นางอุสานั้น...เมื่อชาติปางก่อนเคยเป

นางอุสานั้น...เมื่อชาติปางก่อนเคยเป็นนางอัปสรอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เเต่นางทำผิดกฎสวรรค์ จึงถูกพระอินทร์ลงโทษให้มาจุติในดอกบัวกลางสระน้ำใกล้กับอาศรมของฤาษีจันทา...
ฤาษีจันทามาพบนางซึ่งเป็นทารกน้อยอยู่ในดอกบัวจึงรับนางมาอุปการะเลี้ยงดู
เรื่องของทารกน้อยนี้ไปถึงหูเจ้าเมืองพานและมเหสี ทั้งสองซึ่งยังไม่มีโอรสธิดาจึงขอนางอุสาจากฤาษีจันทาเพื่อนำนางมาเลี้ยงดูในฐานะพระธิดา ฤาษีจันทาก็ยกให้...
เจ้าเมืองพานและมเหสีเลี้ยงดูนางอุสาเหมือนนางเป็นธิดาแท้ๆของตน...
เมื่อนางอุสาเติบโตเป็นสาวแล้ว...นางก็มีความงดงามยิ่งนัก หาหญิงมาเปรียบไม่ได้...
เจ้าเมืองพานและมเหสีนั้นหวงแหนพระธิดาผู้งดงามนี้มาก...จึงได้สร้างหอสูงให้นางอุสาเพื่อให้ปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ รวมถึงป้องกันไม่ให้ชายใดได้มีโอกาสเข้าใกล้นางด้วย...
ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นสาว นางอุสาแทบไม่เคยพบเห็นหรือพูดคุยกับผู้ใดเลย นางจึงเหงาใจเป็นยิ่งนัก
วันหนึ่ง...นางอุสานำดอกไม้มาทำเป็นหงส์ฟ้า แล้วอธิษฐานว่า หากชายใดเป็นเนื้อคู่ของนาง ขอให้เก็บหงส์ฟ้านี้ได้แล้วตามมาหานางที่หอสูงด้วยเถิด
หงส์ฟ้านี้ลอยตามน้ำไปจนถึงท่าน้ำเมืองปะโค "ท้าวบารส" โอรสเจ้าเมืองปะโคได้เก็บหงส์ฟ้านี้ไว้ได้ จึงคิดตามหาหญิงสาวผู้ใช้หงส์ฟ้าเสี่ยงทายนางนี้...
ท้าวบารสตามทวนน้ำมาจนพบหอสูงที่นางอุสาอาศัยอยู่ และได้พบกับนางอุสาคนงาม และทั้งสองก็ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น
ทั้งสองตกลงปลงใจเป็นสามีภรรยากัน...และใช้ชีวิตคู่อยู่ที่หอนางอุสานั่นเอง...
แต่ไม่นาน...เจ้าเมืองพานก็ทราบเรื่อง ด้วยความหวงพระธิดาจึงท้าท้าวบารสให้สร้างวัดแข่งกันในเวลาครึ่งคืน หากใครสร้างเสร็จไม่ทันผู้นั้นต้องถูกตัดหัว ท้าวบารสก็รับคำท้าทั้งที่ตนมีบริวารน้อยกว่า
ด้วยความเฉลียวฉลาดของท้าวบารส ท้าวบารสจึงชนะในการท้าครั้งนี้ เจ้าเมืองพานจึงยอมให้ท้าวบารสตัดหัวและยอมยกนางอุสาให้ นางอุสาเสียใจในการตายของพระบิดา แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้
หลังจากนั้น ท้าวบารสจึงพานางอุสากลับเมืองปะโค...
ด้วยความที่ท้าวบารสมีมเหสีและนางสนมอยู่ก่อนแล้ว...พวกนางจึงริษยานางอุสา เพราะนางอุสางามกว่า และท้าวบารสก็โปรดนางอุสามาก พวกนางจึงวางแผนกำจัดนางอุสาไปให้พ้นทาง!!!
มเหสีและนางสนมออกอุบายร่วมกับโหรหลวง โดยลวงให้ท้าวบารสให้เข้าป่าเพื่อสะเดาะเคราะห์ ท้าวบารสก็หลงเชื่อ แม้จะไม่อยากจากนางอุสาอันเป็นที่รัก แต่ก็ต้องจำใจออกเดินป่า...
ระหว่างที่ท้าวบารสไปเดินป่า...มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุสาอยู่ตลอดเวลา
