วันหนึ่ง มี ตา กับหลานชาย ต้องเดินท

วันหนึ่ง มี ตา กับหลานชาย ต้องเดินทางไกล ไปหาญาติที่อยู่ต่างเมือง โดยมีม้าเป็นพาหนะไว้เดินทาง ทั้งหมดจะต้องผ่านเมืองต่างๆ แต่ระหว่างทาง ด้วยความกตัญญูของหลานชาย เห็นตาผู้ชรา จึงขอให้ตา นั่งบนหลังม้า เพราะความเป็นห่วงเป็นใย แต่เมื่อเข้ามาในเมืองหนึ่ง ชาวบ้านต่าง ซุบซิบนินทาว่า “ต๊าย ดูสิ เป็นผู้ใหญ่ซะปล่าว ทำเป็นสำออย ใช้แรงงานเด็ก ตัวเองสบายเลยนะ”

เมื่อ ตา ได้ยินเช่นนั้น จึงไม่อยากให้เป็นที่นินทาของใคร จึงบอกให้หลานชาย ขึ้นมาขี่ม้าแทน จนมาถึงอีกเมืองหนึ่ง ชาวบ้านเมืองนี้ก็ นินทา ว่าร้ายหลานชายว่า “ดู ดู๊ ดู ดู มันทำ ทำไม ถึงทำกับตาแก่ๆได้” เมื่อหลานได้ยินเช่นนั้น จึงให้ตาขึ้นมาขี่ม้าด้วยอีกคน พร้อมพูดว่า “ดูซิ ว่าจะมีใครนินทาพวกเราอะไรอีกไหม”

