Trying to solve problems through go

Trying to solve problems through government giving money to individual community members as well as
communities as a whole does not solve problems. Instead, it creates other problems. The members often become
more indebted, or when the budget for a project is gone, the project usually comes to an end. Community
members who know their problems well have a much better grasp of the situation. They can have more influence
among members and are in a better position to make appropriate decisions (Salao and Jantarakeeree, 2001).
One major problem is people’s inability to see through capitalism, in which powerful people take advantage of
consumers in every way. It is necessary for people to realize what causes problems and find ways to free
themselves from capitalistic domination.
3. Knowledge and Local Wisdom
Community knowledge is transmitted through tradition (Settaboonsang, 2006). Community knowledge is
obtained from both within and outside the community. It is used in ways that benefit the community and in ways
which it can be passed on. The Thailand Research Fund categorizes community knowledge into three classes. (1)
Knowledge to maintain the community is its history, important stories, main values, culture, traditions,
regulations, and the important teachings of the community. This knowledge is an indicator of the community’s
strength in the face of the flow of changing values. (2) Knowledge for a living is the knowledge of occupations,
religion, and training for development of the potential quality and health of the members. (3) Knowledge of
establishing harmony is the knowledge which comes from people’s enjoyment of life or the general knowledge
found in coffee shops, retail shops, or meeting places such as temple halls and school sport fields. This knowledge
includes storytelling, lullabies, harvest songs, everyday stories and general news. It establishes harmony through
close relationships, enjoyment and strength among the members. They value elders who have knowledge that
comes from life experiences (Thailand Research Fund, 2009, February 15).
3.1 Local wisdom is basic knowledge gained from living in balance with nature. It is related to culture in the
community which is accumulated and passed on. This wisdom can be both abstract and concrete, but the
important characteristics are that it comes from experiences or truth gained from life. The wisdom from real
experiences integrates the body, the spirit and the environment. It emphasizes respect for elders and their life
experiences. Moreover, it values morals more than material things (Nakorntap et. al., 1996).
3.2 Identity of Isaan (Northeastern) Local Wisdom. Each region has its own identity and local wisdom as well
as universal wisdom held in common. Isaan local wisdom or the wisdom of the people of northeastern Thailand
constitutes a simple way of living and benefits people in every status. The prominent characteristic is a strong
connection among extended family members. They put great value on the interaction between family and
community. People feel secure and happy. Importance is placed on the attainment of inner satisfaction. The
people gather together to perform work which cannot be accomplished by an individual acting alone. Work such
as building a house, a temple, a road, or dredging canals is done in a group which represents the essence of
helpfulness and harmony (Isaan Gate, 2012, April 17).
Na Thalang (2001), is an adjunct professor and the chairman of the Wisdom Foundation. He gives examples of
the use of local wisdom adapted to the new society and economy now being created and developed by the people
of this part of the country.
(1) Isaan people traditionally maintain close contact with relatives. This helps counterbalance money issues.
People traditionally share what they have with neighbors, resulting in less need of banks and other sources of
money. Morality and generosity are fundamental characteristics that maintain the stability of the people.
(2) From the painful lessons of industrial agriculture, many have come to embrace subsistence farming. This
includes growing rice, fruits, vegetables, and raising animals for their own consumption, and to share with others
in the community. Planting a variety of crops together is sometimes called Integrated Farming and is a
manifestation of their traditional wisdom.
