Seunghyun had been right about gett

Seunghyun had been right about getting scolded for his hickey. They had another performance slotted for Inkigayo, and his makeup artist had hemmed and hawed over him, tilting his head to the side and slathering concealer over his throat.
She chided, “Tell whatever girl you’ve taken up with to stay away from your neck next time. Keep the marks somewhere they won’t be visible.”
“It wasn’t a girl! It was Jiyong! And I tried to stop him.”
Jiyong giggled in the chair beside him. When their noona turned an impressive eyebrow his way, Jiyong’s laughter came to an abrupt stop. He sat up in his seat and looked straight forward, a child caught misbehaving.
She shook her head in amusement, dabbing at Seunghyun’s throat with setting powder. “I don’t even wanna know.”
She was still fussing over his mark when Jiyong relaxed back into his seat. “Speaking of girls, I think I saw the one from last time lingering out in the hall.”
“One from last time?”
Jiyong primped his hair in the mirror. “Yeah, the one with the legs.”
“Don’t most girls have legs?”
Jiyong turned to the side to check out his profile. “Do they? You tell me, you’re the expert.”
“Me?”
Jiyong shrugged. “Anyways, she’s out there if you want to talk to her.”
Seunghyun barely remembered what she looked like, hadn’t given her a passing thought since she’d left their waiting room, heels clicking as she walked. “I don’t want to talk to her.”
“Too shy?”
“Not interested,” Seunghyun corrected.
Jiyong caught his eye in the mirror. “What, already? You moved on quick.”
“There was nothing to move on from. She’s not my type.”
Jiyong snorted, focusing his attention back on his hair. “I think she’s exactly your type.”
Seunghyun was about to retort when the buzz of a cellphone interrupted him. Jiyong pulled his phone out to check his messages. “Soohyuk says Joowon and some of the other models they did the shoot with are getting together tonight. He asked if we wanna go.”
Seunghyun saw it so clearly in his mind, how another evening with Joowon would go. More smiles, more of Jiyong’s attention on someone other than him. More of him watching from the sidelines. “We can’t,” he blurted.
Jiyong paused, fingers poised over the keypad to accept Soohyuk’s invitation. “Why not?”
“We’re busy,” Seunghyun lied.
“We are?”
Seunghyun’s mind raced to come up with a suitable explanation, something he could say to get himself out of this. “Yeah, um, we have plans.”
“What plans? I don’t remember any plans.”
“That’s ‘cause it’s a surprise.”
“A surprise?”
“Yeah...” Seunghyun said, dragging the word out, trying to stall till he could come up with something. “For, um…for your birthday.” His mouth twisted, unsure where that had even come from. It wasn’t even August.
Jiyong gave him a weird look. “My birthday’s not for another few months.”
“Yeah, I know, but…” Seunghyun trailed off. God, why was he so dumb? He finally decided to do what any good liar did after muttering something absurd. He committed. “Well, you know how I’m really bad at remembering this kind of stuff? Yeah, so I figured we should probably go ahead and celebrate now while I was thinking about it. So you don’t yell at me for forgetting later.”
It looked like Jiyong was trying not to laugh. There were those eyes again, the ones that said Seunghyun was a puppy Jiyong thought he needed to take care of. “You want to celebrate my birthday now so you won’t get in trouble for it later?” he asked, just to be sure.
Wow, that sounded ridiculous. Seunghyun nodded.
Jiyong’s laugh streamed out through his nose. He grinned, shaking his head at how ridiculous Seunghyun was being. “Okay. I’ll tell Soohyuk we can’t make it.”
As Jiyong’s fingers tapped out his response, Seunghyun felt relief come over him like a soothing balm – no Joowon tonight. But then he thought of how he’d accomplished it and froze. . Now he had to come up with a surprise.


So here was the thing about Seunghyun: once he was in, he was all in. Once he made up his mind about something, that was it, no turning back. He had a reputation for being lazy, but when he really wanted something, he narrowed in on it with obsessive focus. Like when Hyunsuk told him to lose the weight if he wanted a shot at his dreams, Seunghyun had done it, setting up camp in the gym and nearly starving himself on a diet of water and red beans. And when Hyunsuk had given him a synth as a present, he went three whole days without sleep learning how to use it.
That was how Seunghyun was now with Jiyong. Now that he’d realized his feelings, it was all he could think about, all he could focus on. It had completely taken him over. So when he was trying to figure out what to do for Jiyong’s impromptu surprise, he quickly bypassed all the normal things he might do and tried to come up with something special.
