As a corollary, if the reason the U

As a corollary, if the reason the United States introduced transnational
prevention obligations was to share this burden, this doubles as a reason for
other destination countries to object to these duties. In other words, why would
other countries of destination agree to share this burden with the United States?
One answer is simply power politics: when the United States chooses to engage
in international law making, they can wield significant political sway in the
international arena. The establishment of the International Criminal Tribunal for
the former Yugoslavia is a classic example of how involvement of the US in
international law and tribunals can result in groundbreaking achievements.
Another reason that other countries of destination may have been willing to
sign themselves up for transnational prevention obligations is particular to the
reality of policing international trafficking. Trafficking is a clandestine industry,
the routes of traffickers shift as the countries of origin and transit shift and the
internet and social media sites have changed the way in which people are bought
and sold. It is a very difficult fight to win and countries of destination recognize
the inherent difficulties in combatting human trafficking.
States have been criticized for "externalizing" border control efforts in the
context of irregular migration and trafficking.128 These strategies basically
involve encouraging countries of origin to tighten border control in order to
prevent the trafficking victims or irregular migrants from ever arriving on the
soil of the destination country. In their extreme iterations, these border control policies in origin countries have severely restricted the free movement of people,
particularly women and children.129
By arguably perverse logic, the prevention obligations in the Protocol can be
viewed as a State policy of externalizing the problem of human trafficking more
generally.130 Shifting the border-policing burden to origin countries is a
demonstrated pattern of state behavior in the context of combatting trafficking.
Shifting the focus of prevention to countries of origin is a similar strategy.
However, recognizing that this burden cannot be shifted without economic
assistance, 9(4) may have been introduced to allow states to keep the traffickers
and victims out of their territory. By funding these root causes programs, the
destination countries are essentially promulgating an externalizing policy, and
recognizing that in order for it to be effective it must be funded in part by
countries with greater wealth (i.e. countries of destination).
The Clinton Administration was working off intelligence that it would be
possible to diminish the problem of human trafficking to the US significantly by
targeted prevention and micro-credit strategies in source countries. It was in the
final stages of enacting domestic legislation that would require the US to
establish International Grant Programs aimed at preventing human trafficking in
countries of origin. It is reasonable to conclude that in anticipation of this grant
program, the US wanted to share its burden, as well as reap the benefits of
pooled resources with other destination countries.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นข้อพิสูจน์ถ้าเหตุผลสหรัฐอเมริกาแนะนำข้ามชาติ
ภาระผูกพันการป้องกันคือการแบ่งปันภาระนี้นี้คู่เป็นเหตุผลหนึ่งสำหรับ
ประเทศปลายทางอื่น ๆ ที่จะคัดค้านการปฏิบัติหน้าที่เหล่านี้ ในคำอื่น ๆ ทำไมจะ
ประเทศอื่น ๆ ของปลายทางตกลงที่จะแบ่งปันภาระนี้กับสหรัฐอเมริกา?
คำตอบหนึ่งก็คืออำนาจการเมือง: เมื่อสหรัฐอเมริกาเลือกที่จะมีส่วนร่วม
ในการทำกฎหมายต่างประเทศที่พวกเขาสามารถควงแกว่งไปแกว่งมาอย่างมีนัยสำคัญทางการเมืองใน
เวทีระหว่างประเทศ สถานประกอบการของศาลอาญาระหว่างประเทศสำหรับ
อดีตยูโกสลาเวียเป็นตัวอย่างคลาสสิกของวิธีการมีส่วนร่วมของสหรัฐใน
กฎหมายต่างประเทศและศาลจะส่งผลในความสำเร็จแหวกแนว.
ด้วยเหตุผลที่ว่าประเทศอื่น ๆ ของปลายทางอาจจะได้รับความเต็มใจที่จะอีก
ลงชื่อตัวเองขึ้นสำหรับการป้องกันข้ามชาติ ภาระผูกพันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ
ความเป็นจริงของการค้าระหว่างประเทศการรักษา การค้ามนุษย์เป็นอุตสาหกรรมลับ
เส้นทางของการค้ามนุษย์เปลี่ยนเป็นประเทศต้นทางและการเปลี่ยนแปลงการขนส่งและที่
เว็บไซต์อินเทอร์เน็ตและสื่อสังคมมีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่ผู้คนจะซื้อ
และขาย มันคือการต่อสู้ที่ยากมากที่จะชนะและประเทศปลายทางที่รับรู้
ปัญหาอยู่ในการต่อต้านการค้ามนุษย์.
สหรัฐอเมริกาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ "externalizing" ความพยายามในการควบคุมชายแดนใน
บริบทของการย้ายถิ่นที่ผิดปกติและกลยุทธ์ trafficking.128 เหล่านี้โดยทั่วไป
ที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมให้ประเทศแหล่งกำเนิดสินค้า เพื่อกระชับการควบคุมชายแดนเพื่อ
ป้องกันไม่ให้เหยื่อการค้ามนุษย์หรือแรงงานข้ามชาติที่ผิดปกติจากที่เคยเดินทางมาถึงบน
ดินของประเทศปลายทาง ในการทำซ้ำมากพวกเขาเหล่านี้นโยบายการควบคุมชายแดนในประเทศที่มีแหล่งกำเนิดอย่าง จำกัด การเคลื่อนไหวของฟรีของผู้คน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงและ children.129
โดยตรรกะวิปลาสเนื้อหาภาระผูกพันการป้องกันในโปรโตคอลสามารถ
มองว่าเป็นนโยบายของรัฐของ externalizing ปัญหาของการที่ การค้ามนุษย์มากขึ้น
generally.130 เลื่อนลอยภาระการรักษาชายแดนไปยังประเทศต้นกำเนิดเป็น
รูปแบบการแสดงให้เห็นถึงพฤติกรรมของรัฐในบริบทของการต่อต้านการค้ามนุษย์. the
ขยับโฟกัสของการป้องกันไปยังประเทศแหล่งกำเนิดสินค้าเป็นกลยุทธ์ที่คล้ายกัน.
แต่จำได้ว่าภาระนี้ไม่สามารถ โดยไม่ต้องขยับตัวทางเศรษฐกิจ
ความช่วยเหลือ, 9 (4) อาจได้รับการแนะนำให้รู้จักกับช่วยให้รัฐเพื่อให้ผู้ค้ามนุษย์
และผู้ที่ตกเป็นเหยื่อออกจากดินแดนของพวกเขา โดยการระดมทุนรากเหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้โปรแกรมที่
ประเทศปลายทางเป็นหลักตีความนโยบาย externalizing และ
ตระหนักว่าในเพื่อให้มันมีประสิทธิภาพนั้นจะต้องได้รับการสนับสนุนในส่วนของ
ประเทศที่มีความมั่งคั่งมากขึ้น (ประเทศเช่นปลายทาง).
คลินตันบริหารได้ทำงาน ปิดปัญญาว่ามันจะเป็น
ไปได้ที่จะลดปัญหาการค้ามนุษย์ไปยังสหรัฐอย่างมีนัยสำคัญโดย
การป้องกันและไมโครเครดิตกลยุทธ์ที่กำหนดเป้าหมายในประเทศแหล่งที่มา มันอยู่ใน
ขั้นตอนสุดท้ายของการชิงตัวประกันออกกฎหมายภายในประเทศที่จะต้องมีสหรัฐเพื่อ
สร้างโปรแกรมแกรนท์นานาชาติมุ่งเป้าไปที่การป้องกันการค้ามนุษย์ใน
ประเทศต้นทาง มันมีเหตุผลที่จะสรุปได้ว่าในความคาดหมายของการบริจาคนี้
โปรแกรมที่เราอยากจะแบ่งปันภาระเช่นเดียวกับการเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ของ
ทรัพยากร pooled กับประเทศปลายทางอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นผลที่ตามมา ถ้าเหตุผลที่สหรัฐอเมริกาแนะนำข้ามชาติหน้าที่ป้องกัน เพื่อแบ่งเบาภาระนี้ นี้จะเป็นเหตุให้ประเทศปลายทางอื่น ๆที่จะปฏิเสธหน้าที่นี้ ในคำอื่น ๆทำไมประเทศปลายทางตกลงที่จะแบ่งปันภาระนี้ให้กับประเทศสหรัฐอเมริกาคำตอบเดียวก็คือ อำนาจการเมือง : เมื่อสหรัฐอเมริกาเลือกที่จะต่อสู้ในกฎหมายระหว่างประเทศที่ทำให้พวกเขาสามารถพลิกแพลงพลิ้วไหวทางการเมืองอย่างมีนัยสำคัญในสนามกีฬานานาชาติ การจัดตั้งศาลอาญาระหว่างประเทศสำหรับอดีตยูโกสลาเวียเป็นตัวอย่างคลาสสิกของวิธีการมีส่วนร่วมของเราในกฎหมายและศาลระหว่างประเทศสามารถผลของความอีกเหตุผลที่ประเทศปลายทางอาจจะเต็มใจเซ็นขึ้นโดยเฉพาะเพื่อป้องกันภาระเป็นข้ามชาติความเป็นจริงของการค้าระหว่างประเทศ การค้ามนุษย์เป็นอุตสาหกรรมลับเส้นทางค้ามนุษย์เปลี่ยนเป็นประเทศและการขนส่ง กะ และอินเทอร์เน็ตและเว็บไซต์สื่อสังคมมีการเปลี่ยนแปลงวิธีที่ผู้คนจะซื้อและการขาย มันเป็น ยาก ต่อสู้เพื่อชนะ และประเทศปลายทาง รับรู้ปัญหาที่แท้จริงในการยุติปัญหาการค้ามนุษย์สหรัฐอเมริกาได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ " ภายนอก " ความพยายามในการควบคุมชายแดนบริบทของการผิดปกติและ trafficking.128 กลยุทธ์เหล่านี้โดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับการส่งเสริมให้ประเทศเพื่อกระชับการควบคุมชายแดนเพื่อป้องกันการตกเป็นเหยื่อหรือแรงงานข้ามชาติผิดปกติจากที่เคยเดินทางมาถึงในดินของประเทศปลายทาง ในรอบนี้มากของพวกเขา , ชายแดนควบคุมนโยบายต่างๆ ของประเทศในประเทศจะถูกจำกัดการเคลื่อนไหวของคนฟรีโดยเฉพาะกับผู้หญิงและ children.129โดยอย่างขี้อ้อน ลอจิกการป้องกันภาระหน้าที่ในโปรโตคอลสามารถมองว่าเป็นนโยบายของรัฐภายนอกปัญหาการค้ามนุษย์มากขึ้นgenerally.130 การขยับเขตแดนมาเป็นภาระของประเทศคือแสดงให้เห็นถึงรูปแบบพฤติกรรมของรัฐในบริบทของการยุติปัญหาการค้ามนุษย์การขยับโฟกัสของการป้องกันประเทศ เป็นกลยุทธ์ที่คล้ายกันอย่างไรก็ตาม ยอมรับว่า ภาระนี้ไม่สามารถขยับโดยไม่ทางเศรษฐกิจความช่วยเหลือ , 9 ( 4 ) อาจได้รับการแนะนำเพื่อให้รัฐเก็บค้าและเหยื่อออกจากดินแดนของพวกเขา สำหรับสาเหตุของโปรแกรมเหล่านี้ได้ประเทศปลายทางเป็นหลักพิจารณาการภายนอกนโยบายตระหนักว่าเพื่อให้มีประสิทธิภาพจะต้องได้รับการสนับสนุนบางส่วนโดยประเทศที่มีความมั่งคั่งมากขึ้น ( เช่น ประเทศปลายทาง )การบริหารคลินตันทำงานปิดปัญญามันจะเป็นไปได้ที่จะลดปัญหาการค้ามนุษย์กับเราอย่างมากการป้องกันกลยุทธ์เป้าหมายและสินเชื่อรายย่อยในประเทศแหล่งที่มา มันอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของอำนาจในการออกกฎหมายจะต้องให้เราอนุญาตให้โปรแกรมสร้างนานาชาติที่มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการค้ามนุษย์ในประเทศต้นทาง มันมีเหตุผลที่จะสรุปว่าในความคาดหมายของทุนนี้โปรแกรม , เราต้องการที่จะแบ่งปันภาระของตนเช่นเดียวกับ เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ของรวมทรัพยากรกับประเทศปลายทางอื่น ๆ