(3) Many Isaan leaders have enough influence within their communities to help others resist outside forces. They
encourage the ideal of “Hedkin, Hedyoo” (living simply, and being self reliant) through the use of traditional
ways of Integrated Farming and thereby increase the number of self-sufficient farmers. Moreover, this has given
birth to an agricultural network based on local traditions. The network is evolving to conform to new situations
and contexts. Many leaders have the wisdom, knowledge and ability to influence methods of production and
consumption in accord with traditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยายามแก้ปัญหา โดยรัฐบาลจ่ายให้สมาชิกในแต่ละชุมชนเป็น
ชุมชนทั้งหมดแก้ไขปัญหา แทน เป็นสร้างปัญหาอื่น ๆ สมาชิกมักเป็น
มากกว่าใคร หรือเมื่องบประมาณสำหรับโครงการหาย โครงการมักจะมาถึงสิ้นสุด ชุมชน
มากดีกว่าความเข้าใจของสถานการณ์ที่มีสมาชิกที่รู้ปัญหาดีขึ้น พวกเขาสามารถมีอิทธิพลมากกว่า
สมาชิก และอยู่ในตำแหน่งที่ดีเพื่อทำการตัดสินใจที่เหมาะสม (Salao และ Jantarakeeree, 2001) .
ปัญหาหนึ่งที่สำคัญคือ ประชาชนไม่สามารถดูผ่านทุนนิยม ซึ่งคนที่มีประสิทธิภาพในการใช้ประโยชน์จาก
ผู้บริโภคในทุก ๆ ด้านได้ จำเป็นสำหรับคนที่จะรู้ว่าอะไรเป็นสาเหตุของปัญหา และหาวิธีการฟรี
ตัวเองจากการครอบงำทาง capitalistic.
3 ความรู้และภูมิปัญญาท้องถิ่น
ความรู้ชุมชนเป็นส่งผ่านประเพณี (Settaboonsang, 2006) รู้ชุมชนคือ
รับจากทั้งภายใน และภาย นอกชุมชน ใช้วิธีที่เป็นประโยชน์ต่อชุมชน และวิธี
ซึ่งสามารถส่งผ่าน สำนักงานกองทุนจัดประเภทความรู้ชุมชนเป็นสามชั้น (1)
ความรู้ในการรักษาชุมชนเป็นประวัติ เรื่องราวสำคัญ ค่าหลัก วัฒนธรรม ประเพณี,
ระเบียบ และคำสอนที่สำคัญของชุมชน ความรู้นี้เป็นตัวบ่งชี้ของชุมชน
แรงหน้ากระแสของการเปลี่ยนแปลงค่า (2) ความรู้สำหรับการใช้ชีวิตที่มีความรู้ด้านอาชีพ,
ศาสนา และการฝึกอบรมพัฒนาศักยภาพคุณภาพและสุขภาพของสมาชิก (3) ความรู้
สร้างความสามัคคีมีความรู้ทั่วไปหรือความรู้ที่มาจากประชาชนความเพลิดเพลินของชีวิต
พบในร้านกาแฟ ร้านค้า หรือการประชุมหลวงพระบางและโรงเรียนกีฬาเขต ความรู้นี้
storytelling ลัลลาบายส์ เพลงเก็บเกี่ยว เรื่องราวชีวิตประจำวัน และข่าวทั่วไป มันสร้างความสามัคคีผ่าน
ปิดความสัมพันธ์ ความเพลิดเพลินและความแข็งแรงในหมู่สมาชิก พวกค่าผู้สูงอายุที่มีความรู้ที่
มาจากประสบการณ์ชีวิต (กองทุนวิจัย 15 กุมภาพันธ์ 2009) .
3.1 ภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นความรู้ที่ได้จากการอาศัยอยู่ในสมดุลกับธรรมชาติ มันเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมในการ
ชุมชนซึ่งสะสม และได้ผ่านการ ภูมิปัญญานี้สามารถเป็นได้ทั้งนามธรรม และ คอนกรีต แต่
ลักษณะที่สำคัญมีที่มาจากประสบการณ์หรือความจริงที่ได้รับจากชีวิต ภูมิปัญญาจาก
ประสบการณ์รวมร่างกาย จิตวิญญาณ และสิ่งแวดล้อม มันเน้นการเคารพผู้ใหญ่และชีวิต
ประสบการณ์ นอกจากนี้ ค่าธรรมมากกว่าสิ่งของวัตถุ (Nakorntap et. al., 1996) .
3.2 เอกลักษณ์อีสาน (เฉียง) ภูมิปัญญาท้องถิ่น แต่ละภูมิภาคมีเอกลักษณ์ของตนเองและภูมิปัญญาท้องถิ่นเช่น
เป็นภูมิปัญญาสากลที่จัดขึ้นร่วมกัน อีสานภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือภูมิปัญญาชาวบ้านของภาคอีสาน
ถือวิถีชีวิตเรียบง่าย และประโยชน์ต่อบุคคลในทุกสถานะการ ลักษณะเด่นคือ แข็งแกร่ง
เชื่อมต่อระหว่างครอบครัวขยายสมาชิก พวกเขาทำดีในการโต้ตอบระหว่างครอบครัว และ
ชุมชน คนรู้สึกปลอดภัย และมีความสุข ความสำคัญอยู่บนโดยความพึงพอใจภายใน ใน
คนรวบรวมกันทำงานซึ่งไม่สามารถดำเนินการ โดยบุคคลคนเดียวทำหน้าที่ ทำงานเช่น
เป็นอาคารบ้าน วัด ถนน หรือ dredging คลองเสร็จในกลุ่มที่แสดงสาระสำคัญของ
ประโยชน์และความสามัคคี (ประตูอีสาน 2012, 17 เมษายน) .
ณถลาง (2001), ได้เป็นศาสตราจารย์เกียรติคุณและประธานมูลนิธิภูมิปัญญา เขาให้ตัวอย่างของ
การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ปรับใหม่ของสังคมและเศรษฐกิจตอนนี้ ได้ถูกสร้าง และพัฒนา โดยคน
ส่วนนี้ของ country.
(1) อีสาน คนประเพณีรักษาติดต่อใกล้ชิดกับญาติ นี้ช่วย counterbalance เงินปัญหาการ
คนซึ่งร่วมกันสิ่งที่พวกเขามีกับเพื่อนบ้าน ส่งผลน้อยกว่าความต้องการของธนาคารและแหล่งอื่น ๆ ของ
เงิน จริยธรรมและความเอื้ออาทรมีลักษณะพื้นฐานที่รักษาความมั่นคงของ people.
(2) จากบทเรียนที่เจ็บปวดของการเกษตรอุตสาหกรรม จำนวนมากมาสวมกอดเลี้ยงชีพ นี้
เติบโตข้าว ผลไม้ ผัก และเลี้ยงสัตว์ สำหรับการบริโภคของตนเอง และร่วมกับผู้อื่น
ในสุด ปลูกพืชที่หลากหลายเข้าด้วยกันเป็นบางครั้งเรียกว่าการเกษตรแบบบูรณาการ และเป็นยัง
ยามผู้นำอีสานหลายแบบ wisdom.
(3) มีอิทธิพลเพียงพอภายในชุมชนเพื่อช่วยให้ผู้อื่นที่อยู่นอกกองกำลังต่อต้าน พวกเขา
ส่งเสริมอุดมคติของ "Hedkin, Hedyoo" (ห้องนั่งเล่นเพียง และการพึ่งตนเอง) โดยใช้แบบดั้งเดิม
วิธีการรวมการทำฟาร์ม และจึงเพิ่มจำนวนเกษตรกรบาง นอกจากนี้ นี้ได้รับ
เกิดกับเครือข่ายเกษตรตามประเพณีท้องถิ่น มีการพัฒนาเครือข่ายเพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์ใหม่
และบริบทการ ผู้นำหลายได้ปัญญา ความรู้ และความสามารถในการมีอิทธิพลต่อวิธีการผลิต และ
ใช้ในสอดคล้องกับประเพณีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยายามที่จะแก้ไขปัญหาผ่านทางรัฐบาลแจกเงินให้สมาชิกในชุมชนแต่ละเช่นเดียวกับ
ชุมชนโดยรวม ไม่ได้แก้ไขปัญหา แต่มันสร้างปัญหาอื่น ๆ สมาชิกมักจะกลายเป็น
เป็นหนี้มากขึ้น หรือเมื่องบประมาณสำหรับโครงการไปแล้ว โครงการมักจะมาสิ้นสุด สมาชิกที่รู้ปัญหาของชุมชน
ดีมีความเข้าใจที่ดีขึ้นของสถานการณ์พวกเขาสามารถมีอิทธิพล
ในหมู่สมาชิกและอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะทำให้การตัดสินใจที่เหมาะสม ( เสลา และ jantarakeeree , 2001 ) .
ปัญหาสำคัญคือผู้ที่สามารถดูผ่านทุนนิยม ที่คนมีอำนาจเอาเปรียบ
ผู้บริโภคในทุกทาง มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนที่จะตระหนักถึงสิ่งที่เป็นสาเหตุของปัญหา และหาวิธีที่จะฟรีตัวเองจากนายทุนครอบงำ
.
3ความรู้และภูมิปัญญาท้องถิ่นชุมชนภูมิปัญญา
จะถูกถ่ายทอดผ่านประเพณี ( settaboonsang , 2006 ) ความรู้ที่ได้จากชุมชน
ทั้งภายในและภายนอกชุมชน มันถูกใช้ในทางที่เป็นประโยชน์ต่อชุมชน และวิธี
ซึ่งมันสามารถส่งผ่านไปบน และทุนการวิจัยได้แบ่งความรู้ในชุมชนออกเป็น 3 ชนชั้น ( 1 )
ความรู้ที่จะรักษาชุมชน เป็นประวัติของเรื่องราว ที่สำคัญค่าหลัก , วัฒนธรรม , ประเพณี ,
ระเบียบและคำสอนที่สำคัญของชุมชน ความรู้นี้เป็นตัวบ่งชี้ของ
ชุมชนความแข็งแกร่งในหน้าของการไหลของการเปลี่ยนค่า ( 2 ) ความรู้เพื่อชีวิต คือความรู้ของการประกอบอาชีพ ,
ศาสนา และอบรมเพื่อพัฒนาคุณภาพ ศักยภาพ และสุขภาพของสมาชิก ( 3 ) ความรู้ของ
สร้างความสามัคคี คือ ความรู้ที่มาจากประชาชนความเพลิดเพลินของชีวิต หรือความรู้ทั่วไป
พบใน ร้านกาแฟ ร้านค้า หรือสถานที่ประชุม เช่น โถงวัดและโรงเรียนกีฬาสาขา ความรู้นี้
รวมถึงการเล่าเรื่อง , เพลงกล่อมเด็ก , เพลงเก็บเกี่ยวเรื่องราวทุกวันและข่าวทั่วไป สร้างความสามัคคีผ่าน
ความสัมพันธ์ใกล้ชิดความสุขและความเข้มแข็งของสมาชิก พวกเขาให้ความสำคัญกับผู้สูงอายุมีความรู้ที่ได้มาจากประสบการณ์ชีวิต
( สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย , 2552 , 15 กุมภาพันธ์ ) .
3.1 ภูมิปัญญาคือความรู้พื้นฐานที่ได้รับจากการใช้ชีวิตที่สมดุลกับธรรมชาติ มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมในชุมชนซึ่งเป็น
สะสมและส่งผ่านไปบน ภูมิปัญญานี้สามารถเป็นได้ทั้งรูปธรรมและนามธรรม แต่
ลักษณะที่สำคัญคือ มันมาจากประสบการณ์ หรือความจริงที่ได้จากชีวิต ภูมิปัญญาจากประสบการณ์จริง
รวมร่างกาย จิตใจ และสภาพแวดล้อม จะเน้นการเคารพผู้อาวุโสและประสบการณ์ชีวิต
. นอกจากนี้ค่านิยมคุณธรรมมากกว่าวัตถุ ( nakorntap et al . , 1996 ) .
3.2 เอกลักษณ์ของภาคอีสาน ( ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ) ภูมิปัญญาท้องถิ่นแต่ละภูมิภาคมีเอกลักษณ์ของตัวเอง และภูมิปัญญาท้องถิ่น รวมทั้ง
เป็นสากลปัญญาขึ้นในทั่วไป อีสานภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือภูมิปัญญาของประชาชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ถือว่าเป็นวิธีที่ง่ายของการใช้ชีวิตและประโยชน์คนทุกสถานะ ลักษณะที่โดดเด่นคือแข็งแรง
การเชื่อมต่อระหว่างสมาชิกครอบครัวขยาย พวกเขาวางค่ามากในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างครอบครัว
และชุมชนผู้คนรู้สึกปลอดภัยและมีความสุข ให้ความสำคัญกับความสำเร็จของความพึงพอใจภายใน
คนรวมตัวกันเพื่อแสดงผลที่ไม่สามารถสำเร็จได้ด้วยบุคคลทำคนเดียว ทำงานเช่น
เป็นอาคาร บ้าน วัด ถนน หรือ ขุดลอกคลองเสร็จในกลุ่มซึ่งเป็นแก่นแท้ของ
ความเอื้ออาทรและความสามัคคี ( อีสานประตู 2012 , 17 เมษายน ) .
na ถลาง ( 2001 )เป็นอาจารย์ผู้ช่วย และประธานของมูลนิธิภูมิปัญญา เขาให้ตัวอย่างของ
ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ปรับตัวกับสังคมใหม่ และเศรษฐกิจปัจจุบัน การสร้าง และพัฒนา โดยประชาชนของส่วนหนึ่งของประเทศนี้
.
( 1 ) คนอีสานประเพณีรักษาสัมผัสใกล้ชิดกับญาติ นี้จะช่วยให้ปัญหาการเงินถ่วง .
คนดั้งเดิมแบ่งปันสิ่งที่พวกเขามีกับเพื่อนบ้านส่งผลให้ต้องน้อยกว่าของธนาคารและแหล่งอื่น ๆของ
เงิน คุณธรรมและเมตตาเป็นพื้นฐานลักษณะที่จะรักษาเสถียรภาพของประชาชน .
( 2 ) จากบทเรียนที่เจ็บปวดของเกษตรอุตสาหกรรม มากมายมาโอบกอดผู้หญิง ฟาร์ม นี้
รวมถึงการปลูกข้าว ผัก ผลไม้ และเลี้ยงสัตว์เพื่อการบริโภคของตนเองและแบ่งปันให้ผู้อื่น
ในชุมชน การปลูกพืชที่หลากหลายเข้าด้วยกัน บางครั้งเรียกว่า ผสมผสานและเป็นภาพสะท้อนของภูมิปัญญาดั้งเดิมของพวกเขา
.
( 3 ) ผู้นำภาคอีสานหลายคน พออิทธิพลภายในชุมชนของตนเพื่อช่วยคนอื่นต่อต้านกองกำลังภายนอก พวกเขา
สนับสนุนอุดมคติของ " hedkin hedyoo , " ( ชีวิตเพียงและการพึ่งตนเอง ) ผ่านการใช้แบบดั้งเดิม
วิธีการทำเกษตรผสมผสาน และเพื่อเพิ่มจำนวนเกษตรกรพอเพียง นอกจากนี้ได้ให้
กำเนิดทางการเกษตรเครือข่ายตามประเพณีท้องถิ่น เครือข่ายพัฒนาเพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์และบริบทใหม่
. ผู้นำมีปัญญา ความรู้ และความสามารถในการมีอิทธิพลต่อวิธีการผลิตและ
การบริโภคในสอดคล้องกับประเพณี