swine and their environment as repo

swine and their environment as reported by Callaway
et al. (2005). Salmonella contamination is usually found
in the raw animal feedstuffs for example soybean oil,
palm, rice brand, and cotton seeds, and from moving new
animal onto farms (Davies and Hinton, 2000; Bahnson et
al., 2006). Moreover, Percival et al. (2004) reported that
most Salmonella found in the environment were mainly
non-motile strains. However, contamination by S. typhi
(typhoid fever) and S. paratyphi was found in 4.62% of
dry manure and post-biogas wastewater samples although
these were not normally found in the natural environment
and only forming colonies in human bodies as reported by
Percival et al. (2004) and Berends et al. (1996). While these
kinds of Salmonella are basically found when the environment
is contaminated by human stools via faecal-oral
transmission, the non-typhoidal Salmonella are mainly
found in the natural environment where they usually causes
problems in animals rather than in humans. Davies et
al. (1999) reported that Salmonella can be isolated from
wastewater which is rich in nutrients, but the number of
bacteria can be reduced by wastewater treatment. It can
survive in open-air soils for at least 6 months and for more
than 5 months in wallows (Callaway et al., 2005).
When comparing the chemical properties of wastewater
from the last tank so-called post-biogas on biogas farms
and at the last pond on non-biogas farms, before it is
released to the public groundwater, it was found that the
coliform and BOD levels in biogas farm samples were
significantly lower than in non-biogas swine farm samples.
E. coli and COD levels in biogas farm samples were
lower than in non-biogas farms, but the differences were
not significant. This finding strongly suggests that biogas
farms have lower environmental impacts. However, the
levels of Zn, Cu and Pb in wastewater from biogas farms
were higher than those for non-biogas farms. The levels
of E. coli in wastewater from biogas farms were lower
than those for non-biogas farms but, unfortunately, these
differences were not significant at p < 0.05 (Table 3), but
they should be considered for future evaluations.
Interestingly, when the parameters for sludge samples
taken from the last pond on both types of farms were compared
to the standard limits, the E. coli, coliform, BOD,
COD, Zn, Cu and Pb levels, but not the Cd levels, were
found to be significantly different at p< 0.05. However,
when using dry manure samples alone, it was found that E.
coli, coliform, Cd and Pb levels were significantly higher
than the standard limits, but Zn and Cu levels on all farms
failed to follow this trend. The high levels of Cd and Pb
in dry manure from swine farms might come from animal
feed. However, this proposition is unproven since heavy
metal concentrations in the raw materials used in animal
feeds, were not determined in this study. It can be inferred,
nevertheless, that the dry manure sold for agricultural used
as fertilizer is at risk of being contaminated by E. coli,
Salmonella spp. and coliform and thus could contaminated
agricultural products. Thus, increasing the temperatures
used in the preparation of fertilizers is necessary to reduce
these bacteria in the contaminated soil from swine farms.
The reported disappearance of E. coli and Salmonella
contamination after 21 days of ploughing had taken place
and 7 days of harrowing the soil by Boe et al. (2005)
supports this conclusion.
The dry manure from swine farms in this area was
found to contain high levels of Zn, Cu, Pb and Cd,
which is similar to the findings of Moral et al. (2008).
