2. Materials and methods2.1. Experi

2. Materials and methods
2.1. Experimental animals and diets
Thirty-two local Kacang × Boer crossbred male goats with initial (mean and SE) body weight of 16.9 ± 0.4 kg were divided randomly into four equal groups and housed in individual pens with wooden slotted flooring in an open sheep barn raised above the ground. The groups were assigned to one of four treatments (after the 3-week adaptation period): control diet (CD), decanter cake diet (DCD), palm kernel diet (PKCD) and CD plus 5% palm oil diet (CPOD), where PO replaced an equal amount of corn grain. Diets were 90% concentrate and 10% rice straw (Table 1) as total mixed rations (TMR) offered ad libitum at 08:00 h, and the goats had free access to clean water throughout the 100-day experiment. The amount of TMR offered and refused was recorded daily for each goat and the offered amount was adjusted to ensure approximately 10% refusals. All goats were weighed before the morning feeding at the beginning of the experiment and monthly thereafter. During the last 10 days of the study, four goats from each treatment were randomly selected and placed in individual metabolism crates to collect feces and urine during the last 7 days. During the collection period, samples of TMR and refusals were collected, composited by animal, ground (1 mm screen) and kept frozen (−20 °C) for analysis. Feces were collected, weighed, sampled (10%), composited by animal and kept in a freezer (−20 °C) for analysis. Urine was collected in plastic containers containing 100 ml H2SO4 to prevent ammonia loss. Urine was weighed, sampled (10%), and kept frozen for analysis of N. The care of the experimental goats was in accordance with the country standards and the experimental protocol was reviewed by the Institutional Animal Care and Use Committee.
2.2. Slaughter procedure
At the end of the experiment, four goats from each treatment were randomly selected for slaughter after being fasted overnight. The animals were slaughtered according to the standard slaughter procedures described in Malaysian Standard MS 1500 (2004). Fasted live and hot-carcass weights were recorded before and immediately after slaughter, respectively. Directly after slaughter, noncarcass components (skin, head, feet, lung, heart, liver, spleen, kidneys, kidney fat, and gastro-intestinal tract fat) were removed and weighed. The stomach (rumen, reticulum, omasum and abomasum) and postruminal tract (small intestine, large intestine and caecum) were removed and weighed separately. The contents of the stomach and postruminal tract were removed, washed and weighed to obtain the weight of the empty stomach and postruminal tract. Carcasses were chilled overnight at 4 °C and cold carcass weight was determined the next morning. A Longissimus dorsi (LD) muscle sample of approximately 200 g was collected from the left side of the carcass after cooling by complete cross-section between the 12th and 13th ribs. All visible cover fat was separated from the meat surface, wrapped in aluminum foil and stored frozen at −20 °C for analysis. Dressing percentage was calculated as cold carcass weight relative to fasted body weight ( Van Zyl et al., 1969). The carcasses were split medially through the vertebrate into left and right halves. Only the right side of the carcass was used to estimate body composition. Each half carcass was dissected into lean, fat and bone tissue to determine mean weights and percentages.

2.3. Chemical analysis
Samples of feed and LD muscle were subjected to proximate analysis following the standard methods of AOAC (2000). Dry matter (DM) was determined by oven drying in a forced air oven at 105 °C for 24 h. The N content of feed, feces, urine and LD muscle was determined using a Kjeltec Auto Analyzer (Tecator, Hoganas, Sweden), while ether extract (EE) was determined in petroleum ether using a Soxtec Auto Analyzer (Tecator). The ash content was determined by ashing the samples in a muffle furnace at 550 °C for 5 h. Neutral detergent fiber (NDF), acid detergent fiber and lignin concentrations were determined by methods of Van Soest et al. (1991); NDF was analyzed without α-amylase or sodium sulphite, and the values of NDF and ADF were expressed inclusive of residual ash. Lignin was obtained by treatment of ADF residue with 72% sulfuric acid (Van Soest et al., 1991).

