Lin Zhanyun can only look at the Le

Lin Zhanyun can only look at the Lei Hong back depressed, a martial arts contest well, has not thought that makes so the appearance unexpectedly, the Lei Hong such good son-in-law, did not have all of a sudden, really loses all.

Lin Yin stands on the martial arts contest stage, her vision stares at Ye Xinghe that the front is leaving, on her face wrote all over was not willingly, the words of Ye Xinghe shame also reverberated in her beside the ear, in the eye pupil passed over gently and swiftly cold rays of light: „I acknowledged that your Innate Talent has truly surpassed my expectation, but that can be what kind, ten years later said goodbye, I will make you understand you and my disparity!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลิน Zhanyun เท่านั้นสามารถดูเล่ยฮ่องกงที่ตกต่ำกลับ ศิลปะการต่อสู้การแข่งขัน มีไม่คิดว่า ดีที่ทำให้ลักษณะที่ปรากฏโดยไม่คาดคิด Lei Hong เช่นลูกเขยที่ดี ไม่ได้ปุบปับ สูญเสียจริง ๆหยินหลินยืนบนเวทีการประกวดศิลปะการต่อสู้ วิสัยทัศน์ของเธอจ้องที่เย่ซิงเหอที่จะออกจากหน้า หน้าของเธอเขียนทั่ว ถูกด้วยความเต็มใจไม่ได้ คำพูดของความอัปยศซิงเหอเย่ยัง reverberated ในเธอข้าง ๆ หู ในม่านตาผ่านเบา ๆ และรวดเร็วเย็นแสงอ่อน: "ฉันยอมรับว่า ความสามารถโดยธรรมชาติของคุณอย่างแท้จริงมี surpassed คาด แต่ที่สามารถอะไร 10 ปีต่อมากล่าวคำอำลา ฉันจะทำให้คุณเข้าใจคุณและความเหลื่อมล้ำของฉัน! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลิน Zhanyun เท่านั้นสามารถดู Lei ฮ่องกงกลับหดหู่ประกวดศิลปะการต่อสู้กันยังไม่ได้คิดว่าทำเพื่อให้ปรากฏโดยไม่คาดคิดพวงมาลัยแม่ฮ่องสอนในกฎหมายที่ดีดังกล่าวไม่ได้มีทุกอย่างฉับพลันจริงๆสูญเสียทั้งหมด .

หลินหยินตั้งอยู่บนการต่อสู้บนเวทีการประกวดศิลปะวิสัยทัศน์ของเธอจ้องหน้าเจ้า Xinghe ที่ด้านหน้าออกบนใบหน้าของเธอเขียนทั่วทุกมุมก็ไม่ได้เต็มใจคำพูดของเจ้า Xinghe อัปยศยังดังก้องในตัวเธออยู่ข้างหูในนักเรียนต่อตา ผ่านไปอย่างอ่อนโยนและรวดเร็วรังสีของแสงเย็น: "ผมยอมรับว่าก่อให้เกิดความสามารถของคุณอย่างแท้จริงได้ทะลุความคาดหวังของฉัน แต่ที่สามารถเป็นสิ่งที่ชนิดสิบปีต่อมาบอกลาผมจะทำให้คุณเข้าใจคุณและความเหลื่อมล้ำของฉัน!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิน zhanyun สามารถดูของเหลยฮงกลับหดหู่ ประลองวิทยายุทธดี ไม่ได้คิดว่าทำเพื่อลักษณะที่ปรากฏโดยไม่คาดคิด เหลยฮงดี ลูกเขย ไม่ได้มีขึ้นมาจริงๆ สูญเสียทั้งหมดหลินหยินยืนบนเวทีประกวดศิลปะวิสัยทัศน์ของเธอจ้องเจ้า xinghe ที่ด้านหน้า ทิ้งบนใบหน้าของเธอเขียนไปก็ไม่ได้เต็มใจ ถ้อยคำของเจ้า xinghe ความอับอายยัง reverberated เธอข้างหู ในสายตาของนักเรียนผ่านเบา ๆอย่างรวดเร็วเย็นและรังสีของแสง : „ผมยอมรับว่า ความสามารถโดยธรรมชาติของคุณอย่างแท้จริงได้เกินความคาดหวังของฉัน แต่ที่สามารถชนิด สิบปีต่อมา บอกลา ผมจะทำให้คุณเข้าใจคุณและความแตกต่างของฉัน ! "