Are individuals responsible for beh

Are individuals responsible for behaviour that is implicitly biased? Implicitly biased actions are those which manifest the distorting influence of implicit associations. That they express these ‘implicit’ features of our cognitive and motivational make up has been appealed to in support of the claim that, because individuals lack the relevant awareness of their morally problematic discriminatory behaviour, they are not responsible for behaving in ways that manifest implicit bias. However, the claim that such influences are implicit is, in fact, not straightforwardly related to the claim that individuals lack awareness of the morally problematic dimensions of their behaviour. Nor is it clear that lack of awareness does absolve from responsibility. This may depend on whether individuals culpably fail to know something that they should know. I propose that an answer to this question, in turn, depends on whether other imperfect cognitions are implicated in any lack of the relevant kind of awareness.

In this paper I clarify our understanding of ‘implicitly biased actions’ and then argue that there are three different dimensions of awareness that might be at issue in the claim that individuals lack awareness of implicit bias. Having identified the relevant sense of awareness I argue that only one of these senses is defensibly incorporated into a condition for responsibility, rejecting recent arguments from Washington & Kelly for an ‘externalist’ epistemic condition. Having identified what individuals should – and can – know about their implicitly biased actions, I turn to the question of whether failures to know this are culpable. This brings us to consider the role of implicit biases in relation to other imperfect cognitions. I conclude that responsibility for implicitly biased actions may depend on answers to further questions about their relationship to other imperfect cognitions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลมีพฤติกรรมที่นัยลำเอียงชอบ ดำเนินการนัย biased ที่ซึ่งรายการอิทธิพล distorting นัยสมาคม ที่จะแสดงคุณลักษณะเหล่านี้ 'นัย' ที่รับรู้ และหัดแต่งได้อุทธรณ์เพื่อสนับสนุนอ้างว่า เนื่องจากบุคคลขาดการรับรู้พฤติกรรมโจ่งแจ้งของปัญหาคุณธรรมที่เกี่ยวข้อง พวกเขาจะไม่ชอบสังเกตวิธีที่รายการนัยความโน้มเอียง อย่างไรก็ตาม อ้างว่า อิทธิพลดังกล่าวมีนัย ในความเป็นจริง ไม่ดี ๆ เกี่ยวข้องกับข้อเรียกร้องที่บุคคลขาดการรับรู้ในมิติคุณธรรมปัญหาของพฤติกรรมการ ไม่มีความชัดเจนว่า โมหะ absolve จากความรับผิดชอบ นี้อาจขึ้นอยู่กับว่าบุคคล culpably ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาควรทราบ เสนอว่า การตอบคำถามนี้ กลับ ขึ้นอยู่กับว่าการเกี่ยวข้อง cognitions อื่น ๆ ไม่สมบูรณ์ในการขาดใด ๆ ของชนิดของการรับรู้ที่เกี่ยวข้องในเอกสารนี้ ผมชี้แจงเราเข้าใจ 'biased นัยการดำเนินการ' และโต้แย้งว่า มีสามขนาดแตกต่างกันของการรับรู้ที่อาจเป็นปัญหาในการเรียกร้องที่บุคคลขาดจิตสำนึกของความโน้มเอียงที่นัย Defensibly รวมการไม่ระบุความสัมพันธ์ของการรับรู้ที่ผมกล่าวนั้นหนึ่งความรู้สึกเหล่านี้เป็นเงื่อนไขในความรับผิดชอบ ปฏิเสธอาร์กิวเมนต์ล่าสุดจากวอชิงตันและเคลลี่สำหรับเงื่อนไขการ epistemic 'externalist' มีระบุบุคคลใดควร และสามารถ – รู้นั้น ๆ นัย biased เปิดกับคำถามที่ว่าความล้มเหลวให้ทราบนี้เป็นอาชญากร ทำให้เราต้องพิจารณาบทบาทของยอมนัยเกี่ยวกับ cognitions อื่น ๆ ไม่สมบูรณ์ สรุปว่า ความรับผิดชอบสำหรับการดำเนินการนัย biased อาจขึ้นอยู่กับคำตอบสำหรับคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ cognitions อื่น ๆ ไม่สมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นบุคคลที่รับผิดชอบต่อพฤติกรรมที่จะลำเอียงโดยปริยาย? การกระทำที่ลำเอียงโดยปริยายเป็นผู้ที่แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของสมาคมบิดเบือนโดยปริยาย แสดงว่าพวกเขาเหล่านี้ 'โดยนัย' คุณสมบัติของขึ้นทำให้เรารู้และสร้างแรงบันดาลใจที่ได้รับการยื่นอุทธรณ์ไปในการสนับสนุนการอ้างว่าเพราะประชาชนขาดความรู้ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของการเลือกปฏิบัติที่มีปัญหาทางศีลธรรมของพวกเขาจะไม่รับผิดชอบต่อพฤติกรรมไปในทางที่ประจักษ์โดยปริยาย อคติ แต่อ้างว่ามีอิทธิพลดังกล่าวมีนัยคือในความเป็นจริงไม่ได้เกี่ยวข้องตรงไปตรงมาเพื่ออ้างว่าบุคคลที่ขาดความตระหนักในมิติที่มีปัญหาทางศีลธรรมของพฤติกรรมของพวกเขา หรือมันเป็นที่ชัดเจนว่าการขาดความตระหนักไม่พ้นจากความรับผิดชอบ ซึ่งอาจขึ้นอยู่กับว่าบุคคล culpably ล้มเหลวที่จะรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาควรจะรู้ ผมเสนอว่าคำตอบของคำถามนี้ในที่สุดก็ขึ้นอยู่กับว่า cognitions ไม่สมบูรณ์อื่น ๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการขาดชนิดที่เกี่ยวข้องของการรับรู้ใด ๆ . ในบทความนี้ผมชี้แจงความเข้าใจของเรา 'การกระทำที่ลำเอียงโดยปริยาย' แล้วอ้างว่ามีสาม ขนาดที่แตกต่างกันของการรับรู้ที่อาจจะมีปัญหาในการเรียกร้องว่าประชาชนขาดความตระหนักในการมีอคติโดยปริยาย มีการระบุความเกี่ยวข้องของการรับรู้ผมยืนยันว่ามีเพียงหนึ่งของความรู้สึกเหล่านี้เป็นนิติบุคคลที่จัดตั้ง defensibly เข้าเงื่อนไขในการรับผิดชอบปฏิเสธข้อโต้แย้งที่ผ่านมาจากวอชิงตันและเคลลี่ 'externalist สภาพ epistemic มีการระบุสิ่งที่บุคคลควร - และ - รู้เกี่ยวกับการกระทำของพวกเขาลำเอียงโดยปริยายผมหันไปถามว่าความล้มเหลวที่จะรู้ว่านี้น่าตำหนิ นี้จะทำให้เราต้องพิจารณาบทบาทของอคติโดยปริยายในความสัมพันธ์กับ cognitions ไม่สมบูรณ์อื่น ๆ ผมสรุปได้ว่ารับผิดชอบต่อการกระทำลำเอียงโดยปริยายอาจขึ้นอยู่กับคำตอบสำหรับคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาเพื่อ cognitions อื่น ๆ ที่ไม่สมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีบุคคลที่รับผิดชอบในการกระทำที่ลำเอียงโดยปริยาย ? โดยปริยายลำเอียงการกระทำเหล่านั้นซึ่งปรากฏอิทธิพลบิดเบือนของสมาคมนัย . ที่แสดงคุณลักษณะเหล่านี้ ' นัย ' ของเรารับรู้ และสร้างแรงจูงใจให้มีการยื่นอุทธรณ์ในการสนับสนุนการเรียกร้องที่เพราะบุคคลขาดการรับรู้ที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมความมีปัญหาของพวกเขา พวกเขาจะไม่รับผิดชอบต่อการปฏิบัติในวิธีที่ชัดแจ้งโดยปริยาย ลำเอียง อย่างไรก็ตาม อ้างว่า อิทธิพลดังกล่าวโดยปริยาย คือ , ในความเป็นจริง , ไม่ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการเรียกร้องที่บุคคลขาดความตระหนักของมิติทางศีลธรรมที่มีปัญหาของพฤติกรรมของพวกเขาหรือมันเป็นที่ชัดเจนว่า การขาดความรู้ ไม่พ้นจากความรับผิดชอบ ขึ้นอยู่กับว่าบุคคล culpably ล้มเหลวที่จะรู้สิ่งที่ควรรู้ ผมเสนอว่า คำตอบของคำถามนี้ จะขึ้นอยู่กับว่า ความคิดที่ไม่สมบูรณ์อื่น ๆที่เกี่ยวข้องในการขาดใด ๆของชนิดที่เกี่ยวข้องของความตระหนัก .

