3.4 Assessment of Economic Performa

3.4 Assessment of Economic Performance
The planned average annual growth rate was 7.1%, with a 40.7% increase in GNP by the end of 1966. This would have amounted to 326.9 billion won (at 1961 constant prices) by 1966. Surprisingly, however, the actual annual economic growth rate was 7.8%. Per capital GNP rose by 40.8% from US$87 in 1960 to US$122.5 in 1966. The rate of growth substantially exceeded planned targets even though these had been considered to be too optimistic by U.S. advisors and the Korean experts. The economic modernization had taken its first steps successfully During the first five-year plan, the government undertook various policy reforms which led to higher economic growth. The 1964 devaluation significantly improved Korea's external competitiveness and the balance of payments. (i) The interest rate reform of 1965 contributed to not only the transfer from the unorganized money market, person- al consumption or investment in real assets but also to the active introduction of foreign capital, mobilization of domestic resources and curbing of inflation as a result. (iii) A higher coverage of government expenditures could be met by increased tax revenues a a result of the tax reforms. In particular, the establishment of National Tax Service in 1966 made a great contribution to increase tax revenue and public saving. And overall, better price stabilization helped create the conditions for an export boom. The government also recognized the need for policies to pro- mote exports, and a variety of policy incentive measures for export promotion were introduced from the mid-1960s. The first five-year plan was clearly generating much more rapid economic with However, there were many economic problems to resolve: the failure of the policy low rice prices to create Korean self-sufficiency in food production; (ii) the failure to mobilize domestic savings which resulted in a shortfall in investment financing requirements, (iii) the failure to raise sufficient tax revenue, and (iv) the deepening of the unequal income distribution because of the low wage policy and inflation. Consequently, investment was inevitably financed by fiscal investment, loans and for capital inflow, resulting in rapid inflation and rising debt service payments although these did lead to a series of reform measures: (i) a massive currency devaluation in 1964 tax reform in 1966-1967.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 การประเมินภาวะเศรษฐกิจไทย
มีอัตราการเติบโตเฉลี่ยต่อปีมีการวางแผนเป็น 7.1% โดยมีการเพิ่มขึ้น 40.7% ในผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติโดยสิ้นปี 1966 นี้จะมีจํานวน₩ 326900000000 (ที่ 1,961 ราคาคงที่) โดยปี 1966 ที่น่าแปลกใจ แต่ อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นจริงประจำปีเป็น 7.8% ต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติทุนเพิ่มขึ้น 40.8% จาก US $ 87 ในปี 1960 เป็น US $ 122.5 ในปี 1966 อัตราการเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญเกินกว่าเป้าหมายที่วางแผนไว้ถึงแม้ว่าเหล่านี้ได้รับการพิจารณาให้เป็นแง่ดีเกินไปโดยที่ปรึกษาของสหรัฐและผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาเกาหลี ความทันสมัยทางเศรษฐกิจได้ดำเนินการขั้นตอนแรกของการประสบความสำเร็จในช่วงแผนห้าปีแรกที่รัฐบาลเข้ามารับการปฏิรูปนโยบายต่างๆที่นำไปสู่การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น 1964 การลดค่าเงินอย่างมีนัยสำคัญในการแข่งขันภายนอกของเกาหลีและความสมดุลของการชำระเงิน (i) การปฏิรูปอัตราดอกเบี้ยปี 1965 มีส่วนที่ไม่เพียง แต่การถ่ายโอนจากตลาดเงินไม่มีการรวบรวมที่ person- บริโภคอัลหรือการลงทุนในสินทรัพย์ที่แท้จริง แต่ยังรวมถึงการแนะนำการใช้งานของเงินทุนต่างประเทศการระดมทรัพยากรในประเทศและเหนี่ยวรั้งของอัตราเงินเฟ้อเป็น ผล. (iii) ความคุ้มครองที่สูงขึ้นของค่าใช้จ่ายของรัฐบาลอาจจะได้พบกับผลรายได้จากภาษี AA ที่เพิ่มขึ้นของการปฏิรูปภาษี โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานประกอบการในการให้บริการภาษีแห่งชาติในปี 1966 ที่ทำผลงานดีในการเพิ่มรายได้จากภาษีและประหยัดสาธารณะ และโดยรวมเสถียรภาพราคาที่ดีขึ้นช่วยสร้างเงื่อนไขสำหรับการบูมส่งออก นอกจากนี้รัฐบาลยังได้รับการยอมรับความจำเป็นในการนโยบายเพื่อการส่งออกโปรโมทย์, และความหลากหลายของมาตรการสร้างแรงจูงใจนโยบายในการส่งเสริมการส่งออกได้รับการแนะนำจากกลางทศวรรษที่ 1960 แผนห้าปีแรกที่เห็นได้ชัดว่าการสร้างมากขึ้นอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจที่มี แต่มีปัญหาทางเศรษฐกิจจำนวนมากในการแก้ปัญหาความล้มเหลวของนโยบายราคาข้าวต่ำเพื่อสร้างเกาหลีพอเพียงในการผลิตอาหาร; (ii) ความล้มเหลวในการระดมเงินออมในประเทศซึ่งส่งผลให้ความต้องการขาดแคลนในการจัดหาเงินทุนการลงทุน (iii) ความล้มเหลวที่จะเพิ่มรายได้จากภาษีที่เพียงพอและ (iv) ลึกของการกระจายรายได้ที่ไม่เท่ากันเพราะของนโยบายค่าจ้างต่ำและอัตราเงินเฟ้อ ดังนั้นการลงทุนเป็นทุนโดยหลีกเลี่ยงไม่ลงทุนงบประมาณสำหรับเงินให้สินเชื่อและเงินทุนไหลเข้าส่งผลให้ในอัตราเงินเฟ้ออย่างรวดเร็วและเพิ่มขึ้นการชำระเงินในการชำระหนี้แม้ว่าสิ่งเหล่านี้ได้นำไปสู่การชุดของมาตรการปฏิรูป: (i) ลดค่าเงินสกุลเงินขนาดใหญ่ในการปฏิรูปภาษี 1964 1966- 1967

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขามาได้เวลาจริงๆ