Passive voice is used when the focu

Passive voice is used when the focus is on the action. It is not important or not known, however, who or what is performing the action.

Example: My bike was stolen.

In the example above, the focus is on the fact that my bike was stolen. I do not know, however, who did it.

Sometimes a statement in passive is more polite than active voice, as the following example shows:

Example: A mistake was made.

In this case, I focus on the fact that a mistake was made, but I do not blame anyone (e.g. You have made a mistake.).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้กรรมวาจกเมื่อโฟกัสอยู่บนการดำเนินการ ไม่สำคัญ หรือไม่รู้จักกัน อย่างไร ตามใครหรืออะไรจะดำเนินการตัวอย่าง: ถูกขโมยจักรยานของฉันในตัวอย่างข้างต้น โฟกัสอยู่บนความจริงที่ว่า จักรยานของฉันถูกขโมย ฉันไม่รู้ แต่ ที่ทำการบางครั้งคำในแฝงเป็นสุภาพยิ่งกว่าเสียงใช้งาน แสดงตัวอย่างต่อไปนี้:ตัวอย่าง: ทำผิดในกรณีนี้ ฉันมุ่งเน้นในความเป็นจริงว่า ทำผิด แต่ฉันไม่โทษใคร (เช่นคุณทำผิดพลาด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงแบบ Passive จะใช้เมื่อโฟกัสอยู่กับการกระทำ มันไม่สำคัญหรือไม่เป็นที่รู้จัก แต่ใครหรือสิ่งที่เป็นที่มีประสิทธิภาพการดำเนินการ.. ตัวอย่าง: จักรยานของฉันถูกขโมยไปในตัวอย่างข้างต้น, โฟกัสอยู่บนความจริงที่ว่าจักรยานของฉันถูกขโมย ผมไม่ทราบ แต่ใครเป็นคนทำ. บางครั้งคำสั่งในแบบพาสซีฟสุภาพมากกว่าเสียงที่ใช้งานเป็นตัวอย่างต่อไปนี้แสดงให้เห็น: ตัวอย่าง:. ความผิดพลาดที่ถูกสร้างขึ้นในกรณีนี้ผมเน้นความจริงที่ว่าความผิดพลาดที่ได้รับการทำแต่ผมไม่โทษใคร (เช่นคุณได้ทำผิดพลาด.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่อยๆเสียงจะใช้เมื่อจะเน้นที่การกระทำ มันไม่สําคัญ หรือไม่รู้จักกัน อย่างไรก็ตาม ใครหรืออะไรที่แสดงการกระทำ เช่น

: จักรยานผมโดนขโมย

ในตัวอย่างข้างต้น เน้นความจริงที่ว่าจักรยานของฉันถูกขโมยไป ข้าไม่รู้ แต่ใครทำ

บางครั้งข้อความในเรื่อยๆสุภาพกว่าใช้งานเสียง เช่น ตัวอย่างต่อไปนี้แสดงให้เห็นตัวอย่าง

: :มันเป็นความผิดพลาด

ในกรณีนี้ฉันมุ่งเน้นไปที่ความเป็นจริงว่ามันเป็นความผิดพลาด แต่ผมไม่โทษใคร ( เช่น คุณเข้าใจผิด )