They found that Zn and Cu were important heavy metals
which can contaminate the soil when dry manure is used
as organic fertilizer in agriculture. Significantly, a study
of Zn and Cu contaminants in various types of animal

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุกรและสภาพแวดล้อม โดยคัลet al. (2005) มักจะพบเชื้อ salmonella ปนเปื้อนใน feedstuffs สัตว์ดิบอย่างน้ำมันถั่วเหลืองปาล์ม แบรนด์ข้าว และ เมล็ดฝ้าย และ จากการย้ายใหม่สัตว์บนฟาร์ม (เดวีส์และ Hinton, 2000 Bahnson ร้อยเอ็ดal., 2006) นอกจากนี้ Percival et al. (2004) รายงานว่าส่วนใหญ่เชื้อ Salmonella ที่พบในสิ่งแวดล้อมเป็นส่วนใหญ่สายพันธุ์-motile อย่างไรก็ตาม การปนเปื้อนจาก S. typhi(ไข้ไทฟอยด์) และพบ S. paratyphi 4.62%แห้งตัวอย่างน้ำเสียปุ๋ยและก๊าซชีวภาพหลังแม้ว่าเหล่านี้ไม่ปกติพบในธรรมชาติและขึ้นรูปอาณานิคมในร่างกายมนุษย์โดยเฉพาะPercival et al. (2004) และ Berends et al. (1996) ในขณะนี้ชนิดของเชื้อ Salmonella ที่พบโดยทั่วไปเมื่อสิ่งแวดล้อมปนเปื้อน โดยอุจจาระมนุษย์ผ่านทางปาก faecalส่ง Salmonella-typhoidal เป็นส่วนใหญ่พบในธรรมชาติที่พวกเขามักจะทำให้ปัญหา ในสัตว์ มากกว่า ในมนุษย์ เดวีส์ etal. (1999) รายงานว่า เชื้อ Salmonella สามารถแยกจากน้ำเสียซึ่งอุดมไปด้วยสารอาหาร แต่จำนวนแบคทีเรียสามารถลด โดยการบำบัดน้ำเสีย มันสามารถอยู่รอดในดินที่เปิดโล่ง อย่างน้อย 6 เดือน และ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมกว่า 5 เดือนในปลัก (คัล et al. 2005)เมื่อเปรียบเทียบคุณสมบัติทางเคมีของน้ำเสียจากที่ครั้งสุดท้ายถังเรียกว่าหลังออกจากก๊าซชีวภาพในฟาร์มชีวภาพและในบ่อสุดท้ายในฟาร์มปลอดก๊าซชีวภาพ ก่อนก็ออกมาน้ำบาดาลสาธารณะ จะพบว่าการโคลิฟอร์มและระดับ BOD ในก๊าซชีวภาพฟาร์มตัวอย่างอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในตัวอย่างฟาร์มสุกรปลอดก๊าซชีวภาพระดับ e. coli และ COD ในก๊าซชีวภาพฟาร์มตัวอย่างได้ต่ำกว่าในฟาร์มปลอดก๊าซชีวภาพ แต่มีความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญ ค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า ก๊าซชีวภาพฟาร์มมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ำ อย่างไรก็ตาม การระดับของ Zn, Cu และ Pb ในน้ำเสียจากฟาร์มชีวภาพสูงกว่าสำหรับฟาร์มปลอดก๊าซชีวภาพ ระดับE. coli ในน้ำเสียจากก๊าซชีวภาพของ ฟาร์มลงกว่าสำหรับฟาร์มปลอดก๊าซชีวภาพแต่ โชคร้าย เหล่านี้ไม่ได้แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ p < 0.05 (ตาราง 3), แต่พวกเขาควรได้รับการพิจารณาสำหรับการประเมินในอนาคตเรื่องน่าสนใจ เมื่อพารามิเตอร์สำหรับตะกอนตัวอย่างนำมาจากบ่อสุดท้ายทั้งสองประเภทของฟาร์มมาเปรียบเทียบการกำหนดมาตรฐาน E. coli โคลิ ฟอร์ม BODCOD, Zn, Cu และ Pb ระดับ แต่ไม่ได้ ระดับซีดี ถูกพบว่าแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ 0.05 < p อย่างไรก็ตามเมื่อใช้ปุ๋ยแห้งอย่างเดียว พบว่า E.