Because this was an opportunity. He’d have Jiyong all to himself, no other guys, no Joowon. So he should make the most of it. It seemed so obvious to him

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Seunghyun ได้ขวาเกี่ยวกับการบ ๆ สำหรับ hickey ของเขา พวกเขามีประสิทธิภาพอีกฉากเจาะรูสำหรับ Inkigayo และช่างแต่งหน้าของเขามี hemmed และ hawed กว่าเขา เอียงศีรษะไปด้านข้าง และ slathering คอนซีลเลอร์ผ่านลำคอของเขาเธอได้ติเตียน, "บอกสาวว่าคุณถ่ายขึ้นด้วยต้องอยู่ห่างจากลำคอของคุณครั้งต่อไป ทำเครื่องหมายที่พวกเขาจะไม่สามารถมองเห็น ""มันไม่ได้เป็นสาว มันเป็น Jiyong และฉันพยายามที่จะหยุดเขา"Jiyong giggled เก้าอี้อยู่ข้างเขา เมื่อ noona ของคิ้วประทับใจเขา เสียงหัวเราะของ Jiyong มาการหยุดทันทีทันใด เขาลุกขึ้นนั่งในที่นั่งของเขา และมองตรงไปข้างหน้า เด็กติดประพฤติตัวไม่ดีเธอส่ายหัวของเธอในสวนสนุก ทาที่คอของ Seunghyun กับแป้ง "ฉันไม่ได้ต้องการรู้"เธอยังคงมีอาการงอแงได้ผ่านเครื่องหมายของเขาเมื่อ Jiyong ผ่อนคลายเข้าที่นั่งของเขา "การพูดของสาว ผมคิดผมเห็นจากครั้งสุดท้ายที่ท่าออกในห้องโถง"หนึ่งจากครั้งล่าสุด"Jiyong primped ผมในกระจก "ใช่ หนึ่งกับขา""ไม่สาวส่วนใหญ่มีขา"Jiyong เปิดด้านการตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวของเขา "ทำพวกเขา คุณบอกฉัน คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญ""ฉัน"Jiyong shrugged "ต่อไป เธอเป็นมีถ้าคุณต้องการพูดคุยกับเธอ"Seunghyun จำสิ่งที่เธอดูเหมือนแทบไม่ ไม่ให้เธอคิดผ่านตั้งแต่เธอมีซ้ายพักรอ ส้นรองเท้าคลิขณะเดิน "ฉันไม่ต้องการพูดคุยกับเธอ""ขี้อายเกินไป""ไม่สนใจ Seunghyun แก้ไขJiyong จับตาของเขาในกระจก "คืออะไร แล้ว คุณย้ายบนรวดเร็ว""ได้อะไรไปจาก เธอไม่ใช่ชนิดของฉัน"Jiyong snorted เน้นความสนใจกลับผม "ผมคิดเธอเป็นแน่นอนชนิดของSeunghyun ถูกจะ ยอกย้อนเมื่อกระแสของโทรศัพท์มือถือขัดจังหวะเขา Jiyong ดึงโทรศัพท์ของเขาออกไปตรวจสอบข้อความของเขา "Soohyuk กล่าวว่า Joowon และบางส่วนของรุ่นอื่น ๆ ที่พวกเขาได้ยิงด้วยได้รับร่วมกันคืนนี้ เขาถามเราว่าต้องไป"Seunghyun เห็นให้ชัดเจนในใจ วิธีอื่นจะไปช่วงเย็น Joowon เติมรอยยิ้ม เพิ่มเติมของ Jiyong สนใจคนอื่นนอกเหนือจากเขา มากขึ้นของเขาดูการ "เราไม่สามารถ blurtedหยุดชั่ว Jiyong นิ้วทรงตัวเหนือแป้นพิมพ์เพื่อยอมรับคำเชิญของ Soohyuk "ทำไมไม่""เรากำลัง Seunghyun โกหก"เราเป็นอย่างไร"จิตใจของ Seunghyun นำมากับคำอธิบายเหมาะสม สิ่งที่เขาสามารถพูดเพื่อให้ตัวเองออกจากนี้ "ใช่ อุ เรามีแผน""อะไรแผน ฉันไม่จำแผนใดๆ""นั่นเป็นเพราะบางที่มันเป็นความประหลาดใจ""ประหลาดใจ""ใช่..." Seunghyun กล่าว คำ ลากพยายามถ่วงจนเขาสามารถมากับบางสิ่งบางอย่าง "สำหรับ อืมม...