2.4. Statistical analysis
The data were subjected to one-way analysis of variance using the GLM procedure of SAS (SAS, 2003) and the differences between means were compared using Duncan multiple range test, with significant differences being declared at P < 0.05.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. วัสดุและวิธีการ2.1 การทดลองสัตว์และอาหารสามสิบสองท้องถิ่น Kacang ซื้อโบผลิตแพะชายกับน้ำหนักตัว (เฉลี่ย และ SE) ที่เริ่มต้นของ 16.9 ± 0.4 kg ถูกสุ่มแบ่งกลุ่มสี่เท่า และปากกาแต่ละแห่งไว้ ด้วยพื้นไม้เหล็กฉากเจาะรูที่ยุ้งข้าวแกะเปิดที่ยกเหนือพื้นดิน กลุ่มถูกกำหนดให้รักษาสี่หนึ่ง (หลังจากรอบระยะเวลาปรับตัว 3 สัปดาห์): ควบคุมอาหาร (CD), เป่าเค้กอาหาร (DCD) ปาล์มเคอร์เนลอาหาร (PKCD) และซีดี พร้อมอาหาร 5% น้ำมันปาล์ม (CPOD), PO แทนจำนวนเท่าของเมล็ดข้าวโพดที่ อาหารเข้มข้น 90% และ 10% ข้าวฟาง (ตารางที่ 1) ได้ผสมรวม (TMR) เสนอ ad libitum ที่ 08:00 h และแพะที่ได้ฟรีเข้าถึงน้ำสะอาดทดลอง 100 วัน จำนวน TMR เสนอ และปฏิเสธที่มีการบันทึกทุกวันสำหรับแพะแต่ละ และมีการปรับปรุงยอดเงินเสนอให้ประมาณ 10% refusals แพะทั้งหมดชั่งน้ำหนักก่อนเช้าอาหารที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและรายเดือนหลังจากนั้น ในช่วง 10 วันของการศึกษา แพะสี่จากการรักษาแต่ละแบบสุ่มเลือก และวางในลังละเผาผลาญเก็บอุจจาระและปัสสาวะในช่วง 7 วัน ในระหว่างรอบระยะเวลาเรียกเก็บเงิน ตัวอย่างของ TMR refusals ได้รวบ รวม composited โดยสัตว์ ดิน (1 มม.หน้าจอ) และเก็บแช่แข็ง (−20 ° C) สำหรับการวิเคราะห์ อุจจาระได้รวบรวม ชั่งน้ำหนัก ตัวอย่าง (10%) composited โดยสัตว์ และเก็บไว้ในตู้แช่แข็ง (−20 ° C) สำหรับการวิเคราะห์ ปัสสาวะที่เก็บในภาชนะพลาสติกที่ประกอบด้วยกำมะถันเพื่อป้องกันการสูญหายของแอมโมเนีย 100 ml ปัสสาวะมีน้ำหนัก ความ (10%), และเก็บแช่แข็งสำหรับการวิเคราะห์ของ N. การดูแลแพะทดลองได้ตามมาตรฐานประเทศ และโพรโทคอลทดลองถูกตรวจทาน โดยสถาบันดูแลสัตว์และใช้คณะกรรมการ2.2 การขั้นตอนฆ่าAt the end of the experiment, four goats from each treatment were randomly selected for slaughter after being fasted overnight. The animals were slaughtered according to the standard slaughter procedures described in Malaysian Standard MS 1500 (2004). Fasted live and hot-carcass weights were recorded before and immediately after slaughter, respectively. Directly after slaughter, noncarcass components (skin, head, feet, lung, heart, liver, spleen, kidneys, kidney fat, and gastro-intestinal tract fat) were removed and weighed. The stomach (rumen, reticulum, omasum and abomasum) and postruminal tract (small intestine, large intestine and caecum) were removed and weighed separately. The contents of the stomach and postruminal tract were removed, washed and weighed to obtain the weight of the empty stomach and postruminal tract. Carcasses were chilled overnight at 4 °C and cold carcass weight was determined the next morning. A Longissimus dorsi (LD) muscle sample of approximately 200 g was collected from the left side of the carcass after cooling by complete cross-section between the 12th and 13th ribs. All visible cover fat was separated from the meat surface, wrapped in aluminum foil and stored frozen at −20 °C for analysis. Dressing percentage