Accurate evaluation of qq=qC has be

Accurate evaluation of qq=qC has been a serious problem in the accuracy of previous combined diffusion models. The combined diffusion model developed by Neretnieks (1976) was based on determining the variable effective diffusion coefficient De, and then using the relationships, Des ¼ Ds þ Dpep=K; and Dep ¼ DsK þ Dpep. The two effective diffusion coefficients differ by the factor K. The paper then considered the methods for expressing K for a linear isotherm, a Tempkin isotherm and a Freundlich isotherm. Both the Tempkin and Freundlich isotherms had to be modified to yield acceptable diffusion coefficients. This model was applied to six experimental systems using activated carbon from previous research by Spahn et al. (1975). For two

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินความถูกต้องของ qq = qC มีปัญหาร้ายแรงในความถูกต้องแพร่รวมรุ่นก่อนหน้า แบบแพร่รวมพัฒนา โดย Neretnieks (1976) เป็นไปตามกำหนดสัมประสิทธิ์ตัวแปรผลแพร่ De และใช้ความสัมพันธ์ เดþ¼ Ds Dpep = K และ Dep ¼ DsK þ Dpep สัมประสิทธิ์การแพร่มีประสิทธิภาพสองแตกต่างกัน โดยตัวเค กระดาษแล้วพิจารณาวิธีการสำหรับกำลัง K isotherm เส้น Tempkin isotherm และเป็น Freundlich isotherm Isotherms Tempkin และ Freundlich สามารถปรับเปลี่ยนให้ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่เป็นที่ยอมรับได้ รุ่นนี้ใช้ระบบทดลองหกการใช้คาร์บอนจากงานวิจัยก่อนหน้านี้โดย Spahn et al. (1975) สำหรับ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลที่ถูกต้องของ QQ = QC ได้รับเป็นปัญหาร้ายแรงในความถูกต้องก่อนหน้านี้รวมรูปแบบการแพร่กระจาย แบบกระจัดกระจายมารวมกันพัฒนาโดย Neretnieks (1976) ก็ขึ้นอยู่กับการกำหนดตัวแปรค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพ De และจากนั้นใช้ความสัมพันธ์, Des ¼ Ds þ Dpep = K; และ Dep ¼ DsK þ Dpep สองค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพแตกต่างกันโดยปัจจัยเคกระดาษแล้วพิจารณาวิธีการสำหรับการแสดงความ K สำหรับไอโซเทอมเชิงเส้น isotherm Tempkin และ Freundlich isotherm ทั้ง Tempkin และ Freundlich isotherms ได้มีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้ได้ค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ได้รับการยอมรับ รุ่นนี้ถูกนำไปใช้กับหกระบบการทดลองโดยใช้ถ่านกัมมันจากการวิจัยก่อนหน้านี้โดย Spahn และคณะ (1975) สำหรับสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินความถูกต้องของ QQ = QC มีปัญหาร้ายแรงในความถูกต้องของแบบก่อนรวมรุ่น แบบจำลองการแพร่กระจายรวมพัฒนาโดย neretnieks ( 1976 ) ขึ้นอยู่กับการกำหนดตัวแปรที่มีค่าสัมประสิทธิ์การแพร่ เดอ แล้วใช้ความสัมพันธ์ เดส¼ DS þ dpep = k ; และ DEP ¼ DSK þ dpep . สองสัมประสิทธิ์การแพร่ความชื้นรวมแตกต่างกันตามปัจจัย Kกระดาษแล้วถือว่าเป็นวิธีการแสดง K สำหรับเส้นไอโซเทอมการดูดซับ , tempkin และช์พบว่า ทั้ง tempkin ช์และสมดุลย์ต้องแก้ไขเพื่อผลผลิตเป็นที่ยอมรับการแพร่กระจายค่าสัมประสิทธิ์ รุ่นนี้ก็ใช้กับหกระบบทดลองโดยใช้ถ่านกัมมันต์จากงานวิจัยก่อนหน้านี้โดย spahn et al . ( 1975 ) สำหรับสอง