟล์ของไมเคิลสง่างามมาก ความสับสนรสด้วย...มันคืออะไร ความสุข ความรำคาญหรือไม่ ไม่สบาย ผู้ที่รวมความรู้สึกที่ Metatron ได้นานเนื่องจากถูกทอดทิ้งในวัยหนุ่มมนุษย์ได้มี ใช่ก็ว่ายกดเป็นต้น แต่ดุลยพินิจชนะออกทันที"พระเจ้าไมเคิลดี เรื่องที่อยากปรึกษาสามารถรอ ผมจะแทนเพลิดเพลินในการรู้ว่า คุณดูเหมือนที่เหลือมากขึ้น"การดมกลิ่น ไมเคิลแปรงล็อคจรจัดของผมของเขา "ไม่มีอะไรเกี่ยวกับคุณผ่อนคลาย""ที่ทำให้ผมดีใจมากที่ได้ยิน Metatron ยิ้ม รายได้ดู disconcerted จากไมเคิล "ในภายหลัง" เขากล่าวว่า สดใสเขาเปิดแล้ว และเดินออกมา เขาประสบความสำเร็จแน่นอนว่าอะไรเขาไว้สำหรับเช้าวันนั้น และจะค้างที่มองในใจของเขาในขณะ และหวังว่าไมเคิลจะถือมันเป็นสิ่งที่เขามีความรู้สึกในใจของเขาเอง จำไว้ว่า บุตรชายของอาดัมได้ผลกระทบเขาดังมานานหลายศตวรรษมาแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัดฝุ่นตัวเองออกตรอนคิดว่าคำพูดของเขาต่อไป "โอ้ แต่คุณรู้ว่าผมชอบสิ่งที่น่ารักพระเจ้าไมเคิล."

เพียงแค่สำหรับช่วงเวลาที่ไมเคิลสะดุ้งก่อนที่จะจับความโกรธของเขาและเมตาตรอนรู้ว่าเขาจับเขาแม้ว่าหน้ากากโกรธตอนนี้มั่นกลับมาอยู่ในสถานที่ เทวดาเหล่านี้เป็นสิ่งที่จริงๆ ดังนั้นเก่า ๆ ไร้เดียงสา.

"ใครคุณโทรมาน่ารัก" เขาพึมพำยวบเล็กน้อยแล้วมองออกไป "ออกไปจากสายตาของเรา. และส่งผู้รับใช้คนหนึ่งไปรอบ ๆ เพื่อดูแลนี้."

เลขที่ นั่นคือสิ่งที่เมตาตรอนอยากจะพูดเพราะตอนนี้รายละเอียดของไมเคิลเป็นสง่างามมาก สับสนกับสงคราม ... มันคืออะไร? ความสุข? ความน่ารำคาญ? ความรู้สึกไม่สบาย? ทุกคนรู้สึกผสมที่ Metatron มานานทอดทิ้งตั้งแต่ในวัยหนุ่มของมนุษย์อยู่ที่นั่น ใช่มันเป็นที่ดึงดูดมากที่จะกดเป็นต้นไป แต่ดุลพินิจจะออกมาเป็นครั้งแรก.

"ดีมากพระเจ้าไมเคิล. เรื่องนี้ผมอยากจะหารือสามารถรอ. ฉันแทนจะมีความสุขในการรู้ว่าคุณไม่ดูเหมือนไกลพักผ่อนมากขึ้น."

ดมไมเคิลปัดล็อคจรจัดของผมข้ามไหล่ของเขา . "ไม่มีอะไรที่ผ่อนคลายเกี่ยวกับคุณ."

"นั่นทำให้ผมดีใจมากที่ได้ยิน" เมตาตรอนยิ้มรายได้ดูสบายใจจากไมเคิล "ต่อมา!" เขากล่าวว่าในขณะที่เขาสดใสแล้วหันหลังกลับและเดินออก เขาก็ประสบความสำเร็จแน่นอนว่าสิ่งที่เขาออกเดินทางในเช้าวันนั้นและจะถือดูว่าในความคิดของเขาในขณะที่ และหวังว่าไมเคิลจะถือมันเป็นสิ่งที่เขารู้สึกในหัวใจของเขาเอง และจำไว้ว่าบุตรชายของอาดัมได้รับผลกระทบทางที่เขามานานหลายศตวรรษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัดฝุ่นตัวเองออก เมตาตรอนคิดว่าคำพูดของเขาต่อไป " โอ้ แต่เธอก็รู้ว่าฉันชอบของน่ารักๆ ลอร์ด ไมเคิล "เพียงครู่เดียว ไมเคิลตกใจก่อนที่จะถือความโกรธของเขาและเมตาตรอนรู้ว่าเขาจับเขา แม้ว่าหน้ากากโกรธตอนนี้แน่นกลับในสถานที่ ทูตสวรรค์เหล่านี้บางอย่างจริงๆ แก่แล้ว ยังไร้เดียงสา" นายเรียกใครว่าน่ารัก " เขาพึมพำแฟบไปแล้ว , เล็กน้อยแล้วมอง . " ออกไปให้พ้นสายตาฉัน และส่งผู้รับใช้คนหนึ่งรอบเพื่อดูแลเรื่องนี้ "ไม่ นั่นคือสิ่งที่เมตาตรอนอยากพูด เพราะตอนนี้ไมเคิลโปรไฟล์สวยหรูมาก สับสนกับสงคราม . . . . . . . มันคืออะไร ? ความสุข ? รบกวน ? ไม่สบาย ? พวกที่ผสมความรู้สึกที่เมตาตรอนมีความยาวตั้งแต่ถูกทอดทิ้งในเยาวชนมนุษย์ของเขาอยู่ที่นั่น ใช่มันดึงดูดมากที่จะกดไปข้างหน้า แต่การจะออกสักครั้ง" ดีมาก ลอร์ด ไมเคิล เรื่องที่ผมต้องการปรึกษา สามารถรอได้ ฉันแทนจะใช้เวลาความสุขในการรู้ว่าคุณดูเหมือนไกลมากขึ้น rested .ดมกลิ่น , ไมเคิลปัดหลงทางล็อคของผมผ่านไหล่ของเขา ไม่มีอะไรจะผ่อนคลายเกี่ยวกับคุณ . "" นั่นทำให้ผมดีใจมากที่ได้ยิน " เมตาตรอนยิ้มรายได้ทำให้อึกอักมองจากไมเคิล” ต่อมา ! เขาพูดอย่างสดใส เขาหันมาแล้วเดินออกไป เขามีจริงความสิ่งที่เขาตั้งไปในเช้าวันนั้น และจะถือว่าดูในจิตใจของเขาในขณะที่ และหวังว่า ไมเคิล จะถืออะไร เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาเอง และอย่าลืมว่า บุตรแห่งอดัม มีผลกระทบกับเขาแบบนี้มานานหลายศตวรรษที่จะมา