was calculated as cold carcass weight relative to fasted body weight ( Van Zyl et al., 1969). The carcasses were split medially through the vertebrate into left and right halves. Only the right side of the carcass was used to estimate body composition. Each half carcass was dissected into lean, fat and bone tissue to determine mean weights and percentages.2.3. เคมีวิเคราะห์ตัวอย่างของอาหารและกล้ามเนื้อ LD ถูกต้องเคียงวิเคราะห์ตามวิธีมาตรฐานของ AOAC (2000) เรื่องแห้ง (DM) ถูกกำหนด โดยเตาอบแห้งในเตาอบอากาศบังคับที่ 105 ° C ใน 24 ชม กำหนดเนื้อหา N ของอาหาร อุจจาระ ปัสสาวะ และกล้ามเนื้อ LD ใช้เครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติ Kjeltec (Tecator, Hoganas สวีเดน), ในขณะที่อีเทอร์สารสกัด (EE) กำหนดในปิโตรเลียมอีเทอร์ใช้เป็นตัววิเคราะห์อัตโนมัติ Soxtec (Tecator) เถ้าเนื้อหาถูกกำหนด โดยตัวอย่างในการเตาเตาที่ 550 ° C สำหรับไฟเบอร์ผงซักฟอก 5 h. กลาง (NDF), ใยผงซักฟอกกรด และ lignin ความเข้มข้นได้ตามวิธีของ Van Soest และ al. (1991); ashing NDF ถูกวิเคราะห์ โดยα-amylase หรือโซเดียม sulphite และมีแสดงค่า NDF และ ADF รวมเถ้าที่เหลือ Lignin กล่าว โดยรักษาตกค้าง ADF กับกรดซัลฟิวริก 72% (Van Soest et al., 1991)2.4. สถิติวิเคราะห์ข้อมูลถูกต้องผลต่างของการวิเคราะห์ทางเดียวที่ใช้ GLM กระบวนงานของ SAS (SAS, 2003) และความแตกต่างระหว่างวิธีถูกเปรียบเทียบโดยใช้หลายช่วงทดสอบ ดันแคน มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่มีการประกาศที่ P < 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. วัสดุและวิธีการ
2.1 สัตว์ทดลองและอาหาร
สามสิบสอง Kacang ท้องถิ่น×โบเออร์ลูกผสมแพะกับครั้งแรก (ค่าเฉลี่ยและ SE) น้ำหนักตัว 16.9 ± 0.4 กก. โดยแบ่งการทดลองออกเป็นสี่กลุ่มเท่ากันและตั้งอยู่ในปากกาบุคคลที่มีพื้นไม้ slotted ในยุ้งฉางแกะเปิดยก เหนือพื้นดิน กลุ่มที่ได้รับมอบหมายให้เป็นหนึ่งในสี่การรักษา (หลังจากระยะเวลาการปรับ 3 สัปดาห์): อาหารควบคุม (CD), อาหารเค้กขวดเหล้า (DCD) อาหารเมล็ดในปาล์ม (PKCD) และซีดีบวก 5% อาหารน้ำมันปาล์ม (CPOD) ที่ PO แทนที่ปริมาณเท่าเมล็ดข้าวโพด อาหารที่มีความเข้มข้น 90% และฟางข้าว 10% (ตารางที่ 1) ในขณะที่การปันส่วนผสมเสร็จ (TMR) เสนอโฆษณา libitum เวลา 08:00 ชั่วโมงแพะและมีอิสระในการเข้าถึงน้ำสะอาดตลอดการทดลอง 100 วัน ปริมาณของ TMR เสนอและปฏิเสธที่จะถูกบันทึกประจำวันสำหรับแพะแต่ละคนและจำนวนที่เสนอมีการปรับเพื่อให้แน่ใจว่าประมาณ 10% สังกัด แพะทั้งหมดถูกชั่งน้ำหนักก่อนที่จะให้อาหารเช้าที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและรายเดือนหลังจากนั้น ในช่วง 10 วันสุดท้ายของการศึกษา, สี่แพะจากการรักษาแต่ละถูกสุ่มเลือกและวางไว้ในลังการเผาผลาญอาหารของแต่ละบุคคลที่จะเก็บอุจจาระและปัสสาวะในช่วง 7 วัน ในช่วงระยะเวลาการเก็บตัวอย่างของ TMR และสังกัดถูกเก็บ composited สัตว์พื้นดิน (หน้าจอ 1 มิลลิเมตร) และเก็บแช่แข็ง (-20 ° C) สำหรับการวิเคราะห์ อุจจาระที่ถูกเก็บรวบรวมชั่งน้ำหนักตัวอย่าง (10%), composited สัตว์และเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง (-20 ° C) สำหรับการวิเคราะห์ ปัสสาวะที่ถูกเก็บไว้ในภาชนะพลาสติกที่มีขนาด 100 ml H2SO4 เพื่อป้องกันการสูญเสียแอมโมเนีย ปัสสาวะได้รับการชั่งน้ำหนักตัวอย่าง (10%), และเก็บแช่แข็งสำหรับการวิเคราะห์ของเอ็นดูแลแพะทดลองเป็นไปตามมาตรฐานของประเทศและโปรโตคอลทดลองการตรวจสอบโดยการดูแลสัตว์สถาบันและคณะกรรมการการใช้.
