In models of international trade ba

In models of international trade based on differing factor endowments across countries, either trade of final goods and services or movements of factors of production can serve to equalize prices and earnings (Mundell, 1957). If country A has more labor relative to capital than country B, it can send labor to country B directly through immigration or indirectly through the export of labor-intensive goods. Restrict immigration, and trade should increase. Restrict trade, and immi- gration should increase. In the debate in the early 1990s over the North American Free Trade Agreement (NAFTA), treaty proponents argued that by creating more jobs and higher wages in Mexico, the treaty would reduce migration to the United States (International Organization for Migration, 2005a, pp. 194–5). If immigra- tion and trade are limited, capital flows will substitute for them and create pressures toward equalizing marginal productivity around the world.
But trade, people flows and capital flows were not substitutes in the U.S. economy during the 1980s and into the 2000s, when imports of goods and services, and financial capital, and skilled and unskilled immigrants increased. In the earlier period of mass immigration, from 1870 to 1940, trade and immigration do not appear to be substitutes either (Collins, O’Rourke and Williamson, 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในรูปแบบของการค้าระหว่างประเทศอิงด้านทุนปัจจัยต่างประเทศ การค้าสุดท้ายสินค้า และบริการหรือการเปลี่ยนแปลงของปัจจัยการผลิตสามารถใช้ป้อนกล่องราคาและกำไร (Mundell, 1957) ถ้าประเทศมีแรงงานมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมืองหลวงมากกว่าประเทศ B มันสามารถส่งแรงงานไปประเทศ B ผ่านตรวจคนเข้าเมืองโดยตรง หรือโดยอ้อม ผ่านการส่งออกสินค้าแรงงานมาก จำกัดคนเข้าเมือง และควรเพิ่มการค้า จำกัดทางการค้า และควรเพิ่ม immi gration ในการอภิปรายในช่วงต้นทศวรรษ 1990 มากกว่าอเมริกาเหนือการค้าเสรีข้อตกลง (นาฟต้า), ผู้เสนอสนธิสัญญาโต้เถียงให้ โดยการสร้างงานมากขึ้นและค่าจ้างสูงขึ้นในเม็กซิโก สนธิสัญญาที่จะลดการย้ายไปยังสหรัฐอเมริกา (องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้าย 2005a, pp. 194-5) ถ้า immigra-ทางการค้าและการค้าจำกัด กระแสเงินทุนจะแทนที่พวกเขา และสร้างแรงกดดันต่อ equalizing ผลิตส่วนเพิ่มทั่วโลกแต่การค้า กระแสคน และกระแสเงินทุนไม่ได้ทดแทนในเศรษฐกิจสหรัฐฯ ใน ช่วงทศวรรษ 1980 และ ในยุค 2000 เมื่อการเพิ่มขึ้นของการนำเข้าสินค้า และ บริการ เงินทุน และผู้อพยพที่มีฝีมือ และไร้ฝีมือ ในช่วงก่อนหน้าเข้ามวล จาก 1870 ถึง 1940 การค้าและการเข้าเมืองไม่ปรากฏที่ จะทดแทนอย่างใดอย่างหนึ่ง (คอลลินส์ O'Rourke และวิลเลียม สัน 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในรูปแบบของการค้าระหว่างประเทศที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับปัจจัยประการทั่วประเทศทั้งการค้าสินค้าและบริการขั้นสุดท้ายหรือการเคลื่อนไหวของปัจจัยการผลิตสามารถให้บริการเพื่อเกลี่ยราคาและกำไร (Mundell, 1957) ถ้าประเทศมีแรงงานมากขึ้นเมื่อเทียบกับเงินทุนกว่าประเทศ B ก็สามารถส่งแรงงานไปยังประเทศ B โดยตรงผ่านตรวจคนเข้าเมืองหรือทางอ้อมผ่านการส่งออกสินค้าที่ใช้แรงงานเข้มข้น จำกัด การตรวจคนเข้าเมืองและการค้าควรจะเพิ่มขึ้น จำกัด การค้าและการ Gration immi- ควรจะเพิ่มขึ้น ในการอภิปรายในช่วงปี 1990 ที่ผ่านอเมริกาเหนือตกลงการค้าเสรี (NAFTA) สนธิสัญญาเสนอแย้งว่าด้วยการสร้างงานมากขึ้นและค่าจ้างที่สูงขึ้นในเม็กซิโกสนธิสัญญาจะช่วยลดการโยกย้ายไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา (องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน 2005A, PP . 194-5) หากการ immigra- และการค้ามี จำกัด เงินทุนเคลื่อนย้ายจะแทนสำหรับพวกเขาและสร้างแรงกดดันที่มีต่อการผลิตอีควอไลร่อแร่ทั่วโลก.
แต่การค้าคนและกระแสเงินทุนเคลื่อนย้ายไม่ได้ทดแทนในเศรษฐกิจสหรัฐฯในช่วงทศวรรษ 1980 และเข้าสู่ยุค 2000 เมื่อ การนำเข้าสินค้าและบริการและทุนทางการเงินและผู้อพยพที่มีฝีมือและไร้ฝีมือเพิ่มขึ้น ในช่วงก่อนหน้านี้ของการอพยพมวล 1870-1940 การค้าและการตรวจคนเข้าเมืองไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งทดแทน (คอลลินโรคส์และวิลเลียมสัน, 1997)