โคไล โคลิฟอร์ม ซีดีและ Pb ระดับมีนัยสำคัญกว่าขีดจำกัดมาตรฐาน แต่ระดับ Zn และ Cu ในฟาร์มทั้งหมดการทำตามแนวโน้มนี้ล้มเหลว ระดับสูงของซีดีและ Pbปุ๋ยคอกแห้งจากสุกรใน ฟาร์มอาจมาจากสัตว์อาหาร อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอนี้คือที่มาตั้งแต่หนักความเข้มข้นของโลหะในวัตถุดิบที่ใช้ในสัตว์ฟีด ไม่ถูกกำหนดในการศึกษานี้ มันสามารถสรุปอย่างไรก็ตาม แห้ง manure ขายสำหรับใช้ทางการเกษตรเป็นปุ๋ยที่เป็นความเสี่ยงของการปนเปื้อนโดย E. coliซัลและโคลิฟอร์ม และจึง อาจปนเปื้อนผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ดังนั้น เพิ่มอุณหภูมิใช้ในการเตรียมปุ๋ยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดแบคทีเรียเหล่านี้ในดินปนเปื้อนจากฟาร์มสุกรการหายตัวไปรายงานของ E. coli และ Salmonellaปนเปื้อนหลังจาก 21 วันพืชมงคลสารภาพและ 7 วัน harrowing ดินโดย Boe et al. (2005)สนับสนุนข้อสรุปนี้ปุ๋ยแห้งจากฟาร์มสุกรในพื้นที่นี้ได้พบว่าประกอบด้วย Zn, Cu, Pb และ Cd ระดับสูงซึ่งจะคล้ายกับผลการวิจัยของคุณธรรม et al. (2008)พวกเขาพบว่า Zn และ Cu มีโลหะหนักที่สำคัญซึ่งสามารถปนเปื้อนดินเมื่อใช้ปุ๋ยแห้งเป็นปุ๋ยอินทรีย์ในการเกษตร อย่างมีนัยสำคัญ การศึกษาZn และ Cu ปนในสัตว์ชนิดต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุกรและสภาพแวดล้อมของพวกเขาตามการรายงานของคัลลาเวย์
, et al (2005) การปนเปื้อนเชื้อ Salmonella มักจะพบ
ในสัตว์สัตว์ดิบเช่นน้ำมันถั่วเหลือง
ปาล์มแบรนด์ข้าวและเมล็ดฝ้ายและจากการย้ายใหม่
สัตว์ไปยังฟาร์ม (เดวีส์และฮินตัน 2000; Bahnson et
al., 2006) นอกจากนี้ Percival et al, (2004) รายงานว่า
เชื้อ Salmonella ที่สุดที่พบในสภาพแวดล้อมส่วนใหญ่เป็น
สายพันธุ์ที่ไม่เคลื่อนที่ อย่างไรก็ตามการปนเปื้อนโดย S. typhi
(ไข้รากสาด) และ S. paratyphi ถูกพบใน 4.62% ของ
ปุ๋ยคอกและหลังการผลิตก๊าซชีวภาพตัวอย่างน้ำเสียแห้งแม้ว่า
เหล่านี้ไม่ได้พบตามปกติในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ
และมีเพียงการสร้างอาณานิคมในร่างกายของมนุษย์ตามที่รายงานโดย
Percival et al, (2004) และ Berends et al, (1996) ขณะที่เหล่านี้
ชนิดของเชื้อ Salmonella ที่พบโดยทั่วไปเมื่อสภาพแวดล้อม
มีการปนเปื้อนจากอุจจาระของมนุษย์ผ่านทางอุจจาระช่องปาก
ส่งที่ Salmonella ไม่ใช่ typhoidal ส่วนใหญ่จะ
พบในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่พวกเขามักจะทำให้เกิด
ปัญหาในสัตว์มากกว่าในมนุษย์ เดวีส์และ
อัล (1999) รายงานว่าเชื้อ Salmonella สามารถแยกออกจาก
น้ำเสียซึ่งเป็นสารอาหารที่อุดมไปด้วย แต่จำนวนของ
เชื้อแบคทีเรียที่สามารถลดลงได้โดยการบำบัดน้ำเสีย มันสามารถ
อยู่รอดได้ในดินเปิดโล่งอย่างน้อย 6 เดือนและนาน
กว่า 5 เดือนใน Wallows (คัลลาเวย์ et al., 2005).
