When discussing the relationship be

When discussing the relationship between science and religion, people often take a polarized position: It's either "I believe" or "I don't believe."

Much grief comes from the insistence from either side that the opposite is wrong or meaningless. (Here is an example, as secularist Sam Harris criticizes National Institutes of Health director and believer Francis Collins.)

In practice, however, there is a whole spectrum of in-between positions, as doubt and the limits of what we know creep in. Like Collins, many scientists are perfectly fine with practicing their science and believing in God. They claim that science is an incomplete description of reality, that there are many questions beyond its purveyance. More to the point, they claim that the more they understand the world through their science, the more they admire God. To them, science is a form of religious devotion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสนทนาความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์และศาสนา คนมักจะใช้ตำแหน่งขั้ว: มันเป็น "ผม" หรือ "ผมไม่เชื่อว่า"ความเศร้าโศกมากมาจาก insistence จากด้านใดด้านหนึ่งตรงข้ามว่าไม่ถูกต้อง หรือไม่ (นี่เป็นตัวอย่าง secularist แฮริสแซมถูกนับกรรมการสถาบันสุขภาพแห่งชาติและผู้เชื่อ Francis Collins)ในทางปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม มีจำนวนมากอยู่ระหว่างสองตำแหน่ง สงสัยและขีดจำกัดของสิ่งที่เรารู้ทั้งคืบในการ เช่นคอลลินส์ นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากได้อย่างดีฝึกวิทยาศาสตร์ของพวกเขา และเชื่อในพระเจ้า พวกเขาอ้างว่า วิทยาศาสตร์เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์ของความเป็นจริง ว่า มีคำถามมากมายนอกเหนือจากการ purveyance ขึ้นไป พวกเขาอ้างว่า ยิ่งพวกเขาเข้าใจโลกทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขา ยิ่งพวกเขาชื่นชมพระเจ้า พวกเขา วิทยาศาสตร์เป็นรูปแบบของศาสนาความจงรักภักดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์และศาสนาที่ผู้คนมักจะใช้ตำแหน่งขั้ว: มันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง "ผมเชื่อว่า" หรือ "ผมไม่เชื่อว่า." ความเศร้าโศกมากมาจากการเรียกร้องจากทั้งสองด้านที่ตรงข้ามเป็นผิดหรือไม่มีความหมาย (นี่คือตัวอย่างเช่น secularist แฮร์ริสแซมวิพากษ์วิจารณ์สถาบันแห่งชาติของกรรมการสุขภาพและเชื่อฟรานซิสคอลลิน.) ในทางปฏิบัติ แต่มีคลื่นความถี่ทั้งในระหว่างดำรงตำแหน่งเป็นข้อสงสัยและข้อ จำกัด ของสิ่งที่เรารู้คลานใน เช่นเดียวกับคอลลินนักวิทยาศาสตร์หลายคนเป็นอย่างดีดีกับการฝึกวิทยาศาสตร์ของพวกเขาและความเชื่อในพระเจ้า พวกเขาอ้างว่าวิทยาศาสตร์เป็นคำอธิบายที่ไม่สมบูรณ์ของความเป็นจริงว่ามีคำถามมากมายเกินเสบียงของ ขึ้นไปยังจุดที่พวกเขาอ้างว่ายิ่งพวกเขาเข้าใจโลกผ่านทางวิทยาศาสตร์ของพวกเขามากกว่าที่พวกเขาชื่นชมพระเจ้า กับพวกเขาวิทยาศาสตร์เป็นรูปแบบของความจงรักภักดีศาสนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างวิทยาศาสตร์และศาสนา ผู้คนมักจะใช้ขั้วตำแหน่ง : มันอาจจะ " เชื่อ " หรือ " ฉันไม่เชื่อ "

มากโศกมาจากการเรียกร้องจากด้านใดด้านหนึ่งที่ตรงกันข้าม ผิด หรือ ไม่มีความหมาย ( นี่คือตัวอย่างเป็นเซคคิวลาริสต์แซมแฮริส มวลสารของ ผอ. สถาบันสุขภาพและศรัทธาฟรานซิสคอลลินส์ แห่งชาติ )

ในการปฏิบัติ อย่างไรก็ตามมีทั้งหมดของสเปกตรัมระหว่างตำแหน่งที่สงสัย และ ขอบเขตของสิ่งที่เรารู้ ค่อยๆ เกิดขึ้น เช่น คอลลินส์ นักวิทยาศาสตร์หลายคนได้ด้วยการฝึกวิทยาศาสตร์และความเชื่อในพระเจ้า พวกเขาเรียกร้องว่าวิทยาศาสตร์เป็นคำอธิบายที่ไม่สมบูรณ์ของความเป็นจริงว่า มีคำถามมากมาย นอกเหนือจากการจัดให้มี . อีกประเด็นหนึ่งพวกเขาอ้างว่าพวกเขามากขึ้นเข้าใจโลกทางด้านวิทยาศาสตร์ของพวกเขามากกว่าที่พวกเขานับถือพระเจ้า ได้ วิทยาศาสตร์เป็นรูปแบบของความเลื่อมใสทางศาสนา