DiscussionThis study shows the prev

Discussion
This study shows the prevalence of metabolic syndrome in school children in Thailand. Our findings suggest that the prevalence of metabolic syndrome in Thailand falls within the range of findings of other studies from around the world. A recent systematic review of published reports worldwide by Friend et al., [2] shows that the prevalence of metabolic syndrome ranged from 0% to 19.2% (median: 3.3%). Studies from Far East had an overall median prevalence of 3.3% (range: 0.15-17.3%) for children and adolescence population that is only slightly lower than the prevalence we found in this study (4.0%). The prevalence of metabolic syndrome in our overweight/obese population (17.6%) was modestly lower than the median prevalence found in other studies from Far East in similar populations (median: 21.8%; range: 10-38.1).[2] Studies suggest an association between childhood obesity and the likelihood of having metabolic syndrome; the prevalence of metabolic syndrome is clearly higher in overweight and obese children compared with non-obese, non-overweight population. In their systematic review, Friend et al [2] report a median prevalence of 11.9% and 29.2% for overweight and obese children respectively (versus 3.3% in whole children population). Our study also suggests that obesity is a major risk factor for every single criteria of metabolic syndrome diagnosis except for IFG. IFG was more common in study participants with obesity (10.3% of obese children vs. 8.6% of non-obese children) but the difference did not reach statistical significance (p=0.638). A recent study by Rodríguez-Moran et al., [13] suggests that IFG is correlated with family history of diabetes but is independent of obesity. However, the majority of studies confirm an association between IFG and obesity; therefore, the finding of our study can be because of our relatively small sample size. Apart from IFG, every other criteria of metabolic syndrome were met more commonly in obese and overweight children and the difference was statistically significant [Table/Fig-2]. In a study of obese children and adolescents in Thailand, Iamopas et al., [14] reported that 16.9% of those with various degrees of obesity met the criteria for the diagnosis of metabolic syndrome which is close to the prevalence we found in our obese and overweight population (17.6%). In another study of Thai children between the ages of 10 and 15, the prevalence of metabolic syndrome in overweight children was as low as 3.2% [15]. While prevalence rates are different from one study to another, it is generally agreed that metabolic syndrome is more common in overweight and obese children [3], a finding that is not surprising.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายการศึกษานี้แสดงความชุกของอาการในเด็กนักเรียนในประเทศไทย ผลการวิจัยของเราแนะนำว่า ความชุกของอาการในประเทศไทยอยู่ภายในช่วงของผลการวิจัยของการศึกษาอื่น ๆ จากทั่วโลก ตรวจสอบระบบล่าทั่วโลกเผยแพร่รายงานโดยเพื่อน et al. แสดง [2] ที่ความชุกของอาการจนถึง 0% 19.2% (มัธยฐาน: 3.3%) ศึกษาจากตะวันออกไกลมีความชุกโดยรวมเฉลี่ย 3.3% (ช่วง: 0.15-17.3%) สำหรับเด็กและวัยรุ่นจะต่ำกว่าความชุกที่เราพบในการศึกษานี้ (4.0%) เท่านั้น ความชุกในประชากรของเรามีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน (17.6%) อาการคือสุภาพต่ำกว่าความชุกเฉลี่ยที่พบในการศึกษาอื่น ๆ จากตะวันออกไกลในประชากรคล้าย (มัธยฐาน: 21.8% ช่วง: 10-38.1) . [ 2 ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโรคอ้วนในวัยเด็กและโอกาสของการมีอาการ ความชุกของอาการจะสูงขึ้นอย่างชัดเจนในเด็กที่มีน้ำหนักเกิน และโรคอ้วนเมื่อเทียบกับประชากรไม่เกิน ไม่อ้วน ในการการปริทัศน์ เพื่อน et al [2] รายงานความชุกเฉลี่ย 11.9% และร้อยละ 29.2 สำหรับเด็กที่มีน้ำหนักเกิน และอ้วนตามลำดับ (เทียบกับ 3.3% ในประชากรเด็กทั้งหมด) ศึกษาของเรายังแสดงให้เห็นว่า โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับทุกเงื่อนไขเดียววินิจฉัยอาการยกเว้นบริษัท บริษัทถูกพบมากในผู้เข้าร่วมศึกษากับโรคอ้วน (10.3% ของเด็กอ้วนเจอ 8.6% ของเด็กอ้วนไม่ใช่) แต่ความแตกต่างไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.638) โดยปี Moran et al., [13] การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่า บริษัทมีความสัมพันธ์กับประวัติครอบครัวของโรคเบาหวาน แต่เป็นอิสระจากโรคอ้วน อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของการศึกษายืนยันความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทและโรคอ้วน ดังนั้น การค้นพบของการศึกษาของเราได้เนื่องจากขนาดค่อนข้างเล็กอย่างเรา นอกจากบริษัท ทุกอื่น ๆ ของอาการตรงตามเกณฑ์ทั่วไปในเด็กที่อ้วน และน้ำหนักเกิน และความแตกต่างมีนัยสำคัญทางสถิติ [ตารางเทียบมะเดื่อ-2] ในการศึกษาของเด็กอ้วนและวัยรุ่นในประเทศไทย Iamopas et al., [14] รายงาน ว่า 16.9% ของผู้ที่มีโรคอ้วนในระดับต่าง ๆ ตามเกณฑ์การวินิจฉัยโรคของอาการซึ่งใกล้เคียงกับความชุกเราพบในประชากรของเราอ้วน และน้ำหนักเกิน (17.6%) ในการศึกษาของเด็กไทยอายุระหว่าง 10 และ 15 อื่น ความชุกของอาการในเด็กที่มีน้ำหนักเกินเป็นต่ำสุด 3.2% [15] ในขณะที่ความแตกต่างจากการศึกษาหนึ่งไปยังอีก มันเป็นทั่วไปตกลงอาการที่จะพบมากในน้ำหนักเกิน และอ้วนเด็ก [3], พบว่าไม่น่าแปลกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงความชุกของภาวะ metabolic syndrome ในเด็กโรงเรียนในประเทศไทย ผลการวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าความชุกของภาวะ metabolic syndrome ในประเทศไทยอยู่ในช่วงของการค้นพบจากการศึกษาอื่น ๆ จากทั่วโลก . ระบบตรวจสอบล่าสุดของการรายงานที่เผยแพร่ทั่วโลกโดยเพื่อน et al, [2] แสดงให้เห็นว่าความชุกของภาวะ metabolic syndrome ตั้งแต่ 0% ถึง 19.2% (เฉลี่ย: 3.3%) การศึกษาจากฟาร์อีสท์มีความชุกเฉลี่ย 3.3% (ช่วง: 0.15-17.3%) สำหรับเด็กและประชากรวัยหนุ่มสาวที่เป็นเพียงความชุกต่ำกว่าที่เราพบในการศึกษาครั้งนี้ (4.0%) เล็กน้อย ความชุกของภาวะ metabolic syndrome ในน้ำหนักเกิน / อ้วนประชากรของเรา (17.6%) เป็นสุภาพต่ำกว่าค่ามัธยฐานชุกที่พบในการศึกษาอื่น ๆ จากตะวันออกไกลในประชากรที่คล้ายกัน (เฉลี่ย: 21.8%; ช่วง: 10-38.1). [2] การศึกษาพบว่าความสัมพันธ์ระหว่างโรคอ้วนในเด็กและโอกาสของการมีภาวะ metabolic syndrome นั้น ความชุกของภาวะ metabolic syndrome เป็นอย่างชัดเจนที่สูงขึ้นในเด็กที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนเมื่อเทียบกับที่ไม่อ้วนประชากรที่ไม่ได้มีน้ำหนักเกิน ในการตรวจสอบระบบของพวกเขาเพื่อน et al, [2] รายงานความชุกเฉลี่ย 11.9% และ 29.2% สำหรับเด็กน้ำหนักเกินและโรคอ้วนตามลำดับ (เทียบกับ 3.3% ในภาพรวมของประชากรเด็ก) การศึกษาของเรายังแสดงให้เห็นว่าโรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญสำหรับทุกเกณฑ์เดียวของการวินิจฉัยโรคเมตาบอยกเว้น IFG IFG เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในการเข้าร่วมการศึกษากับโรคอ้วน (10.3% ของเด็กที่เป็นโรคอ้วนเมื่อเทียบกับ 8.6% ของเด็กที่ไม่อ้วน) แต่แตกต่างกันไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.638) การศึกษาล่าสุดโดยRodríguez-โมแรน et al. [13] แสดงให้เห็นว่า IFG มีความสัมพันธ์กับประวัติครอบครัวของโรคเบาหวาน แต่มีความเป็นอิสระของโรคอ้วน อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของการศึกษายืนยันความสัมพันธ์ระหว่าง IFG และโรคอ้วน; ดังนั้นผลการศึกษาของเราอาจจะเพราะขนาดตัวอย่างของเรามีขนาดค่อนข้างเล็ก นอกเหนือจาก IFG ทุกประเภทอื่น ๆ ของภาวะ metabolic syndrome พบมากกว่าปกติในเด็กอ้วนและมีน้ำหนักเกินและความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ [ตาราง / มะเดื่อ 2] ในการศึกษาของเด็กอ้วนและวัยรุ่นในประเทศไทย Iamopas et al. ที่ [14] รายงานว่า 16.9% ของผู้ที่มีระดับที่แตกต่างของโรคอ้วนเกณฑ์ในการวินิจฉัยภาวะ metabolic syndrome ซึ่งใกล้เคียงกับความชุกที่เราพบในโรคอ้วนของเรา และจำนวนประชากรที่มีน้ำหนักเกิน (17.6%) ในการศึกษาของเด็กไทยอายุระหว่าง 10 และ 15 อีกระหว่างความชุกของภาวะ metabolic syndrome ในเด็กที่มีน้ำหนักเกินเป็นที่ต่ำเป็น 3.2% [15] ในขณะที่อัตราความชุกมีความแตกต่างจากการศึกษาหนึ่งไปยังอีกก็เป็นที่ตกลงกันโดยทั่วไปว่าภาวะ metabolic syndrome พบมากในเด็กที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน [3], การค้นพบที่ไม่น่าแปลกใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายผลการศึกษาพบความชุกของภาวะเมตาบอลิกซินโดรมในเด็กวัยเรียนในประเทศไทย การค้นพบของเรา พบว่า ความชุกของภาวะเมตาบอลิกซินโดรม ประเทศไทยอยู่ในช่วงของการค้นพบของการศึกษาอื่น ๆจากทั่วโลก รีวิวล่าสุดของการจัดพิมพ์รายงานทั่วโลกโดยเพื่อน et al . [ 2 ] พบว่า ความชุกของกลุ่มอาการเมตาบอลิกตั้งแต่ 0% ถึง 19.2 % ( ค่ามัธยฐาน : 3.3% ) การศึกษาทางไกลมีโดยรวมเฉลี่ยความชุกของ 3.3% ( ช่วง : 0.15-17.3 % ) สำหรับเด็กและวัยรุ่น ประชากรที่เป็นเพียงเล็กน้อยต่ำกว่าอัตราที่เราพบในการศึกษานี้ ( 4.0 % ) ความชุกของภาวะเมตาบอลิกซินโดรมในประชากรของเราน้ำหนักเกิน / อ้วน ( 17.6 % ) คือ เนื่องจากความชุกเฉลี่ยต่ำกว่าที่พบในการศึกษาอื่น ๆจากตะวันออกไกล ในประชากรที่คล้ายกัน ( ค่ามัธยฐาน : 21.8 % ; ช่วง : 10-38.1 ) [ 2 ] การศึกษาชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างโรคอ้วนในเด็กและโอกาสของการมีภาวะเมตาบอลิกซินโดรม ; ความชุกของ เมตาโบลิกซินโดรมเป็นอย่างชัดเจนในภาวะน้ำหนักเกินและอ้วนสูงกว่าเด็กที่ไม่อ้วน ไม่อ้วน เมื่อเทียบกับ , ประชากร ในการตรวจสอบระบบของพวกเขา , เพื่อนและรายงานล [ 2 ] ความชุกเฉลี่ย 11.9 ล้านบาท และ 2 ) เด็กอ้วน และอ้วน ตามลำดับ ( เทียบกับ 3.3% ในประชากรเด็กทั้งหมด ) การศึกษายังชี้ให้เห็นว่า โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญสำหรับทุกเกณฑ์การวินิจฉัยภาวะเมตาบอลิกซินโดรม ยกเว้น ifg . ifg เป็นปกติมากขึ้นในผู้เข้าร่วมการศึกษาโรคอ้วน ( 10.3% ของเด็กอ้วนกับ 8.6 % ไม่เด็กอ้วน ) แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P = ถึง 0.638 ) การศึกษาล่าสุดโดยลุยส์โรดรีเกซเมืองโมรัน et al . , [ 13 ] แสดงให้เห็นว่า ifg มีความสัมพันธ์กับประวัติครอบครัวของโรคเบาหวาน แต่เป็นอิสระของโรคอ้วน อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของการวิจัยที่ยืนยันความสัมพันธ์ระหว่าง ifg และโรคอ้วน ดังนั้น การศึกษาของเราได้ เพราะขนาดตัวอย่างของเราค่อนข้างเล็ก นอกจาก ifg เกณฑ์อื่น ๆทุกภาวะเมตาบอลิกซินโดรมพบบ่อยในเด็กอ้วนและน้ำหนักเกิน และมีนัยสำคัญทางสถิติ [ โต๊ะ / fig-2 ] ในการศึกษาของเด็กและวัยรุ่นที่เป็นโรคอ้วนในไทย เอี่ยมโอภาส et al . , [ 14 ] รายงานที่ 16.9 เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่มีองศาต่างๆของโรคอ้วนพบเกณฑ์การวินิจฉัยของโรคเมตาบอลิซึ่งอยู่ใกล้กับความชุกที่เราพบในเด็กอ้วนและอ้วนของเราประชากร ( 17.6 % ) ในอีกการศึกษาของเด็กไทยที่มีอายุระหว่าง 10 และ 15 , ความชุกของภาวะเมตาบอลิกซินโดรมในเด็กอ้วนเป็น 3.2% ต่ำเป็น [ 15 ] ในขณะที่อัตราความชุกแตกต่างกันจากการศึกษาหนึ่งไปยังอีก จะตกลงกันโดยทั่วไปว่า เมตาโบลิกซินโดรมพบมากในคนอ้วน และเด็กอ้วน [ 3 ] , การค้นหาที่ไม่น่าแปลกใจ