สำหรับวันเกิดของคุณ" ปากของเขาบิด ไม่แน่ใจที่แม้แต่ที่ได้มาจาก แต่ไม่สิงหาคมJiyong ให้เขาดูแปลก วันเกิดของฉัน "ของ" ไม่สำหรับอีกไม่กี่เดือน"ใช่ ฉันรู้ แต่..." Seunghyun หายออก พระเจ้า ทำไมคือเขาโง่มาก ในที่สุดเขาตัดสินใจทำสิ่งใด ๆ โกหกเก่งได้หลังจาก muttering สิ่งไร้สาระ เขามุ่งมั่น "ดี คุณรู้ว่าฉันไม่ดีจริง ๆ ที่จดจำชนิดของสิ่งนี้ ใช่ ดังนั้นฉันคิดว่า เราควรที่จะ ไปข้างหน้า และเฉลิมฉลองตอนนี้ในขณะที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน ดังนั้น คุณไม่ร้องที่ฉันสำหรับลืมในภายหลัง"มันดูเหมือน Jiyong พยายามไม่หัวเราะ มีตาคู่นั้นอีก คนที่กล่าวว่า Seunghyun Jiyong คิดว่า เขาต้องดูแลลูกสุนัข "คุณต้องการฉลองวันเกิดของฉันตอนนี้ดังนั้นคุณจะไม่ได้ในปัญหานั้นในภายหลัง" เขาถาม เพียงเพื่อให้แน่ใจว้าว ที่ไพเราะไร้สาระ Seunghyun พยักหน้าหัวเราะของ Jiyong สตรีมออกผ่านจมูกของเขา เขา grinned สั่นศีรษะของเขาที่ไร้สาระว่า Seunghyun ถูก "โอเค ฉันจะบอก Soohyuk เราไม่สามารถทำ"เป็นของ Jiyong นิ้วเคาะตอบ Seunghyun รู้สึกบรรเทามาเขาเหมือนบาล์มผ่อนคลาย – Joowon ไม่คืน แต่แล้ว เขาคิดวิธีการที่เขาได้ประสบความสำเร็จได้ และแช่แข็ง . ตอนนี้ เขามา ด้วยความประหลาดใจ ดังนั้นนี่คือสิ่งที่เกี่ยวกับ Seunghyun: เมื่อเขามาอยู่ใน เขาได้ทั้งหมด เมื่อเขาได้ขึ้นใจของเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ที่มา หันหลังกลับไม่ เขาเป็นคนขี้เกียจ แต่เมื่อเขาต้องบางสิ่งบางอย่าง เขาประชากรอยู่กับโฟกัสครอบงำ เช่นเมื่อ Hyunsuk บอกน้ำหนักถ้าเขาต้องยิงที่ความฝันของเขา Seunghyun ทำ ตั้งแคมป์ในโรงยิม และเกือบหิวโหยตัวเองในอาหารน้ำและน้ำถั่วแดง และเมื่อ Hyunsuk ให้เขาซินธ์เป็นของขวัญ เขาไปทั้งหมดสามวันโดยไม่ต้องเรียนรู้วิธีการใช้โหมดสลีปที่ถูกวิธี Seunghyun ถูกตอนนี้กับ Jiyong หลังจากที่เขาได้รับรู้ความรู้สึกของเขา มันเป็นทั้งหมดที่เขาสามารถคิดเกี่ยวกับ ทั้งหมดที่เขาสามารถมุ่งเน้น มันสมบูรณ์ได้นำเขาไป ดังนั้น เมื่อเขาได้พยายามคิดว่าจะทำให้แปลกใจทันควันของ Jiyong เขาได้อย่างรวดเร็วข้ามปกติสิ่งเขาอาจทำ และพยายามมากับบางสิ่งที่พิเศษเพราะนี้คือโอกาส เขาจะมี Jiyong ทั้งหมดเพื่อตัวเอง ไม่มีคนอื่น ไม่มี Joowon ดังนั้นเขาควรทำมากสุดของมัน ประจักษ์เห็นได้ชัดว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึงฮยอนได้รับสิทธิเกี่ยวกับการดุสำหรับ Hickey ของเขา พวกเขามีประสิทธิภาพอีก slotted สำหรับรายการ Inkigayo และช่างแต่งหน้าของเขาเรียงรายและ hawed มากกว่าเขาเอียงศีรษะของเขาไปด้านข้างและ slathering คอนซีลเลอร์ในช่วงลำคอของเขา.