เมื่อเปรียบเทียบคุณสมบัติทางเคมีของน้ำเสีย
จากถังที่ผ่านมาเรียกว่าการโพสต์การผลิตก๊าซชีวภาพในฟาร์มผลิตก๊าซชีวภาพ
และในบ่อสุดท้ายในฟาร์มที่ไม่ใช่ก๊าซชีวภาพก่อนที่จะ
ปล่อยให้น้ำบาดาลสาธารณะมันก็พบว่า
โคลิฟอร์มและที่ประชุมคณะกรรมการระดับในฟาร์มตัวอย่างก๊าซชีวภาพได้
อย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าในที่ไม่ใช่ก๊าซชีวภาพตัวอย่างฟาร์มสุกร.
อี coli และซีโอดีในระดับฟาร์มตัวอย่างก๊าซชีวภาพได้
ต่ำกว่าในฟาร์มที่ไม่ใช่ก๊าซชีวภาพ แต่ความแตกต่างก็
ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าการผลิตก๊าซชีวภาพ
ในฟาร์มมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ำ อย่างไรก็ตาม
ระดับของธาตุสังกะสีทองแดงและตะกั่วในน้ำเสียจากฟาร์มก๊าซชีวภาพ
สูงกว่าสำหรับฟาร์มที่ไม่ใช่ก๊าซชีวภาพ ระดับ
ของเชื้อ E. coli ในน้ำเสียจากฟาร์มผลิตก๊าซชีวภาพได้ต่ำ
กว่าผู้ที่สำหรับฟาร์มที่ไม่ใช่ก๊าซชีวภาพ แต่โชคไม่ดีเหล่านี้
แตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญที่ p <0.05 (ตารางที่ 3) แต่
พวกเขาควรจะได้รับการพิจารณาสำหรับการประเมินผลในอนาคต.
ที่น่าสนใจเมื่อ พารามิเตอร์สำหรับกากตะกอน
ที่นำมาจากบ่อสุดท้ายในทั้งสองประเภทของฟาร์มถูกนำมาเปรียบเทียบ
กับข้อ จำกัด มาตรฐาน E. coli, โคลิฟอร์ม, BOD,
COD, สังกะสี, ทองแดงและตะกั่วระดับ แต่ไม่ใช่ระดับ Cd ถูก
พบว่าเป็น ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ p <0.05 แต่
เมื่อใช้ตัวอย่างปุ๋ยคอกแห้งเพียงอย่างเดียวมันก็พบว่า E.
coli, โคลิฟอร์ม, CD และตะกั่วในระดับที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
กว่าขีด จำกัด มาตรฐาน แต่สังกะสีและทองแดงระดับในฟาร์มทั้งหมด
ล้มเหลวที่จะปฏิบัติตามแนวโน้มนี้ ระดับสูงของซีดีและตะกั่ว
ในปุ๋ยคอกแห้งจากฟาร์มสุกรอาจจะมาจากสัตว์
ฟีด อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เป็นที่มาตั้งแต่หนัก
เข้มข้นของโลหะในวัตถุดิบที่ใช้ในสัตว์
ฟีดที่ไม่ได้กำหนดไว้ในการศึกษาครั้งนี้ มันสามารถอนุมาน,
อย่างไรก็ตามว่าปุ๋ยคอกแห้งขายสำหรับงานเกษตรกรรมใช้
เป็นปุ๋ยที่มีความเสี่ยงของการถูกปนเปื้อนด้วยเชื้อ E. coli,
Salmonella spp และโคลิฟอร์มและทำให้อาจปนเปื้อน
ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ดังนั้นการเพิ่มอุณหภูมิ
ที่ใช้ในการจัดทำปุ๋ยเป็นสิ่งที่จำเป็นในการลด
แบคทีเรียเหล่านี้ในดินที่ปนเปื้อนจากฟาร์มสุกร.