2.2 ขั้นตอนการฆ่า
ในตอนท้ายของการทดลองสี่แพะจากการรักษาแต่ละถูกสุ่มเลือกสำหรับฆ่าหลังจากที่ถูกอดอาหารค้างคืน สัตว์ที่ถูกฆ่าไปตามขั้นตอนการฆ่ามาตรฐานที่อธิบายไว้ในมาเลเซียมาตรฐาน MS 1500 (2004) อดอาหารสดและน้ำหนักร้อนซากที่ถูกบันทึกไว้ก่อนและทันทีหลังจากที่ฆ่าตามลำดับ โดยตรงหลังจากฆ่าส่วนประกอบ noncarcass (ผิวหนังศีรษะเท้าปอดหัวใจตับม้ามไตไตไขมันและไขมันระบบทางเดินอาหาร) ที่ถูกถอดออกและชั่งน้ำหนัก กระเพาะอาหาร (กระเพาะรูเมน, ร่างแห, Omasum และ abomasum) และระบบทางเดิน postruminal (ลำไส้เล็กลำไส้ใหญ่และ caecum) ถูกถอดออกและชั่งน้ำหนักแยกต่างหาก เนื้อหาของกระเพาะอาหารและระบบทางเดิน postruminal ถูกถอดออกมาล้างและชั่งน้ำหนักที่จะได้รับน้ำหนักของท้องว่างและบริเวณทางเดิน postruminal ซากที่ถูกแช่เย็นค้างคืนที่ 4 ° C และน้ำหนักซากเย็นก็ตัดสินใจที่เช้าวันรุ่งขึ้น longissimus Dorsi (LD) ตัวอย่างกล้ามเนื้อประมาณ 200 กรัมถูกเก็บรวบรวมจากทางด้านซ้ายของซากหลังจากที่ระบายความร้อนโดยสมบูรณ์ตัดขวางระหว่างวันที่ 12 และซี่โครงที่ 13 ไขมันปกทั้งหมดที่มองเห็นได้ถูกแยกออกจากพื้นผิวเนื้อห่อในกระดาษฟอยล์อลูมิเนียมและจัดเก็บแช่แข็งที่อุณหภูมิ -20 องศาเซลเซียสสำหรับการวิเคราะห์ เปอร์เซ็นต์แป้งที่คำนวณได้เป็นซากเย็นน้ำหนักเมื่อเทียบกับน้ำหนักตัวอดอาหาร (Van Zyl et al., 1969) ซากถูกแบ่งตรงกลางผ่านกระดูกสันหลังเป็นครึ่งซ้ายและขวา เฉพาะด้านขวาของซากถูกใช้ในการประเมินองค์ประกอบของร่างกาย แต่ละซากครึ่งหนึ่งถูกชำแหละเป็นยันไขมันและเนื้อเยื่อกระดูกในการกำหนดน้ำหนักเฉลี่ยและร้อยละ. 2.3 วิเคราะห์ทางเคมีของตัวอย่างอาหารสัตว์และกล้ามเนื้อ LD ถูกยัดเยียดให้การวิเคราะห์ใกล้เคียงต่อไปนี้วิธีการมาตรฐานของ AOAC (2000) วัตถุแห้ง (DM) ถูกกำหนดโดยการอบแห้งเตาอบในเตาอบบังคับอากาศที่อุณหภูมิ 105 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมง เนื้อหาที่ไม่มีอาหารอุจจาระปัสสาวะและ LD กล้ามเนื้อถูกกำหนดโดยใช้ Kjeltec อัตโนมัติวิเคราะห์ (Tecator, Hoganas, สวีเดน) ในขณะที่สารสกัดจากอีเทอร์ (EE) ถูกกำหนดในปิโตรเลียมอีเทอร์ใช้ Soxtec อัตโนมัติวิเคราะห์ (Tecator) ปริมาณเถ้าถูกกำหนดโดย ashing ตัวอย่างในเตาเผาที่อุณหภูมิ 550 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 5 ชั่วโมง เส้นใยผงซักฟอกที่เป็นกลาง (NDF) เส้นใยผงซักฟอกกรดและความเข้มข้นของลิกนินถูกกำหนดโดยวิธีการของ Van Soest และคณะ (1991); NDF ได้รับการวิเคราะห์โดยไม่ต้องαอะไมเลสหรือซัลไฟโซเดียมและค่านิยมของ NDF และ ADF มีการแสดงออกรวมของเถ้าที่เหลือ ลิกนินที่ได้รับจากการรักษาด้วยสารตกค้าง ADF 72% กรดซัลฟูริก (Van Soest et al., 1991). 2.4 การวิเคราะห์ทางสถิติข้อมูลที่ถูกยัดเยียดให้การวิเคราะห์ทางเดียวของความแปรปรวนโดยใช้ขั้นตอน GLM ของ SAS (SAS 2003) และความแตกต่างระหว่างวิธีการที่ได้มาเปรียบเทียบโดยใช้ดันแคนทดสอบช่วงหลายคนที่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญการประกาศที่ P <0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . วัสดุและวิธีการ
2.1 . สัตว์ทดลอง และอาหาร
สามสิบสองท้องถิ่น kacang ×โบเออร์แพะลูกผสมเพศชาย ( หมายถึงเริ่มต้นและ SE ) น้ำหนัก 16.9 ± 0.4 กิโลกรัม แบ่งแบบสุ่มออกเป็นสี่กลุ่มเท่ากัน และตั้งอยู่ในแต่ละไม้เสียบปากกากับพื้นในฟาร์มแกะที่เปิดขึ้นมาเหนือพื้นดินกลุ่มที่ได้รับมอบหมายให้เป็นหนึ่งใน 4 ทรีทเมนต์ หลังการปรับตัวแบบใดแบบระยะเวลา ) : อาหารควบคุม ( CD ) , อาหารเค้กเหล้า ( DCD ) , อาหารเมล็ดในปาล์ม ( pkcd ) และซีดีบวก 5% ปาล์มน้ำมันในอาหาร ( cpod ) ซึ่งโปแทนจํานวนเท่าของเมล็ดข้าวโพด สูตรเข้มข้น 90% และ 10% เป็นฟางข้าว ( ตารางที่ 1 ) เป็นอาหารแบบผสมรวม ( TMR ) เสนออย่างเต็มที่ ที่ 08 : 00 ชั่วโมงและแพะที่ได้รับฟรีเข้าถึงน้ำที่สะอาดตลอด 100 วันการทดลอง จํานวนแบบเสนอและปฏิเสธบันทึกรายวันสำหรับแต่ละ แพะ และเสนอให้ปรับเป็นเงินประมาณ 10% การปฏิเสธ . ทั้งหมดเป็นแพะชั่งก่อนเช้าให้อาหารที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและเดือนหลังจากนั้น ในช่วง 10 วันสุดท้ายของการศึกษา4 แพะจากการสุ่มเลือกและวางไว้ในแต่ละบุคคลการเผาผลาญอาหารลังเก็บอุจจาระและปัสสาวะในช่วง 7 วัน ในช่วงการเก็บตัวอย่างที่ใช้ปฏิเสธและรวบรวม composited โดยสัตว์พื้นดิน ( 1 มม. หน้าจอ ) และเก็บแช่แข็ง ( − 20 ° C ) สำหรับการวิเคราะห์ การเก็บตัวอย่างอุจจาระ , ชั่งน้ำหนัก ( 10% )composited โดยสัตว์และเก็บไว้ในช่องแช่แข็ง ( − 20 ° C ) สำหรับการวิเคราะห์ ปัสสาวะถูกเก็บในภาชนะพลาสติกบรรจุ 100 ml กรดซัลฟิวริกป้องกันแอมโมเนีย การสูญเสีย ปัสสาวะเป็นของหนัก ตัวอย่าง ( ร้อยละ 10 ) และเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์ .การดูแลแพะทดลองตามประเทศมาตรฐานและโปรโตคอลที่ได้รับการตรวจทานโดยสถาบันการดูแลสัตว์และคณะกรรมการใช้ .