ในที่สุดนางอุสาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหว และตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุสาตามลำพัง และเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา...
เมื่อท้าวบารสกลับมาไม่พบนางอุสา พอทราบเรื่องก็รีบเดินทางไปที่หอนางอุสาทันที
ฝ่ายนางอุสานั้น รอท้าวบารสอยู่ที่หอของนางด้วยความตรอมใจ ร่างกายนางผ่ายผอมจนป่วยหนัก อาการของนางทรุดแย่ลงเรื่อยๆ...จนยากที่จะเยียวยา...
เมื่อท้าวบารสมาเห็นนางในสภาพเช่นนั้นก็เสียใจมาก แต่ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้
จนในที่สุด...นางอุสาก็สิ้นใจอย่างสงบในอ้อมกอดของท้าวบารส...ชายผู้เป็นที่รักของนาง
ฝ่ายท้าวบารสนั้น...เมื่อเห็นนางอุสาสิ้นใจต่อหน้าตนเช่นนั้น ก็เศร้าโศกเสียใจมาก
ในที่สุด...ท้าวบารสก็ตรอมใจตายตามนางอุสาไป...ในคืนวันเดียวกันนั่นเอง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุสาอยู่ตลอดเวลา
ในที่สุดนางอุสาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหวและตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุสาตามลำพังและเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา...
นางอุสานั้น...เมื่อชาติปางก่อนเคยเป็นนางอัปสรอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เเต่นางทำผิดกฎสวรรค์จึงถูกพระอินทร์ลงโทษให้มาจุติในดอกบัวกลางสระน้ำใกล้กับอาศรมของฤาษีจันทา...
ฤาษีจันทามาพบนางซึ่งเป็นทารกน้อยอยู่ในดอกบัวจึงรับนางมาอุปการะเลี้ยงดู
เรื่องของทารกน้อยนี้ไปถึงหูเจ้าเมืองพานและมเหสีทั้งสองซึ่งยังไม่มีโอรสธิดาจึงขอนางอุสาจากฤาษีจันทาเพื่อนำนางมาเลี้ยงดูในฐานะพระธิดาฤาษีจันทาก็ยกให้...
เจ้าเมืองพานและมเหสีเลี้ยงดูนางอุสาเหมือนนางเป็นธิดาแท้ๆของตน...
เมื่อนางอุสาเติบโตเป็นสาวแล้ว...นางก็มีความงดงามยิ่งนักหาหญิงมาเปรียบไม่ได้...
เจ้าเมืองพานและมเหสีนั้นหวงแหนพระธิดาผู้งดงามนี้มาก...วันหนึ่ง...นางอุสานำดอกไม้มาทำเป็นหงส์ฟ้าแล้วอธิษฐานว่าหากชายใดเป็นเนื้อคู่ของนางขอให้เก็บหงส์ฟ้านี้ได้แล้วตามมาหานางที่หอสูงด้วยเถิด
จึงได้สร้างหอสูงให้นางอุสาเพื่อให้ปลอดภัยจากอันตรายต่าง ๆ รวมถึงป้องกันไม่ให้ชายใดได้มีโอกาสเข้าใกล้นางด้วย...
ตั้งแต่เล็กจนโตเป็นสาวนางอุสาแทบไม่เคยพบเห็นหรือพูดคุยกับผู้ใดเลยนางจึงเหงาใจเป็นยิ่งนัก
หงส์ฟ้านี้ลอยตามน้ำไปจนถึงท่าน้ำเมืองปะโค "ท้าวบารส" โอรสเจ้าเมืองปะโคได้เก็บหงส์ฟ้านี้ไว้ได้จึงคิดตามหาหญิงสาวผู้ใช้หงส์ฟ้าเสี่ยงทายนางนี้...
เจ้าเมืองพานก็ทราบเรื่องด้วยความหวงพระธิดาจึงท้าท้าวบารสให้สร้างวัดแข่งกันในเวลาครึ่งคืนหากใครสร้างเสร็จไม่ทันผู้นั้นต้องถูกตัดหัวท้าวบารสก็รับคำท้าทั้งที่ตนมีบริวารน้อยกว่า