การหายตัวไปรายงานของเชื้อ E. coli และ Salmonella
การปนเปื้อนหลังจาก 21 วันของการไถที่เกิดขึ้น
และ 7 วันนับจากวันที่บาดใจดิน โดย Boe et al, (2005)
สนับสนุนข้อสรุปนี้.
ปุ๋ยแห้งจากฟาร์มสุกรในพื้นที่นี้ถูก
พบว่ามีระดับสูงของสังกะสีทองแดงตะกั่วและแคดเมียม
ซึ่งคล้ายกับผลการวิจัยของคุณธรรม et al, (2008).
พวกเขาพบว่าสังกะสีและทองแดงเป็นโลหะหนักที่สำคัญ
ซึ่งสามารถปนเปื้อนในดินเมื่อปุ๋ยคอกแห้งถูกนำมาใช้
เป็นปุ๋ยอินทรีย์ในการเกษตร อย่างมีนัยสำคัญจากการศึกษา
ของสังกะสีและทองแดงปนเปื้อนในประเภทต่างๆของสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุกร และสภาพแวดล้อมของพวกเขา รายงานโดยคัลลาเวย์et al . ( 2005 ) การปนเปื้อนของเชื้อซัลโมเนลลาที่มักจะพบในวัตถุดิบอาหารสัตว์ดิบ น้ำมันถั่วเหลือง เป็นต้นปาล์ม ข้าวแบรนด์ และเมล็ดฝ้าย และจากการย้ายใหม่สัตว์เข้าฟาร์ม ( เดวี่ส์และฮินตัน , 2000 ; bahnson และal . , 2006 ) นอกจากนี้ เพอร์ซิวาล และคณะ ( 2004 ) รายงานว่าส่วนใหญ่พบในสภาพแวดล้อมส่วนใหญ่เป็นเชื้อไม่เคลื่อนที่ สายพันธุ์ อย่างไรก็ตาม การได้รับโดย( ไข้ไทฟอยด์ ) และจำเพาะต่อพบ 4.62 % ของโพสต์ตัวอย่างน้ำเสียก๊าซชีวภาพมูลแห้งและถึงแม้ว่าเหล่านี้เป็นปกติไม่พบในธรรมชาติและสร้างอาณานิคมในร่างกายมนุษย์ เช่น รายงานโดยเพอร์ซิวาล et al . ( 2004 ) และ berends et al . ( 1996 ) ในขณะที่เหล่านี้ชนิดของเชื้อ โดยทั่วไปพบว่าเมื่อสภาพแวดล้อมมีการปนเปื้อนจากอุจจาระของมนุษย์ผ่านในช่องปากส่ง ไม่ typhoidal Salmonella เป็นส่วนใหญ่พบได้ในธรรมชาติที่พวกเขามักจะ สาเหตุปัญหาสัตว์มากกว่ามนุษย์ เดวีส์และอัล ( 1999 ) รายงานว่าสามารถแยกได้จากเชื้อน้ำเสียซึ่งอุดมไปด้วยสารอาหาร แต่ตัวเลขของแบคทีเรียที่สามารถลดลงได้โดยการบำบัดน้ำเสีย มันสามารถอยู่รอดในดินเปิดโล่งอย่างน้อย 6 เดือน และเพิ่มเติมกว่า 5 เดือนใน wallows ( Callaway et al . , 2005 )เมื่อเปรียบเทียบคุณสมบัติของน้ำเสียทางเคมีจากท้ายถังก๊าซชีวภาพก๊าซชีวภาพฟาร์มที่เรียกว่า โพสต์และในบ่อสุดท้ายบนไม่ก๊าซชีวภาพฟาร์มก่อนที่จะปล่อยพื้นที่สาธารณะ พบว่าโคลิฟอร์มและระดับบีโอดีในก๊าซชีวภาพฟาร์มตัวอย่างคือน้อยกว่าไม่ก๊าซชีวภาพฟาร์มสุกรตัวอย่างE . coli และซีโอดีในระดับฟาร์มตัวอย่าง ก๊าซชีวภาพก๊าซชีวภาพในฟาร์มไม่ต่ำกว่า