ในกระดาษนี้ผมชี้แจงความเข้าใจของเราของ ' การกระทำ ' โดยปริยายลำเอียงแล้วยืนยันว่ามีทั้งสามต่างมิติของความรู้ที่อาจจะมีปัญหาในการอ้างว่าบุคคลขาดความตระหนักของนัยคติ มีการระบุที่เกี่ยวข้องความรู้สึกของความตระหนักผมยืนยันว่าเพียงหนึ่งของความรู้สึกเหล่านี้จะรวม defensibly เป็นเงื่อนไขสำหรับความรับผิดชอบปฏิเสธล่าสุดข้อคิดจากวอชิงตัน&เคลลี่เป็น ' ' ความสัมพันธ์ externalist เงื่อนไข มีการระบุสิ่งที่บุคคลควรรู้เกี่ยวกับพวกเขา ) และสามารถ–ลำเอียงโดยปริยาย การกระทำ ฉันก็หันไปถามว่า ความล้มเหลวที่จะรู้ว่านี้น่าตำหนิ นี้ทำให้เราได้พิจารณาบทบาทของแนบเนียนอคติกับความคิดไม่สมบูรณ์อื่น ๆผมสรุปได้ว่า มีการกระทำที่ลำเอียงไปโดยปริยาย อาจขึ้นอยู่กับคำตอบของคำถามเพิ่มเติม เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขากับความคิดไม่สมบูรณ์อื่น ๆ