ต่อมา เมื่อมาถึงอีกเมืองหนึ่ง ก็ไม่พ้นการโดนนินทาของชาวบ้าน “โถ่ ๆ ๆ เจ้าม้าช่างน่าสงสาร ทำไมเจ้านายของแกถึงใจร้าย ใจดำ ใช้งานหนักเกินไปจริงๆ” ทั้งคู่ จึงตัดปัญหา ลงจากหลังม้า และย่างเท้าเดินไปแทน แต่แล้ว ก็ต้องมาผ่านเมือง อีกเมืองหนึ่ง คราวนี้ ชาวบ้านไม่ได้นินทาอย่างเดียว กลับหัวเราะเยาะใส่ด้วย “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดู ตา กับ หลาน คู่นั้นสิ โง่จริงๆ มีม้าแต่กลับไม่ขี่ เดินจูงอยู่นั่นแหละ”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ในโลกนี้ไม่มีใครไม่ถูกนินทา เพราะต่อให้เราทำสิ่งที่ดีแค่ไหน คนที่ไม่ชอบเรา เค้าก็จะนินทาเราอยู่ดี ดั้งนั้น เมื่อเราได้กระทำความดีแล้ว จงตั้งใจทำต่อไป อย่าเอาคำ "ไม่ดี" ของคน "ไม่ดี" มาใส่ใจ เพราะจะทำให้ใจเรารู้สึก " ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งมีตากับหลานชายต้องเดินทางไกลไปหาญาติที่อยู่ต่างเมืองโดยมีม้าเป็นพาหนะไว้เดินทางทั้งหมดจะต้องผ่านเมืองต่าง ๆ แต่ระหว่างทางด้วยความกตัญญูของหลานชายเห็นตาผู้ชราจึงขอให้ตานั่งบนหลังม้าเพราะความเป็นห่วงเป็นใยแต่เมื่อเข้ามาในเมืองหนึ่งชาวบ้านต่างซุบซิบนินทาว่า "ต๊ายดูสิเป็นผู้ใหญ่ซะปล่าวทำเป็นสำออยใช้แรงงานเด็กตัวเองสบายเลยนะ"เมื่อตาได้ยินเช่นนั้นจึงไม่อยากให้เป็นที่นินทาของใครจึงบอกให้หลานชายขึ้นมาขี่ม้าแทนจนมาถึงอีกเมืองหนึ่งชาวบ้านเมืองนี้ก็นินทาว่าร้ายหลานชายว่า "ดูดู๊ดูดูมันทำทำไมถึงทำกับตาแก่ๆได้" เมื่อหลานได้ยินเช่นนั้นจึงให้ตาขึ้นมาขี่ม้าด้วยอีกคนพร้อมพูดว่า "ดูซิว่าจะมีใครนินทาพวกเราอะไรอีกไหม"ต่อมาเมื่อมาถึงอีกเมืองหนึ่งก็ไม่พ้นการโดนนินทาของชาวบ้าน "โถ่ๆ ๆ เจ้าม้าช่างน่าสงสารทำไมเจ้านายของแกถึงใจร้ายใจดำใช้งานหนักเกินไปจริงๆ" ทั้งคู่จึงตัดปัญหาลงจากหลังม้าและย่างเท้าเดินไปแทนแต่แล้วก็ต้องมาผ่านเมืองอีกเมืองหนึ่งคราวนี้ชาวบ้านไม่ได้นินทาอย่างเดียวกลับหัวเราะเยาะใส่ด้วย "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าดูตาดื่มด่ำหลานคู่นั้นสิโง่จริง ๆ มีม้าแต่กลับไม่ขี่เดินจูงอยู่นั่นแหละ"นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าในโลกนี้ไม่มีใครไม่ถูกนินทาเพราะต่อให้เราทำสิ่งที่ดีแค่ไหนคนที่ไม่ชอบเราเค้าก็จะนินทาเราอยู่ดีดั้งนั้นเมื่อเราได้กระทำความดีแล้วจงตั้งใจทำต่อไปอย่าเอาคำ "ไม่ดี" ของคน "ไม่ดี" มาใส่ใจเพราะจะทำให้ใจเรารู้สึก "ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหนึ่งมีตากับหลานชายต้องเดินทางไกลไปหาญาติที่อยู่ต่างเมืองโดยมีม้าเป็นพาหนะไว้เดินทางทั้งหมดจะต้องผ่านเมืองต่างๆ แต่ระหว่างทางด้วยความกตัญญูของหลานชายเห็นตาผู้ชราจึงขอให้ตานั่งบนหลัง ม้าเพราะความเป็นห่วงเป็นใย แต่เมื่อเข้ามาในเมืองหนึ่งชาวบ้านต่างซุบซิบนินทาว่า "ต๊ายดูสิเป็นผู้ใหญ่ซะปล่าวทำเป็นสำออยใช้แรงงานเด็กตัวเองสบายเลยนะ" เมื่อตาได้ยินเช่นนั้นจึงไม่อยาก ให้เป็นที่นินทาของใครจึงบอกให้หลานชายขึ้นมาขี่ม้าแทนจนมาถึงอีกเมืองหนึ่งชาวบ้านเมืองนี้ก็นินทาว่าร้ายหลานชายว่า "ดูดู๊ดูดูมันทำทำไมถึงทำกับตาแก่ ๆ ได้" เมื่อหลาน ได้ยินเช่นนั้นจึงให้ตาขึ้นมาขี่ม้าด้วยอีกคนพร้อมพูดว่า "ดูซิ เมื่อมาถึงอีกเมืองหนึ่งก็ไม่พ้นการโดนนินทาของชาวบ้าน "โถ่ ๆ ๆ เจ้าม้าช่างน่าสงสารทำไมเจ้านายของแกถึงใจร้ายใจดำใช้งานหนักเกินไปจริงๆ" ทั้งคู่จึงตัดปัญหาลงจากหลังม้าและย่างเท้าเดินไป แทน แต่แล้วก็ต้องมาผ่านเมืองอีกเมืองหนึ่งคราวนี้ชาวบ้านไม่ได้นินทาอย่างเดียวกลับหัวเราะเยาะใส่ด้วย "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าดูตากับหลานคู่นั้นสิโง่จริงๆมีม้า แต่กลับไม่ขี่ ในโลกนี้ไม่มีใครไม่ถูกนินทาเพราะต่อให้เราทำสิ่งที่ดีแค่ไหนคนที่ไม่ชอบเราเค้าก็จะนินทาเราอยู่ดีดั้งนั้นเมื่อเราได้กระทำความดีแล้วจงตั้งใจทำต่อไปอย่าเอาคำ "ไม่ดี" ของ คน "ไม่ดี" มาใส่ใจเพราะจะทำให้ใจเรารู้สึก "ไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งคอนโดตากับหลานชายต้องเดินทางไกลไปหาญาติที่อยู่ต่างเมืองโดยมีม้าเป็นพาหนะไว้เดินทางทั้งหมดจะต้องผ่านเมืองต่างๆแต่ระหว่างทางด้วยความกตัญญูของหลานชายเห็นตาผู้ชราจึงขอให้ตานั่งบนหลังม้า