The published randomised-controlled

The published randomised-controlled trials, which vary in size from 24 to 675, included twin
pregnancies, and some studies have used vaginal natural progesterone (90–400 mg/day)
[18,32,34,37,38,40,41], whereas others have used the intramuscularly administered 17-OHPC (200–
250 mg/day) [33,35,36,39]. In most randomised-controlled trials, treatment was started before 24
weeks’ gestation, and continued until 34 weeks’ gestation. Although most populations have been
rather unselected, one study included twin pregnant women with a short cervical length only [18], and
another only pregnancies conceived by in-vitro fertilisation and intracytoplasmic sperm injection [32].
Despite the differences in study design and population characteristics, none of the published trials have
shown a significant effect of progesterone treatment in these relatively unselected cohorts of twin
pregnancies. The results of a meta-analysis including all the published trials showed an odds ratio of 1.0
(95% CI 0.9 to 1.2) for delivery before 34 weeks in women treated with progesterone compared with
women given placebo (Fig. 1), indicating neither a beneficial nor a harmful effect of progesterone
treatment on preterm delivery less than 34 weeks in this group of pregnant women.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกาศ randomised ควบคุมทดลอง ซึ่งแตกต่างกันในขนาด 24 675 รวมคู่
ตั้งครรภ์ และบางการศึกษาใช้โปรเจสเตอโรใช้ธรรมชาติช่องคลอด (90-400 มิลลิกรัมต่อวัน)
[18,32,34,37,38,40,41], ในขณะที่ผู้อื่นเคยใช้ 17-OHPC ปกครองเข้ากล้ามเนื้อ (200 –
250 มิลลิกรัม) [33,35,36,39] เริ่มต้นในการทดลอง สุด randomised ควบคุมรักษาก่อน 24
สัปดาห์ครรภ์ และต่อไปจนถึงครรภ์ 34 สัปดาห์ แม้ว่าประชากรส่วนใหญ่ได้รับ
หนึ่งค่อนข้าง เลือกรายการ ศึกษาหญิงตั้งครรภ์แฝดรวมกับความยาวปากมดลูกสั้นเท่านั้น [18], และ
ตั้งครรภ์เท่านั้นที่อื่นรู้สึกโดยปฏิสนธิในหลอดฉีดสเปิร์ม intracytoplasmic [32] .
แม้ มีความแตกต่างในลักษณะการออกแบบและประชากรศึกษา ทดลองเผยแพร่ไม่ได้
แสดงผลสำคัญของโปรเจสเตอโรรักษา cohorts เหล่านี้ค่อนข้างซับซ้อนของคู่
ตั้งครรภ์ ผลลัพธ์ของ meta-analysis รวมทั้งทดลองเผยแพร่ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนราคาต่อรองเป็นของ 1.0
(95% CI 0.9-1.2) สำหรับการจัดส่ง ก่อน 34 สัปดาห์ผู้หญิงรับ โปรเจสเตอโรเทียบกับ
ผู้หญิงที่รับยาหลอก (Fig. 1), บ่งชี้ว่า ไม่มีประโยชน์หรือผลเสียของโปรเจสเตอโร