เธอดุ "บอกสิ่งที่หญิงสาวที่คุณได้ถ่ายกับจะอยู่ห่างจากคุณ คอในครั้งต่อไป ให้เครื่องหมายบางพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็น. "
" มันไม่ได้หญิงสาวคนหนึ่ง! มันเป็นจียง! และผมพยายามที่จะหยุดเขา. "
จียงหัวเราะคิกคักในเก้าอี้ข้างเขา เมื่อพี่สาวของพวกเขาหันคิ้วที่น่าประทับใจวิธีการของเขาเสียงหัวเราะของจียงมาถึงหยุดทันทีทันใด เขาลุกขึ้นนั่งในที่นั่งของเขาและมองตรงไปข้างหน้าเด็กจับไม่หยุดหย่อน.
เธอส่ายหัวของเธอในสวนสนุก, dabbing ที่ลำคอของซึงฮยอนที่มีการตั้งค่าผง "ฉันไม่ได้อยากรู้."
เธอยังคงกังวลมากกับเครื่องหมายของเขาเมื่อจียงผ่อนคลายกลับเข้ามาในที่นั่งของเขา "การพูดของสาว ๆ ผมคิดว่าผมเห็นชายคนหนึ่งจากครั้งสุดท้ายที่เอ้อระเหยออกมาในห้องโถง."
"หนึ่งจากครั้งสุดท้าย?"
จียง primped ผมของเขาในกระจก "ใช่คนที่มีขา."
"ไม่สาว ๆ ส่วนใหญ่จะมีขา?"
จียงหันไปด้านข้างเพื่อตรวจสอบรายละเอียดของเขา "พวกเขาไม่? คุณบอกฉันคุณผู้เชี่ยวชาญ. "
" ฉัน? "
จียงยักไหล่ "ยังไงก็ตามเธอออกมีถ้าคุณต้องการที่จะพูดคุยกับเธอ."
ซึงฮยอนจำได้ว่าแทบจะไม่สิ่งที่เธอดูเหมือนจะไม่ได้รับของเธอผ่านคิดว่าตั้งแต่เธอออกจากห้องรอของพวกเขา, ส้นคลิกขณะที่เธอเดิน "ผมไม่ต้องการที่จะพูดคุยกับเธอ."
"ขี้อายเกินไป?"
"ไม่สนใจ" ซึงฮยอนได้รับการแก้ไข.
จียงสบตาเขาในกระจก "สิ่งที่มีอยู่แล้ว? คุณย้ายอย่างรวดเร็ว. "
" ไม่มีอะไรที่จะย้ายไปจากที่เป็น เธอไม่ได้เป็นประเภทของฉัน. "
จียง snorted โดยมุ่งเน้นความสนใจของเขากลับมาอยู่บนผมของเขา "ฉันคิดว่าเธอตรงกับชนิดของคุณ."
ซึงฮยอนกำลังจะย้อนเมื่อฉวัดเฉวียนของโทรศัพท์มือถือที่ขัดจังหวะเขา จียงดึงโทรศัพท์ของเขาออกมาเพื่อตรวจสอบข้อความของเขา "Soohyuk Joowon กล่าวและบางส่วนของรุ่นอื่น ๆ ที่พวกเขาได้ถ่ายภาพที่มีจะได้รับร่วมกันคืนนี้ เขาถามว่าเราอยากไป. "
ซึงฮยอนเห็นมันอย่างชัดเจนในใจของเขาว่าตอนเย็นอีกด้วย Joowon จะไป รอยยิ้มมากขึ้นของความสนใจของจียงกับคนอื่น ๆ กว่าเขา มากขึ้นของเขาดูจากข้างสนาม "เราไม่สามารถ" เขาโพล่ง.
จียงหยุดชั่วคราวนิ้วทรงตัวเหนือปุ่มกดเพื่อยอมรับคำเชิญของ Soohyuk "ทำไมไม่?"
"เรากำลังยุ่ง" ซึงฮยอนโกหก.
"เรามี?"
ใจของซึงฮยอนวิ่งไปมากับคำอธิบายที่เหมาะสมสิ่งที่เขาอาจจะบอกว่าจะได้รับตัวเองออกจากนี้ "ใช่อืมเรามีแผนการ."
