Very High Rates of Saving and Inves

Very High Rates of Saving and Investment Most analysts agree that capital formation is crucial to successful development. Developed countries have much higher levels of capital per head than less developed countries, one of the factors enabling developed countries to enjoy higher productivity and incomes. Taiwan’s saving rates were among the highest ever recorded, reaching 30% to 40% in the 1950s and 1960s.
The saving ethic is deeply rooted in Taiwanese culture. Parents teach children the overriding need to save for a rainy day. Public policies keep real interest rates for savers relatively high and tax-free.
Interestingly, like fellow Tiger South Korea, Taiwan has a relatively low foreign-capital share in total investment, about 10%. High rates of saving and investment are important factors in development but
not sufficient ones. India has substantially increased its rate of investment since independence in 1947 but not until recently its growth rate, partly because capital equipment has been expensive there and partly because investments have not been made in the most productive sectors at any point in time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิเคราะห์สูงราคาของการบันทึกและการลงทุนมากที่สุดมากยอมรับว่า ก่อทุนการพัฒนาประสบความสำเร็จ ประเทศพัฒนาแล้วได้ระดับมากสูงกว่าทุนต่อหัวมากกว่าประเทศพัฒนาน้อย หนึ่งของการเปิดประเทศพัฒนาผลิตภาพที่เพิ่มขึ้นและรายได้ ราคาพิเศษบันทึกของไต้หวันในที่สุดเคยบันทึก ถึง 30% ถึง 40% ในช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960sจริยธรรมการบันทึกเป็นรากลึกในวัฒนธรรมไต้หวัน ผู้ปกครองสอนเด็กจำเป็นต้องเอาชนะเพื่อบันทึกวันฝนตก นโยบายสาธารณะทำให้อัตราดอกเบี้ยแท้จริงโปรแกรมรักษาค่อนข้างสูง และไม่ต้องเสียภาษีเป็นเรื่องน่าสนใจ เช่นเพื่อนเสือเกาหลี ไต้หวันได้ร่วมทุนต่างประเทศค่อนข้างต่ำในการลงทุนรวม ประมาณ 10% ราคาสูงของประหยัด และลงทุนเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนา แต่คนไม่พอ อินเดียมีมากขึ้นของอัตราการลงทุนตั้งแต่ความเป็นอิสระใน แต่ไม่ จนล่าสุดของ อัตราการเติบโต เนื่องจากถูกแพงมีอุปกรณ์ทุน และเนื่องจากลงทุนไม่ได้ทำในภาคมากที่สุดตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ราคาสูงมากของนักวิเคราะห์ส่วนใหญ่ออมและการลงทุนยอมรับว่าการสะสมทุนเป็นสิ่งสำคัญเพื่อการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จ ประเทศที่พัฒนาแล้วมีระดับที่สูงขึ้นมากของเงินทุนต่อหัวกว่าประเทศที่พัฒนาน้อยกว่าหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ช่วยประเทศที่พัฒนาแล้วเพลิดเพลินไปกับผลผลิตที่สูงขึ้นและรายได้ ไต้หวันอัตราการประหยัดเป็นหนึ่งในกลุ่มที่สูงที่สุดที่เคยบันทึกไว้ถึง 30% เป็น 40% ในปี 1950 และ 1960.
จริยธรรมประหยัดที่ฝังรากลึกในวัฒนธรรมไต้หวัน พ่อแม่ผู้ปกครองสอนเด็กจำเป็นต้องเอาชนะเพื่อประหยัดสำหรับวันที่ฝนตก นโยบายสาธารณะให้อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงสำหรับสกรีนเซฟค่อนข้างสูงและปลอดภาษี.
ที่น่าสนใจเช่นเดียวกับเพื่อนเสือเกาหลีใต้ไต้หวันมีส่วนแบ่งทุนต่างประเทศที่ค่อนข้างต่ำในการลงทุนรวมประมาณ 10% อัตราที่สูงของการออมและการลงทุนเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนา แต่
คนที่ไม่เพียงพอ อินเดียมีอัตราการเพิ่มขึ้นอย่างมากของการลงทุนตั้งแต่ความเป็นอิสระในปี 1947 แต่ไม่ได้จนกว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้อัตราการเติบโตของส่วนหนึ่งเป็นเพราะอุปกรณ์ทุนที่ได้รับมีราคาแพงและมีส่วนหนึ่งเป็นเพราะการลงทุนที่ยังไม่ได้รับการทำในภาคการผลิตมากที่สุดในช่วงเวลาใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราที่สูงมากของการออมและการลงทุน นักวิเคราะห์ส่วนใหญ่เห็นด้วยว่า การสะสมทุนเป็นปัจจัยสำคัญต่อการพัฒนาที่ประสบความสำเร็จ ประเทศที่พัฒนาแล้วมีสูงมากระดับของทุนต่อหัวมากกว่าประเทศที่พัฒนาน้อยกว่า หนึ่งในปัจจัยที่ช่วยให้ประเทศพัฒนาจะเพลิดเพลินกับผลผลิตและรายได้ ไต้หวันราคาประหยัดในหมู่สูงสุดที่เคยบันทึกไว้ถึงร้อยละ 30 ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ในช่วงปี 1950 และ 1960 .
ประหยัดจริยธรรมเป็นรากลึกในวัฒนธรรมชาวไต้หวัน พ่อแม่สอนลูกเอาชนะต้องบันทึกสำหรับวันที่ฝนตก นโยบายของรัฐให้อัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงสำหรับการแข่งขันค่อนข้างสูงและไม่ต้องเสียภาษี
น่าสนใจ เหมือนเพื่อนเสือ เกาหลีใต้ ไต้หวัน ได้ร่วมกัน foreign-capital ค่อนข้างต่ำในการลงทุนทั้งหมดประมาณ 10 %อัตราสูงของการออมและการลงทุน เป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาแต่
ไม่เพียงพอที่ อินเดียมีมากอัตราการเพิ่มขึ้นของการลงทุนตั้งแต่ความเป็นอิสระในปี 1947 จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่อัตราการเติบโต ส่วนหนึ่งเป็นเพราะทุนอุปกรณ์มีราคาแพงและมีบางส่วน เพราะการลงทุนไม่เกิดขึ้นในภาคการผลิตมากที่สุดที่จุดในเวลาใด ๆ .