ท้าวบารสตามทวนน้ำมาจนพบหอสูงที่นางอุสาอาศัยอยู่และได้พบกับนางอุสาคนงามและทั้งสองก็ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็น
ทั้งสองตกลงปลงใจเป็นสามีภรรยากัน...และใช้ชีวิตคู่อยู่ที่หอนางอุสานั่นเอง...
แต่ไม่นาน... ด้วยความเฉลียวฉลาดของท้าวบารสท้าวบารสจึงชนะในการท้าครั้งนี้เจ้าเมืองพานจึงยอมให้ท้าวบารสตัดหัวและยอมยกนางอุสาให้นางอุสาเสียใจในการตายของพระบิดาแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้
พวกนางจึงริษยานางอุสาเพราะนางอุสางามกว่าและท้าวบารสก็โปรดนางอุสามากพวกนางจึงวางแผนกำจัดนางอุสาไปให้พ้นทาง!!!
หลังจากนั้นท้าวบารสจึงพานางอุสากลับเมืองปะโค...
ด้วยความที่ท้าวบารสมีมเหสีและนางสนมอยู่ก่อนแล้ว... มเหสีและนางสนมออกอุบายร่วมกับโหรหลวงโดยลวงให้ท้าวบารสให้เข้าป่าเพื่อสะเดาะเคราะห์ท้าวบารสก็หลงเชื่อแม้จะไม่อยากจากนางอุสาอันเป็นที่รักแต่ก็ต้องจำใจออกเดินป่า...
ระหว่างที่ท้าวบารสไปเดินป่า... เมื่อท้าวบารสกลับมาไม่พบนางอุสาพอทราบเรื่องก็รีบเดินทางไปที่หอนางอุสาทันที
ฝ่ายนางอุสานั้นรอท้าวบารสอยู่ที่หอของนางด้วยความตรอมใจร่างกายนางผ่ายผอมจนป่วยหนักอาการของนางทรุดแย่ลงเรื่อย ๆ ...มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุสาอยู่ตลอดเวลา
ในที่สุดนางอุสาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหวและตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุสาตามลำพังและเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา...
จนยากที่จะเยียวยา...
เมื่อท้าวบารสมาเห็นนางในสภาพเช่นนั้นก็เสียใจมากแต่ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้
จนในที่สุด...นางอุสาก็สิ้นใจอย่างสงบในอ้อมกอดของท้าวบารส...ชายผู้เป็นที่รักของนาง
ฝ่ายท้าวบารสนั้น...เมื่อเห็นนางอุสาสิ้นใจต่อหน้าตนเช่นนั้นก็เศร้าโศกเสียใจมาก
ในที่สุด...ท้าวบารสก็ตรอมใจตายตามนางอุสาไป...ในคืนวันเดียวกันนั่นเอง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เเต่นางทำผิดกฎสวรรค์ แล้วอธิษฐานว่าหากชายใดเป็นเนื้อคู่ของนาง "ท้าวบารส" และได้พบกับนางอุสาคนงาม ท้าวบารสจึงชนะในการท้าครั้งนี้ นางอุสาเสียใจในการตายของพระบิดา แต่ก็ไม่รัตนาทำอะไรได้หลังจากนั้น เพราะนางอุสางามกว่าและท้าวบารสก็โปรดนางอุสามาก ท้าวบารสก็หลงเชื่อ ร่างกายนางผ่ายผอมจนป่วยหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุสาอยู่ตลอดเวลาในที่สุดนางอุสาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหวและตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุสาตามลำพังและเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา

. . . . . . .นางอุสานั้นเมื่อชาติปางก่อนเคยเป็นนางอัปสรอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เเต่นางทำผิดกฎสวรรค์จึงถูกพระอินทร์ลงโทษให้มาจุติในดอกบัวกลางสระน้ำใกล้กับอาศรมของฤาษีจันทา
. . . . . . . . . . . . . .ฤาษีจันทามาพบนางซึ่งเป็นทารกน้อยอยู่ในดอกบัวจึงรับนางมาอุปการะเลี้ยงดู
เรื่องของทารกน้อยนี้ไปถึงหูเจ้าเมืองพานและมเหสีทั้งสองซึ่งยังไม่มีโอรสธิดาจึงขอนางอุสาจากฤาษีจันทาเพื่อนำนางมาเลี้ยงดูในฐานะพระธิดาฤาษีจันทาก็ยกให้
. . . . . . .เจ้าเมืองพานและมเหสีเลี้ยงดูนางอุสาเหมือนนางเป็นธิดาแท้ๆของตน . . . . . . .

เจ้าเมืองพานและมเหสีนั้นหวงแหนพระธิดาผู้งดงามนี้มากหาหญิงมาเปรียบไม่ได้นางก็มีความงดงามยิ่งนักเมื่อนางอุสาเติบโตเป็นสาวแล้ว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .จึงได้สร้างหอสูงให้นางอุสาเพื่อให้ปลอดภัยจากอันตรายต่างๆรวมถึงป้องกันไม่ให้ชายใดได้มีโอกาสเข้าใกล้นางด้วยตั้งแต่เล็กจนโตเป็นสาวนางอุสาแทบไม่เคยพบเห็นหรือพูดคุยกับผู้ใดเลยนางจึงเหงาใจเป็นยิ่งนัก

. . . . . . .วันหนึ่งนางอุสานำดอกไม้มาทำเป็นหงส์ฟ้าแล้วอธิษฐานว่าหากชายใดเป็นเนื้อคู่ของนางขอให้เก็บหงส์ฟ้านี้ได้แล้วตามมาหานางที่หอสูงด้วยเถิด
. . . . . . .หงส์ฟ้านี้ลอยตามน้ำไปจนถึงท่าน้ำเมืองปะโค " ท้าวบารสโอรสเจ้าเมืองปะโคได้เก็บหงส์ฟ้านี้ไว้ได้จึงคิดตามหาหญิงสาวผู้ใช้หงส์ฟ้าเสี่ยงทายนางนี้
" . . . . . . .ท้าวบารสตามทวนน้ำมาจนพบหอสูงที่นางอุสาอาศัยอยู่และได้พบกับนางอุสาคนงามและทั้งสองก็ตกหลุมรักกันตั้งแต่แรกเห็นทั้งสองตกลงปลงใจเป็นสามีภรรยากันและใช้ชีวิตคู่อยู่ที่หอนางอุสานั่นเองแต่ไม่นาน

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .เจ้าเมืองพานก็ทราบเรื่องด้วยความหวงพระธิดาจึงท้าท้าวบารสให้สร้างวัดแข่งกันในเวลาครึ่งคืนหากใครสร้างเสร็จไม่ทันผู้นั้นต้องถูกตัดหัวท้าวบารสก็รับคำท้าทั้งที่ตนมีบริวารน้อยกว่า
ด้วยความเฉลียวฉลาดของท้าวบารสท้าวบารสจึงชนะในการท้าครั้งนี้เจ้าเมืองพานจึงยอมให้ท้าวบารสตัดหัวและยอมยกนางอุสาให้นางอุสาเสียใจในการตายของพระบิดาแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้
หลังจากนั้นท้าวบารสจึงพานางอุสากลับเมืองปะโค
ด้วยความที่ท้าวบารสมีมเหสีและนางสนมอยู่ก่อนแล้ว . . . . . . . . . . . . . .พวกนางจึงริษยานางอุสาเพราะนางอุสางามกว่าและท้าวบารสก็โปรดนางอุสามากพวกนางจึงวางแผนกำจัดนางอุสาไปให้พ้นทาง ! ! ! ! ! ! ! !
มเหสีและนางสนมออกอุบายร่วมกับโหรหลวงโดยลวงให้ท้าวบารสให้เข้าป่าเพื่อสะเดาะเคราะห์ท้าวบารสก็หลงเชื่อแม้จะไม่อยากจากนางอุสาอันเป็นที่รักแต่ก็ต้องจำใจออกเดินป่า
ระหว่างที่ท้าวบารสไปเดินป่า . . . . . . . . . . . . . .มเหสีและเหล่านางสนมก็กลั่นแกล้งนางอุสาอยู่ตลอดเวลาในที่สุดนางอุสาก็ทนการกลั่นแกล้งสารพัดนี้ไม่ไหวและตัดสินใจกลับไปยังหอนางอุสาตามลำพังและเฝ้ารอท้าวบารสอยู่ตลอดเวลา

. . . . . . .เมื่อท้าวบารสกลับมาไม่พบนางอุสาพอทราบเรื่องก็รีบเดินทางไปที่หอนางอุสาทันที
ฝ่ายนางอุสานั้นรอท้าวบารสอยู่ที่หอของนางด้วยความตรอมใจร่างกายนางผ่ายผอมจนป่วยหนักอาการของนางทรุดแย่ลงเรื่อยๆ . . . . . . .จนยากที่จะเยียวยา . . . . . . .

เมื่อท้าวบารสมาเห็นนางในสภาพเช่นนั้นก็เสียใจมากแต่ก็ไม่อาจช่วยอะไรได้จนในที่สุดนางอุสาก็สิ้นใจอย่างสงบในอ้อมกอดของท้าวบารสฝ่ายท้าวบารสนั้นชายผู้เป็นที่รักของนาง
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .เมื่อเห็นนางอุสาสิ้นใจต่อหน้าตนเช่นนั้นก็เศร้าโศกเสียใจมากในที่สุดท้าวบารสก็ตรอมใจตายตามนางอุสาไปในคืนวันเดียวกันนั่นเอง

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .