“My words might not be rules in the

“My words might not be rules in the Sect, but as far as you’re concerned, they are! If I tell you to slap yourself on the face and apologize, then you better well do it!”

Bai Yunlai’s face went pale and his body trembled. His Cultivation base was weak. He was a well-informed person, but quite a few people actually viewed him as being in a very low position. This was not the first time something like this had happened recently. However, he never told Meng Hao, as he didn’t want to distract him. He was always careful in his interactions, but it was impossible to avoid offending everybody.

As for this young man named Liu, he had relied on his relatively high position within the Sect to request medicinal pills of Meng Hao. However, only three orders per day were allowed, and they were first come first serve. Bai Yunlai had done his best not to provoke this Liu youth, but his conciliatory words had only caused him to become hostile.

Even lowly people have their honor. However, Bai Yunlai, trembling, bitter, stared at Liu. He lifted his hand, and seemed just about to slap himself in the face when…

Meng Hao’s calm voice echoed out. “Bai Yunlai!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คำพูดของฉันอาจไม่ใช่กฎในนิกายนี้ แต่เป็นกังวลแล้ว พวกเขาจะ ถ้าฉันบอกคุณตบตัวเองบนใบหน้า และขอโทษ แล้วคุณควรดีทำมัน"ไบ Yunlai หน้าซีด และ trembled ร่างกายของเขา ฐานการเพาะปลูกของเขาอ่อนแอมาก เขาเป็นคนสันทัด แต่ค่อนข้างไม่กี่คนจริง ๆ ดูเขาว่าเป็นในตำแหน่งที่ต่ำมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่สิ่งนี้ได้เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยบอกเมงเฮา ตามเขาไม่ต้องไปกวนใจเขา เขาก็มักจะระมัดระวังในการโต้ตอบของเขา แต่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการละเมิดทุกคนสำหรับหนุ่มคนนี้ชื่อหลิว เขาได้อาศัยในตำแหน่งของเขาค่อนข้างสูงภายในนิกายขอยาสมุนไพรของเฮาเมง อย่างไรก็ตาม สั่งสามต่อวันได้รับอนุญาต และพวกเขาได้ครั้งแรกมาตลอด ไบ Yunlai ทำดีที่สุดไม่แยแสเยาวชนนี้หลิว แต่คำพูดของเขา conciliatory ได้เกิดเท่านั้นเขากลายเป็นศัตรูคนต่ำต้อยแม้มีเกียรติของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ไบ Yunlai สั่น bitter จ้องที่หลิว เขายกมือของเขา และดูเหมือนกำลังจะ ฟาดตัวเองในหน้าเมื่อ...เมงเฮาสงบเสียงสะท้อนเสียงออก "Bai Yunlai"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ถ้อยคำของเราอาจจะไม่ได้กฎในนิกาย แต่เท่าที่คุณกำลังกังวลที่พวกเขา! ถ้าผมบอกคุณจะตบตัวเองบนใบหน้าและขอโทษแล้วคุณดีได้ดีทำมัน! " ใบหน้าตากใบ Yunlai เดินซีดและร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ฐานการเพาะปลูกของเขาอ่อนแอ เขาเป็นคนที่สันทัดกรณี แต่ค่อนข้างเป็นคนไม่กี่คนจริงดูว่าเขาเป็นอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่บางสิ่งบางอย่างเช่นนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่เขาไม่เคยบอกเม้งเฮาในขณะที่เขาไม่ต้องการที่จะหันเหความสนใจของเขา เขามักจะระมัดระวังในการปฏิสัมพันธ์ของเขา แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำผิดกฎหมายทุกคน. ในฐานะที่เป็นชายหนุ่มคนนี้ชื่อหลิวเขาได้อาศัยอยู่กับตำแหน่งที่ค่อนข้างสูงของเขาภายในนิกายเพื่อขอยาสมุนไพรของเม้งเฮา แต่เพียงสามคำสั่งต่อวันได้รับอนุญาตและพวกเขาก็มาเป็นอันดับแรกก่อนให้บริการ ตากใบ Yunlai ได้ทำดีที่สุดของเขาไม่ได้ที่จะกระตุ้นเยาวชนนี้หลิว แต่คำพูดของญาติของเขาได้เพียงทำให้เขากลายเป็นศัตรู. แม้แต่คนต่ำต้อยได้รับเกียรติของพวกเขา อย่างไรก็ตามตากใบ Yunlai สั่นขมจ้องที่หลิว เขายกมือของเขาและดูเหมือนเพียงเกี่ยวกับการตบตัวเองในหน้าเมื่อ ... เสียงสงบเม้งเฮาสะท้อนออกมา "ใบ Yunlai!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คำพูดของผมอาจจะไม่ใช่กฎในพรรค แต่เท่าที่คุณมีความกังวลที่พวกเขามี ถ้าฉันบอกให้เธอตบหน้าตัวเอง บนใบหน้า และขอโทษ คุณควรจะได้ทำมัน ! "หน้าของไป๋ ุนไหลถึงกับหน้าซีด และร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ฐานการเพาะปลูกของเขาอ่อนแอ เขาเป็นคนที่ตื่นตัว แต่ค่อนข้างไม่กี่คนที่ดูจริงเขาเป็นในตำแหน่งน้อยมาก นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ แต่เขาไม่เคยบอกเมิงเฮา เขาไม่อยากกวนใจเขา เขาก็มักจะระมัดระวังในการสื่อสารของเขา แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลีกเลี่ยงการกระทำผิดทุกคนสำหรับชายหนุ่มคนนี้ ชื่อ หลิว เขาได้อาศัยตำแหน่งค่อนข้างสูงของเขาภายในพรรค เพื่อขอยาที่ของเมิ่งเฮ่า อย่างไรก็ตาม เพียงสามคำสั่งต่อวันได้รับอนุญาต และพวกเขาคือ ใครมาก่อนได้ก่อน ไป๋ ุนไหลทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะไม่ยั่วยุนี้ หลิว เยาวชน แต่คำผูกไมตรีของเขาเท่านั้นที่ทำให้เขากลายเป็นศัตรูแม้ต่ำต้อยคนมีเกียรติของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ไป๋ ุนไหล สั่น ขม จ้อง หลิว เขายกพระหัตถ์ และดูเหมือนเพิ่งจะตบหน้าตัวเองในหน้าเมื่อ . . . . . . .เหม็ง เฮาสงบเสียงที่สะท้อนออกมา " ใช่ ุนไหล ! "