แต่ความแตกต่างคือไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ การค้นพบนี้ขอแนะนําว่า ก๊าซชีวภาพฟาร์มต้องลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม . อย่างไรก็ตามระดับสังกะสี ทองแดง และตะกั่ว ในน้ำเสียจากก๊าซชีวภาพ ฟาร์มสูงกว่าไม่ใช่ก๊าซชีวภาพฟาร์ม ระดับของเชื้อ E . coli ในน้ำเสียจากฟาร์มลดลง ก๊าซชีวภาพกว่าไม่ก๊าซชีวภาพฟาร์มแต่โชคร้ายเหล่านี้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p < 0.05 ( ตารางที่ 3 ) แต่พวกเขาควรจะได้รับการพิจารณาสำหรับการประเมินในอนาคตทั้งนี้ เมื่อพารามิเตอร์สำหรับตัวอย่างสลัดจ์ถ่ายจากบ่อสุดท้ายทั้งสองประเภทของฟาร์มถูกเปรียบเทียบไปที่ข้อ จำกัด มาตรฐาน , E . coli , Coliform , บีโอดีซีโอดี , สังกะสี , ทองแดงและตะกั่ว ระดับ แต่ระดับซีดี ,พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p < 0.05 อย่างไรก็ตามเมื่อใช้ตัวอย่างมูลแห้งเพียงอย่างเดียว พบว่า Eโคไล , Coliform , แคดเมียมและตะกั่วมีค่าสูงกว่าระดับมากกว่าขีดจำกัดมาตรฐาน แต่ระดับสังกะสีและทองแดงในฟาร์มไม่ตามเทรนด์นี้ ระดับของแคดเมียมและตะกั่วในที่แห้ง ปุ๋ยคอก จากฟาร์มสุกร อาจจะมาจากสัตว์อาหาร อย่างไรก็ตาม ข้อเสนอนี้จะพิสูจน์ เพราะหนักปริมาณโลหะในวัตถุดิบที่ใช้ในสัตว์ฟีดไม่มุ่งมั่นในการศึกษานี้ มันสามารถ inferred ,อย่างไรก็ตาม ที่ปุ๋ยแห้งขายเพื่อใช้ทางการเกษตรเป็นปุ๋ยอยู่ในความเสี่ยงของการปนเปื้อนโดย E . coli ,ซัลโมเนลลา และโคลิฟอร์ม และดังนั้นจึง อาจปนเปื้อนผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ดังนั้น การเพิ่มอุณหภูมิใช้ในการเตรียมปุ๋ยเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อลดเหล่านี้แบคทีเรียในดินที่มีการปนเปื้อนจากฟาร์มสุกรรายงานการหายตัวไปของเชื้ออีโคไล และเชื้อการปนเปื้อนหลังจาก 21 วัน ไถได้ยึดสถานที่และ 7 วัน คราดดินโดย BoE et al . ( 2005 )สนับสนุนข้อสรุปนี้มูลสัตว์แห้งจากฟาร์มสุกรในพื้นที่นี้พบว่ามีสูง ระดับสังกะสี ทองแดง ตะกั่ว และซีดีซึ่งคล้ายกับผลของศีลธรรม et al . ( 2008 )พวกเขาพบว่าสังกะสีและทองแดงเป็นโลหะหนัก ที่สำคัญซึ่งสามารถปนเปื้อนในดินเมื่อแห้ง ปุ๋ยคอก ใช้เป็นปุ๋ยอินทรีย์ในการเกษตร ส่วนการศึกษาของสังกะสีและทองแดงสารปนเปื้อนในประเภทต่างๆของสัตว์