"แผนอะไร? ผมจำไม่ได้แผนใด ๆ . "
" นั่นคือ 'ทำให้มันเป็นความประหลาดใจ. "
" แปลกใจ? "
" ใช่ ... "ซึงฮยอนกล่าวว่าการลากออกคำพยายามที่จะขัดขวางจนเขาอาจจะเกิดขึ้นกับบางสิ่งบางอย่าง "สำหรับเอ่อ ... สำหรับวันเกิดของคุณ." ปากของเขาบิดไม่แน่ใจว่าที่ได้มาจาก มันไม่ได้แม้กระทั่งสิงหาคม.
จียงทำให้เขาดูแปลก "วันเกิดของฉันไม่ได้สำหรับอีกไม่กี่เดือน."
"ใช่ฉันรู้ แต่ ... " ซึงฮยอนหายออก พระเจ้าทำไมเขาเป็นใบ้เพื่อ? ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะทำสิ่งใด ๆ ที่โกหกไม่ดีหลังจากพึมพำบางสิ่งบางอย่างที่ไร้สาระ เขามุ่งมั่น "ดีคุณรู้วิธีที่ฉันไม่ดีจริงๆที่จดจำชนิดของสิ่งนี้หรือไม่? ใช่ดังนั้นฉันคิดว่าเราอาจจะไปข้างหน้าและเฉลิมฉลองในขณะนี้ขณะที่ผมคิดเกี่ยวกับมัน ดังนั้นคุณจึงไม่ตะโกนใส่ฉันลืมในภายหลัง. "
มันดูเหมือนจียงพยายามที่จะไม่หัวเราะ มีดวงตาเหล่านั้นเป็นอีกคนที่กล่าวว่าซึงฮยอนเป็นลูกสุนัขจียงคิดว่าเขาต้องการที่จะดูแล "คุณต้องการที่จะฉลองวันเกิดของฉันตอนนี้ดังนั้นคุณจะไม่ได้รับในปัญหาได้ในภายหลัง?" เขาถามเพียงเพื่อให้แน่ใจว่า.
ว้าวที่ฟังดูไร้สาระ ซึงฮยอนพยักหน้า.
หัวเราะจียงสตรีมออกทางจมูกของเขา เขายิ้ม, สั่นศีรษะของเขาที่ว่าไร้สาระซึงฮยอนถูก "โอเค . ฉันจะบอก Soohyuk เราไม่สามารถทำให้มันว่า "
ในฐานะที่เป็นนิ้วมือของจียงเคาะออกมาตอบสนองของซึงฮยอนรู้สึกโล่งใจมาเขาเหมือนยาหม่องผ่อนคลาย - ไม่คืน Joowon แต่แล้วเขาก็คิดว่าเขาจะประสบความสำเร็จและแช่แข็ง . ตอนนี้เขาได้มาด้วยความประหลาดใจ. ดังนั้นนี่คือสิ่งที่เกี่ยวกับซึงฮยอนไปนี้:. เมื่อเขาอยู่ในเขาเป็นทั้งหมดในเมื่อเขาทำจิตใจของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่มันไม่มีการหันหลังกลับ เขามีชื่อเสียงในการเป็นคนขี้เกียจ แต่เมื่อเขาต้องการอะไรจริงๆเขาลดลงในที่ที่มีความสำคัญครอบงำ เช่นเมื่อ Hyunsuk บอกให้เขาลดน้ำหนักถ้าเขาอยากยิงที่ความฝันของเขาซึงฮยอนได้ทำมันตั้งค่ายในโรงยิมและเกือบหิวโหยตัวเองในอาหารน้ำและสีแดงถั่ว และเมื่อ Hyunsuk ให้เขา synth เป็นของขวัญให้เขาไปสามวันโดยไม่ต้องนอนทั้งเรียนรู้วิธีการใช้มัน. นั่นคือวิธีที่ซึงฮยอนตอนนี้กับจียง ตอนนี้ที่เขาจะตระหนักถึงความรู้สึกของเขามันเป็นสิ่งที่เขาอาจจะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้มุ่งเน้น มันได้สมบูรณ์เขามากกว่า ดังนั้นเมื่อเขาได้พยายามที่จะคิดออกว่าจะทำอะไรให้ประหลาดใจอย่างกะทันหันของจียงเขาได้อย่างรวดเร็วข้ามทุกสิ่งปกติที่เขาอาจจะทำและพยายามที่จะเกิดขึ้นกับบางสิ่งที่พิเศษ. เพราะนี่คือโอกาส เขาจะต้องจียงทั้งหมดให้กับตัวเองไม่มีผู้ชายคนอื่นไม่มี Joowon ดังนั้นเขาควรจะทำให้มากที่สุดของมัน มันดูเหมือนชัดเจนเพื่อให้เขา