รักษา preterm จัดส่งน้อยกว่า 34 สัปดาห์ในหญิงตั้งครรภ์กลุ่มนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ตีพิมพ์แบบสุ่มที่ควบคุมการทดลองที่แตกต่างกันในขนาด 24-675 รวมคู่
การตั้งครรภ์และการศึกษาบางส่วนมีการใช้ฮอร์โมนในช่องคลอดธรรมชาติ (90-400 mg / วัน)
[18,32,34,37,38,40,41 ] ขณะที่คนอื่นได้ใช้ยาฉีดเข้ากล้าม 17 OHPC (200
250 mg / วัน) [33,35,36,39] ในการทดลองแบบสุ่มควบคุมส่วนใหญ่ได้รับการรักษาที่เริ่มต้นก่อนที่ 24
สัปดาห์การตั้งครรภ์และต่อเนื่องจนถึง 34 สัปดาห์การตั้งครรภ์ แม้ว่าประชากรส่วนใหญ่ได้รับ
ค่อนข้างได้เลือกศึกษาหนึ่งรวมถึงหญิงตั้งครรภ์แฝดที่มีความยาวสั้นปากมดลูกเท่านั้น [18] และ
อื่นตั้งครรภ์เท่านั้นโดยกำเนิดปฏิสนธิในหลอดทดลองและการฉีดเชื้ออสุจิ [32]
แม้จะมีความแตกต่างในการออกแบบการศึกษาและจำนวนประชากร ลักษณะไม่มีการทดลองที่ตีพิมพ์ได้
แสดงให้เห็นผลกระทบของการรักษากระเทือนในเหล่าผองเพื่อนที่ค่อนข้างได้เลือกคู่ของ
การตั้งครรภ์ ผลของการวิเคราะห์รวมทั้งการทดลองที่ตีพิมพ์แสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนราคาต่อรอง 1.0
(95% CI 0.9-1.2) สำหรับการจัดส่งก่อน 34 สัปดาห์ในสตรีที่รับการรักษาด้วยฮอร์โมนเมื่อเทียบกับ
ผู้หญิงที่ได้รับยาหลอก (รูปที่ 1). แสดงให้เห็นทั้ง ประโยชน์หรือผลกระทบที่เป็นอันตรายของฮอร์โมน
รักษาที่คลอดก่อนกำหนดน้อยกว่า 34 สัปดาห์ในกลุ่มของหญิงตั้งครรภ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองควบคุม Randomised ซึ่งแตกต่างกันไปในขนาดตั้งแต่ 24 ถึง 675 , รวมแฝด
การตั้งครรภ์และบางการศึกษาได้ใช้ฮอร์โมนธรรมชาติในช่องคลอด ( 90 – 400 มก. / วัน )
[ 18,32,34,37,38,40,41 ] , ในขณะที่คนอื่น ๆได้ใช้ไฟใช้ 17-ohpc ( 200 )
250 มก. / วัน ) [ 33,35,36,39 ] ที่สุดในการทดลองควบคุม Randomised การรักษาเริ่มต้นก่อน 24
สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ต่อเนื่องจนถึงอายุครรภ์ 34 สัปดาห์ . แม้ว่าประชากรส่วนใหญ่ได้รับ
ค่อนข้างไม่ได้เลือก หนึ่งการศึกษาสตรีตั้งครรภ์ที่มีแฝดสั้นความยาวปากมดลูกเท่านั้น [ 18 ] ,
อีกเพียงการตั้งครรภ์ตั้งครรภ์การปฏิสนธิในหลอดทดลอง และ intracytoplasmic ฉีดอสุจิ [ 32 ] .
แม้จะมีความแตกต่างในการศึกษาการออกแบบและลักษณะประชากรที่ไม่มีการตีพิมพ์การทดลองได้
แสดงผลของฮอร์โมนในการรักษาเหล่านี้ค่อนข้างไม่ได้เลือกเพื่อนแฝด
การตั้งครรภ์ ผลของการวิเคราะห์อภิมานเอาเผยแพร่การทดลองแสดง Odds Ratio 1.0
( 95% CI = 1.2 ) ส่งก่อน 34 สัปดาห์ในผู้หญิงที่ได้รับการรักษาด้วยฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนเปรียบเทียบกับ
ผู้หญิงให้ยาหลอก ( รูปที่ 1 )ซึ่งไม่เป็นประโยชน์หรือผลกระทบที่เป็นอันตรายของโปรเจสเตอโรนในการรักษาน้อยกว่าการจัดส่ง
คลอดก่อนกำหนด 34 สัปดาห์ ในกลุ่มหญิงตั้งครรภ์