2.2 . ฆ่ากระบวนการ
เมื่อสิ้นสุดการทดลอง 4 แพะจากการรักษาแต่ละสุ่มสำหรับฆ่าหลังจากอดอาหารข้ามคืนสัตว์ที่ถูกฆ่าตามมาตรฐานการฆ่ากระบวนการที่อธิบายไว้ใน MS มาตรฐาน มาเลเซีย 1 , 500 ( 2004 ) อดอาหารอยู่ และน้ำหนักซากร้อนถูกบันทึกไว้ก่อนฆ่า ตามลำดับ โดยตรงหลังจากการฆ่า ส่วนประกอบ noncarcass ( ผิวหนัง , หัว , เท้า , ปอด , หัวใจ , ตับ , ม้าม , ไต , ไขมันไตระบบทางเดินอาหารและระบบลำไส้ไขมัน ) ถูกถอดออกและชั่งน้ำหนัก กระเพาะ ( อาหารชนิดโอมาซัม , และ , โบมาซัม ) และ postruminal ทางเดิน ( ลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ และลูก ) ถูกลบออกและหนักต่างหาก เนื้อหาของกระเพาะอาหารและ postruminal ทางเดินออก ล้าง และ ชั่งให้ได้น้ำหนักกระเพาะอาหารที่ว่างเปล่าและ postruminal ทางเดิน .ซากถูกแช่เย็นค้างคืนที่ 4 ° C และน้ำหนักซากเย็น ตั้งใจว่าเช้าวันถัดไป เป็นโคเมารถ ( LD ) ตัวอย่างกล้ามเนื้อประมาณ 200 กรัม รวบรวมข้อมูลจากด้านซ้ายของซากหลังจากเย็นโดยการตัดเสร็จสมบูรณ์ระหว่าง 12 และ 13 ซี่โครง ไขมันครอบคลุมทั้งหมดได้ถูกแยกออกจากผิวเนื้อห่อฟอยล์และเก็บแช่แข็งที่อุณหภูมิ 20 ° C −สำหรับการวิเคราะห์ เปอร์เซ็นต์ตัดแต่งได้คำนวณน้ำหนักเทียบกับอดอาหารน้ำหนักซากเย็น ( รถตู้ Zyl et al . , 1969 ) ซากถูกแยกซึ่งอยู่ตรงกลางผ่านสัตว์มีกระดูกสันหลังเป็นซ้ายและขวา ส่วน เฉพาะข้างขวาของซากที่ถูกใช้เพื่อประเมินองค์ประกอบของร่างกาย แต่ละซากครึ่งถูกผ่าเข้าไปในปอดไขมันและกระดูกเนื้อเยื่อเพื่อตรวจสอบน้ำหนักค่าเฉลี่ยและร้อยละ .

2.3 การวิเคราะห์ทางเคมีของอาหารและ LD
ตัวอย่างกล้ามเนื้อกลุ่มนี้ได้รับการวิเคราะห์โดยประมาณตามวิธีมาตรฐานของโปรตีน ( 2000 ) วัตถุแห้ง ( DM ) ถูกกำหนดโดยเตาอบแห้งในอากาศแบบบังคับเตาอบที่ 105 °องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมง N เนื้อหาอาหาร อุจจาระ ปัสสาวะ และกล้ามเนื้อ LD ตั้งใจใช้ kjeltec Analyzer ( tecator อัตโนมัติ ,PMschool , สวีเดน ) ในขณะที่สารสกัดอีเทอร์ ( EE ) คือกำหนดในปิโตรเลียมอีเทอร์โดยใช้ soxtec Auto Analyzer ( tecator ) เถ้าเนื้อหาโดยการวัดแบบตัวอย่างในเตาเผาที่อุณหภูมิ 550 องศา C เป็นเวลา 5 ชั่วโมง detergent fiber ( NDF ) เป็นกลาง acid detergent fiber และลิกนินโดยมีกำหนดโดยวิธีแวน Soest et al . ( 1991 ) ; วัตถุแบบแอลฟาอะไมเลสหรือโซเดียมซัลไฟท์ไม่มี ,และค่าของ NDF และ ADF มีการแสดงออก รวมเถ้าที่เหลือ ลิกนินได้ โดยการรักษาของ ADF กาก 72 % กรดซัลฟิวริก ( Van Soest et al . , 1991 )

2.4 . การวิเคราะห์ทางสถิติ
ข้อมูลภายใต้การวิเคราะห์ความแปรปรวนโดยใช้ glm ขั้นตอนของ SAS ( SAS , 2003 ) และความแตกต่างระหว่างวิธีการเปรียบเทียบโดยใช้การทดสอบหลายช่วง ดันแคนกับความแตกต่างของการประกาศที่ p < 0.05